Oblicza posoborowia - szambo wybiło...

51. If any bishop, or presbyter, or deacon, or indeed any one of the sacerdotal catalogue, abstains from marriage, flesh, and wine, not for his own exercise, but because he abominates these things, forgetting that “all things were very good,”[24] and that “God made man male and female,”[25] and blasphemously abuses the creation, either let him reform, or let him be deprived, and be cast out of the Church; and the same for one of the laity.[26] 

Wystarczy dobrze przeczytać ( dodam "ze zrozumieniem" ) św. Pawła Apostoła i jego wskazówkach kogo należy wybierać na biskupa a kogo na prezbitera, by "zatrybić" wreszcie jak było w pierwszych wiekach ....

Akurat. Biskupem, prezbiterem, diakonem mógł być "mąż jednej żony", czyli św. Jan ewangelista i św. Paweł odpadają.
Ze zrozumieniem "mąż jednaj żony" znaczy - ktoś, kto potrafił wytrwać w małżeństwie - bo poza młodzieżą w czasach Chrystusa niemal każdy był żonaty, a "listy rozwodowe" były powszechną praktyką.

Tak czy owak, z tych słów niezbicie wynika, że dopuszczano żonatych nie tylko do kapłaństwa, ale do biskupstwa także. Zatem jakikolwiek "przeciwny wniosek" nie ma oparcia w źródle. Proste jak budowa cepa... Wszelkie uzasadnienia obowiązkowego celibatu, który ja osobiście uważam za Skarb Kościoła, są de facto późniejsze jak samo obligatoryjne na Zachodzie jego wprowadzenie. Wypływa stąd wniosek, że nie jest rzeczą haniebną ani nawet złą sensu stricto, szukanie przez X.Isakowicza tego typu rozwiązania dzisiaj. Osobiście nie uważam tego akurat za właściwy środek zaradczy przeciw szerzącej się jak choroba weneryczna wśród kleru pederastii, lecz nie dezawuuję jego zdania ani dobrych intencji...
Rzecz należałoby rozważyć ot tyle...

Nie posiadam tego tekstu, postaram sie zdobyć, wtedy odpiszę dokładniej.
Z punktów 17 i 18 nie wynikaja wnioski, które Pan z nich wysnuwa.

Nie ja. Kard. Stickler wysunął.

51. If any bishop, or presbyter, or deacon, or indeed any one of the sacerdotal catalogue, abstains from marriage, flesh, and wine, not for his own exercise, but because he abominates these things, forgetting that “all things were very good,”[24] and that “God made man male and female,”[25] and blasphemously abuses the creation, either let him reform, or let him be deprived, and be cast out of the Church; and the same for one of the laity.[26]

Ale to brzmi jak nakaz antygnostycki (not for his own exercise, but because he abominates these things).

Tak czy owak, z tych słów niezbicie wynika, że dopuszczano żonatych nie tylko do kapłaństwa, ale do biskupstwa także. Zatem jakikolwiek "przeciwny wniosek" nie ma oparcia w źródle. Proste jak budowa cepa...

Co do Tertuliana (dokładniej: Orygenesa, bo znowu ich pomyliłem) problem jest taki, że z jego czasu nic sensownego nie mamy. Dlatego z konieczności cytuje się Tertuliana i Orygenesa właśnie.

Z tego co gdzieś dawno temu czytałem   to i dziś żonaty mężczyzna, który "odchował" dzieci, i zabezpieczył żonę (najlepiej - chciała pójść do klasztoru) może zostać kapłanem.

Wszelkie uzasadnienia obowiązkowego celibatu, który ja osobiście uważam za Skarb Kościoła, są de facto późniejsze jak samo obligatoryjne na Zachodzie jego wprowadzenie.

To lecimy po źródłach:
Nieszczęśliwy Orygenes co go z Tertulianem mylę:

(Paweł zaleca tymczasową wstrzemięźliwość dla ludzi żonatych) więc z pewnością nieustająca ofiara jest niemożliwa dla tych, którzy są poddanymi obowiązków małżeńskich. Z tego powodu uważam, że jedynie ci, którzy ślubowali wieczne dziewictwo, mogą sprawować nieustanną ofiarę. (Homilia 23)

św. Epifaniusz z (315-403)
"But the man who continues to live with his wife and to sire children is not admitted by the Church as a deacon, priest, or bishop, even if he is the husband of an only wife. And [only he can be admitted to be deacon, priest, or bishop] who having been monogamous, observes continence or is a widower. [This is observed] especially where the ecclesiastical canons are exact" - czyli coś w rodzaju
"Jednak mężczyzna, który nadal żyje ze swoją żoną, i płodzi dzieci, nie jest dopuszczony przez Kościół jako Diakon, Prezbiter, czy biskup, nawet, jesli jest mężem jednej jedynej żony (itd...)"

I pozostałe źródła (niektóre)
St. Efrem Syryjski (ok. 306-373) "Carmina Nisibena", "Adversus Heaereses”
Synod w Gangres (340)
św. Epifaniusz z Salaminy (315-402), "Panacea against all heresies", "Adversus Heaereses”
Kodeks Teodezjusza (438). [celibat w sensie wstrzemięźliwości seksualnej w Kościołach Wschodnich!]
Kodeks Justiniana, (16 March 535) [celibat w sensie wstrzemięźliwości seksualnej w Kościołach Wschodnich!]
“Dominus Inter” Syrycjusza lub Innocentego I
“Etsi tibi” i “Consulenti tibi”, Innocentego I
Synod w Toledo (400) kan. 1

(kan 6 Synodu w Trullo - mówi, że po wyświęceniu, kapłani nie mogą poślubić żony,
kan 12 - że biskup nie może mieszkać z żoną, i musi być w całkowitej wstrzemięźliwości
kanon 13- sprzeczny z dotychczasową praktyką - zezwala prezbiterom i diakonom współżyć z żonami, ale z wyjątkiem czasu, kiedy służą przy ołtarzu, bo wtedy też muszą zachować wstrzemięźliwość)

Jak widać dyscyplina kościelna (zwłaszcza u schizmatyków) rozjechała się strasznie...

51. If any bishop, or presbyter, or deacon, or indeed any one of the sacerdotal catalogue, abstains from marriage, flesh, and wine, not for his own exercise, but because he abominates these things, forgetting that “all things were very good,”[24] and that “God made man male and female,”[25] and blasphemously abuses the creation, either let him reform, or let him be deprived, and be cast out of the Church; and the same for one of the laity.[26]

Ale to brzmi jak nakaz antygnostycki (not for his own exercise, but because he abominates these things).

Dokładnie tak. Podstawa tego kanonu jest antygnostycka

Jak widać dyscyplina kościelna (zwłaszcza u schizmatyków) rozjechała się strasznie...

U schizmatyków ? To grekokatolicy, Ormiaszkowie, melchici, Syryjczycy i Bóg wie kto jeszcze ( w sumie bodajże 24-25 kościołów wschodnich ) są w "schiźmie" Od kiedy bo nic nie wiedziałem....

Panie Tato - kto jak kto, ale Pan ze zrozumieniem czytać potrafi. "Zwłaszcza u" nie znaczy "wyłącznie u". Nota bene wszystkie te Kościoły kiedyś w schizmie były (wywodzą się z Kościołów schizmatyckich)- i właśnie w schizmie utwierdziły się w "opcjonalności" celibatu

A co Pan zrobi jak kiedyś być może zniosą celibat w obrządku łacińskim? Ja raczej tego nie dożyję, ale nie darłbym bym szat z tego powodu

A co Pan zrobi jak kiedyś być może zniosą celibat w obrządku łacińskim? Ja raczej tego nie dożyję, ale nie darłbym bym szat z tego powodu

Primo - uważam to za niemożliwe. Secundo byłaby to nie pierwsza nienajmądrzejsza decyzja Watykanu. Czekałbym na jej cofnięcie.

a ja tam bym nie płakał. Patrzę na znajomego księdza żonatego i nie uważam, by taki model był zły, ale to moje osobiste odczucia i mam prawo do swoich poglądów, bo to nie są dogmaty.

Panie Tato - kto jak kto, ale Pan ze zrozumieniem czytać potrafi. "Zwłaszcza u" nie znaczy "wyłącznie u". Nota bene wszystkie te Kościoły kiedyś w schizmie były (wywodzą się z Kościołów schizmatyckich)- i właśnie w schizmie utwierdziły się w "opcjonalności" celibatu

Znaczy się X.Umiński to "nieuk"...?

osobiście wolałbym żonatych księży niż nominalnie celibatariuszy nie kryjących się ze swoimi ,,gospodyniami" i ,,asystentkami" ,,organistkami" w dodatku mających z nimi dzieci. A znam takie przypadki z pewnej diecezji i w dodatku ordynariusz i metropolita to toleruje, a gdy wierni się, gdy się zbuntowali przeciw temu, to księdza przeniesiono z ,,gospodynią' do innego miasta i obdarzono godnością prałata i dziekana. Dano typowego ,,kopa w górę".

a na "zbuntowaną parafię" przysłano księdza pederastę... ?

osobiście wolałbym żonatych księży niż nominalnie celibatariuszy nie kryjących się ze swoimi ,,gospodyniami" i ,,asystentkami" ,,organistkami" w dodatku mających z nimi dzieci.

Tyle, że takiej praktyki nie da się "wywieść z tradycji". A celibat (w znaczeniu - "żonaty-niepraktykujący") JEST częścią tradycji wywodzącej się od czasów apostolskich

Znaczy się X.Umiński to "nieuk"...?

Nie. Miał dostęp do znacznie mniejszej ilości źródeł niż proarchiwariusz Św. Kościoła Rzymskiego.