Neokatechumenat

Wlasnie ze pan polaczyl. A pan nie umie sie do bledu przyznac.
Szkoda, ze papiez nie ma oczu do patrzenia, nie?

Z przedszkola pan nie wyrósł? Do flaków pan dodaje olej zamiast pieprzu? Dorośnie pan w rozsądnym czasie?

Wlasnie ze pan polaczyl. A pan nie umie sie do bledu przyznac.
Szkoda, ze papiez nie ma oczu do patrzenia, nie?

Z przedszkola pan nie wyrósł? Do flaków pan dodaje olej zamiast pieprzu? Dorośnie pan w rozsądnym czasie?

Pokornie pozwole najpierw panu dorosnac, bo pan tez jestes dzieciak przemadrzaly, co mysli, ze juz zjadl wszystkie rozumy.

Zycze wszystkiega najlepszego nam wszystkim, bo juz wkrotce nasza piekna katolicka rozmowa osiagnie 200 stron! Ja nie bede w tym uczestniczyl, bo wlasnie sie wylogowuje.

Posoborowa Panie Michale.
Pytanie: Jak wygląda sakrament pokuty w DN?

Słyszałem od neonki, że:
stają wszyscy w kółku, i mówią sobie grzechy, 

Ja też slyszałam z wiarygodnego źródła, że oni muszą wszystkie grzechy powiedzieć publiczne i to często rodzina je słyszy, mąż, żona, dzieci.

Posoborowa Panie Michale.
Pytanie: Jak wygląda sakrament pokuty w DN?

Słyszałem od neonki, że:
stają wszyscy w kółku, i mówią sobie grzechy, 

Ja też slyszałam z wiarygodnego źródła, że oni muszą wszystkie grzechy powiedzieć publiczne i to często rodzina je słyszy, mąż, żona, dzieci.

To, co Pani przytoczyła, to nie jest sakrament Pokuty i Pojednania, lecz jeden z etapów formacyjnych, publiczne wyznanie, jak Droga wpłynęła na daną osobę, jak osoba żyła  przed wstąpieniem na DN i co się działo potem. Faktem jest, że to świadectwo może wywołać zgorszenie wśród słuchających.

Posoborowa Panie Michale.
Pytanie: Jak wygląda sakrament pokuty w DN?

Słyszałem od neonki, że:
stają wszyscy w kółku, i mówią sobie grzechy, 

Ja też slyszałam z wiarygodnego źródła, że oni muszą wszystkie grzechy powiedzieć publiczne i to często rodzina je słyszy, mąż, żona, dzieci.

To, co Pani przytoczyła, to nie jest sakrament Pokuty i Pojednania, lecz jeden z etapów formacyjnych, publiczne wyznanie, jak Droga wpłynęła na daną osobę, jak osoba żyła  przed wstąpieniem na DN i co się działo potem. Faktem jest, że to świadectwo może wywołać zgorszenie wśród słuchających.

Nie, mnie mówiono o regularnych tego typu seansach i dotyczyło to osób, które już są w DN wiele lat.

Jak nadmienił p. Michał, słyszałem z paru źródeł wypowiedzi przedstawiające spowiedź w DN. Jedną z nich wygłosił pan dość znany na arenie polskiej muzyki religijnej , druga wypowiedź należała do kobiety należącej do DN od dłuższego czasu i trzecia do dziewczyny w wieku licealnym, która do wspólnoty należy (jeśli dobrze pamiętam) od niedawna. Sposób "spowiedzi" powtarzał się parokrotnie w wypowiedziach tych osób. Dwie z tych osób należą do jednej wspólnoty w jednym mieście i trzecia nie zna dwóch pozostałych - mieszka zupełnie gdzieś indziej. Sposób: spowiedź w małym, kilkuosobowym kółku z ludźmi z DN, ksiądz wśród nich. Każdy po kolei się "spowiada" i prezbiter udziela aktu absolucji. Nie wiem jedynie czy wszystkim jednocześnie, czy każdemu osobno - byłem zaskoczony tą formą i nigdy się nie pytałem.

  Spowiedź jest na stojąco. 

Dlaczego jest na stojąco?

Do liturgii pokutnej nie mam nic. Była u nas w seminarium.
O publicznym oskarżaniu się słyszałem. Ale na ile to plotki a na ile prawda nie wiem. Zresztą przez tyle lat może to zanikło a było tylko na początku?

Do liturgii pokutnej nie mam nic. Była u nas w seminarium.
O publicznym oskarżaniu się słyszałem. Ale na ile to plotki a na ile prawda nie wiem. Zresztą przez tyle lat może to zanikło a było tylko na początku?

Trzeba rozdzielić 2 sprawy:

Liturgie pokutne w ramach, których odbywa się spowiedź uszna kapłanowi, w postawie stojącej przy czym na sam akt rozgrzeszenia penitent klęka i zostaje po nim podniesiony przez kapłana.

Etapowe badania braci przeprowadzone przez katechistów podczas konwiwencji etapowych. I tu bardzo dużo zależy od mądrości i rozwagi katechistów, oraz ich wyczucia i dojrzałości: jak pytać i badać na forum wspólnoty by to było świadectwo a nie zgorszenie.

Do liturgii pokutnej nie mam nic. Była u nas w seminarium.
O publicznym oskarżaniu się słyszałem. Ale na ile to plotki a na ile prawda nie wiem. Zresztą przez tyle lat może to zanikło a było tylko na początku?

Jeśli prawdziwa spowiedź sakramentalna jest tylko połączona z publicznym oskarażaniem to nie ma w tym nic złego (oprócz patologicznych odchyłów w tym oskarżaniu), zważywszy na zakonną praktykę, chocby u Franciszkanów (vide: film "Braciszek")

Do liturgii pokutnej nie mam nic. Była u nas w seminarium.
O publicznym oskarżaniu się słyszałem. Ale na ile to plotki a na ile prawda nie wiem. Zresztą przez tyle lat może to zanikło a było tylko na początku?

Jeśli prawdziwa spowiedź sakramentalna jest tylko połączona z publicznym oskarażaniem to nie ma w tym nic złego (oprócz patologicznych odchyłów w tym oskarżaniu), zważywszy na zakonną praktykę, chocby u Franciszkanów (vide: film "Braciszek")

Nie jestem pewien, czy "nie ma w tym nic zlego". Bezmyślne przenoszenie praktyk zakonnych do życia ludzi pozostających w świecie często prowadzi do patologij.

Do liturgii pokutnej nie mam nic. Była u nas w seminarium.
O publicznym oskarżaniu się słyszałem. Ale na ile to plotki a na ile prawda nie wiem. Zresztą przez tyle lat może to zanikło a było tylko na początku?

Jeśli prawdziwa spowiedź sakramentalna jest tylko połączona z publicznym oskarażaniem to nie ma w tym nic złego (oprócz patologicznych odchyłów w tym oskarżaniu), zważywszy na zakonną praktykę, chocby u Franciszkanów (vide: film "Braciszek")

Nie jestem pewien, czy "nie ma w tym nic zlego". Bezmyślne przenoszenie praktyk zakonnych do życia ludzi pozostających w świecie często prowadzi do patologij.

Mógłbym się nawet zgodzić

Nie jestem pewien, czy "nie ma w tym nic zlego". Bezmyślne przenoszenie praktyk zakonnych do życia ludzi pozostających w świecie często prowadzi do patologij.

... a ja nawet bez zastrzeżeń się zgadzam.
Bezmyślne przenoszenie praktyk chodzenia papuaskich pań bez biustonoszów do papieskiej liturgii jest kolejnym przykładem szkodliwej patologii w wykonaniu wiadomego ucznia niesławnej pamięci BUAN'a Bugniniego.

Do liturgii pokutnej nie mam nic. Była u nas w seminarium.
O publicznym oskarżaniu się słyszałem. Ale na ile to plotki a na ile prawda nie wiem. Zresztą przez tyle lat może to zanikło a było tylko na początku?

Trzeba rozdzielić 2 sprawy:

Liturgie pokutne w ramach, których odbywa się spowiedź uszna kapłanowi, w postawie stojącej przy czym na sam akt rozgrzeszenia penitent klęka i zostaje po nim podniesiony przez kapłana.

Etapowe badania braci przeprowadzone przez katechistów podczas konwiwencji etapowych. I tu bardzo dużo zależy od mądrości i rozwagi katechistów, oraz ich wyczucia i dojrzałości: jak pytać i badać na forum wspólnoty by to było świadectwo a nie zgorszenie.

Badanie, brrr, jak to nieprzyjemnie brzmi, ale prawdziwie. Takie 'badanie" odbyło się na moim scrutinium, katechista tak drążył temat, że jedna osoba  rozpłakała się, bo za bardzo naciskał na to, żeby zaczęła mówić o swoim życiu i swoich grzechach. Szkoda że owego katechistę jego katechiści nie nauczyli, że nie wolno na siłę z nikogo nic wyciągać.
W DN panuje przekonanie, że jeśli nie mówisz o sobie i  swoich grzeszkach, to znaczy żę :
1. jesteś pyszny
2. nie chcesz robić Drogi.