Diakoni stali są potrzebni ?

W Kościele pierwszych wieków istniały tak zwane diakonisy. Jest to fakt. Jednak  nie mialy one władzy czy obowiązków takich jak diakoni. Ich jedyna posługa odnosiła się do czynności niesakramentalnych, sprawowanych czasem przez diakona. Do takich zadań należała pielęgnacja chorych czy namaszczanie ciał katechumenów przez przyjęciem Chrztu sw. Nie były to zatem czynności sakramentalne, a jedynie pewne posługi, jakie diakonisy pełniły tylko i wyłącznie względem kobiet chrześcijanek – kierując się względami przyzwoitości – diakonisa zajmowała się kobietami, diakon mężczyznami. Diakonisy znikły wraz z rezygnacją na namaszczanie olejkami przed chrztem, zaś funkcje pielęgnacyjne przejęły z czasem zakony i inne instytuty dobroczynne.

diakonisty, diakoni stali, celibat - jeśli to są problemy które świadczą o ortodoksyjności Kościoła lub nie to naprawdę zupełnie inaczej rozumiemy Kościół. Pora chyba podjąć decyzję i przenieść się tam gdzie inaczej się rozumie pewne sprawy

1 Tm 1:15n
 Chrystus Jezus przyszedł na świat zbawić grzeszników, spośród których ja jestem pierwszy.

w dodatku w Polsce diakoni stali są zbyteczni, bo jest jeszcze sporo księży i nie udawajmy, że są przepracowani, że potrzebują jeszcze pomocników

Nie "duzo" tylko "za duzo". Maja czas na telewizje i pierdoly, a gdo glupiego wystawienia potrzebny im diakon ?

Nie "duzo" tylko "za duzo". Maja czas na telewizje i pierdoly, a gdo glupiego wystawienia potrzebny im diakon ?

Oj tam, żeby diakon - najgorsze, że często robi to szafarz (albo szafarka zakonnica).

Czy ktos wypisal w tym watku powody, dla ktorych znikneli diakoni stali w Kosciele zachodnim? Logicznie nalezaloby przeanalizowac te powody i sprawdzic czy nadal sa aktualne.

Stawiam dolary przeciw orzechom, że kolejnym krokiem będzie próba dopuszczenie do diakonatu stałego kobiet. Argument: "Bo tak było w pierwszych latach chrześcijaństwa".

kobiety diakonise mogą kiedyś się pojawić

Ta kwestia została już rozstrzygnięta:
Aby zatem usunąć wszelką wątpliwość w sprawie tak wielkiej wagi, która dotyczy samego Boskiego ustanowienia Kościoła, mocą mojego urzędu utwierdzania braci (por. Łk 22,32), oświadczam, że Kościół nie ma żadnej władzy udzielania święceń kapłańskich kobietom oraz że orzeczenie to powinno być przez wszystkich wiernych Kościoła uznane za ostateczne. Jan Paweł II, Ordinatio Sacerdotalis.

Pomimo, że diakonat "jest dla służby, nie dla kapłaństwa" to jednak diakon otrzymuje niezatarte znamię sakramentu kapłaństwa.
Kwestia nie podlega dyskusji.

W pierwszych wiekach wzrastało znaczenie jak i zadania diakonatu w liturgii, katechezie i na polu charytatywnym. Powierzono mu całą organizację i administrowanie dziełami miłości Kościoła. Ale już w IV wieku funkcja diakonów weszła w fazę zmierzchu; dobroczynnością zajęły się klasztory. To SVII zalecił, żeby przywrócić diakonat - i udzielać nawet mężczyznom  żonatym, co ma stanowić ubogacenie misji Kościoła. No i ubogacili! No jakie mogą być przesłanki za? A to co możemy przeczytać:

"...zwolennicy modernizmu i "reformowanego katolicyzmu" wymagają zdemokratyzowania rządów Kościoła, zreformowania Kongregacji rzymskich, zwłaszcza Kongregacji Indeksu i św. Inkwizycji, zredukowania ceremonii liturgicznych, zaprowadzenia liturgii w języku narodowym, rozluźnienia karności kościelnej i zniesienia celibatu. Rozumie się, że gdyby te dążności wzięły górę, z religii i z Kościoła ledwie by ślad pozostał. "

Bp Józef Sebastian Pelczar

http://swiety.krzyz.org/modernizm.htm

W okresie przygotowującym II Sobór Watykański zamiar przywrócenia diakonatu stałego wspierał m.in. "wybitny" teolog niemiecki Karl Rahner SJ. To właśnie on jako jeden z soborowych ekspertów przyczynił się wniesienia tego problemu pod obrady soborowe.



Ks. Karl Rahner (śmialo może być Pan Karl Rahner, bo jak poznać że to katolicki ksiądz? )

Podczas obrad soboru sprawa diakonatu dla żonatych mężczyzn wywołała spore kontrowersje. Pewien arcybiskup pochodzący z Górnej Wolty twierdził, że w Afryce Zachodniej udzielanie diakonatu żonatym mężczyznom nie byłoby dobrze widziane. Racją za utrzymaniem celibatu - jak powiedział - jest paląca potrzeba świadectwa czystości (zob. o. R. Wiltgen, "Ren wpada do Tybru", s. 122, Poznań 2001).

Jeden z biskupów podczas dyskutowania tej sprawy na soborze powiedział: jeśli kandydat nie posiada wiedzy wymaganej u księdza i nie jest zobowiązany do czystości, nie może być diakonem; z drugiej strony, jeśli posiądzie właściwą duchownemu wiedzę i prowadzi życie w celibacie, powinien zostać księdzem, a nie diakonem. (o. R. Wiltgen, tamże, s. 124).

kobiety diakonise mogą kiedyś się pojawić, w prawosławiu były już takie święcenia, chyba w Grecji. A to że ludzie nie wiedzą kim są diakoni to najlepszy dowód na fatalny stan formacji katolickiej.

Może coś więcej pan napisze i ignorantów uświadomi, jak ich rola, na czym polega i jakie te świecenia były, etc ....

Bodajze w Grecji ? A we Francji na statku to nawet i swiecenia kaplanskie kobiet byly. Argument wart funta klakow. Zupelnie jak argument przeciw grawitacji : facet skoczyl z dachu. I co ? Nic, zabil sie.

Te panie są z Francji, wyświęcone jeszcze nie są (liturgiczna służba ołtarza) a może to wg. niektórych diakonise? Wcześniej byli panowie, ale zostali wyświęceni na stałych diakonów. Nie dopytywałam, ale ... może to są ich żony teraz ? Bogata parafia, bo ksiądz ma ornat.

diakonisty, diakoni stali, celibat - jeśli to są problemy które świadczą o ortodoksyjności Kościoła lub nie to naprawdę zupełnie inaczej rozumiemy Kościół. Pora chyba podjąć decyzję i przenieść się tam gdzie inaczej się rozumie pewne sprawy

Panie Marcinie - proszę wskazać przypadek sprzed synodu "in Trullo", kiedy kapłan Kościoła zawiera sakrament małżeństwa.

kolejność zła - nie kapłan małżeństwo tylko żonaty kapłaństwo

odnośnie kapłaństwa kobiet nie ma tu nauczania nieomylnego jest pewnik teologiczny. O tym że diakonise były nie ma wątpliwości zatem nie ma co szarpać się z rzeczywistością.

Sobór Nicejski I
XIX. O tych, którzy odeszli od Pawła z Samosaty
Przyjęto zasadę, żeby zawsze chrzcić na nowo zwolenników Pawła z Samosaty, jeśli wracają na łono kościoła katolickiego. Gdyby któryś z nich był poprzednio członkiem duchowieństwa, a okazał się uczciwy i bez zarzutu, niech zostanie ochrzczony, a biskup kościoła katolickiego niech mu udzieli „nałożenia rąk”. Jeśli zaś badanie wykaże, że jest niegodny, należy go złożyć z urzędu. Podobnie należy postępować w przypadku diakonis i przestrzegać niniejszego polecenia względem wszystkich duchownych znajdujących się w wykazie Kościoła. Odnośnie do diakonis, które są w tym samym położeniu, przypominamy, że ponieważ nie miały „nałożenia rąk”, z całą pewnością muszą być zaliczone do stanu świeckiego.

Sobór Chalcedoński
XV. O diakonisach
Nie należy wyświęcać niewiasty na diakonisę przed jej czterdziestym rokiem życia i nie bez bardzo dokładnego zbadania. Jeśli po przyjęciu święceń i sprawowaniu przez jakiś czas swojej służby wyjdzie za mąż, lekceważąc łaską Bożą, należy ją wyłączyć ze społeczności wiernych wraz z tym, z którym się związała.

Prosze o cien dowodu, ze chodzilo o swiecenia sakramentalne. Jak na razie to brnie pan z uparciem w tezy niekatolickie.

ja nic nie sugeruję, proszę samemu wyciągnąć wnioski  - ciekawy jest kanon z soboru chalcedońskiego. Można bez problemu znaleźć dość ciekawe opracowania tego tematu z podawaniem tekstów patrystycznych.

Pan Marcin objawił się nam jako hipersuperekstratradycjonalista proponujący nam powrót do źródeł pierwszych wieków. Ale Panie Marcinie jak słusznie zauważyła Pani Mama obecny diakonat stały, czy też objęcie nim również kobiet, nie ma się ni jak do tej funkcji sprzed wieków. Poza nazwą diakonat stały nie ma nic wspólnego z jego pierwowzorem. Możemy oczywiście nazwać żabę bocianem, ale ona nadal będzie żabą. Poza tym Pana argumenty jak żywo przypominają argumenty zwolenników NOMu, którzy jak mantrę powtarzali, że jest to nawiązanie do pierwszych wieków chrześcijaństwa.