Dziecięce poszukiwania odpowiedzi na pytania błahe i całkiem poważne.

Czy bardziej poprawna jest forma Ono zmiażdży Ci głowę czy Ona  zmiażdży Ci głowę?
(Rdz 3, 15)

Być może zależy to od tego, czy za autentyczny uznamy tekst septuaginty, czy teksty hebrajskie. Ale nie wiem, tak sobie tylko rozważam skąd ta rozbieżność...

Czy bardziej poprawna jest forma Ono zmiażdży Ci głowę czy Ona  zmiażdży Ci głowę?
(Rdz 3, 15)

Nie ma tu na forum chyba eksperta od hebrajskiego, więc może ja się wypowiem, bo trochę liznąłem. Jak Pan pewnie wie, alfabet hebrajski, podobnie jak np. arabski nie posiada znaków samogłoskowych: mamy tylko spółgłoski. Dopiero masoreci dodali znaki samogłoskowe, by umożliwić żydom żyjącym w  diasporze, którzy już nie używali języka hebrajskiego odczytanie tekstu. W hebrajskim הוא (w tekście masoreckim הוּא) odczytywane "hū" oznacza "on" natomiast היא (w tekście masoreckim הִיא) odczytywane hī oznacza "ona" (w hebrajskim nie ma rodzaju nijakiego). Problem w tym, że w Pięcioksięgu w prawie wszystkich, poza kilkunastoma, miejscach używa się הוא tak dla oznaczenia podmiotów rodzaju męskiego, jak i żeńskiego. Masoreci stosowali w tym przypadku tzw. qere perpetuum czyli do הוא dodali znaki samogłoskowe z הִיא otrzymując הִוא tak, by wskazać, że akurat w tym miejscu należy הוא przeczytać jako hī. Przykładem jest np. Rdz. 3,20 כִּי הִוא הָיְתָה, אֵם כָּל-חָי - ponieważ ona była (stała się) matką wszystkich żyjących. O ile w przytoczonym wersecie nawet gdy usuniemy masoreckie znaczki (niqqud) będzie jasne, że chodzi o nią, a nie o niego, to nie jest tak w wersecie, o który Pan pyta. Św. Hieronim (który nota bene żył przed masoretami, więc nie mógł wpłynąć na jego przekład tekst masorecki) wybrał akurat tłumaczenie "ipsa conteret", czyli odszedł (nie tylko w tym miejscu) od Septuaginty, w której mamy użyte słowo rodzaju męskiego - αὐτός. Problem w tym, że dla oddania hebrajskiego słowa oznaczającego tak nasiono, nasienie ludzkie oraz potomstwo autorzy Septuaginty użyli słowa σπέρμα, które jest rodzaju nijakiego. A więc αὐτός nie odnosi się do σπέρμα, do całego nasienia ludzkiego, którego matką była Ewa, a do jakiegoś mężczyzny - zapewne Mesjasza (przypominam Septuagita powstała przed Chrystusem). W Neowulgacie mamy za to ipsum conteret co jawnie odnosi się do słowa rodzaju nijakiego - semen oznaczającego nasienie. Jaka forma jest lepsza? Według mnie ta z neowulgaty najlepiej pasuje do reszty tekstu. Wszystkie rozwiązania są też z teologicznego punktu widzenia poprawne.

@ Kalistrat
Znajomy biblista i "ekspert"* od języka hebrajskiego (oraz czytelnik tego forum) potwierdził Pana wyjaśnienia.

*nie jest filologiem, ale jako biblista zna dobrze ten język.

Wszystkie rozwiązania są też z teologicznego punktu widzenia poprawne.

Mam takie przemyślenia:
W słowie "ono" (potomstwo) zawiera się także "Ona" (Maryja) i "On" (Pan Jezus). Tym, który zmiażdżył głowę węża, jest przede wszystkim Chrystus (przez mękę, śmierć i zmartwychwstanie). Jednak to Maryja, jako nowa Ewa i Matka Kościoła, miała w dziele Odkupienia szczególną rolę. Wreszcie Kościół, czyli każdy, kto prawdziwie wierzy w Chrystusa i z Nim współdziała, również odnosi zwycięstwo nad szatanem.

Ma Pan całkowitą rację. Poza tym wybór zaimka rodzaju nijakiego jest bezpieczny - nie lubię, gdy tłumacze, a szczególnie tłumacze Pisma Świętego, na siłę kombinują, tłumacząc ad sensum. Potem mamy takie kwiatki jak wtedy, gdy Jezus mówi o sobie: "Tak, jestem Królem". Kiedyś słuchałem kazania, które prawie w całości było oparte na tych słowach.

Witam Państwa,

To mój pierwszy post na forum i pytanie: czym różni się (jesli wogóle istnieje) sakrament Chrztu świętego w myśli przedsoborowej (w starym rycie)? Czy może Chrzest jaki znam (obecnie udzielany w parafiach) jest taki sam jaki miał miejsce przed SWII, a jedyna różnica polega na tym, że obecnie Chrzest ma miejsce w trakcie nowej Mszy Świętej, podczas gdy np. na Karolkowej Chrzest jest udzielany po Mszy?

tu jest trochę informacji:
http://www.mszatrydencka.waw.pl/index.php/duszpasterstwo/sakramenty/7-chrzest

Bardzo Panu dziękuję!
Z tego wynika, że Obrze Chrztu w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego, względem Chrztu, który znałem do tej pory, ma się jak KRR do NOM. Odkąd zaczałem chodzić na KRR (X 2012) nie przestaję się dziwić, kto i z jakich ważnych powodów zmieniał i zatwierdział takie zmiany... Co i rusz mi po prostu ręce i szczęka opadają.
Mam jeszcze jedno pytanie, czy może ktoś z Państwa się orientuje czy w przypadku Chrztu Świętego udzielonego na Karolkowej, dokumenty (akt chrztu?) zostają w parafii św. Klemensa czy zostają przesłane do "naszej" parafii? Chodzi mi o to, że pierwszego syna ochrzcilismy w naszej parafii, a teraz ja bym chciał na Karolkowej, ale jak żona się dowie, że akt chrztu pierwszego dziecka będzie w "naszej" parafii, a drugiego u św. Klemena (gdzie z tego co mi się wydaje Duszpasterstwo Wiernych Tradycji jest jedynie rezydentem), to będzie zgrzyt.

http://www.mszatrydencka.waw.pl/index.php/duszpasterstwo/sakramenty
Najlepiej zadzwonić lub porozmawiać o szczegółach z o. Krzysztofem
http://www.mszatrydencka.waw.pl/index.php/kontakt

Mam jeszcze jedno pytanie, czy może ktoś z Państwa się orientuje czy w przypadku Chrztu Świętego udzielonego na Karolkowej, dokumenty (akt chrztu?) zostają w parafii św. Klemensa czy zostają przesłane do "naszej" parafii? Chodzi mi o to, że pierwszego syna ochrzcilismy w naszej parafii, a teraz ja bym chciał na Karolkowej, ale jak żona się dowie, że akt chrztu pierwszego dziecka będzie w "naszej" parafii, a drugiego u św. Klemena (gdzie z tego co mi się wydaje Duszpasterstwo Wiernych Tradycji jest jedynie rezydentem), to będzie zgrzyt.

Chrzest zostaje wpisany w księgach tam, gdzie się odbył. Akt chrztu otrzymacie Państwo - można go zanieść do parafii, tam - o ile nie zgubią - będzie w księgach, że ochrzczony - co do sakramentów wystarczy...

Jak wygląda ślub monarchów w liturgii wschodniej czy używa się koron własnych lub koronacyjnych monarchy czy królowa jest koronowana w oddzielnej ceremonii czy ceremonia ślubna spełnia tę rolę?

Jak wygląda ślub monarchów w liturgii wschodniej czy używa się koron własnych lub koronacyjnych monarchy czy królowa jest koronowana w oddzielnej ceremonii czy ceremonia ślubna spełnia tę rolę?

ZTCW były to dwie odrębne ceremonie, chociaż rzeczywiście "венчание" oznacza zarówno 'ślub', jak i 'koronację' (венчание на царство). Nie sądzę, żeby ceremonia ślubna mogła w jakikolwiek sposób zastępować koronację. Trudno mi powiedzieć, jakich koron używano podczas ślubu monarchów, ale raczej nie były to korony używane podczas oficjalnej koronacji, bo podczas ślubu korony obu małżonków są takie same, a korona używana podczas koronacji monarchy zazwyczaj różni się od korony monarchini.
http://en.wikipedia.org/wiki/Coronation_of_the_Russian_monarch
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:RepinIE_VenchNikolayaII_GRM.jpg
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:TsarNicholasIIWedding.jpg?uselang=ru
http://en.wikipedia.org/wiki/File:Coronation_of_Nicholas_II.jpg

Czemu w Dies irae obok świętego króla Dawida wspominana jest pogańska wieszczka Sybilla?
http://sanctus.pl/index.php?grupa=60&podgrupa=98&doc=46

Rzekoma autorka Ksiąg sybillińskich, Sybilla Sabejska, o której tu mowa, nie do końca może być określona jako poganka, bo miała być córką (lub synową) Noego, czyli "urodzona jeszcze przed Abrahamem uczestniczy w "praobjawieniu" z samych początków historii biblijnej" (A. Świderkówna, Bogowie zeszli z Olimpu, Warszawa 1991, s. 324-325).

Apokryfy Nowego Testamentu, t. 3 (Listy i apokalipsy chrześcijańskie), Kraków 2001, s. 335:

Istniała żydowska Sybilla Sabejska (Sabbe, Sambethe), wedle źródeł żydowskich - córka Noego. Imię jej pochodzi prawdopodobnie od słowa "szabat" lub od imienia królowej Saby. Miała znać imię Boga, który zakończy dzieje świata sądem poprzedzonym przez przerażające znaki. Ona więc zachęcała Żydów do pokuty, nie odbierając zresztą nadziei, przez swe objawienia połączone często z groźbami, także przeciw poganom, oraz obietnicami mesjańskimi.

W księdze VIII jest wiele podobnych sformułowań do Dies irae:

Wtedy też dusze się zjawią z ciałami, a On je osądzi.
(por. Cum resurget creatura, Iudicandi responsura)
Każdy swe czyny ukryte i tajemnice wyjawi, / Gdy Bóg dla światła promieni człowiecze serca otworzy.
(por. Iudex ergo cum sedebit, Quidquid latet, apparebit: Nil inultum remanebit)
Będzie też wówczas płacz i zębów zgrzytanie powszechne.
(por. Quantus tremor est futurus)
Lecz oto smutny głos trąby rozlegnie się głośno z wysoka, / Łkając nad klęską nieszczęsną i cierpieniami różnymi.
(por. Tuba mirum spargens sonum)

Tak więc Sybilla wraz z Dawidem uosabiają przepowiednie dotyczące Mesjasza i Sądu Ostatecznego.

Mam pytanie do Szanownych Forumowiczów nt. odpustów w okresie sede vacante, mianowicie:

jak dobrze wiemy, zeby odpust uzyskać wymagana jest m.in. modlitwa w intencjach Papieża. Jeżeli Papież nie żyje (albo abdykował), to co wtedy? Czy modlę się w ostatnich intencjach Papieża? A może mam zablokowaną możliwość uzyskania odpustu? Czy ktoś z Państwa badał tę kwestię?

Szczególnie nad tą kwestią powinni pochylić się sedewakantyści, wg których Tron jest pusty od niemal 60 lat..