KKBiDS potępia neokatechumenalny sposób udzielania Komunii świętej

Po Ewangelii, zamiast homilii, na ambonę wychodzi każdy kto chce i dzieli się tym, jak go dzisiejsze Słowo Boże dotknęło, uraziło, na co zwróciło uwagę, jak skłoniło do refleksji nad życiem itp. Na oazie codziennie coś takiego miałem w ramach celebracji Słowa Bożego i w jeden dzień w czasie Mszy po neońsku z wszystkim nadużyciami

To chyba jest coś w rodzaju świadectw.

I to jest dopuszczalne w ramach tego przepisu oraz indultu na Msze dla grup specjalnych tzw. homilia dialogowana - np. taka jak z na Mszy dziećmi. Jeśli jest odwrotnie to przepraszam bo piszę nie mając tych przepisów przed oczami.

Niestety na stronach KEPu nic takiego nie znalazłem. Jakaś forma indultu dla DN była zdaje się w liście kard. Arinze...

po neońsku z wszystkim nadużyciami

Tak, pamiętam, jak koleś co spotkanie mówił o  współżyciu ze swoja panną. Miałam tego po dziurki w nosie. Dodam tez, że do wspólnoty chodzą dzieci w wieku 12 lat lat, i czy one także musiały tego słuchać??
Czy owa szczerość nie jest nadużyciem? Czy ja muszę wysłuchiwać czyichś wynurzeń łóżkowych? Miałam wtedy ochotę wstać i powiedzieć, że jak jest napalony, to nie myśli o grzechu, a jak się zaspokoił, to nagle bije się w  piersi . I oborot.
Rozumiem, że człowiek jest grzeszny, ma skłonności, upada i podnosi się, ale do jasnej huśtawki mógłby sobie darować raczenia nas tym problemem. Myślę, że nikogo nie interesuje, że on któregoś tam dnia współżył, albo przed  spotkaniem wspólnotowym.

Pewne sprawy nie powinny być poruszane publicznie, nawet jeśli ten cyrk ma być.

Pewne sprawy powinny być poruszane w konfesjonale,  a nie publicznie. Zwłaszcza, jeśli dotyczą spraw intymnych.

po neońsku z wszystkim nadużyciami

Tak, pamiętam, jak koleś co spotkanie mówił o  współżyciu ze swoja panną. Miałam tego po dziurki w nosie. Dodam tez, że do wspólnoty chodzą dzieci w wieku 12 lat lat, i czy one także musiały tego słuchać??
Czy owa szczerość nie jest nadużyciem? Czy ja muszę wysłuchiwać czyichś wynurzeń łóżkowych? Miałam wtedy ochotę wstać i powiedzieć, że jak jest napalony, to nie myśli o grzechu, a jak się zaspokoił, to nagle bije się w  piersi . I oborot.
Rozumiem, że człowiek jest grzeszny, ma skłonności, upada i podnosi się, ale do jasnej huśtawki mógłby sobie darować raczenie nas tym problemem.

Taka sytuacja jest gorsząca. Pamiętam, kiedyś przyszedł do spowiedzi człowiek, który nie był w stanie cicho mówić (spowiednik go upominał). Było zagrożenie, że inni będą słyszeli jego grzechy. Spowiednik kazał mu zamilknąć i udzielił rozgrzeszenia.

 Echo Słowa nie jest spowiedzią, lecz  dzieleniem się tym, co mnie np. poruszyło. Niestety, dochodziło do wyżej opisanych nadużyć. szkoda, że w tym przypadku prezbiter nie kazał mu zamilknąć.

O tego typu sprawach publicznie mogą mówić jakieś osoby niezrównoważone psychicznie.

...lub zmanipulowane.

Czyli i tak chyba niezrównoważone psychicznie. Ale ja nie jestem ani psychiatrą ani psychologiem.

To chyba jest coś w rodzaju świadectw.

I to jest dopuszczalne w ramach tego przepisu oraz indultu na Msze dla grup specjalnych tzw. homilia dialogowana - np. taka jak z na Mszy dziećmi. Jeśli jest odwrotnie to przepraszam bo piszę nie mając tych przepisów przed oczami.

Panie Hellsing - kilkanaście wpisów wcześniej wkleiłem panu CAŁY fragment Instrukcji o Mszach dla grup specjalnych - artykuły 6-11, na które się pan powoływał. Proszę mi tam znaleźć cokolwiek o homilii dialogowanej.

Poza tym - czy pan nie zauważa róznicy między homilią kapłana, podczas której ten np. od czasu do czasu zadaje pytania słuchaczom a neońskim "koncertem świadectw", podczas któego kapłan praktycznie nie ma nic do gadania?

Pewne sprawy nie powinny być poruszane publicznie, nawet jeśli ten cyrk ma być.

Zaraza ma szerszy zakres. Swego czasu ks. Roman Trzciński urządził coś w rodzaju "rekolekcji", gdzie gwoździem programu (powtarzanego na kilku mszach w ciągu dnia, od rana do wieczora) była kobitka wspominająca od ambonki, jak to przed wstąpieniem do wspólnoty przebywała w środowisku, gdzie była "gwałcona" regularnie.

Poza tym - czy pan nie zauważa róznicy między homilią kapłana, podczas której ten np. od czasu do czasu zadaje pytania słuchaczom a neońskim "koncertem świadectw", podczas któego kapłan praktycznie nie ma nic do gadania?

Zapewniam, że ma bardzo dużo do powiedzenia i obficie z tego korzysta:)

Echo Słowa nie jest spowiedzią, lecz  dzieleniem się tym, co mnie np. poruszyło. Niestety, dochodziło do wyżej opisanych nadużyć. szkoda, że w tym przypadku prezbiter nie kazał mu zamilknąć.

Zaiste prezbiter winien był zareagować i zwykle to robi gdy czyjeś echo przekracza jakiekolwiek granice:))