No ładnie, widzę, że zapomniałem odpowiedzieć Panu na to pytanie. Nadrobię w wolnej chwili.
pytanie co do chrztu pragnienia. Nie wiem od kiedy wprowadzono takie pojęcie. Czy nie jest tak, że ma ono uspójniać magisterium o którym mówisz w cytacie powyżej (nadzieja na zbawienie niektórych nieochrzczonych z wody ludzi) z kanonem florenckim?
Ogólnie rzecz biorąc osobiście uważam, że Chrztu nie powinno się odmawiać żadnemu dziecku, w imieniu którego ktokolwiek o niego prosi. Papież zatem słusznie czyni. Natomiast perswazja na rodziców powinna być wywierana w możliwie istotny sposób.
Ogólnie rzecz biorąc osobiście uważam, że Chrztu nie powinno się odmawiać żadnemu dziecku, w imieniu którego ktokolwiek o niego prosi. Papież zatem słusznie czyni. Natomiast perswazja na rodziców powinna być wywierana w możliwie istotny sposób. Nie wiem, może byłoby dobrym rozwiązaniem dokonanie Chrztu dziecka - bez udziału takich rodziców...( chyba żeby odpokutowali jak to pięknie ujmują prawosławni ).
[...] czy ważny jest chrzest, zawarty bez szczerej intencji nawrócenia i życia zgodnie z nauką Kościoła - w wypadku niemowlęcia, ta intencja obejmuje także rodziców. [...]
[...] Dusza dziecka jest wprawdzie odrębnym bytem, ale jego wola jest jeszcze tożsama z wolą rodziców. Uznajemy tę prawdę, bo opieramy na niej zasadność chrztu niemowląt, [...]
Do ważności sakramentu istotna jest (poza oczywiście trzema pozostałymi aspektami: materią, formą i osobą szafarza) tylko intencja szafarza udzielającego chrztu,nie jest wymagana jakakolwiek intencja ze strony przyjmującego chrzest (zarówno dorosłego jak i niemowlęcia) lub jego rodziców, chrzestnych, etc.
1. Wola jest działaniem rozumu, którego niemowlę jeszcze nie posiada, zatem nie ma też własnej woli.
[...] Dusza dziecka jest wprawdzie odrębnym bytem, ale jego wola jest jeszcze tożsama z wolą rodziców.[...]
2. Zasadność chrztu niemowląt wynika z działania sakramentu wskutek dokonanej przez szafarza czynności (ex opere operato),o czym pisałem wyżej nt. warunków ważności sakramentu.
S. Th. III q. 68 a. 7 Ze strony chrzczonego wymagana jest wola czyli zamiar przyjęcia sakramentu.S. Th. III q. 68 a. 8 ad 3 Do przyjęcia sakramentu wystarczy zamiar ogólny, mianowicie żeby miał zamiar przyjąć taki chrzest, jaki ustanowił Chrystus i jakiego udziela Kościół.
I jeszcze pytanie co do chrztu pragnienia. Nie wiem od kiedy wprowadzono takie pojęcie. Czy nie jest tak, że ma ono uspójniać magisterium o którym mówisz w cytacie powyżej (nadzieja na zbawienie niektórych nieochrzczonych z wody ludzi) z kanonem florenckim?
Panie Bartku, podane cytaty nie limitują wieku od jakiego wymagana jest wola. Śmiem natomiast w dalszym ciągu twierdzić, że "dysponentami woli" dziecka są jego rodzice/opiekunowie, a więc to ich wola jest wymagana.
Bokotematycznie: czy w takim razie do ważności święceń (albo bierzmowania) także potrzebna jest intencja ze strony przyjmującego ?
Cytat: Richelieu w Stycznia 15, 2014, 12:39:02 pmBokotematycznie: czy w takim razie do ważności święceń (albo bierzmowania) także potrzebna jest intencja ze strony przyjmującego ?Oczywiście, w przypadku każdego z sakramentów.
Cytat: Pedro Veron w Grudnia 18, 2013, 09:40:18 amI jeszcze pytanie co do chrztu pragnienia. Nie wiem od kiedy wprowadzono takie pojęcie. Czy nie jest tak, że ma ono uspójniać magisterium o którym mówisz w cytacie powyżej (nadzieja na zbawienie niektórych nieochrzczonych z wody ludzi) z kanonem florenckim? Pojęcie chrztu pragnienia można traktować jako solidnie osadzone w doktrynie katolickiej, mające ugruntowanie choćby w Soborze Trydenckim. Nie dokopałem się co źródeł i teologów, ale jest to wiara Kościoła pierwszych chrześcijan, podzielana także przez prawosławnych.trochę cytatówhttp://www.cmri.org/02-baptism_blood-desire_quotes.shtml