Umiłowani w Chrystusie Panu!
Gromadzimy się dziś, w święto Bożego Ciała, wokół Chrystusowego ołtarza i słyszymy z ust Pana słowa, które mogą budzić nasze zdziwienie, których nie pojmujemy: Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim (J 6, 56). Po chwili jednak uświadamiamy sobie, iż miłość Boga do człowieka jest tak wielka, że choć zasiada w niebie po prawicy Ojca, mieszka również między nami. Ukryty, cichy, bezbronny niczym dziecko, Więzień miłości obecny w Najświętszym Sakramencie, który przychodzi na ołtarz, ilekroć kapłan składa Bogu Ofiarę Mszy Świętej, uobecniając Ofiarę Kalwarii.
Zaiste Najświętszy Sakrament jest największym spośród siedmiu sakramentów, gdyż nie tylko obdarza nas łaską, ale zawiera w sobie samego Dawcę łaski, Pana Naszego Jezusa Chrystusa. Zbawiciel jest w nim prawdziwie obecny w sposób fizyczny i substancjalny, Jego Ciało, Krew, Dusza i Bóstwo, choć ukryty pod postaciami Chleba i Wina. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki (J 6, 58). Gdy spożywamy pokarm doczesny w pewnym sensie uszlachetniamy go, gdy zostaje on przeobrażony, staje się częścią nas. W przypadku Najświętszego Sakramentu jest jednak zupełnie odwrotnie. To my zostajemy uszlachetnieni, upodabniamy się do Boskiego Pokarmu. Poprzez Komunie Świętą to my mamy zostać przeobrażeni, stajemy się bowiem uczestnikami życia samego Boga. Z jakąż czcią powinniśmy zatem zbliżać się do Najświętszej Hostii, w której ukryty jest nasz Zbawiciel! Czy moglibyśmy nie zgiąć kolan przed tym, przed którym w betlejemskiej grocie klękały nierozumne zwierzęta?
Drodzy wierni! Odnówmy dziś wiarę w Rzeczywistą Obecność Chrystusa w Najświętszym Sakramencie, abyśmy dzięki silnej wierze mogli widzieć to, czego oczy nasze przeniknąć nie potrafią. Wiara ta jest nam potrzebna szczególnie dziś, gdy jest ona niszczona nawet przez pasterzy Kościoła, gdy papież i biskupi nie słuchają Chrystusowego ostrzeżenia, by nie dawać psom tego, co święte i nie rzucać pereł przed świnie, by ich nie podeptały nogami (Mt 7, 6), gdy poprzez dopuszczenie do Najświętszego Sakramentu osób żyjących trwale w grzechu ciężkim czy też protestantów, pozwalają na świętokradztwa, na profanowanie Najświętszego Sakramentu. Czy zapomnieli oni o ostrzeżeniu św. Pawła, iż: kto spożywa chleb lub pije kielich Pański niegodnie, winny będzie Ciała i Krwi Pańskiej (1 Kor 11, 27)?
Kochani moi! Pewnie wielu z nas uczestnicząc od lat w uroczystych procesjach Bożego Ciała zadaje sobie pytanie, dlaczego wychodzimy z Panem Jezusem na ulice? Ale czy nie powinniśmy zapytać zupełnie odwrotnie, a mianowicie dlaczego to Nasz Pan wychodzi na nasze ulice? Moglibyśmy powtórzyć pytanie św. Piotra:
Quo vadis, Domine?
Dokąd idziesz, Panie?
Piotrze,
gdy ty opuszczasz lud mój, do Rzymu idę, by tam mnie ukrzyżowano po raz wtóry.
Wówczas Chrystus szedł do pogańskiego Rzymu, z którego uciekał św. Piotr. Dziś Chrystus idzie do naszych miast i wsi, w których coraz mniej katolickiej wiary, a coraz więcej liberalizmu, modernizmu i materialistycznego ateizmu, czyli współczesnego pogaństwa. Wprawdzie dziś tak wielu ludzi wyjdzie na ulice naszych miast i wsi, po których będzie nieść się echo eucharystycznych pieśni i świątecznej muzyki orkiestr dętych. Jednak już niedługo wiatr zdmuchnie płatki kwiatów, którymi dzieci zdobiły drogę Pana Jezusa, a wraz z nimi zniknie wiara i cześć wobec Boga obecnego w Najświętszym Sakramencie, przed którym już jutro niemal nikt nie zegnie swych kolan.
Dusz Pasterzu! Prawy Chlebie!
Dobry Jezu, prosim Ciebie:
Ty nas karm i broń w potrzebie,
Ty nam dobra okaż w niebie,
Kędy jest żyjących raj.
Amen.
SACERDOS PIUS
Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe (Mt 26, 41)
http://sacerdospius.blogspot.com/2018/05/kazanie-na-boze-ciao.html
Forum Krzyż
Autor
