Odchodząc od tematu gaci, pozwolę sobie przytoczyć dokument obrazujący dawną, "trydencką" wszechwładzę przełożonych zakonnych w sprawach duchowych - ukróconą w końcu XIX wieku i później, wydaniem w roku 1917 nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego.
-----
DEKRET PAPIESKI.
Quemadmodum Omnium.
Św. Kongregacja biskupów i zakonników ogłosiła, dnia 17 grudnia 1890 r., dekret w bardzo ważnej materji, tyczącej się rachunku sumienia, obowiązków i praw, służących spowiednikom, w zgromadzeniach żeńskich i męskich.
Ponieważ dekret ten powinien być czytany co rok w każdem zgromadzeniu, ograniczymy się tu na podaniu dokładnego streszczenia.
I.
Pierwszy punkt tyczy się tego, co nazywają w zgromadzeniu rachunkiem sumienia, albo odkryciem sumienia przed przełożoną albo przed przełożonym.
Dekret ten znosi obowiązek rachunku sumienia przed przełożonymi tak w zgromadzeniach męskich jak i żeńskich, bądź ślubów uroczystych, bądź prostych. Zakazuje nadto przełożonym wymagać albo radzić składanie takich rachunków, wpływając na to w jakikolwiek sposób. Wreszcie, pozwala zakonnikom i zakonnicom, jeżeli tego pragną, odkryć sumienie przełożonym swoim ale dobrowolnie.
II.
Drugi punkt tyczy się spowiedników nadzwyczajnych.
Ojciec św. chce, aby oprócz okoliczności, wymienionych w konstytucji ,,Pastoralis curae" Benedykta XIV, przełożeni z łatwością pozwalali swoim podwładnym udawać się do spowiednika nadzwyczajnego, ile razy podwładni potrzebować tego będą, dla pokoju swego sumienia. Zakazuje przełożonym pytać się o przyczynę, dla której proszą podwładni o spowiednika nadzwyczajnego, ani okazywać niezadowolenia z tego powodu. Biskupi obowiązani są wyznaczyć kilku kapłanów, mieszkających w bliskości zgromadzeń żeńskich, aby zakonnice z łatwością mogły się do nich udawać.
III.
Trzeci punkt tyczy się Komunji św.
Wszystko, co się tyczy Komunji św. zostawione jest władzy spowiednika zwyczajnego albo nadzwyczajnego. Przełożeni nie mogą wzbronić Komunji św. chyba w takim razie, gdyby, po odbytej ostatniej spowiedzi, zakonnik lub zakonnica dopuścili się ciężkiego grzechu widocznego, albo gdyby dali zgromadzeniu zgorszenie. Co się tyczy Komunji częstszej niż reguła pozwala, sam tylko spowiednik ma prawo na to pozwolić pod warunkiem, aby zakonnik albo zakonnica uwiadomili o tem swoich przełożonych. Jeżeli przełożeni uważać będą, że mają słuszne i ważne przyczyny wzbronienia częstszej albo codziennej Komunji Św., powinni uwiadomić o tem spowiednika, zdając się zupełnie na jego sąd.
IV.
Dekret z 17. grudnia 1890 r. , oznaczony zwykle „Quemadmodum", od którego to słowa się zaczyna, jest aktem prawnym, tyczącym się życia zakonnego; on stanowi prawo w tych szczególnych punktach i obowiązuje na sumieniu i stale wszystkich, do których się odnosi, w całym świecie, gdzie ogłoszony być powinien.
Źródło: "Reguła i konstytucje Polskich Sióstr św. Józefa w Stevens Point, Wis.", A.D. 1904, strony 95-99
http://home.us.archive.org/stream/reguaikonstytucj00sist/#page/n1/mode/2up