Obowiązek poszczenia w Wielkim Poście, w Suche Dni y w Wigilie niektórych Świąt

Obowiązek poszczenia w Wielkim Poście, w Suche Dni y w Wigilie niektórych Świąt Obowiązkowych

Ewangelia według Ś. Mateusza [4:1-11], Ś. Łukasza [4:1-], Ś. Marka [1:12-].

"Los bowiem każdego chrześcijanina jest i musi być odzwierciedleniem losu Chrystusa Pana - członki mają wziąć pełny udział w życiu głowy ciała mistycznego."


Ewangelia według Ś. Mateusza [17:20] "A tenci rodzay nie bywa wypędzon, iedno przez modlitwę y post."


Otóż w sekcie 1958 brak iest postów:

- 40-dniowego Wielkiego Postu, tłusty czwartek przed samą tylko Środą Popielcową iest śmieszny, iuż nie piszę o tłustym tygodniu (Ieśli Święto Ś. Józefa Oblubieńca NMP nie przypada w Niedzielę wówczas w to Święto się pości)

- w Suche Dni co kwartał (obowiązuie post ścisły, zawżdy środa, piątek y sobota; w tygodniu przed tygodniem, w którym wypada Wigilia Święta Bożego Narodzenia; w tygodniu po tygodniu, w którym wypada Środa Popielcowa; w Oktawie Święta Zesłania Ducha Świętego; po Święcie Podwyższenia Krzyża Świętego)

- w Wigilie pewnych Świąt Obowiązkowych (obowiązuie post ścisły)


Uwagę zwraca iedna tylko wersya ięzykowa Brewe Papieża Benedykta XIV "Non ambigimus" z 30 maja 1741 r. Dla czego tylko iedna, y to tzw. "włoska" ? Ktemu nie ma tego Brewe przetłumaczonego na piśmie na pseudo-polski na żadney chyba stronie w internecie, zresztą na pseudo-angielskich też chyba nie ma.

https://www.vatican.va/content/benedictus-xiv/it/documents/breve--i-non-ambigimus--i---30-maggio-1741--il-pontefice-ricorda.html


Poniżey tłumaczenie tego Brewe (mniey więcey). Proszę zwrócić uwagę, iż to Brewe wydał Papież iuż w pierwszym roku swoiego Pontyfikatu.

Brewe Papieża Benedykta XIV

Non ambigimus

Do Czcigodnych Braci Patriarchów, Prymasów, Metropolitów, Arcybiskupów i Biskupów, którzy żyją w pokoju i jedności ze Stolicą Apostolską.

Papież Benedykt XIV.
Czcigodni Bracia, zdrowie i Błogosławieństwo Apostolskie.


Nie mamy wątpliwości, Czcigodni Bracia, że wyznawcy religii katolickiej wiedzą, że cały Kościół, rozproszony po całym świecie chrześcijańskim, uważa, że post wielkopostny musi być jednym z głównych kamieni węgielnych prawidłowej doktryny. Raz naszkicowany po raz pierwszy w Prawie i u Proroków, niemal uświęcony przykładem naszego Pana Jezusa Chrystusa, przekazanym przez Apostołów, wszędzie przepisanym przez święte kanony, został przyjęty i przestrzegany przez cały Kościół od jego początków.

Z pewnością, jak przekazali starożytni Ojcowie, poprzez ustanowienie tego powszechnego środka dla nas, którzy codziennie grzeszymy, także my, zjednoczeni z Krzyżem Chrystusa, możemy coś osiągnąć w tym, co On sam nam zapewnił. Jednocześnie oczyszczeni postem na ciele i duszy, przygotowujemy się do godniejszego upamiętniania świętych Tajemnic naszego Odkupienia poprzez pamięć Męki i Zmartwychwstania, którą szczególnie uroczyście sprawujemy zwłaszcza w okresie Wielkiego Postu.

Postem, będącym niemal znakiem naszej milicji, odróżniamy się od wrogów Kościoła, odganiamy błyskawice Boskiej zemsty i przy Boskiej pomocy jesteśmy chronieni w przemijających dniach przed Książętami ciemności.

Nieprzestrzeganie go powoduje niemożliwą do pominięcia szkodę dla chwały Bożej, znaczną hańbę dla religii katolickiej i pewne niebezpieczeństwo dla wiernych; jest rzeczą pewną, że nieszczęścia narodów, nieszczęścia śmiertelne, publiczne i prywatne, nie mają swego źródła gdzie indziej.

Jak dalekie, jak odmienne, jak sprzeczne jest obecne zachowanie tych, którzy poszczą z namowy i szacunku dla najświętszego Wielkiego Postu i innych dni poświęconych postowi, głęboko zakorzenione w duszach wszystkich katolików; jak bardzo odbiega to od autentycznej nauki o poście i od praktyki przestrzeganej zawsze, wszędzie i przez wszystkich.
Wy, Czcigodni Bracia, znacie dobrze nawyki i zwyczaje powierzonych Wam narodów, dzięki Waszej szczególnej przenikliwości, rozpoznajecie to wszystko wyraźniej niż ktokolwiek inny.

Z pewnością, skoro dochodzą do nas wieści od ludu, umieszczonego w tym wybitnym obserwatorium Rządu Apostolskiego, nie możemy nie narzekać, że najświętsze przestrzeganie postu wielkopostnego, ze względu na nadmierną łatwość udzielania wszędzie dyspensy, w sposób masowy, z daremnych i nie pilnych powodów, zostało prawie całkowicie wyeliminowane, do tego stopnia, że to nieprzestrzeganie wywołało słuszne oskarżenia tych, którzy wyznają religię ortodoksyjną, podczas gdy wyznawcy herezji drwią i radują się. Jesteśmy głęboko zasmuceni, że do tego nikczemnego zepsucia wielu osób dochodzi rozpusta, która zakorzeniła się do tego stopnia, bez należytego uwzględnienia nauk apostolskich i świętych przepisów, aby bezkarnie organizować uczty w czasie postu, w miejscach publicznych i przygotowywać bankiety w sposób nieprzyzwoity, zabraniano bankietów.

Powodowani szczerą i dokuczliwą troską zwracamy się do Was, Czcigodni Bracia: nie jest możliwe, abyśmy, ze względu na wysokie zadanie powierzonego Nam świętego apostolstwa, nie zabiegali o Waszą żarliwą gorliwość w poszukiwaniu lekarstwa na to zło i opracowaniu odpowiedniego prawa, aby wytępić te nadużycia z korzeniami. Dlatego Czcigodni Bracia, Nasza radość i Nasza korona, uznając wspólnie, że nie ma nic bardziej miłego Bogu, nic bardziej odpowiadającego Naszej posłudze pasterskiej, nic bardziej przydatnego dla owczarni powierzonej Naszej opiece, abyśmy słowem i przykładem uczynili pionierów, sprawiamy, że w sercach wiernych płonie pragnienie podjęcia z większym przekonaniem tak zdrowego praktykowania pokuty i pobożności, pozostania jej niezmiennie wiernym i sprawowania jej według ustalonych przepisów. Z całą troską i całą gorliwością zabiegajmy o to, aby lud pozostał wierny Bogu, o bardziej rygorystyczne przestrzeganie postów, jakie można znaleźć w samych obchodach wielkanocnych.

Dlatego należyta posługa Waszej ojcowskiej troski i miłości wymaga, abyście wszyscy zwrócili uwagę na to, że nikomu nie wolno udzielać dyspensy bez odpowiedniej motywacji i rady dwóch lekarzy. Należy wystąpić o dyspensę od postu wielkopostnego dla całej populacji, miasta lub określonej kategorii osób, z wyjątkiem pilnej i bardzo poważnej konieczności oraz z należytym szacunkiem dla Stolicy Apostolskiej, ilekroć zachodzi potrzeba jej udzielenia, bez przywłaszczania sobie jej w bezczelny i stanowczy sposób, ani też bez żądania jej od Kościoła w wyniosły i arogancki sposób, jak wiemy, jest to w użyciu w niektórych miejscach.

Nawet jeśli nie ma powodu tłumaczyć Wam, jaka jest bardzo poważna konieczność, chcemy, abyście wiedzieli dobrze, że w takiej sytuacji musimy przede wszystkim trzymać się jednego posiłku. Nawet tutaj, w Rzymie, kiedy sami w tym roku z pilnych powodów przystępowaliśmy do udzielenia dyspensy, wyraźnie postanowiliśmy, że ani legalne, ani zakazane bankiety nie mogą odbywać się bez rozeznania.

Dlatego tak jak jesteśmy przekonani, że przy udzielaniu odpustów należy postępować z najwyższą ostrożnością, a nie mogło być inaczej, bo będziemy musieli z tego rozliczyć się przed Najwyższym Sędzią, tak i w tym wypadku uważamy, że Wasze sumienie powinno być  odpowiedzialne za to. Równocześnie prosimy Wasze Wspólnoty Braterskie i zaklinamy was w Panu, aby ci, którzy nie mogą zachować dyscypliny pokutnej wspólnej dla wszystkich wiernych, powinny ich zaprosić, po to aby, jak każda osoba, mogli być pobudzeni ich własną religijnością i Nawet jeśli nie ma powodu tłumaczyć Wam, jaka jest bardzo poważna konieczność, chcemy, abyście wiedzieli dobrze, że w takiej sytuacji musimy przede wszystkim trzymać się jednego posiłku. Nawet tutaj, w Rzymie, kiedy sami w tym roku z pilnych powodów przystępowaliśmy do udzielenia dyspensy, wyraźnie postanowiliśmy, że ani legalne, ani zakazane bankiety nie mogą odbywać się bez rozeznania.

Dlatego tak jak jesteśmy przekonani, że przy udzielaniu odpustów należy postępować z najwyższą ostrożnością, a nie mogło być inaczej, bo będziemy musieli z tego rozliczyć się przed Najwyższym Sędzią, tak i w tym wypadku uważamy, że Wasze sumienie powinno być  odpowiedzialne za to. Równocześnie prosimy Wasze Wspólnoty Braterskie i zaklinamy was w Panu, aby ci, którzy nie mogą zachować dyscypliny pokutnej wspólnej dla wszystkich wiernych, powinny ich zaprosić, po to aby, jak każda osoba, mogli być pobudzeni ich własną religijnością i , nie zaniedbywali odpokutować innymi uczynkami pobożności swoich własnych win i prosić Boga o przebaczenie. Niech z prawdziwym zapałem starają się odkryć najlepszy sposób leczenia ran, które otwierają się w kruchej naturze ludzkiej i nie lecząc ich postem oczyszczającym, niech odkupują winy zaciągnięte na skutek ludzkiej słabości uczynkami pobożności, modlitwami za innych i siebie oraz dawaniem jałmużn.

Oczekując ulgi i pocieszenia dla Naszego ciężkiego cierpienia z Waszej duszpasterskiej troski i miłości, których nie pozwolicie aby nam zabrakło, z całego serca udzielamy Wam, Czcigodni Bracia, Błogosławieństwa Apostolskiego bogatego w obfite łaski niebieskie, aby było rozciągnięte na Waszych poddanych.

Chcemy także, aby kopie tego dokumentu, choćby wydrukowane, podpisane przez notariusza i opatrzone pieczęcią osoby kościelnej, zachowały tę samą moc co oryginał i były uznawane wszędzie tam, gdzie zostaną upublicznione.


Dan w Rzymie, niedaleko Bazyliki Matki Bożej Większej, na mocy pierścienia Rybaka, 30 maja 1741 r., w pierwszym roku Naszego Pontyfikatu.

Posty obowiązuiące

https://www.ultramontes.pl/o_postach.htm


Post obeymuie też wodę - Katechizm Kard. Gasparriego https://sklep.antyk.org.pl/p,katechizm-katolicki,6693.html


Nie wiem czyli wszędzie panuie zwyczay, sprawia wrażenie powszechnego abo obeymuiącego większość ludzi uważaiących się za Katolików, że w piątek można ieść kiszkę, kaszankę, wątróbkę, chyba zupy na rosole y możliwe, że sam rosół, tak iakby kiszki y wątróbki rosły na drzewach. Y iak przychodzi piątek, to właśnie na ten dzień tygodnia specyalnie (nie twierdzę, iż zawżdy tak iest) kupowana y iedzona iest kiszka albo wątróbka.

Otóż nie można ieść powyższych rzeczy nie tylko w piątek, ale w każdy dzień postu iakościowego. Rosół iest z mięsa, którego pożywać nie wolno.

W kiszce iest krew - Pan Jezus przelał na krzyżu Swoią Krew dla zbawienia ludzi właśnie w piątek.


Osoby po 60-tym roku życia nie muszą zachowywać postu ilościowego, ale ieśli czuią się na siłach to powinny go zachowywać. Oczywiście te osoby muszą zachowywać post iakościowy - wiek ich od tego postu nie zwalnia. Taka iest nauka Kościoła Katolickiego.


Proszę walczyć z dyabłem dobrowolnymi postami, iak Ś. Antoni Opat y Pustelnik. Większe y częstsze posty są chwalebne y dyabłu bardzo niemiłe. Aleć napierwey się nawróćcie.

Proszę, pośćcie na chwałę Bożą, z miłości do Pana Boga, aby odpokutowywać to, iż Go obrażaliście albo y inni obrażali (ieśli za innych pościcie, w tym dusze w Czyśćcu cierpiące), przeciw dyabłu, herezyom, pogaństwu, satanizmowi, przeciw wiarołomstwu żydów, całemu zgniłemu, zepsutemu, bezbożnemu, pełnemu ogromu grzechów światu. Ale możecie pościć za wrogów Kościoła, w tym za żydomasonerię, heretyków, pogan (w tym Saracenów) Ewangelia według Ś. Mateusza [5:44-48].


Przy czym każdego dnia należy myśleć, naylepiey rano przed modlitwą, że pościmy za nasze grzechy, aby Pana Boga przebłagać, iż Go obrażaliśmy; inaczey stanie się to mechaniczną glodówką każdego dnia.


Ewangelia według Ś. Mateusza [7:13-39] y Ś. Łukasza [13:23-28].

Posty obowiązuiące
https://www.ultramontes.pl/o_postach.htm

Ciekawe te przepisy, ale powiedziałbym, że trochę talmudyczne w duchu. Rosołku nie wolno, ale skwareczki są OK.

Ale jeszcze bardziej mi się podoba stwierdzenie "moraliści są zdania, że spożycie potraw mięsnych do 20 gramów jest tylko grzechem lekkim, ponad 60 gramów na pewno grzechem ciężkim". Hmm... A jak ktoś zje 40 gramów, to co wtedy? Grzech lekki czy ciężki? Trudna sprawa. Ale przynajmniej wiadomo, że jak zje 39 gramów, to grzech jest bliższy lekkiemu niż ciężkiemu, natomiast 41 gramow to już bliżej ciężkiego niz lekkiego.

Jednak trochę mi się to wydaje dziwne, że tę granicę wyrażono w bezbożnym systemie metrycznym, wymyślonym prze francuskich rewolucjonistów. Należałoby to przepisać w tradycyjnych jednostkach, np w łutach staropolskich (1 łut=12,7g). Wtedy będzie tak: poniżej 1,5748031 łuta - grzech lekki, powyżej 3,1496062 łutów - grzech ciężki.

Posty obowiązuiące
https://www.ultramontes.pl/o_postach.htm

Ciekawe te przepisy, ale powiedziałbym, że trochę talmudyczne w duchu. Rosołku nie wolno, ale skwareczki są OK.

Toć kłamstwo. Skwarki to tłuszcz (stopiony tłuszcz zwierzęcy można pożywać, lubo iescze na początku XX w. w Wielkim Poście nie można było pożywać produktów pochodzenia zwierzęcego: iay, nabiału, tłuszczu np. masła, skwarek), a rosół toć wywar z mięsa https://pl.wikipedia.org/wiki/Ros%C3%B3%C5%82

A ieśli ktoś sobie myśli o drobnych kawałeczkach mięsa w skwarkach pozostałych po przetopieniu, że są, no to na tey samey zasadzie ryb, bobrów, etc. nie mógłby ieść boć to też mięso, a przedsię są dozwolone. Komentarz X. Wujka do 2 List do Koryntian [3:6] y komentarz X. Wujka do Ewangelia według Ś. Mateusza [5:39]  https://sklep.antyk.org.pl/f/Biblia,t/

Wszakoż ieśli to nie iest konieczne, to proszę nie pożywać tłuszczów zwierzęcych, ze względu na ich dużą szkodliwość dla zdrowia y życia, szczególnie ze zwierząt opisanych w Starym Testamencie iako nieczyste np. świnia, królik, etc. (podobnie iak mięsa z tychże zwierząt), lubo Stare Prawo nieobowiązuie.

A rosołek drobiowy? A ogon bobra? Można, czy nie można? Nie ma szczeciny, to nie mięso.

A rosołek drobiowy? A ogon bobra? Można, czy nie można? Nie ma szczeciny, to nie mięso.

Bobry chyba można, ale pewny nie iestem https://www.wilanow-palac.pl/nie_postne_jadlo.html

Rosołek drobiowy zostawię okrom komentarza.

Ciekawe te przepisy, ale powiedziałbym, że trochę talmudyczne w duchu. Rosołku nie wolno, ale skwareczki są OK.

A rosołek drobiowy? A ogon bobra? Można, czy nie można? Nie ma szczeciny, to nie mięso.

Katolicki talmudyzm był podobno przyczyną powstania obrzydliwego zwyczaju spożywania ślimaków i żab we Francji, ponoć chodziło o to żeby sprytnie ominąć "zakaz" spożywania mięsa w dni postne. Zakaz piszę w cudzysłowie bo przecież rybki jak wiadomo pozwolono wcinać, no a jak rybki można to dlaczego nie żaby, ślimaki czy wspomniany już ogon bobra? 

Ale jazda. Jak ktoś to czyta to od razu katolików ma za jakichś oszołomów.

Ieśli ktoś uważa się za katolika y atakuie Kościół Katolicki od talmudyzmu abo poprzez ośmieszanie go mówiąc co ktoś sobie o iego przepisach ma myśleć, no to to świadczy o tym kimś. Należy takim osobom współczuć.

Iak kiedyś ktoś nie będzie miał co ieść to y ogon bobra będzie dobry.

Panie Hugues de Payns, czy Panu to pisanie taką dziwną polszczyzną to naturalnie przychodzi, automatycznie, czy musi Pan się zastanawiać by zamiast "i" napisać "y" albo zamiast "jak" pisać "iak"? Serio pytam. A w życiu codziennym, jak Pan piszesz maila do żony / kolegi / szefa? Też tak ciekawie?

Zanim człowiek zacznie sobie dworować z przepisów warto sprawdzić dlaczego je wprowadzono. Rozumiem ze przedmówcy sprawdzili czy czasem jedzenie ślimaków nie wynikało z głodu. Dziś na szczęście w Europie ludzie zapomnieli czym jest głód, powodujący śmierć dzieci w domu na przednówku.

Zanim człowiek zacznie sobie dworować z przepisów warto sprawdzić dlaczego je wprowadzono. Rozumiem ze przedmówcy sprawdzili czy czasem jedzenie ślimaków nie wynikało z głodu. Dziś na szczęście w Europie ludzie zapomnieli czym jest głód, powodujący śmierć dzieci w domu na przednówku.

Czy łatwo znaleźć żabę lub ślimaka w okresie przedwiośnia? Przypuszczam że największe szanse byłyby na południe od Alp i Pirenejów. Poza tym kto był uprawniony w dawnych czasach do polowań na bobry lub wzmiankowane w zalinkowanym tekście ptactwo wodne? Zdaje się że tylko szlachta, nie jestem też pewien czy chłopi tj. grupa która najbardziej dziadowała i przymierała głodem mogli pozwolić sobie na częste spożywanie ryb skoro nawet zwykłą wieprzowinę jadano głównie podczas specjalnych okazji. 

Pan Filip ma rację.

Skoro pan Filip nie ma pewności, to można zawsze się upewnić.