Neokatechumenat - podwątek matrymonialny

@Pięknowłosy: Zgadzam się z Panem. W tej materii łatwo przegiąć. Pamiętajmy łaska buduje na naturze. Nie wyobrażam sobie pojmowania żony, która się nie podoba. Podobnie jak nie wyobrażam sobie pojąć kobiety pięknej ale rozwiązłej. Słuchajmy w tej sprawie mądrych kapłanów i mądrych rodziców/dziadków z katolickich rodzin.

Powiedziałbym, że wybór jest obustronny. Kobieta też dokonuje wyboru:

Jednak, co jest zbudowane na naturze, ona ma tu więcej do stracenia więc Pan Bóg wyposażył ją w trzeźwiejszy osąd sytuacji i specyficzny urok do jego realizacji. Cywilizacja przytłumiła wiele z tych naturalnych zachowań ale jeszcze jakoś tam widuje się budujące obrazki harmonijnie funkcjonujących nowych związków.

@Pięknowłosy: Zgadzam się z Panem. W tej materii łatwo przegiąć. Pamiętajmy łaska buduje na naturze. Nie wyobrażam sobie pojmowania żony, która się nie podoba. Podobnie jak nie wyobrażam sobie pojąć kobiety pięknej ale rozwiązłej. Słuchajmy w tej sprawie mądrych kapłanów i mądrych rodziców/dziadków z katolickich rodzin.


Najgorzej że na kształtowanie umysłów dzieci duży wpływ mają spaczone umysły wielu katechetek. W dzieciństwie. Potem młodzież nie traktuje ich poważnie ale ziarno zostało zasiane.

W wyborze żony i matki swych dzieci mężczyzna nie może kierować się powierzchowną oceną. Szczenięca miłość i zauroczenie nie prowadzą zazwyczaj do mądrego i roztropnego wyboru. Jest on możliwy jedynie dzięki dojrzałości, jaką zapewnia pobożność i doświadczenie. Chłopak ze szkoły średniej, choćby najlepszy i najbystrzejszy, nie jest po prostu gotowy podjąć zobowiązania, które trwać będzie "aż śmierć nas nie rozdzieli". Nie może prosić kobiety o rękę, jeśli nie jest gotowy wychowywać dzieci, być głową domu, pracować i kierować sobą oraz innymi: w sytuacji takiej nie może zawrzeć małżeństwa, nie powinien więc też się umawiać. Podpowiada to sam zdrowy rozsądek. Duch świata sugeruje natomiast coś wręcz przeciwnego, czego nieuniknionym skutkiem jest chaos i nieszczęście.

x. M. McMahon FSSPX, O edukacji młodych mężczyzn, "Zawsze Wierni", 2014, nr 4, s. 121-122.

Kompletna bzdura polegająca na utożsamieniu wieku z brakiem zdrowego rozsądku i - co chyba bardziej bzdurne - brakiem dobrej i mocnej woli.

W wyborze żony i matki swych dzieci mężczyzna nie może kierować się powierzchowną oceną. Szczenięca miłość i zauroczenie nie prowadzą zazwyczaj do mądrego i roztropnego wyboru. Jest on możliwy jedynie dzięki dojrzałości, jaką zapewnia pobożność i doświadczenie. Chłopak ze szkoły średniej, choćby najlepszy i najbystrzejszy, nie jest po prostu gotowy podjąć zobowiązania, które trwać będzie "aż śmierć nas nie rozdzieli". Nie może prosić kobiety o rękę, jeśli nie jest gotowy wychowywać dzieci, być głową domu, pracować i kierować sobą oraz innymi: w sytuacji takiej nie może zawrzeć małżeństwa, nie powinien więc też się umawiać. Podpowiada to sam zdrowy rozsądek. Duch świata sugeruje natomiast coś wręcz przeciwnego, czego nieuniknionym skutkiem jest chaos i nieszczęście.

x. M. McMahon FSSPX, O edukacji młodych mężczyzn, "Zawsze Wierni", 2014, nr 4, s. 121-122.

Kompletna bzdura polegająca na utożsamieniu wieku z brakiem zdrowego rozsądku i - co chyba bardziej bzdurne - brakiem dobrej i mocnej woli.

Artykuł pisany w amerykańskim "The Angelus" zatem tego utożsamienia nie traktowałbym definitywnie. Poza tym w Polsce w dzisiejszych czasach licealista  (czyli chłopak 15 letni) nie jest w stanie podjąć pracy, którą zapewni byt rodzinie. Niemożliwe jest to nawet w rozumieniu Kodeksu Pracy.