Uroczystość Chrystusa Króla

+
Czy ktoś może mi przysłać Akt zawierzenia, który powinien być przeczytany w ten dzień? Powinien być m.in. w mszaliku don Lefebvre'a

Albo niech wklei tutaj. Przyda się innym

Collectio rituum podaje taki tekst:

AKT POŚWIĘCENIA RODZAJU LUDZKIEGO NAJŚWIĘTSZEMU SERCU PANA JEZUSA

Ten akt poświęcenia należy odmówić w święto Chrystusa Króla po Litanii do Najświętszego Serca Pana Jezusa. Wypada odmawiać go na przemian z ludem.

Kapłan: O Jezu Najsłodszy, Odkupicielu rodzaju ludzkiego, wejrzyj na nas, korzących się u stóp Twego ołtarza .
Wszyscy: Twoją jesteśmy własnością i do Ciebie należeć chcemy.
Kapłan: Oto dzisiaj każdy z nas oddaje się dobrowolnie Najświętszemu Sercu Twemu, aby jeszcze ściślej zjednoczyć się z Tobą. Wielu nie zna Ciebie wcale, wielu odwróciło się od Ciebie, wzgardziwszy przykazaniami Twymi. Zlituj się nad jednymi i drugimi, o Jezu Najłaskawszy, i pociągnij wszystkich do świętego Serca swego. Królem bądź nam, o Panie, nie tylko wiernym, którzy nigdy nie odstąpili od Ciebie, ale i synom marnotrawnym, którzy Cię opuścili.
Wszyscy: Spraw, aby do domu rodzicielskiego wrócili co prędzej i nie zginęli z nędzy i głodu.
Kapłan: Króluj tym, których albo błędne mniemania uwiodły, albo niezgoda oddziela; przywiedź ich do przystani prawdy i jedności wiary, aby rychło nastała jedna owczarnia i jeden pasterz. Użycz Kościołowi Twemu bezpiecznej wolności. Udziel wszystkim narodom spokoju i ładu. Spraw, aby ze wszystkiej ziemi, od końca do końca, jeden brzmiał głos:
Wszyscy: Chwała bądź Bożemu Sercu, przez które stało się nam zbawienie. Jemu cześć i chwała na wieki. Amen.

+
Chciałbym wersję z don Lefebvre'a

W Mszaliku wz. 1931 niema takiego aktu. Nie wiem, czy mam wydanie z lat 50-tych w tem mieszkaniu, będę szukał.

Mszał niedzielny (Olsztyn 1959) podaje taką wersję:

Kapłan: O Jezu Najsłodszy, Odkupicielu rodzaju ludzkiego, wejrzyj na nas, korzących się u stóp ołtarza Twego.
Wszyscy: Twoją jesteśmy własnością i do Ciebie należeć chcemy.
Kapłan: Oto dzisiaj każdy z nas oddaje się dobrowolnie Najświętszemu Sercu Twemu, aby jeszcze ściślej zjednoczyć się z Tobą. Wielu nie zna Ciebie wcale, wielu odwróciło się od Ciebie, wzgardziwszy przykazaniami Twymi. Zlituj się nad jednymi i drugimi, o Jezu Najłaskawszy, i pociągnij wszystkich do świętego Serca swego. Królem bądź nam, o Panie, nie tylko wiernym, którzy nigdy nie odstąpili od Ciebie, ale i synom marnotrawnym, którzy Cię opuścili.
Wszyscy: Spraw, aby do domu rodzicielskiego wrócili co prędzej i nie zginęli z nędzy i głodu.
Kapłan: Króluj tym, których albo błędne mniemania uwiodły, albo niezgoda oddziela; przywiedź ich do przystani prawdy i jedności wiary, aby rychło nastała jedna owczarnia i jeden pasterz. Królem bądź tych wszystkich, którzy jeszcze błąkają się w ciemnościach pogaństwa lub islamizmu i racz ich przywieść do światła i Królestwa Bożego. Wejrzyj wreszcie okiem miłosierdzia swego na synów tego narodu, który był niegdyś narodem szczególnie umiłowanym. Niechaj spłynie i na nich jako zdrój odkupienia i życia ta Krew, którą oni niegdyś wzywali na siebie. Zachowaj Kościół swój, o Panie, i użycz mu bezpiecznej wolności. Użycz wszystkim narodom spokoju i ładu. Spraw, aby ze wszystkiej ziemi, od końca do końca, jeden brzmiał głos:
Wszyscy: Chwała bądź Bożemu Sercu, przez które nam stało się zbawienie. Jemu cześć i chwała na wieki. Amen.

Czy oto Chodzi.

http://imageshack.us/photo/my-images/210/img20121024002630.jpg/

Jeśli już mowa o usuwaniu "niewygodnych fragmentów" z tekstów na święto Chrystusa Króla, to warto wspomnieć o dokonaniach cenzury za PRL-u. Przykładem są hymny brewiarzowe. Z tłumaczenia x. J. Piwowarczyka (1958) usunięto wprawdzie tylko 6. zwrotkę hymnu Te saeculorum Principem (Niech Ciebie władców mozoły I w jawnym hołdzie lud szuka, Niech zbożnej sławi trud szkoły, Praw kodeks, sądy i sztuka!), za to z przekładu L. Staffa (1962) wypadły wszystkie trzy hymny, i to chyba w trakcie druku, bo wraz z drugą kartką usunięto też jeden z hymnów na Wszystkich Świętych. Dopiero w przedruku tłumaczenia x. T. Karyłowskiego (1978) hymny podano "bez skreśleń".

Mam takie wrażenie, że novus-święto Chrystusa, Króla wszechświata, ten wszechświat jest doklejony, tak jakby: niech Sobie będzie królem, tam nieba, gwiazd i galaktyk, a tutaj na naszym podwóreczku na ziemi to już niekoniecznie.
To darowanie Panu Chrystusowi królowania nad wszechświatem ma w sobie coś z charakteru obdarowania króla szwedzkiego Niderlandami przez niejakiego Jana Onufrego Zagłobę (w Potopie).

A na stronie parafii NMP Wspomożenia Wiernych w Katowicach:



za: http://breviarium.blogspot.com/2013/11/parafialne-kitu-wciskanie.html