"Witamy"

Panie Sebastianie

Ja jestem katolikiem, prawosławnym.

Panie Sebastianie
Ja jestem katolikiem, prawosławnym.

Raczy Pan wybaczyć, ale nie rozumiem... Jestem przekonany, że albo się jest katolikiem, albo się jest prawosławnym. Moim zdaniem nie da się tak jedno i drugie na raz. Bardzo proszę mi wyjaśnić, co Pan rozumie pisząc te słowa.

Słowo „katolicyzm” pochodzi od greckiego określenia Καθολικος oznaczającego uniwersalność lub powszechność

Nie ulega wątpliwości, że moja wiara jest katolicka, bo Cerkiew jest katolicka, a Cerkiew jest Ciałem Chrystusa, który przyszedł do wszystkich ludzi.
Καθολικος, to słowo użyte jet w greckim tekście Symbolu Wiary, Cerkiew jest Jedna, Święta, Powszechna/Katolicka i Apostolska.
Moja wiara jest ortodoksyjna/prawosławna, bo nie jest skażona herezjami, trzyma się nauk Chrystusa, Apostołów,Ojców Apostolskich, Ojców Pustyni, św. Ojców i Ojców Soborowych.
Moja wiara jest grecka, bo przyszła do mnie z Hellady, przyniesiona przez śww. nauczycieli Słowian Cyryla i Metodego w IX w.  i mnichów, którzy ochrzcili św. wlk. księcia Włodzimierza i Ruś Kijowską w X w.

Chrzescijanie na Zachdzie również, kiedyś, byli prawosławni, dziś już nie są, sa "innosławni".

Dziękuję za wyjaśnienia. Rozumiem. Jednak uprzejmie poproszę Pana o przychylenie się do zwyczajów językowych, które są w polszczyźnie (przynajmniej potocznej) mocno zakorzenione, a które przez słowo katolik każą rozumieć wyznawcę rzymsko-katolickiej wiary, a przez słowo prawosławny wyznawcę wiary zwanej z grecka ortodoksyjną. Moim zdaniem zaletą trzymania się tych zwyczajów jest łatwość porozumiewania się. Wśród Użytkowników tutejszego Forum raczej nie powinny ujawnić się problemy z rozumieniem faktu, iż słowa katolik i prawosławny w znaczeniu potocznym nie oddają całej głębi problematyki katolickości prawosławia i ortodoksyjności katolicyzmu

no ale poruszono kwestię mojego zostania katolikiem. Trudno jest zostać kimś, jeżeli sie już nim jest.

Przyznam, że moim największym marzeniem jest doczekać jedności Wschodu i Zachodu, w wierności pełnej ortodoksji...czy dane mi będzie tego doczekać pojęcia nie mam...acz daj Panie Boże. Połączenie tych dwóch Skarbnic znowu w jedną całość...przepiękne. Sny Volkoffa po prostu.

To jest niemożliwe.

Przepaść między Wschodem a Zachodem cały czas się pogłębia.

To jest niemożliwe.

Przepaść między Wschodem a Zachodem cały czas się pogłębia.

Dobra, dobra, a dla Pana Boga nie ma rzeczy niemozliwych.
O!
I już.

Oczywiscie. Powrót innosławnych do prawosławnego chrześcijaństwa jest cały czas możliwy.

Oczywiscie. Powrót innosławnych do prawosławnego chrześcijaństwa jest cały czas możliwy.

Myśli Pan czysto ludzkimi kategoriami...

Oczywiscie. Powrót innosławnych do prawosławnego chrześcijaństwa jest cały czas możliwy.

Czytał Pan Panie Bogosłowie książkę Vladimira Volkoffa "Gość Papieża" ...? Polecam jak zresztą wszystkie książki tegoż ś.p. Autora, który również był prawosławnym..

Punkt pierwszy Regulaminu Forum:

1. Zabrania się promowania na Forum herezji, postaw wrogich Kościołowi i religii katolickiej, a także wszystkiego, co mogłoby stanowić pokusę do popełnienia jakiegokolwiek grzechu.

Nadto, ponieważ wzmiankowany schizmatyk wykazuje postawę silnie prowokatorską, stanowi pokusę do popełnienia grzechu (myślą). 

... lub słowem

Punkt pierwszy Regulaminu Forum:

1. Zabrania się promowania na Forum herezji, postaw wrogich Kościołowi i religii katolickiej, a także wszystkiego, co mogłoby stanowić pokusę do popełnienia jakiegokolwiek grzechu.

Nadto, ponieważ wzmiankowany schizmatyk wykazuje postawę silnie prowokatorską, stanowi pokusę do popełnienia grzechu (myślą).

... postawa prowokatorska... obsesje... ... już jest zabawnie, aż strach pomyśleć, że może być jeszcze zabawniej

Oczywiscie. Powrót innosławnych do prawosławnego chrześcijaństwa jest cały czas możliwy.

Myśli Pan czysto ludzkimi kategoriami...

Zgadzam się z Przedmówcą
Myślę, że warto pamiętać, iż myśli Pańskie nie są myślami naszymi, a drogi Pańskie nie są drogami naszymi. Zamiast twardo obstawać przy swoim (czyli że: (a) prawosławie wyznaje ortodoksyjną wiarę przekazaną przez Apostołów, lub (b) rzymsko-katolicki kościół wyznaje ortodoksyjną wiarę przekazaną przez Apostołów), moim zdaniem lepiej ten osąd pozostawić Panu Bogu. - to zdanie jest bardzo niefortunnie ułożone (brzmi, jak brednie pijanego), przeto je przekreślam, aby nikt nie pomyślał, że podtrzymuję to, co tu napisałem


Dla mnie najdziwniejszą cechą prawosławia jest to, że patriarchowie szybko uwikłali się w podległość cesarzom. O tym dowiedziałem się z historii powszechnej. I muszę to z całą mocą zaznaczyć i podkreślić: już dawno uczęszczałbym do soboru św. Marii Magdaleny w Warszawie na niedzielną liturgię, gdyby nie to, czego dowiedziałem się z historii powszechnej: prawosławie popadło w pożałowania godną zależność od cesarstwa.
No cóż, jestem człowiekiem z Zachodu. Zachód ukształtował we mnie umiłowanie wolności, a Religia musi cieszyć się wolnością. Władza świecka ma w wolności służyć Władzy Duchownej w praktykowaniu Religii. A jak nie chce wykonywać tego obowiązku z wolnej miłości do Boga i Religii, to się poniża. Ma wówczas pamiętać, że w ten sposób sama siebie poniżyła do roli psa na łańcuchu. Po to psa się trzyma na łańcuchu, aby nie właził tam, gdzie nie jego miejsce. Papieże potrafili założyć obrożę na szyję cesarza i uwiązać go na łańcuchu, jak psa. Tak, to prawda, że papiestwo przeżywało słabości i wtedy to cesarz trzymał papieża na łańcuchu, ale nikt nigdy nie wyraził na to zgody i nigdy taki gwałt nie został zaakceptowany. W prawosławiu niestety taki gwałt zaakceptowano w którymś momencie. No i ja się na to zgodzić nie mogę. To mnie odstręczyło od myśli przejścia na prawosławie.

Podkreślam, że to, com napisał powyżej, to są moje własne przemyślenia i to jest moja własna historia poszukiwań nieskażonej wiary apostolskiej. To, com napisał, nie jest żadną próbą agitacji na niczyją rzecz, ani przeciwko komukolwiek. Jeśli więc komukolwiek przyjdzie do głowy dorabiać do tego jakieś teorie, to proszę bardzo, z zastrzeżeniem, że nie będzie mi nic imputowane. O.
Na opinie i polemiki odnośnie powyższego jestem otwarty.

Zamiast twardo obstawać przy swoim (czyli że: (a) prawosławie wyznaje ortodoksyjną wiarę przekazaną przez Apostołów, lub (b) rzymsko-katolicki kościół wyznaje ortodoksyjną wiarę przekazaną przez Apostołów), moim zdaniem lepiej ten osąd pozostawić Panu Bogu.

Co w takim razie ma Pan na myśli odmawiając: "unam, sanctam, catholicam et apostolicam Ecclesiam"? Czy może dodaje Pan w myślach: "a który to jest - Bóg sam jeden wie"?