Dusze czyśćcowe

Pax et Bonum!
Mam pytanie o dusze czyśćcowe i ich możliwość modlitwy za nas.
Znalazłem w starych katechizmach zapisy mówiące o tym, że dusze odwdzięczają się nam po wyjściu z czyśćca. Ani słowa o tym, że w czyśćcu modlą się za nas. Jednak taką konstatację znalazłem u mistyków, a ich doświadczenie jest przecież jednym ze źródeł teologicznych.
Pytanie:
1. Czy jest w Magisterium (możliwie starym ) jakiś zapis, pomijając owo doświadczenie mistyków, o tym że dusze czyśćcowe modlą się za nas i/lub ofiarują za nas swoje cierpienia?
2. Czy dusze czyśćcowe modlą się za siebie wzajemnie?
3. Czy może ich doświadczenie jest wyłącznie pasywne?
Będę wdzięczny za rzeczową odpowiedź, z odwołaniem do konkretnego źródła.

EDIT:
KKK 958 [...] Nasza modlitwa za zmarłych nie tylko może im pomóc, lecz także sprawia, że staje się skuteczne ich wstawiennictwo za nami.
Ktoś coś więcej?

Ani słowa o tym, że w czyśćcu modlą się za nas.

Chyba dlatego, że nie ma jakiejś autorytatywnej odpowiedzi na to pytanie. Św. Robert Bellarmin i św. Alfons Liguori uważali, że dusze czyśćcowe mogą się za nas modlić jeszcze będąc w czyśćcu, choć wcześniej św. Tomasz argumentował, że nie mogą (późniejsi komentatorzy uznali jego argumenty za mało przekonywujące).

Tutaj twierdzą, że nie ma odpowiedzi na to pytanie w żadnym dokumencie magisterium zwyczajnego:
http://catholicism.org/can-the-souls-in-purgatory-pray-for-us.html

EDIT:
KKK 958 [...] Nasza modlitwa za zmarłych nie tylko może im pomóc, lecz także sprawia, że staje się skuteczne ich wstawiennictwo za nami.
Ktoś coś więcej?

A ten fragment może oznaczać dusze czyśćcowe już PO odbyciu kary...

W jednej z parafii diecezji płockiej odprawia się aktualnie 30 Mszy listopadowych, które proboszcz nazywa "GREGORIANKAMI". Odprawiane też są Msze "za wszystkie dusze w czyśćcu cierpiące", które na tablicy ogłoszeń też mają dopisek (gr).
Ciekawe, czy po takich "GREGORIANKACH" wszystkie dusze opuszczą czyściec?

W jednej z parafii diecezji płockiej odprawia się aktualnie 30 Mszy listopadowych, które proboszcz nazywa "GREGORIANKAMI". Odprawiane też są Msze "za wszystkie dusze w czyśćcu cierpiące", które na tablicy ogłoszeń też mają dopisek (gr).
Ciekawe, czy po takich "GREGORIANKACH" wszystkie dusze opuszczą czyściec?

Wedlug Encyklopedii Katolickiej (tom VI) trycezyme odprawia sie za dusze JEDNEJ osoby. Nie ma czegos takiego jak zbiorcza trycezyma (gregorianka). Wiec proboszcz po prostu nie wie co robi. Po prostu odprawi 30 Mszy za Dusze w Czysccu cierpiace i chwala mu za to. Ale nie bedzie to Msza Gregorianska.

Tak sobie myślę, że w KR-K coś nie tak: Pan Hubertos wie co dokumenty Kościoła mówią o GREGORIANKACH, ja wiem, jeszcze sporo osób wie. A ks.Proboszcz nie wie i wprowadza w błąd wiele osób, dla których jest jedynym źródłem wiedzy o Ewangelii i kościele. Szkoda, że biskupi nie przyglądają się wnikliwiej podległym pasterzom diecezjalnej trzódki.

Tak sobie myślę, że w KR-K coś nie tak: Pan Hubertos wie co dokumenty Kościoła mówią o GREGORIANKACH, ja wiem, jeszcze sporo osób wie. A ks.Proboszcz nie wie i wprowadza w błąd wiele osób, dla których jest jedynym źródłem wiedzy o Ewangelii i kościele. Szkoda, że biskupi nie przyglądają się wnikliwiej podległym pasterzom diecezjalnej trzódki.

Bo biskupi tez nie wiedza. A Trycezyma to 'tylko' tradycja. To nie jest dogmat, tylko tradycyjnie podaje sie do wierzenia, ze zmarly po odprawieniu w jego intencji Gregorianki jest zbawiony. Aczkolwiek z ta wiara roznie bywa, bo spokalem sie z odporawieniem wiecej niz jednej Mszy Gregorianskiej za tego samego zmarlego. W pewnym bydgoskim kosciele kazdego roku w marcu odprawiana jest trycezyma za tego samego zmarlego, od zony i dzieci. Zazartowalem kiedys to wikariusza tamze, ze niezly musial byc z niego sk...yn, skoro rodzina zamawia co roku gregorianke od 10 lat

Oczywiście, Msza gregoriańska nie jest dogmatem, a została wiarą ludu Bożego jakby usankcjonowana. Nie mniej, Kościół pozostał przy takich a nie innych warunkach dla Mszy gregoriańskiej, a wszelkie używanie tej nazwy w innych sytuacjach jest nieuzasadnione. Ale gdy proboszcz lubi "mi-sie", czyli ma jedną odpowiedź: bo MI-SIE tak podoba ...
A gdy jest na wysokim kościelnym stołku, to trudno jest mu przyznać się do błędu, czyli niewiedzy 

A gdy jest na wysokim kościelnym stołku, to trudno jest mu przyznać się do błędu, czyli niewiedzy 

Oj, to jak z kazdym szefem - szef nie musi wiedziec wszystkiego, ale musi wiedziec kogo zapytac. I dobry szef nie wstydzi sie pytac, zly szef - mysli, ze wszysko wie.

W komentarzu zamieszczonym we francuskim przekładzie Sumy teologicznej (wyd. 1935), czytamy:

Na korzyść modlitwy do dusz czyśćcowych cytuje się odpowiedź na pytanie 123 Katechizmu doktryny chrześcijańskiej, wydanego z polecenia Piusa X: „Błogosławieni w raju i dusze czyśćcowe są również we wspólnocie Świętych, ponieważ, zjednoczeni między sobą i z nami poprzez miłość, jedni otrzymują nasze modlitwy, drudzy nasze wstawiennictwa, a wszyscy w zamian orędują za nami u Boga”.
Począwszy od XVI w., powszechna opinia teologów skłania się do pojmowania tego orędownictwa jako modlitwy rzeczywistej, a nie tylko domyślnej [tzn. poprzez zasługi]. Zaznaczmy jednak, że modlitwa w tym drugim sensie nie jest wykluczona. Lecz powszechne nauczanie, a także milcząca zgoda Kościoła na ową praktykę wiernych idzie dalej: dotyczy ona prośby o wstawiennictwo. Dodajmy wszelako, że nawet głosiciele tej opinii zalecają umiar w praktykowaniu takiej formy pobożności prywatnej.
***
On cite en faveur de la prière aux âmes du Purgatoire, la réponse à la question 123 du Catéchisme de la Doctrine Chrétienne, publié par ordre de Pie X : « Les Bienheureux du Paradis et les âmes du Purgatoire sont eux aussi dans la Communion des Saints, car unis entre eux et avec nous par la charité, les uns reçoivent nos prières, les autres nos suffrages, et tous en retour intercèdent pour nous auprès de Dieu ».
L’opinion commune des théologiens, depuis le XVIe siècle, incline à concevoir cette intercession comme une prière effective, et non seulement interprétative. Remarquons toutefois que ce dernier sens n’est pas exclu. Mais l’enseignement commun va plus loin, comme aussi l’approbation tacite de l’Eglise à la pratique des fidèles : il s’agit d’une demande d’intercession. Disons cependant que  même ceux qui professent cette opinion, recommandent la modération dans l’exercice de cette dévotion privée.

https://books.google.pl/books?id=Vjc8AQAAIAAJ (s. 340)

Podobnie jest w Katechizmie kard. Gasparriego (nr 175):

Jest obcowanie także z duszami w czyśćcu, gdyż my możemy im przychodzić z pomocą, mianowicie przez ofiarę Mszy św., przez Odpusty, modlitwy i inne uczynki pobożne i pokutne; a one nawzajem wspierają nas u Boga swoimi modlitwami.
http://www.piusx.org.pl/katechizm/3#c3a3