Humor

 

     ..... - kogo teraz obstawiacie ?

    ..... - kogo teraz obstawiacie ?

Ośmiornica już wybrała - finał wygra Hiszpania, a Niemcy zdobędą 3. miejsce   

http://www.polskieradio.pl/sport/wiadomosci/artykul175481.html

"Ja noszę obrączkę, choć zdaję sobie sprawę, że jak tak dalej pójdzie to za kilka lat będzie to anachronizm niepoprawny politycznie i być może prawnie zakazany jako ostentacyjne obnoszenie się z heteroseksualnym szowinizmem. (...)
x. Andrzej Przybylski
(rektor seminarium duchownego w Częstochowie)" 


http://rzymskikatolik.blox.pl/2010/07/Dlaczego-ksieza-nie-nosza-sutanny.html

"Ja noszę obrączkę, choć zdaję sobie sprawę, że jak tak dalej pójdzie to za kilka lat będzie to anachronizm niepoprawny politycznie i być może prawnie zakazany jako ostentacyjne obnoszenie się z heteroseksualnym szowinizmem. (...)
x. Andrzej Przybylski
(rektor seminarium duchownego w Częstochowie)" 

To seminarium grekokatolickie mamy w Częstochowie? Bo mi się obrączka u faceta jednoznacznie z małżeństwem kojarzy...

Mnie bardzo ubawiła zakonnica grająca na tam tamie. Ale mimo wszystko to smutne i prowadzi młodzież na manowce.
http://oblaci.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=340:festiwal-ycia-2009&catid=36:video&Itemid=61

To seminarium grekokatolickie mamy w Częstochowie? Bo mi się obrączka u faceta jednoznacznie z małżeństwem kojarzy...

Równie dobrze mógł owdowieć i iść do seminarium

Ośmiornica już wybrała - finał wygra Hiszpania, a Niemcy zdobędą 3. miejsce   
http://www.polskieradio.pl/sport/wiadomosci/artykul175481.html

Ba, nawet wiemy, kto wygrał ... PAUL!     

http://www.herezja.com/
 

przynajmniej ktos swiadomy wartosci jakie lokal ze soba niesie 

http://www.ekumenizm.pl/content/article/20100720124506493.htm
To jest niestety czarny humor, gorzej że jest to prawda

http://www.youtube.com/watch?v=_Ygp53ovwG0

Celebrans (proboszcz) po zakończonej Mszy św. wychodzi do zakrystii i po chwili wraca do nawy, gdzie pozostali jeszcze niektórzy uczestnicy zakończonej liturgii, w tym pani gospodyni. Głośnym szeptem dopytuje się: "Co będzie na obiad? - ugotowałam już zupę ... - a na drugie? - będzie pieczeń ... - i co jeszcze? - upiekłam ciasto ze śliwkami.  - To dobrze, to dobrze." I odchodzi na plebanię.
Kilka tygodni później ten sam ksiądz głosi homilię (temat: modlitwa): "Niektórzy jak się modlą, to myślą jakie kotlety zrobić na obiad, albo jaki deser podać?"
To jest dopiero życiowy temat - sam przeżywa takie dylematy: Prefacja a tu w myślach tylko obiad ... obiad ... obiad ...

Celebrans (proboszcz) po zakończonej Mszy św. wychodzi do zakrystii i po chwili wraca do nawy, gdzie pozostali jeszcze niektórzy uczestnicy zakończonej liturgii, w tym pani gospodyni. Głośnym szeptem dopytuje się: "Co będzie na obiad? - ugotowałam już zupę ... - a na drugie? - będzie pieczeń ... - i co jeszcze? - upiekłam ciasto ze śliwkami.  - To dobrze, to dobrze." I odchodzi na plebanię.

To jeszcze pół biedy... Jeśli wierzyć zachowanemu opisowi Mszy papieskiej z II połowy VII wieku, między Agnus Dei a obrzędem Komunii papież naradzał się z urzędnikami celem ustalenia listy zaproszonych na obiad gości.

Celebrans (proboszcz) po zakończonej Mszy św. wychodzi do zakrystii i po chwili wraca do nawy, gdzie pozostali jeszcze niektórzy uczestnicy zakończonej liturgii, w tym pani gospodyni. Głośnym szeptem dopytuje się: "Co będzie na obiad? - ugotowałam już zupę ... - a na drugie? - będzie pieczeń ... - i co jeszcze? - upiekłam ciasto ze śliwkami.  - To dobrze, to dobrze." I odchodzi na plebanię.

To jeszcze pół biedy... Jeśli wierzyć zachowanemu opisowi Mszy papieskiej z II połowy VII wieku, między Agnus Dei a obrzędem Komunii papież naradzał się z urzędnikami celem ustalenia listy zaproszonych na obiad gości.

Mowa o "Ordo Romanus I", które rzeczywiście taką praktykę określa. Mimo, że "Porządek" ten jest zapisem jednego wydarzenia, powszechnie liturgiści twierdzą, że ta praktyka była wtedy stałą, nazwijmy to, ceremonią na dworze papieskim. Obok "Ordo Romanus I", zdaje się, że pochodzące z niemal tego samego czasu "Ordo" archikantora Jana potwierdza także praktykę, także mającą miejsce w okolicach Komunii św., kiedy to subdiakoni ogłaszali ludowi datę i miejsce następnej "stacji" (liturgii stacyjnej).