To jest Chorał? To jest wycie (koszerno stepowe)

Przeca widać, że w koszulkę oprawione i w segregatorze siedzi

Nie widziałem jeszcze kolorowej watykanki 

Zmiana koloru inicjału i paru innych elementów to mniej niż 10 sek. w programie graficznym. Trochę więcej zajęłoby pokolorowanie czterolinii (z pozostawieniem czarnych nut).
Nuty na zdjęciu mają natomiast krótsze wersy niż w GR, co pozwoliło dodatkowo zwiększyć ich rozmiar. I z tym jest trochę pracy, jeśli robili to graficznie na komputerze. Trzeba choćby pamiętać o custosach, o czym ja, przy podobnych pracach, zazwyczaj zapominam.
Śpiew ten wprowadzono stosunkowo niedawno: GR 1908 podaje na tę uroczystość graduał "O vos omnes", wcześniej u Dom Pothier w Liber Gradualis (1883) znajdujemy "Dicite filiae Sion".
Dominic Johner w The Chants of The Vatican Gradual (1940) opisuje już "Dulcis et rectus", ale nie zdradza, kiedy wprowadzono nowe propria.

Śpiew ten wprowadzono stosunkowo niedawno: GR 1908 podaje na tę uroczystość graduał "O vos omnes", wcześniej u Dom Pothier w Liber Gradualis (1883) znajdujemy "Dicite filiae Sion".
Dominic Johner w The Chants of The Vatican Gradual (1940) opisuje już "Dulcis et rectus", ale nie zdradza, kiedy wprowadzono nowe propria.

Prawdopodobnie miało to miejsce w 1929 r., kiedy to po encyklice Miserentissimus Redemptor (1928) zatwierdzono nowe teksty Oficjum i Mszy dla tego święta. Z tego okresu pochodzi stosowana dotąd Msza Cogitationes.
Wcześniejsze Msze to: Miserebitur (z graduałem O vos omnes) i Egredimini (z graduałem Dicite filiae). Obie te Msze są zarówno w wymienionym Liber Gradualis (1883), jak i GR (1908), ale ta druga Msza jest (i tu, i tam) w części pro aliquibus locis.

I co się dzieje z poprzednimi propriami?

I co się dzieje z poprzednimi propriami?

Przestają być stosowane.

zespoły światowe pierwszoligowe oczywiście wydają znakomite płyty grają znakomite koncerty ale podobno kiedys nie grało sie wcale tak czysto, i nie było dyrygenta

Po pierwsze kiedyś nie robiono tyle prób. Po drugie nie tak dawno jeszcze nie remasterowano, nie podciągano stroju, nie cięto i klejono muzyki jak pracy plastycznej dziecka do szkoły. Najstarsze nagrania aż gdzieś  - ja wiem? - do lat `70 to nagrania po prostu. Zespół czy chór raz śpiewał i potem to szło. Przez to dawne nagrania są dużo żywsze. Dyrygenty to chyba dopiero po rewolucji antyfrancuskiej się pojawiły. Ale w kościołach - nigdy.

W mniejszych zespołach dyrygowano pewnie skromnie, jak tu: https://www.youtube.com/watch?v=ckVYO9oI8vc

W większych do XVIII wieku posługiwano się tamburmajorską laską, vide: śmiertelny wypadek Jana Chrzciciela Lully.

Lacha, to jest baculus cantoralis vide http://ikomutoprzeszkadzalo.pl/privilegiati/baculus-cantoralis/?lang=pl służy do dodawania powagi nadzorcy chóru, poskramiania fałszujących i wystukiwania rytmu. Do rysowania w powietrzu bałwanków jest za duży.
Lully lachą taktował, aż przywalił sobie w palucha. I umarł.
Kochani, nie dyrygujcie chorałem!