Neokatechumenat

powinni zdawać sobie sprawę z tego, że droga trwałego i uświęcającego duszpasterstwa polega na stałej i wielkodusznej wierności względem woli Kościoła wyrażonej w Jego nakazach, normach i strukturach.

 Co zaś oddala od wspomnianej zasady, to chociażby wabiło pozorami, wprowadza zamieszanie w umysłach wiernych, pozbawia posługę kapłańską namaszczenia i czyni ją bezowocną.

Rozumiem że Państwo zawsze pozostają wierni woli Kościoła chodząc na Msze Św. do kapłanów pozostających po za strukturami kościoła.

Dowody, że są poza kościołem, cz tylko oszczerstwo?

To pan powiedział że są po za kościołem

Tyle, że oni nie są poza ani poza strukturami, ani poza Kościołem. Dowody na tezę odwrotną?

Pamiętam jak jeden z prezbiterów nazwał małżeńskie łoże "ołtarzem", i skrytykował, że nie podoba mu się, jak małżonkowie pozwalają siadać na owym "Ołtarzu" np. swoim gościom czy rodzinie. Bo przecież to łoże służy wyłącznie do przekazywania życia i nie wolno na nim siadać osobom postronnym. 

Różnica jest taka że ja mantruje mantrę Papieską a Państwo swoją. 

To byłby argument potwierdzajacy prawdziwość teorii sedewakantystycznej.

Pamiętam jak jeden z prezbiterów nazwał małżeńskie łoże "ołtarzem", i skrytykował, że nie podoba mu się, jak małżonkowie pozwalają siadać na owym "Ołtarzu" np. swoim gościom czy rodzinie.

Cóż dzisiaj nie może być ołtarzem?
Bokotematem, ostatnio kiedy byłem na NOMie to się tak zastanawiałem nad postępowaniem ministranta który zabierał się do przygotowań do konsekracji.
Zastanawiałem się, skąd pokłon czy skinienie czy jakkolwiek to nie nazwać w stronę "stolika kuchennego" (no a może to jest w stronę "ludu bożego" :] )?

Ma chłopak za plecami piękny ołtarz, ma w nim relikwie świętych, ma na nim tabernakulum a w nim Naszego Pana Jezusa a on się kłania stolikowi kuchennemu?
Gdyby się choć sekundę nad tym zastanowił!

Odpowie pan na mój post, dotyczący oszczerstwa?

Pan tekiler nigdy nie odpowiada na posty dotyczące oszczerstw natomias sam je łatwo rzuca.

Różnica jest taka że ja mantruje mantrę Papieską a Państwo swoją.

Drogi Panie tkiller

W INSTRUKCJI KONGREGACJI KULTU BOŻEGO
 O MSZACH DLA GRUP SPECJALNYCH

jest wyraźnie napisane co wolno a co jest zabronione. Pan cały czas cytuje Ojca św., pisze o jego aprobacie wyrażanej w stosunku do DN, ale te pozytywy nijak mają się do tego, co dzieje się podczas Mszy w DN. Występują w niej elementy, które wystąpić nie mogą i nie jest argumentem powiedzenie, że "jeśli biskup/kapłan nic nie mówi...". Jeśli się mylę to przepraszam i proszę o poprawienie.

Różnica jest taka że ja mantruje mantrę Papieską a Państwo swoją.

Drogi Panie tkiller

W INSTRUKCJI KONGREGACJI KULTU BOŻEGO
 O MSZACH DLA GRUP SPECJALNYCH

jest wyraźnie napisane co wolno a co jest zabronione. Pan cały czas cytuje Ojca św., pisze o jego aprobacie wyrażanej w stosunku do DN, ale te pozytywy nijak mają się do tego, co dzieje się podczas Mszy w DN. Występują w niej elementy, które wystąpić nie mogą i nie jest argumentem powiedzenie, że "jeśli biskup/kapłan nic nie mówi...". Jeśli się mylę to przepraszam i proszę o poprawienie.

Absolutnie się pan nie myli.

O tej instrucji wspomniane jest i w statucie i w liście kard. Ariense. Z kolei list kard. Ariense jest w załączniku nr 49 statutu neońskiego.

Obstawieni są ze wszystkich stron obostrzeniami, instrukcjami, przepisami, mszałem, statutem, kpkj , a i tak neonki wszystko mają głęboko w d...

Przykłady z neońskiego biskupa.

Kilka " kfiatuszków" by bp Kiernikowski:

 Podmiotem celebracji liturgicznej jest całe zgromadzenie, któremu przewodniczy kapłan - kapłan prezbiter, czy jak się u nas mówi popularnie ksiądz, czy kapłan biskup. Ciałem sprawującym liturgię jest całe zgromadzenie, którego głową jest kapłan. Sama głowa nie może celebrować liturgii, jeśli nie ma całego ciała - i odwrotnie.

(...)
Trzeba zacząć właśnie od reformy myślenia w tej dziedzinie, która jest całym dorobkiem Soboru Watykańskiego II, a który po części do nas jeszcze nie dotarł. Dokonaliśmy pewnych zmian w reformie liturgicznej, zwłaszcza zmian zewnętrznych, pewnych uproszczeń itd., ale szczególnie w myśleniu kapłanów wiele z istotnych spraw dotyczących sposobów wejścia w tajemnicę i sens liturgii nie dokonało się. Mam wrażenie, że często pojmuje się liturgię jako sprawowaną przez kapłana dla ludzi. Ważne jest, żeby kapłani poczuli się cząstką zgromadzenia, kimś, kto potrzebuje całego ciała, bo domaga się tego natura samego zgromadzenia
 

http://www.diecezja.siedlce.pl/biskupi.php?i=11&r=7&k=99



Kościł mówi całkiem co innego:

„Zbaczają zatem z drogi prawdy ci, którzy nie chcą celebrować, jeśli lud chrześcijański nie przystępuje do Stołu Pańskiego; a jeszcze więcej błądzą ci, którzy dla udowodnienia bezwzględnej konieczności uczestnictwa wiernych wraz z kapłanem w biesiadzie eucharystycznej twierdzą sofistycznie, że idzie tu nie o samą ofiarę tylko, ale o ofiarę i ucztę braterskiej społeczności, i ze wspólnie przyjętej Komunii świętej czynią punkt szczytowy całego nabożeństwa. Otóż raz jeszcze trzeba zwrócić uwagę, że Ofiara Eucharystyczna z natury swej jest bezkrwawym ofiarowaniem Bożej żertwy, widocznym w sposób mistyczny w rozdzieleniu Świętych Postaci i w złożeniu ich w daninie Ojcu Przedwiecznemu. Natomiast Komunia św. należy do uzupełnienia ofiary i do uczestnictwa w Najświętszym Sakramencie. Jeśli jest wprost nieodzowna dla celebrującego kapłana, to wiernym tylko usilnie ją się zaleca” PIUS XII "Mediator Dei" 1947



Zneoniałe za sprawą bp Kiernikowskiego seminarium siedleckie:


"Natomiast nie jest rzeczą ani mądrą, ani godną pochwały wszystko i w każdy sposób cofać do starożytności. I tak, aby użyć przykładu, błądzi kto chce ołtarzom przywrócić pierwotny kształt stołu; kto chce wykluczyć czarny kolor z szat kościelnych; kto nie dopuszcza w kościele posągów i świętych obrazów; kto wymaga, aby wizerunek Zbawiciela przybitego na krzyżu tak był dostosowany, iżby na Jego ciele nie było znać okrutnych mąk, które poniósł; kto wreszcie gani i odrzuca wszelką muzykę polifoniczną, choćby nawet przystosowaną do przepisów wydawanych przez Stolicę Apostolską."
Pius XII-Mediator Dei-1947

Pius XII napisał: "Kto całym sercem przyjmuje naukę Soboru Trydenckiego o kulcie Eucharystii, ten nie występuje przeciwko obecności tabernakulum na ołtarzu. Oddzielanie tabernakulum od ołtarza jest oddzielaniem dwóch rzeczy, które powinny być ze sobą złączone, tak ze względu na swe pochodzenie, jak i istotę. Nawet najbardziej entuzjastyczny i przekonany liturgista winien zrozumieć i odgadnąć, co Pan Jezus w tabernakulum znaczy dla naprawdę pobożnych wiernych, niezależnie od tego, czy są to ludzie prości czy wykształceni" (AAS XLVI (1954) 668-70).

Kaplica w WSD w Siedlcach wygląda tragicznie i niekatolicko.

Kaplica w WSD w Siedlcach wygląda tragicznie i niekatolicko.

A "stół" już się sypie, to nie spełnia nawet wymogów higieny weterynaryjnej.

Panie jwk , a wymogi estetyczne???


Potęga smaku (Zbigniew Herbert)


To wcale nie wymagało wielkiego charakteru
nasza odmowa niezgoda i upór
mieliśmy odrobinę koniecznej odwagi
lecz w gruncie rzeczy była to sprawa smaku
Tak smaku
w którym są włókna duszy i chrząstki sumienia

Kto wie gdyby nas lepiej i piękniej kuszono
słano kobiety różowe płaskie jak opłatek
lub fantastyczne twory z obrazów Hieronima Boscha
lecz piekło w tym czasie było jakie
mokry dół zaułek morderców barak
nazwany pałacem sprawiedliwości
samogonny Mefisto w leninowskiej kurtce
posyłał w teren wnuczęta Aurory
chłopców o twarzach ziemniaczanych
bardzo brzydkie dziewczyny o czerwonych rękach

Zaiste ich retoryka była aż nazbyt parciana
(Marek Tulliusz obracał się w grobie)
łańcuchy tautologii parę pojęć jak cepy
dialektyka oprawców żadnej dyskryminacji w rozumowaniu
składnia pozbawiona urody koniunktiwu

Tak więc estetyka może być pomocna w życiu
nie należy zaniedbywać nauki o pięknie

Zanim zgłosimy akces trzeba pilnie badać
kształt architektury rytm bębnów i piszczałek
kolory oficjalne nikczemny rytuał pogrzebów

Nasze oczy i uszy odmówiły posłuchu
książęta naszych zmysłów wybrały dumne wygnanie

To wcale nie wymagało wielkiego charakteru
mieliśmy odrobinę niezbędnej odwagi
lecz w gruncie rzeczy była to sprawa smaku
Tak smaku
który każe wyjść skrzywić się wycedzić szyderstwo
choćby za to miał spaść bezcenny kapitel ciała
głowa

Panie jwk , a wymogi estetyczne???

Jakie wymogi? Gdzie? To dno. Epatowanie brzydotą. Jak tzw. "droga krzyżowa" Dudy Gracza na Jasnej Górze.

P.S. A wogóle to polecam w dzisiejszym Naszym Dzienniku ''Liberalna "reforma" Kosciola?'' Ks. prof. Czeslawa S. Bartnika http://www.naszdziennik.pl/bpl_index.php?typ=my&dat=20110702&id=my17.txt
Jest b. ostrożny jeśli chodzi o sprawy polskie, ale "mądremu dość", jak mawia Ojciec Dyrektor.

Wg ks. prof. jestem skrajnym i skamieniałym konserwatystą.

Wg ks. prof. jestem skrajnym i skamieniałym konserwatystą.

Witam w klubie!

 P.S. Zmiany w Archidiecezji, trzech neonów zabrano z parafii, czwarte nazwisko podejrzane, nie mamy danych o nazwiskach rodzimych absolwentów kikoseminarium warszawskiego

http://www.archidiecezja.warszawa.pl/homepage/?a=5269

Ks. Pedro José Guzmán Ardila, dotychczasowy wikariusz parafii św. Augustyna w Warszawie w dekanacie muranowskim, mianowany wychowawcą w seminarium Redemptoris Mater.

Ks. Dariusz Szyszka, dotychczasowy wikariusz parafii św. Jana Chrzciciela w Warszawie w dekanacie staromiejskim i duszpasterz w kościele akademickim św. Anny w Warszawie (sic!) w tym dekanacie, mianowany wychowawcą w seminarium Redemptoris Mater.

Ks. Vicenzo Carella, dotychczasowy wikariusz parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Warszawie w dekanacie jelonkowskim, mianowany katechetą wędrownym (sic!).

Ks. Moisés Marín Pérez - Parafia św. Augustyna w Warszawie, dek. muranowski
(neoprezbiter)