Amoris Laetitia

To nie było wyrwane z kontekstu. Zacytował pan odpowiedź na następne pytanie - więc tamten kontekst był podany w całości, a to jest nowy kontekst.

Z którego wynika, że Franciszek uważa że są ważniejsze problemy od komunii rozwiedzionych. W porządku. Ale to w żaden sposób nie niweluje odpowiedzi przeze mnie zacytowanej.

A kard. Schönborn podczas prezentacji powiedział m.in. tak:

Kard. Christoph Schönborn, którego poproszono o zaprezentowanie dokumentu, wielokrotnie podkreślał, że Franciszek, zabiegając o integrację takich osób w życiu Kościoła, nie wprowadza żadnych norm ogólnych, lecz zaleca uważne rozeznanie poszczególnych przypadków.

„Rodzi się oczywiście pytanie: a co mówi Papież o przystępowaniu do sakramentów osób, które żyją w sytuacjach nieregularnych? Papież ponownie przypomina potrzebę dobrego rozeznania sytuacji. «Rozeznanie – pisze Franciszek - musi pomóc w znalezieniu możliwych dróg odpowiedzenia Bogu i rozwoju pośród ograniczeń. Wierząc, że wszystko jest białe lub czarne, czasami zamykamy drogę łaski i wzrostu oraz zniechęcamy do wysiłków na rzecz świętości, które oddają chwałę Bogu». Franciszek przypomina tu ważne zdanie, które napisał w «Evangelii gaudium»: «mały krok, pośród wielkich ludzkich ograniczeń, może bardziej podobać się Bogu niż poprawne na zewnątrz życie człowieka spędzającego dni bez stawiania czoła poważnym trudnościom». W imię tej «via caritatis» Papież stwierdza z pokorą i prostotą w jednym z przypisów, że w przypadku sytuacji nieregularnych można też udzielać pomocy w postaci sakramentów. Jednakże Papież nie proponuje nam tu kazuistyki, nie daje recept, lecz przypomina nam swe dwa słynne zdania: «kapłanom przypominam, że konfesjonał nie powinien być salą tortur, ale miejscem miłosierdzia Pana» oraz Eucharystia «nie jest nagrodą dla doskonałych, lecz szlachetnym lekarstwem i pokarmem dla słabych» - powiedział ordynariusz Wiednia.

Kard. Schönborn zaznaczył, że decyzja Papieża o dopuszczaniu w takich sytuacjach do sakramentów nie stanowi zerwania z dotychczasowym nauczaniem Kościoła, lecz jego płynny rozwój.

Za: http://pl.radiovaticana.va/news/2016/04/08/prezentacja_papieskiej_adhortacji_o_rodzinie_amoris_laetitia/1221334

Jakby ktoś się jednak upierał, że RV manipuluje i pewno sobie wszystko zmyślili, to na podlinkowanej stronie pod tym cytatem jest odtwarzacz, z którego można sobie to odsłuchać.

Gdyby ktoś się jednak dalej upierał, że przecież kard. Schönborn ma z pewnością na myśli wyłącznie "sytuacje nieregularne", w których ma miejsce pożycie "jak brat i siostra", to polecam poczytać odpowiedź ks. kardynała na jedno z pytań w wywiadzie, który podlinkował p. B Rumm (http://www.ncregister.com/daily-news/cardinal-schoenborn-says-amoris-laetitia-is-a-continuation-of-what-john-pau/), w którym opowiada on o pewnej "rodzinie farmera".

Gdyby ktoś się jednak dalej upierał, że przecież kard. Schönborn ma z pewnością na myśli wyłącznie "sytuacje nieregularne", w których ma miejsce pożycie "jak brat i siostra", to polecam poczytać odpowiedź ks. kardynała na jedno z pytań w wywiadzie, który podlinkował p. B Rumm (http://www.ncregister.com/daily-news/cardinal-schoenborn-says-amoris-laetitia-is-a-continuation-of-what-john-pau/), w którym opowiada on o pewnej "rodzinie farmera".

Tłumaczenie moje:

Jestem bardzo blisko rodziny rolnika: mają ośmioro dzieci i powstrzymywali się od przyjmowania sakramentów, ale nie od pożycia małżeńskiego. Ona jest rozwiedziona, ale stanowią wzorową rodzinę pomimo grzesznych początków. Można by oczywiście powiedzieć, że lepiej gdyby nie zawierali ślubu cywilnego, ale żyją tak jak Jan Paweł II dokładnie opisuje w [Familiaris Consortio] 84: życie w wierze. Mają ośmioro dzieci, które są głęboko nauczone w wierze. Każdej niedzieli podczas Mszy, pięknie mówią matce albo ojcu: "Dzisiaj pójdę do Komunii za ciebie". To mocne świadectwo nauczania Kościoła. Ale rygorysta powiedziałby: powinni byli powstrzymywać się od płodzenia dzieci, żyć jak brat i siostra, i przyjmować Komunię. Tymczasem wciąż powstrzymują się od przyjmowania Komunii, ale maja ośmioro dzieci głęboko wyuczonych w wierze.

Dziękuję za uściślenie p. B. Rumm

co do kard. Schönborna
z jednej strony, super, że ci ludzie wychowują dzieci w sposób zgodny z wiarą. Tylko, że cel nie uświęca środków. Nie chodzi o to, żeby po nich jechać, po ludziach, którzy tak żyją, ale też wydaje mi się, że zakrólował woluntaryzm. Chwała Bogu, że ci ludzie nie chodzą do Komunii.

Z ostatniej chwili....

Prof. Roberto de Mattei nie widzi mozliwosci interpretacji adhortacji posynodalnej w swietle Tradycji zgodnie z zasada hermeneutyki ciaglosci. O ile niektore dokumenty SVII jako tako da sie zinterpretowac w swietle Tradycji to adhortacji juz nie.
Np tekst dot funkcji malzenstwa zrywa z Tradycja Kosciola.
Przewiduje ze w nadchodzacych tygodniach swiadomosc tego faktu zacznie docierac do (swiadomych) wiernych.

A kard Burke dał radę zinterpretować...

http://www.pch24.pl/kardynal-burke--amoris-laetitia-i-niezmienne-nauczanie-oraz-praktyka-kosciola,42742,i.html

Mnie zaś denerwuje, że cokolwiek trzeba interpretować - dokument Kościoła winien być jasny sam w sobie. Pius VI w "Auctorem fidei" pisał tak:  "Aby nie wywołać wstrząsu w katolickich uszach, innowatorzy próbowali ukryć subtelności ich bolesnych posunięć, używając pozornie nieszkodliwych słów, które pozwalałyby im wprowadzić do dusz błąd w najłagodniejszy sposób. Jak tylko prawda zostałaby naruszona, mogliby poprzez niewielkie zmiany lub dodatki we frazeologii, wypaczyć wyznawaną wiarę, niezbędną dla naszego zbawienia i poprowadzić wiernych poprzez subtelne błędy ku wiecznemu potępieniu. Ten sposób udawania i kłamstwa jest podstępny, niezależnie od okoliczności, w których jest używany. Z bardzo uzasadnionych przyczyn nie może nigdy być tolerowany w ramach instytucji synodu, której zasadnicza wspaniałość polega przede wszystkim na nauczaniu z jasnością prawdy i wykluczeniu wszelkiego niebezpieczeństwa błędu.
Ponadto, jeśli wszystko to jest grzeszne, nie może być usprawiedliwiane, jak się to czyni, pod tym błędnym pretekstem, że pozornie porażające stwierdzenia w jednym miejscu są dalej rozwijane w innych miejscach obok ortodoksyjnych wersów, a nawet, choć w innych miejscach, korygowane, ponieważ dozwalanie na możliwość potwierdzania lub zaprzeczania twierdzeniu, lub pozostawianie powyższego indywidualnym inklinacjom poszczególnych osób - zawsze stanowiło oszukańczą, śmiałą metodę używaną przez innowatorów by zaprowadzić błąd."
https://gloria.tv/media/Fk65ub5USeU

Ale to było w epoce kamienia łupanego. Teraz mamy nową świecką tradycję dokumentów wieloznacznych, zapoczątkowanych na V2: Amor(al)is laetitia to kolejny plasterek salami.

A kard Burke dał radę zinterpretować...

On jest za a nawet przeciw. Dobitnie wykazał to w Krakowie.

Jeszcze przed konklawe, wielu Tradycjonalistów "obstawiało" kard. Burke'a. Np. autor Kroniki Novus Ordo. Ja nie byłem i nie jestem do niego przekonany podobnie jak do abp Pozzo. Zresztą to oni - oba zwei - wyszli ostentacyjnie z odczytu o sytuacji w Kościele niedługo po wyborze Franciszka. Czy był to odczyt prof. de Mattei... nie pamiętam.
Zaufanie i sympatię za to budzi we mnie bp Athanasius Schneider. Jego odczyty i odpowiedzi na pytania (podczas pobytu w Polsce) są szczere.

Kardynała Burke trudno rozgryźć. Po tej stronie oceanu Polonia pamięta konflikt w St. Louis, kiedy to ówczesny abp Burke chciał zamknąć i sprzedać polski kościół Św. Stanisława Kostki, aby uzyskać pieniądze na zapłacenie odszkodowań ofiarom molestowania seksualnego. Skończyło się to buntem parafii, ekskomuniką proboszcza, i ogłoszeniem "niezależności". Dzisiaj  ta parafia jest dość dziwacznym ośrodkiem "polsko-postępowego" katolicyzmu. Jak kto jest ciekawy, może sam zobaczyć:
http://www.saintstan.org/po-polsku.html

Analiza CRC

http://crc-resurrection.org/liens-utiles/archives/il-est-ressuscite/n-163-mai-2016/%e2%80%8ala-joie-de-lamour%e2%80%8a/

Komentarz bpa Schneidera odnośnie adhortacji (po angielsku)
http://voiceofthefamily.com/official-english-translation-of-bishop-schneiders-reflection-on-amoris-laetitia/
Dla niewładających językiem barbarzyńców, najbardziej moim zdaniem godny uwagi jest fragment, w którym bp porównuje aktualną sytuację z stanem Kościoła w IV wieku, w czasach kryzysu ariańskiego, w czasie którego znaczna część hierarchii (o ile nie wszyscy!) zaakceptowali herezję arianizmu, papież wydał dokument popierający herezję, a obrońcy wiary byli ekskomunikowani. Nic dodać nic ująć.

/edit tekst jest dość długi, więc można puścić w tle w czasie robienia innych rzeczy. Czyta x. Zuhlsdorf (Fr. Z) http://www.wdtprs.com/podcazt/16_04_27.mp3

Inicjatywa Rodzin

Twórcy niniejszej inicjatywy to przedstawiciele zwyczajnych  polskich rodzin.

Po długich modlitwach i rozeznaniu postanowiliśmy zabrać głos w dyskusji na temat Komunii św. dla osób rozwiedzionych żyjących w kolejnych związkach i interpretacji adhortacji apostolskiej Amoris laetitia. Dzielimy się swoimi przemyśleniami i obawami dotyczącymi praktycznych skutków wdrażanych liberalnych rozwiązań.

Prezentujemy List Wątpliwości Rodzin (ang. Families’ Doubts) adresowany w szczególności do Ojca Świętego Franciszka oraz kardynałów i biskupów Kościoła katolickiego, licząc na uzyskanie odpowiedzi.

Będziemy wdzięczni wszystkim osobom świeckim i duchownym za wsparcie wyrażone podpisami, upowszechnianiem inicjatywy,
pomocą medialną, mailami, obecnością na portalach społecznościowych, forach internetowych,
modlitwą, postem, mądrym słowem.

Tekst Listu

I Franek I napisze odpowiedź:
"Serdecznie dziękuję za zainteresowanie..., i bardzo podoba mi się to zdanie "Doceniamy piękno adhortacji apostolskiej Amoris laetita." Cieszy mnie.....,   i że razem dyskutujemy... Z apostolskim błogosławieństwem, podpisał...."