FSSPX Współczujący dla zboczeńców

Ja tam Lolka nie czytuję, bo gawędziarstwo herezjami przeplatane. Katolickie uszy powinny tego raczej unikać. Ale jak już ma Pani taka potrzebę, to ma to zastosowanie chyba do jego kościoła nowego adwentu, bo w katolickim tak nie było nigdy.

... to pod rozwagę administracji. Wszak to ponoć katolickie forum.

Szanowna Pani, prosze nie udawac zdziwionej ani zgorszonej.
https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/jan_pawel_ii/encykliki/r_hominis.html

To papiez Wojtyla glosil, ze mamy kosciol nowego adwentu, nie ja. Pani sobie doczyta.

A tutaj znajdzie Pani pelna analize tych herezji.
- 3 herezje w jednym zdaniu
https://www.youtube.com/watch?v=n44AlFKk2LQ
- a tutaj jest pelna analiza encykliki
https://www.youtube.com/watch?v=c54I55svib8

Doktor teologii i prawa kanonicznego z gregoriany wie co mowi, nie jest to zaden domorosly "teolog". Prosze odeprzec zarzuty.
Tyle, ze po niemiecku, wiec prosze sobie kogos znalezc, kto to Pani przetlumaczy, albo otworzymy nowy watek i przetlumacze to Pani akapit po akapicie.

A Pan Voris to zapewne zdawał sobie sprawę z tego nagłaśniając to, że za kłamstwa takiego kalibru to wie co mu grozi.  Mniej niż dwa tygodnie po ujawnieniu materiałów przez Church Militant, SSPX ustanawia niezależną komisje ds. nadużyć seksualnych i przyznaje, że miało wiedzę o tych wypadkach od lat (oraz, że coś tam robiło).

Gdyby SSPX było czyste, to pozwaliby Church Militant o zniesławienie. Nie zrobili tego, zamiast tego powołali komisję.[/size]

To, ze FSSPX nie wytacza procesow przed masonskimi sadami, to wcale nie dowod na to, ze Voris ma racje. Wie Pani, w rodzinie pewnych rzeczy sie nie robi, mnie nie przyszloby do glowy ciagac kogos z rodziny po sadach.
Gdyby chcieli rzeczywiscie dobrze, to by zrobili to NAJPIERW w 4 oczy z kapitula FSSPX, czy cos takiego. Dla dobra Kosciola - bo chyba nie ma nikogo przy zdrowych zmyslach, kto chcialby bronic zboczencow w sutannach. Nie wynika to z raportu, ze probowali interweniowac najpierw we wladzach bractwa. Bo jezeli nie, to robia to na czyjes zlecenie albo sa pozytecznymi idiotami. Po katolicku byloby najpierw rozmowic sie z biskupami bractwa.

Gdyby SSPX było czyste [...]

Tak, jest czyste, bo glosi nauke katolicka w czasach zametu. A przestepcow trzeba scigac i po udowodnieniu ukarac. Ale od tzw. katolickich dziennikarzy wymagam rowniez katolickich metod. Zwlaszcza, gdy ktos bredzi o "schizmatyckich odszczepiencach". Wykazuje tym zerowe zrozumienie podstawowych zasad prawa kanonicznego i katolickiej nauki.

Wie Pani, w rodzinie pewnych rzeczy sie nie robi, mnie nie przyszloby do glowy ciagac kogos z rodziny po sadach.

No cóż, i to jest właśnie ta mentalność, o której pisałem. Od czasów Zapolskiej jest na to nawet pewne określenie w polszczyźnie  Zresztą nie sądzę, by SSPX i CM wzajemnie chciały się uważać za "rodzinę".

Gdyby chcieli rzeczywiscie dobrze, to by zrobili to NAJPIERW w 4 oczy z kapitula FSSPX, czy cos takiego. Dla dobra Kosciola - bo chyba nie ma nikogo przy zdrowych zmyslach, kto chcialby bronic zboczencow w sutannach. Nie wynika to z raportu, ze probowali interweniowac najpierw we wladzach bractwa. Bo jezeli nie, to robia to na czyjes zlecenie albo sa pozytecznymi idiotami. Po katolicku byloby najpierw rozmowic sie z biskupami bractwa.

Tylko że ten etap - "rozmowy w cztery oczy" - odbyły już wcześniej (domniemane) ofiary. O tym są właśnie teksty i filmy Church Militant: o skargach, listach, zapewnieniach, że "zrobimy wszystko, co w naszej mocy" itd. Poza tym to, ci zrobili ludzie z CM, to tylko kompilacja kilkunastu spraw, które (w większości) już były publiczne w różnych krajach (we Francji, Szwajcarii etc.).

w 4 oczy z kapitula FSSPX, czy cos takiego. Dla dobra Kosciola

Dobro Kościoła nie polega co do zasady na tym, aby prać brudy ludzi Kościoła "we własnym domu". Mądrzy widzowie tego typu spektakli nie stracą swojej wiary w Kościół jako rzeczywistość nadprzyrodzoną, głupich nie ma co żałować. Podobno Prawda nas wyzwoli, ale kiedy przychodzi co do czego, to wielu chce pewne rzeczy zamiatać pod dywan. Pod dywan, jak to kiedyś pewien polski duchowny określił z niefrasobliwą ufnością, "dywan Chrystusowego miłosierdzia". Ekhem.

Ja tam Lolka nie czytuję, bo gawędziarstwo herezjami przeplatane. Katolickie uszy powinny tego raczej unikać.

To papiez Wojtyla

To już nie Lolek a papież Wojtyła.

Ja tam Lolka nie czytuję, bo gawędziarstwo herezjami przeplatane. Katolickie uszy powinny tego raczej unikać.

To papiez Wojtyla

To już nie Lolek a papież Wojtyła.

Co Pani taka wrazliwa? "Lolek" ma imprimatur.

https://ekai.pl/papieski-konkurs-dla-dzieci-moj-kolega-lolek/

22 grudnia 2008 r. Sejmik Województwa Małopolskiego powołał z dniem 1 stycznia 2009 r . Instytut Dialogu Międzykulturowego im. Jana Pawła II w Krakowie jako samorządową  instytucję kultury.

3 marca 2009 r. w obecności ks. kard. Stanisława Dziwisza Arcybiskupa Metropolity Krakowskiego,  Wicemarszałek Województwa Małopolskiego Leszek Zegzda, Prezydent Miasta Krakowa Jacek Majchrowski oraz Prezes Centrum Jana Pawła II "Nie lękajcie się!" ks. prałat Jan Kabziński, podpisali umowę dotyczącą utworzenia nowej instytucji kultury.

https://www.youtube.com/watch?v=Z1wcllPavHk&feature=youtu.be

   
.

Niezmordowany ks. Isakowicz-Zaleski w takich tematach i nie tylko już się wypowiedział?

Rzeczywiście, nie tylko niezmordowany ale i zaangażowany. Tego Arcybiskupa Paetza to gołymi rękami by z grobu rodzinnego wywlókł i umieścił w jakimś nieprzystojnym miejscu. Przypominam, że ludowe trybunały (powszechne i na tym forum) wydały wyroki bez zbędnego procesu w sądzie.

A teraz ks. Groche pracujący w Gabonie.

https://www.youtube.com/watch?v=tvgI3QnWozo&t=1507s

Jednym z dwóch duchownych, którzy mu pomagali, wiodąc chłopców do jego sypialni, miał być, wg reportażu, ks. Karol Stehlin. Kapłan ten:
 - zaprzeczył przed sądem (w 2020 r.), jakoby wiedział i pomagał,
 - odmówił (poprzez zignorowanie wiadomości) komentarza w tej sprawie, o który prosił Church Militant.

Ktoś sugeruje jakąś aferę pedo z udziałem, być może nieświadomym ks. Karla Stehlina?

Można sobie posłuchać od 16:42 na podlinkowanym wyżej filmiku. Tym kimś jest François, dziś już dorosły mężczyzna, dawniej molestowany przez ks. Groche'a, przełożonego ks. Stehlina z Gabonu.

Jeżeli się dobrze wsłuchałem, tam jest powiedziane tylko (i aż) tyle, że np. ks. Stehlin prosił chłopca do pokoju ks. Groche. Teoretycznie nic to nie musi oznaczać: np. ks. Stehlin mógł myśleć, że ks. Groche wzywa chłopaczka, bo ja wiem, na jakąś osobistą rozmowę, do pomocy przy przesuwaniu szafki czy do czegokolwiek. Gdybym był w takim miejscu, gdybym nie wiedział o [domniemanych] przypadłościach ks. Groche, i ten ks. Groche powiedziałby: "weź poproś tu jednego z tych chłopaczków", to pewnie bym poprosił: "ej ty, tam, ks. Groche ma do ciebie sprawę"... Tzn. wiadomo, w dzisiejszych czasach raczej bym zasugerował ojczulkowi, że może jednak nie, bo ludzie będą gadać... ale wtedy?

Podstawowe pytanie brzmi na ile są to rzeczywiste zarzuty a na ile element "wojny informacyjnej" jak się teraz mówi.    Church Militant wiele razy wysuwał niesprawiedliwe lub przesadzone oskarżenia wobec FSSPX więc obecnie z dystansem podchodzę do ich rewelacji, tym bardziej że nawet głównonurtowe środowiska katolickie poddawały w wątpliwość ich dziennikarskie śledztwa. Tak samo zresztą myślę o głośnej, osobistej krucjacie x. Oko przeciwko "lawendowej mafii w Kościele", x. Olewiński bardzo ładnie obnażył zwykłe pieniactwo tego człowieka.

Słowa ks. Stehlina:
1)

… odkryłem wielkie prawdy dotyczące Maryi. Jednak dopiero po wyjeździe na misje zacząłem głębiej uświadamiać sobie ich znaczenie i wzniosłość. A stało się to w 1986 roku.

Wówczas wysłano mnie jako jeszcze diakona do Gabonu w Afryce Równikowej. Tam z rąk mojego przełożonego, ks. Patryka Groche’a otrzymałem wiele cennych rad potrzebnych młodemu kapłanowi. Natomiast mój współbrat, ks. Loic Duverger dał mi do czytania dzieła św. Ludwika Marii Grigniona de Montfort. Pokazał też najlepsze dzieła, opisujące objawienia Matki Bożej w Fatimie. Tym dwóm kapłanom jestem ogromnie wdzięczny, bowiem dzięki nim zacząłem w swoim duchowym życiu nowy okres. 31 maja 1988 roku, na miesiąc przed moimi święceniami kapłańskimi, przed figurą Niepokalanego Serca Maryi w kościele naszej misji w Libreville złożyłem akt oddania się w niewolę Maryi, według św. Ludwika Marii.

Źródło: https://www.piusx.org.pl/zawsze_wierni/artykul/2017

2)

Przyjąłem wszystkie stopnie święceń z […] rąk [apb. Lefebvre'a], ale podczas studiów seminaryjnych nie miałem możliwości bliższego z nim kontaktu. Bardzo rzadko i tylko na krótko bywał w seminarium w Zaitzkofen. Na początku 1986 r. zostałem wysłany jako diakon do Gabonu, aby razem z ks. Groche założyć tam misję. Jednak nie otrzymaliśmy od razu zgody od władz cywilnych. Musiał przyjechać sam Arcybiskup, aby dokonać z prezydentem Gabonu potrzebnych ustaleń. Abp Lefebvre przyjechał więc, ale okazało się, że prezydent jest w podróży i trzeba czekać na audiencję aż dziesięć dni. To były prawdopodobnie najdłuższe „bezczynne” wakacje w życiu Arcybiskupa. Nie założono nam jeszcze telefonu, więc nie było praktycznie żadnych kontaktów z dalekim światem. I tak żyliśmy we trzech: Arcybiskup, ks. Groche i ja. Ks. Groche przygotowywał w kuchni posiłki, Arcybiskup nakrywał stół, a ja sprzątałem po jedzeniu. Uważam te dziesięć dni bliskości z nim za jedną z największych łask mojego życia.

Nasze życie było bardzo proste. Podczas wielu godzin rozmów Ekscelencja opowiadał nam o swoich przygodach i swoim apostolacie w Afryce. Dzielił się z nami swoimi przemyśleniami na temat kryzysu w Kościele. Jego uwagi na temat ludzi były zawsze wygłaszane z największym szacunkiem i delikatnością. Nawet o przeciwnikach mówił bardzo uprzejmie. Przekazał nam wiele drogocennych i praktycznych dla życia na misjach wskazówek. Pisał wiele listów, które sam nosiłem na pocztę. Natomiast otrzymaną korespondencję po przeczytaniu sam palił na podwórku. Myślałem wtedy: „Jakże jest dyskretny!”.

Miał też czas dla mnie osobiście. Kiedy dzieliłem się z nim swoimi trudnościami, reagował w sposób uwidaczniający ogromną siłę duchową, mądrość i ojcowskie serce. Rozmowy te zorientowały całe moje życie. Zainteresował się wtedy losem moich rodziców. Wiedział, jak trudno im było zaakceptować wyjazd ich jedynego dziecka w tak dalekie krainy. Jako kochający ojciec ukazał mi delikatnie moje wady, a zarazem udzielił rad, jak z nimi walczyć i wskazał drogę rozwiązania wszystkich problemów. „Jesteś na dobrej drodze, synu! Wytrwale podążaj nią dalej, a będziesz dobrym kapłanem!” – tak mi powiedział. Kiedy przyszły w następnych miesiącach pokusy zniechęcenia, wystarczyło przypomnieć sobie tę rozmowę z nim, a zaraz niebo rozjaśniało się nad moją głową i wracał zapał.

Opatrzność Boża pozwoliła mi otrzymać święcenia kapłańskie z jego rąk w dniu 29 czerwca 1988 r., czyli w przeddzień konsekracji biskupich. Kiedy mnie mu przedstawiono, powiedział, jakby kontynuując naszą rozmowę sprzed dwu i pół roku: „Tout est bon maintenant, mon cher petit pere” – „Teraz już wszystko dobrze, mój drogi młody księże!”.

Źródło: https://www.piusx.org.pl/zawsze_wierni/artykul/890

Słowa ks. Groche'a:

Niemiecki diakon, kl. Karol Stehlin, przybył na początku lutego, trzy tygodnie po mnie i z ogromną ilością bagażu. Aby móc więcej zmieścić w swoich walizkach, na czas podróży ubrał trzy pary spodni! Nie muszę chyba mówić, jak bardzo cierpiał od gorąca, kiedy przyleciał na lotnisko w Libreville, gdzie temperatura powietrza wynosiła ponad 30° C, a wilgotność 98%. Nieomal zemdlał w domu pp. Sélégnych, gdzie wieczorem, w dniu jego tryumfalnego przybycia, zjedliśmy kolację. Ks. Ludwik Duverger (29 czerwca 1986 r. wyświęcony przez abp. Lefebvre’a) przyleciał 15 sierpnia tamtego pamiętnego roku. Misja św. Piusa X rozpoczynała swoją działalność z dwoma księżmi i diakonem. To było wspaniałe! Jakim byłoby szczęściem, gdyby wszystkie przeoraty mogły zaczynać podobnie – byłyby takie solidne i takie silne!

Źródło: https://news.fsspx.pl/2013/06/poczatki-misji-fsspx-w-afryce-wywiad-z-ks-patrykiem-grocheem/

Trudno się dziwić, że młody, niedoświadczony, a za to pełen apostolskiego zapału ks. Stehlin niczego niepokojącego nie zauważył. Ks. Groche musiał mu się wydawać niemal „Arcybiskupem-bis”. Czemu by poddawać w wątpliwość jego dobre intencje? A zresztą i świadomość problemu pedofilii była wówczas zupełnie inna niż dzisiaj.

https://onepeterfive.com/michael-voris-repents/
Czyżby ciemne chmury zbierały się nad słynnym inkwizytorem amerykańskiego posoborowia?