Włoski historyk ubolewa nad zaprzestaniem używania pastorału (feruli) Pawła VI

ps. kazdy okres ma swoja maniere: romanskie krzyze przedstawialy Jezusa w szatach pontyfikalnych czy krolewskich, gotyckie min. pokazywaly ogrom cierpienia itd. - i tzw. krzyz papieski sie w tej tradycji miesci; moze sie on nie podobac, ale raczej nie ma w nim nic nadzwyczajnie nowego (czyt. zdroznego)

Otóż to.  W moim odczuciu "krzyż papieski" ma  z założenia charakter ekspresjonistyczny, stąd deformacje. Nawiązuje do tradycyjnych, średniowiecznych, niemieckich krzyży mistycznych.

Chyba mroźny wyż tak rozrzał Państwa, jednak faktem pozostaje, że obecny pastorał o wiele bardziej mi się podoba a Obecny Papież był moim faworytem na Konklawe i do dziś uważam, że jest najlepszy z możliwych.

ja na tym forum widze tylko jednego ksiedza, poniewaz tak sie przedstawia. Inni uczestnicy, to tylko nicki pozbawione swiecen kaplanskich.
Nadgorliwiec, ktory ujawnil, ze za nickiem ukrywa sie ksiadz, powinien dostac kopa w odpowiednia czesc ciala ( u mezczyzny z przodu).


Na temat moge dodac, ze nie podobal mi sie tamten pastoral. Irytuja mnie "wizje tworcow". Rzeczywistosc, fakty, w tym Przypadku sa ciekawsze. Jezus Chrystus umiera na Krzyżu jako Człowiek, a nie jako istota z trzymetrowymi ramionami.
Ze tez jakis palant nawet tego nie potrafil uszanowac.

Na krzyzu ze zlota i drogich kamieni tez nie umarl.

Jezus Chrystus umiera na Krzyżu jako Człowiek, a nie jako istota z trzymetrowymi ramionami.
Ze tez jakis palant nawet tego nie potrafil uszanowac.

Ekspresja artystyczna może prowadzić do przerysowania - karykatury.
Gdy Zbawiciela na krzyżu mylimy z orangutanem na drzewie znaczy tylko, że należy krytyczniej przyjrzeć się dziełu a nie własnym ocenom z wychowania plastycznego.

ps
idąc tropem "nieprzygotowania maluczkich do odbioru sztuki" - należy przyznać naszym "milusińskim" - ordynariuszom rację, gdy żądają egzaminu z gramatyki historycznej j.łacińskiego dla kapłanów oraz 5-ki na cenzurce z łaciny dla wiernych chcących wysłuchać Mszy.

Jezus Chrystus umiera na Krzyżu jako Człowiek, a nie jako istota z trzymetrowymi ramionami.
Ze tez jakis palant nawet tego nie potrafil uszanowac.

Ekspresja artystyczna może prowadzić do przerysowania - karykatury.
Gdy Zbawiciela na krzyżu mylimy z orangutanem na drzewie znaczy tylko, że należy krytyczniej przyjrzeć się dziełu a nie własnym ocenom z wychowania plastycznego.

Panie Rysiu, gdyby  np. Matthias Grunewald Pana spotkał, wielce by skorzystał.

    Cytuj

        Jezus Chrystus umiera na Krzyżu jako Człowiek, a nie jako istota z trzymetrowymi ramionami.
        Ze tez jakis palant nawet tego nie potrafil uszanowac.


    Ekspresja artystyczna może prowadzić do przerysowania - karykatury.
    Gdy Zbawiciela na krzyżu mylimy z orangutanem na drzewie znaczy tylko, że należy krytyczniej przyjrzeć się dziełu a nie własnym ocenom z wychowania plastycznego.


Panie Rysiu, gdyby  np. Matthias Grunewald Pana spotkał, wielce by skorzystał.

Przedmiotem wątku nie jest twórczość Grunewalda.
Moją krytykę plastikowej butelki na wodę święconą w kształcie M.Boskiej z odkrecaną głową, też można skwitować: "Gdyby H.Bosch Pana spotkał, wielce by skorzystał" - tylko co to wnosi ?

ps
w każdej epoce panowała inna konwencja - umowa. H. Bosch w przedstawieniach ukrzyzowania, ludzi złych przedstawia w karykaturalny-komiksowy sposób: brzydki fizycznie=zły. Gawiedź mogła się pośmiać i palcami wytykać tych złych.

Obecnie gawiedź ogląda Gwiezdne Wojny III z kosmicznymi orangutanami lub Pasję. Po czym przemieszcza się do koscioła i nie życzy tam sobie przedstawień typu Gwiezdne Wojny; taka konwencja - umowa.

Natomiast wielu ludzi zwiazanych zawodowo z twórczością nie może sie z tym pogodzić, że np.: "Abakanowicz nie zachwyca, skoro zachwyca". Jest uznana na świecie, więc będziemy ją stręczyć w Zachęcie. (do tego dochodzi jeszcze ideologia: Abakanowicz - TAK, Kasia Kobro - NIE - bo podpisała volkslistę)

Przedmiotem wątku nie jest twórczość Grunewalda.

Twórczość Grunewalda to  przykład ekspresjonistycznych deformacji jakie występowały w przedstawieniach Ukrzyżowania kilkaset lat temu.
Autor "krzyża papieskiego" Lello Scorzelli mógł się Grunewaldem inspirować. Proszę spojrzeć na poziomą belkę krzyża w formie łuku.

 Argument, że krzyż Scorzellego  nie nawiązuje do katolickiej tradycji jest chybiony.

 Argument, że krzyż Scorzellego  nie nawiązuje do katolickiej tradycji jest chybiony.

Uwazam, ze pastoral papieża nie powinien nawiazywac do katolickiej tradycji.
Papież ma byc dla katolikow "pasterzem" prowadzacym ich do zbawienia.
Owszem, ostatnio wielu kaplanow raczej nawiazuje do bycia przewodnikami wiernych, ale to nie powod, zeby sie z tego cieszyc.

Ostatnio jakis ksiadz cieszyl sie, ze w Niebie juz sie raduja z tego, ze jest w nim dusza Szymborskiej...
Osoba ta zapomniala widocznie, ze dusza ś.p. JPII potrzebowala kilku lat, zeby byc uznana za blogoslawiona, a jeszcze nie udalo sie stwierdzic, czy od razu poszla do Nieba.
Moze z rymopisami jest inaczej? W koncu, daru rymowania nie dostaja z przydzialu ministra kultury, a Szymborska ladnie rymowala.

Twórczość Grunewalda to  przykład ekspresjonistycznych deformacji jakie występowały w przedstawieniach Ukrzyżowania kilkaset lat temu.
Autor "krzyża papieskiego" Lello Scorzelli mógł się Grunewaldem inspirować. Proszę spojrzeć na poziomą belkę krzyża w formie łuku.

 Argument, że krzyż Scorzellego  nie nawiązuje do katolickiej tradycji jest chybiony.

Ok. dobrze. Krzyż P VI podoba mi się. Kiedyś, b. dawno temu jeszcze bardziej mi sie podobał.

Ale przekonałem sie powoli (takze dzieki Pani) że nie wszystko jest czystą sztuką - jest np. rzemiosło użytkowe, które bywa sztuką, architektura - jest użytkowa - obowiązują inne kryteria.
I tak stół z pochylonym blatem - takim, że zupa się wylewa z talerza, może być dowcipem w knajpie, ale w stołowym sobie go nie postawimy ponieważ ten stół ma służyć do jedzenia.

Zastanawiam się jednak, czy paramenta liturgiczne też nie są sztuką uzytkową (i sakralną). I tak jak w przypadku stołu swobodna ekspresja ma granice, w przypadku krzyża granice określa odczucie pani ze spożywczaka.
Możemy sobie przecież wyobrazić Benedykta XVI z pastorałem zakończonym durszlakiem. Jeżeli P VI w geście solidarności z biednymi sprzedał tiarę, to Benedykt może w geście solidarnosci z głodujacymi nieść pusty durszlak na kiju. Tylko po co?

(tzw. teorię do durszlaka można dopisać na kolanie... to taki krzyż tylko okrągły a dziurek ma 33...)

Ok. dobrze. Krzyż P VI podoba mi się. Kiedyś, b. dawno temu jeszcze bardziej mi sie podobał.

Mnie się ten krzyż zaczał trochę podobać, gdy "turyści z Grzechyni" na przystanku Wielowiejska zaczęli na niego namiętnie pluć.
Nazywano ten krzyż satanistycznym. No to mówię fankom Natanka : "nie satanistyczny, tylko ekspresjonistyczny. Popatrzcie niewiasty, dla porównania, na dolorystyczne krzyże mistyczne w Nadrenii z XIV wieku. To nie jest nowatorska wizja współczesnego artysty - satanisty".
Przykładem wizji artysty-satanisty  mogą być "drzwi anielskie" Igora Mitoraja u Matki Bożej Łaskawej - chociaż to sztuka przedstawiająca i klasycyzująca.

Ja też będe wdzięczny za okiełznanie skądinąd bardzo ciekawego i cennego usera, jakim jest p. Kalistrat. Przegina pałę już kolejny dzień

Brak zgody. Ksiądz pozowlił sobie na wyjatkowo bezmyślne słowa a kol. Kallistrat po chrześcijańsku zwrócił mu na to uwagę. Ksiądz zamiast zastanowić się nad swoim jezykiem brnie nadal.

Przykładem wizji artysty-satanisty  mogą być "drzwi anielskie" Igora Mitoraja u Matki Bożej Łaskawej - chociaż to sztuka przedstawiająca i klasycyzująca.

Jak to miło się z Panią zgadzać, z pokorą przyjmuję wcześniejsze Pani uwagi na temat mojego niedouczenia [bez żartów - słowo]. A drzwi rzeczywiście i dla laika emanują czymś wstrętnym.

    Przykładem wizji artysty-satanisty  mogą być "drzwi anielskie" Igora Mitoraja u Matki Bożej Łaskawej - chociaż to sztuka przedstawiająca i klasycyzująca.

Jak to miło się z Panią zgadzać, z pokorą przyjmuję wcześniejsze Pani uwagi na temat mojego niedouczenia [bez żartów - słowo]. A drzwi rzeczywiście i dla laika emanują czymś wstrętnym.

Jak babcię kocham, a ja Igora Mitoraja lubię. Kiedyś prześledziłem jego wczesne prace, te kameralne, małe i malusie w wydłubanej dziurce schowane.
Oglądałem reportaże o organizacji jego twórczości-businessu i dlatego sądzę, że "satanistyczne" drzwi, to jest po prostu nieudana praca. Albo gorzej, na odwal się sklecona dla gorszego, mniej wymagającego klienta. Mitoraja stać na lepsze rzeczy.

Po 89 roku powoli otworzył się rynek w Europie Wschodniej. Płacimy twardą walutą ale towar dostajemy gorszy, z odpadu; tak jak proszki do prania. Do twórczości wielkich artystów podchodzimy bezkrytycznie, na kolanach, przyjmowani są oni przez cmokierów-polityków pragnących ogrzać się w ich blasku (Zaha Hadid, Mitoraj, sir Norman F., śp Michael Jackson).

Nieudana praca. Dokładnie. Jeżeli by przyjąć za niedokładność brak pieniędzy na ręce dla aniołów i co za tym idzie, ucięcie im ich, to całkowicie się zgadzam.