Neokatechumenat

Może jest za gorąco ale o co chodzi? Bo w podanym linki jest list prymasa Glempa a Pan twierdzi, że ktoś go sfałszował? Czy źle zrozumiałem?

Pan szanowny sobie sprawdzi daty - kiedy książka z przedmową bp. Kraszewskiego wyszła, a kiedy datowany jest list ś.p. Prymasa...

+ Biskup Zbigniew Józef Kraszewski
Warszawa, 1 września 1998 r."


Józef Kardynał Glemp, Prymas Polski napisał:
Warszawa, dnia 23 lutego 1999 r

więc trochę czasu minęło

+ Biskup Zbigniew Józef Kraszewski
Warszawa, 1 września 1998 r."


Józef Kardynał Glemp, Prymas Polski napisał:
Warszawa, dnia 23 lutego 1999 r

więc trochę czasu minęło

Nie. 1 IX 1998 bp. Kraszewski NAPISAŁ przedmowę do książki. Książka wyszła w lutym 1999.

A prymas napisał list w lutym. Szybka reakcja co w tym dziwnego

Przyszedł nas Pan tu oswajać? indoktrynować? Chce nam Pan powiedziec, ze neoni są takimi samymi katolikami jak my??? Powodzenia zyczę, ale ta krucjata jest z góry skazana na porażkę. Lepiej różaniec niech Pan odmawia, a nie pisze na forum. Będa większe efekty.

A prymas napisał list w lutym. Szybka reakcja co w tym dziwnego

To, że DZIEŃ wcześniej był napisany list w Watykanie, po którym J.Em. napisał swój list. Czyli
1) Ktoś w Polsce przeczytał książkę
2) Wysłał ją do Watykanu
3) Poczta Polska ją dostarczyła
4) Ktoś w Watykanie przeczytał, przetłumaczył na włoski
5) Kardynał przeczytał, napisał swój list, przesłał go do Polski
A wszystko w czasie poniżej 28 dni.

Ja bym raczej stwierdził, że ktoś w Polsce to przeczytał, zadzwonił do kogo trzeba i już w Watykanie wyszedł list o znanej nam treści na zasadzie "doniesienia"

Ja bym raczej stwierdził, że ktoś w Polsce to przeczytał, zadzwonił do kogo trzeba i już w Watykanie wyszedł list o znanej nam treści na zasadzie "doniesienia"

No i z tym się zgadzam: tylko to ciężkie oskarżenie kongregacji watykańskiej, ze potępiła twórczość Biskupa nie czytając jej... (a co by było śmieszniej - ten zarzut pod adresem J.E. bp. Kraszewskiego wyciągnął J.Em. Prymas)

Zgadzam się z tym. niestety tak jest i tak było. W swojej pracy naukowej analizowałem reakcję Kongregacji Watykańskich na to co działo się w Polsce na przełomie XIX i XX wieku. I wniosek jest jeden. Wszystkie decyzję hierarchów watykańskich podejmowane były na zasadzie doniesienia i posłyszenia a nie rzeczowej analizy. Do dziś pewnie wiele się nie zmieniło

  [...] I wniosek jest jeden. Wszystkie decyzję hierarchów watykańskich podejmowane były na zasadzie doniesienia i posłyszenia a nie rzeczowej analizy.

Jak na wynik pracy naukowej sformułowanie zbyt kategoryczne. Jeden przykład przeciwny obala a gwarancji raczej nie ma, że się taki gdzieś nie uchował.

Do dziś pewnie wiele się nie zmieniło.

Od  przełomu XIX i XX wieku? Wręcz przeciwnie. Wtedy modernizm i wszelkie przypłodki jego był jednak na cenzurowanym, dziś dominuje. Wtedy donoszono by na kikokarmenat, dziś donosi się na przeciwników kikokarmenatu.

Kiko-suchar czerwcowy: http://kosciol.wiara.pl/doc/1608251.Artysta-nowej-ewangelizacji
Nie pamiętam, czy ktoś już linkował, ale "Trybuna Ludu Bożego" teraz promuje ten tekst na głównej.

"Biskup zezwala na odprawianie Mszy św. z przaśnym chlebem i Komunią pod dwiema postaciami. "
Ks. Jaklewicz się popisał - to w Kościele Łacińskim potrzebne jest jakieś specjalne zezwolenie na używaie przaśnego chleba???

jwk oczywiście przyznaje rację używanie sformułowań "zawsze" jest nie naukowe.

Byłem we wspólnotach neokatechumenalnych. Staż powyżej dwudziestu lat, z czego ponad dziesięć jako drugie pokolenie wspólnot. Nie chcę wracać.

Mógłby Pan napisać dlaczego?

Myślę, że tak, chociaż proszę mieć na uwadze, że piszę wszystko z perspektywy człowieka, którego duchowość od noworodka, z nasileniem w okresie nastoletnim, aż po niemal koniec studiów kształtowała się w neokatechumenacie. Oczywiście nie chcę tutaj powiedzieć, że tylko neokatechumenat kształtował moją osobę, byłoby to nadużyciem.

Główny powód jest wynikiem mojego wyrośnięcia z wiary dziecięcej, nastoletniej i niedojrzałej. Dzisiaj mogę powiedzieć, że neokatechumenat więził mnie i dusił, zamykał w błędnym kole. Potrzebowałem trudnych i bolesnych przeżyć, aby wyjść z tego środowiska. Pozostały konsekwencje i trochę znajomości z tamtymi ludźmi. Proszę mnie zrozumieć, że nie mam zamiaru nikogo atakować ani również wypinać się na drugiego człowieka. Nie chcę mieć niczego wspólnego z myśleniem i systemem neokatechumenatu.

Dodam również (edycja posta), że najczęściej przedstawiane w internecie argumenty dotyczące błędów doktrynalnych lub nadużyć liturgicznych, stanowią najmniej istotny problem neokatechumenatu w porównaniu do tego, co dzieje się w głowach i sercach ludzi.