ME-lotek

!!!
A gdzie są?

W Katowicach i Gliwicach.
W Katowicach w kościele garnizonowym św. Kazimierza w niedziele o 13:00 (boczna kaplica św. Józefa).

Bazylika... Piekary... 10:30.
IIME.

Pan to mnie zawsze wyręczy...

Ale za to zmroziło mnie kazanie x. Pyrsza!
Czy dobrze?
Kazanie było o Słowie Bożym i czytaniu Pisma Świętego.
I takie kwiatki (cytuję z pamięci):

"Pan Jezus jest wśród nas na tyle na ile czytamy Pismo święte."
"Pan Jezus jest tak samo obecny w czytanym Piśmie świętym, jak w pod postacią chleba na Mszy św."

Pierwszego sobie nie przypominam.
Co do drugiego  - nawet chciałem się nawet Pana zapytać o to samo - miałem nadzieję, że jednak się przesłyszałem...

!!!
A gdzie są?

W Katowicach i Gliwicach.

O, a gdzie w Gliwicach? Kiedyś w kaplicy/kościółku przy ul. Mikołowskiej mieściła się parafia (chyba) ormiańska - to tam?

"Pan Jezus jest tak samo obecny w czytanym Piśmie świętym, jak w pod postacią chleba na Mszy św."

To znany tekst. Ktos kiedys przytaczal katechiste neonskiego, ktory cos takiego glosil. Mozliwe, ze jest to napisane w brykach p. Kiko.

A Sobór Watykański II nie mówił przypadkiem że jest tak samo obecny w Liturgii Słowa w swoim Słowie i w Liturgii Eucharystycznej pod postaciami chleba i wina?

A Sobór Watykański II nie mówił przypadkiem że jest tak samo obecny w Liturgii Słowa w swoim Słowie i w Liturgii Eucharystycznej pod postaciami chleba i wina?

Na pewno tak mowil, a jak nie Sobor to na pewno jego Duch

Ja bym złych intencyj nie przypisywał... dla mnie to źle sformułowana, ale jednak myśl, że Pan Jezus jest nie tylko w konsekrowanych postaciach ale i w Słowie, co przecież nieprawdą nie jest. A że przy interpretowaniu literalnym wychodzi jakoby to był taki sam rodzaj obecności, to inna bajka...

A Sobór Watykański II nie mówił przypadkiem że jest tak samo obecny w Liturgii Słowa w swoim Słowie i w Liturgii Eucharystycznej pod postaciami chleba i wina?

Wątpię. W "Konstytucji o liturgii świętej" jest tylko coś takiego:

Jest obecny w ofierze Mszy świętej tak w osobie celebrującego (...) jak zwłaszcza pod postaciami eucharystycznymi. Jest obecny swoją mocą w sakramentach, tak że gdy ktoś chrzci, sam Chrystus chrzci. Jest obecny w swoim słowie, bo gdy w Kościele czyta się Pismo święte, on sam przemawia.

Oczywiście każdy to może interpretować jak chce. Stąd problemy.

A Sobór Watykański II nie mówił przypadkiem że jest tak samo obecny w Liturgii Słowa w swoim Słowie i w Liturgii Eucharystycznej pod postaciami chleba i wina?

Przyznam się ze wstydem, że nie wiem. Niemniej jednak (o ile dobrze pamiętam kontekst) była mowa o Słowie Bożym, którego to określenia kaznodzieja używał zamiennie z "Pismo Święte", a nie o Liturgii Słowa.

Ja bym złych intencyj nie przypisywał... dla mnie to źle sformułowana, ale jednak myśl, że Pan Jezus jest nie tylko w konsekrowanych postaciach ale i w Słowie, co przecież nieprawdą nie jest. A że przy interpretowaniu literalnym wychodzi jakoby to był taki sam rodzaj obecności, to inna bajka...

Nie mam w żadnym razie zamiaru zarzucać ks. Andrzejowi świadomego miotania herezji z ambony, zwłaszcza że ma on dość kwiecisty styl wypowiedzi (a więc taki przy którym łatwiej coś chlapnąć). Mi osobiście trochę brakło doprecyzowania o co chodzi. Przy zostawieniu jego wypowiedzi bez tego łatwo możemy się znaleźć niebezpiecznie blisko trzymania egzemplarzy Pisma Świętego w tabernakulum i dywagacji w stylu "czy drukarka może dokonać przeistoczenia".

Wątpię. W "Konstytucji o liturgii świętej" jest tylko coś takiego:

Jest obecny w ofierze Mszy świętej tak w osobie celebrującego (...) jak zwłaszcza pod postaciami eucharystycznymi. Jest obecny swoją mocą w sakramentach, tak że gdy ktoś chrzci, sam Chrystus chrzci. Jest obecny w swoim słowie, bo gdy w Kościele czyta się Pismo święte, on sam przemawia.

Oczywiście każdy to może interpretować jak chce. Stąd problemy.

Zwłaszcza, że słowo to coś abstrakcyjnego.
Swoją drogą w kręgach oazowych spotykałem się z punktem widzenia, że ambonka to "ołtarz Słowa Bożego".

Czasem widuję w różnych zakrystiach tabliczkę z napisem: „Prosimy o ciszę, bo Bóg jest tuż”. Śmieję się, że to herezja, gdyż Bóg jest wszędzie, a nie tuż.

A sakramentalna obecność w Eucharystii?

Tajemnica Eucharystii wręcz pomaga mi wierzyć, gdyż jest czymś tak niezwykłym, że trudno sobie wyobrazić, aby człowiek sam ją wymyślił. Sakramentalna obecność nie oznacza jednak, że w hostii jest większe „stężenie” Boga, tylko że jest On bardziej dostępny dla człowieka. I to jest niesamowite.

Swoją drogą w kręgach oazowych spotykałem się z punktem widzenia, że ambonka to "ołtarz Słowa Bożego".

Mój "ulubiony" ks. Nadolski:

Nie dziwi przeto fakt umieszczenia miejsca czytania słowa Bożego blisko ołtarza. Ambonę rozumie się jako stół (ołtarz) słowa Bożego, a więc miejsce, na którym odbywa się jakby pierwsza część liturgii Mszy Świętej, czyli liturgia słowa.

http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TA/TAL/ambona_06.html

Swoją drogą w kręgach oazowych spotykałem się z punktem widzenia, że ambonka to "ołtarz Słowa Bożego".

Mój "ulubiony" ks. Nadolski:

Nie dziwi przeto fakt umieszczenia miejsca czytania słowa Bożego blisko ołtarza. Ambonę rozumie się jako stół (ołtarz) słowa Bożego, a więc miejsce, na którym odbywa się jakby pierwsza część liturgii Mszy Świętej, czyli liturgia słowa.

http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TA/TAL/ambona_06.html

Ale czyż o tych dwóch ołtarzach (poprawniej: stołach - przecież pojęcie ołtarza jest nierozerwalnie związane z pojęciem ofiary) nie pisał pięknie św. Tomasz a Kempis?

Dedisti itaque mihi infirmo sacrum Corpus tuum ad refectionem mentis et corporis, et posuisti lucernam pedibus meis verbum tuum. Sine his duobus bene vivere non possem: nam verbum Dei lux est animæ, et Sacramentum tuum panis vitæ. Haec possunt etiam dici mensa duae, hinc et inde in Gazophylacio sanctae Ecclesiae positae. Una mensa est sacri altaris, habens panem sanctum, idest Corpus Christi praetiosum. Altera est divinae legis continens doctrinam sanctam, erudiens fidem rectam, et firmiter usque ad interiora velaminis, ubi sunt sancta sanctorum, perducens. ("De imitatione Christi" liber IV caput XIV, 11 n. 4)

Ale czyż o tych dwóch ołtarzach (poprawniej: stołach - przecież pojęcie ołtarza jest nierozerwalnie związane z pojęciem ofiary) nie pisał pięknie św. Tomasz a Kempis?

"Stołu" bym się nie czepiał. Czepiam się właśnie "ołtarza". Owszem jest to "stół Słowa Bożego", ale nie jest to ołtarz, bo niby co się tam ofiaruje???

parafia Chrystusa Nauczyciela Radom V ME