Modlitwa Anioła w Fatimie i koronka do Miłosierdzia Bożego

Eucharystja jest Ciałem Boga, ale Bóstwo to jednak znacznie więcej! Miałbym wątpliwości, gdyby ktoś chciał ofiarować "tylko" duszę, a co dopiero bóstwo!

Zacytowane słowa wskazują, że w Eucharystji mamy do czynienia z pełnią obu natur Chrystusa, boskiej (Bóstwo) i ludzkiej (ciało, krew, dusza)

Małe nieporozumienie, źle zrozumiałem Pana wpis; myslałem (błędnie), że przyznaje Pan rację ks. D.O.
A zatem zgoda.

Można ofiarować np. własne cierpienie, nie można ofiarować Bogu Ojcu ani Bóstwa Jego Syna ani - z innej beczki - Dziewictwa Matki Bożej.

A czy Pan gdy przyjmuje Komunię św. - to ofiaruje ją w jakiejś intencji?
Bo Komunia Św. to Eucharystia. A Eucharystia została wyżej zdefiniowana jako: ciało i krew, dusza i bóstwo Jezusa Chrystusa.

Można ofiarować i cierpienie i radości i smutki, etc ... całe swoje życie.

Jak Eucharystia to ciało i krew, dusza i bóstwo to ja i każdy może ofiarować to ciało i krew, duszę i bóstwo (czyli Eucharystię) Bogu Ojcu.

Dokładnie tak.

Małe nieporozumienie, źle zrozumiałem Pana wpis; myslałem (błędnie), że przyznaje Pan rację ks. D.O.

Kol. Krusejder przyznał rację ks. Granatowi, a ten przecież też krytykował objawienie Faustyny.

Myślę, że nieświadomie, bo wbrew całemu swojemu wywodowi, ale w pełni sprawę podsumował

Zacytowane słowa wskazują, że w Eucharystji mamy do czynienia z pełnią obu natur Chrystusa, boskiej (Bóstwo) i ludzkiej (ciało, krew, dusza)

.

Trzeba zwrócić uwagę na istotny aspekt. Ofiara Chrystusa na krzyżu jest jedna i jedyna oraz pełna, ponieważ w odróżnieniu od ofiar Starego Testamentu ofiarowany Baranek jest ofiarą doskonałą - Chrystus jest Bogiem i Człowiekiem. Ofiarę Nowego Testamentu czyni doskonałą właśnie to, że ofiarowane jest to co ludzkie i to co boskie w Chrystusie. Modlitwa z koronki do Miłosierdzia Bożego jedynie tę prawdę potwierdza.

Co do ks. dr. Dariusza Olewińskiego to nieobecnym na Facebooku członkom tego forum chciałem jedynie uzmysłowić, że kapłan ten od pewnego czasu "odlatuje". Objawami tego jest to, że blokuje od dawna i to masowo osoby mające choć po części inne poglądy niż on sam. Robi to pod pozorem zwalczania "hejtu" czy braku "kultury wypowiedzi", jednak to zwykle jest nieprawdą. Generalnie prowadzi kilka zamkniętych grup, w których skupia swoich bezwzględnych zwolenników lub osoby kompletnie blade w temacie, więc wsiąkające cokolwiek ów napisze. To dlatego absurdalne argumenty tego typu, jak te od których zaczął się wątek pozostały bez odzewu innych. Każdy, kto byłby zdolny je konkretnie odeprzeć i zbić został zablokowany, przez co ks. Olewiński technicznie cenzuruje możliwość dyskusji. Całość funkcjonuje w dosyć sekciarskiej atmosferze. Żeby było jasne, wiadomo że ks. Olewiński zrobił bardzo dużo dobrego dla Tradycji Katolickiej w Polsce, jednak w ostatnich 3-5 latach mocno nasilają się zachowania 'dziwne'. 

Problem jest na pewno ciekawy, ale również poważny. Co można stwierdzić:
1. była i jest kontrowersja co do tego, jak rozumieć owo "bóstwo" z Koronki, ponieważ Bogu bóstwa (w sensie natury boskiej) ofiarować nie można. Ten problem dostrzegł nie tylko x. Granat, ale i x. Bartnik:
http://www.dogmatyka.pl/TwP/2,2/TwP_02,2%282008%29267-270.pdf
2. sformułowania, że ofiarowuje się "ciało i krew, dusza i bóstwo" są obecne zarówno w objawieniach fatimskich, jak i św. Faustyny – więc potępienie (albo pochwalenie) jednego odnosi się również do drugiego:
http://gosc.pl/doc/3826423.Fatima-i-Faustyna/2

I chyba najbezpieczniej byłoby powiedzieć, że nie należy rozdzielać poszczególnych elementów z wyrażenia "ciało i krew, dusza i bóstwo", tylko traktować je łącznie, że mianowicie oznaczają one "całego Chrystusa", całą Jego Osobę w dwóch naturach.
Swoją drogą byłoby rzeczą interesującą zbadać, czy modlitwa Anioła z Fatimy budziła podobne kontrowersje jak modlitwa z koronki do Bożego Miłosierdzia, a jeśli tak, to w jaki sposób te kontrowersje rozwiązano.

Ks. Bartnik tu negował, ale bardzo bronił ogłaszania Chrystusa Króla na Króla Polski, razem ze znana nam tu ekipą. Też Serce nie pasowało tylko Osoba musi być.

"W rezultacie, myślę, że tekst Koronki do Miłosierdzia Bożego do „odmawiania
na dużych paciorkach” byłby lepszy teologicznie w formie następującej:

„Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Osobę umiłowanego Syna Twojego,
a Pana naszego Jezusa Chrystusa ...

O artykułach, o publicystyce ks. Bartnika było tu kiedyś pisane:

http://krzyz.nazwa.pl/forum/index.php/topic,3294.msg69095.html#msg69095

(...)
Co do ks. dr. Dariusza Olewińskiego to nieobecnym na Facebooku członkom tego forum chciałem jedynie uzmysłowić, że kapłan ten od pewnego czasu "odlatuje". Objawami tego jest to, że blokuje od dawna i to masowo osoby mające choć po części inne poglądy niż on sam. Robi to pod pozorem zwalczania "hejtu" czy braku "kultury wypowiedzi", jednak to zwykle jest nieprawdą. Generalnie prowadzi kilka zamkniętych grup, w których skupia swoich bezwzględnych zwolenników lub osoby kompletnie blade w temacie, więc wsiąkające cokolwiek ów napisze. To dlatego absurdalne argumenty tego typu, jak te od których zaczął się wątek pozostały bez odzewu innych. Każdy, kto byłby zdolny je konkretnie odeprzeć i zbić został zablokowany, przez co ks. Olewiński technicznie cenzuruje możliwość dyskusji. Całość funkcjonuje w dosyć sekciarskiej atmosferze. Żeby było jasne, wiadomo że ks. Olewiński zrobił bardzo dużo dobrego dla Tradycji Katolickiej w Polsce, jednak w ostatnich 3-5 latach mocno nasilają się zachowania 'dziwne'.

Odnośnie tej części wypowiedzi, można by tu podać wiele przykładów, podam tylko jeden:



Módlmy się, bo to są bardzo przykre sytuacje, jak się takie rzeczy czyta, to nie buduje, ale jest wodą na młyn dla wrogów Kościoła.

To jeszcze ze starej książeczki skany. Modlitwy św. Gertrudy i Mechtyldy, objawione tym świętym siostrom przez Pana Jezusa i Matkę Boską. Sam Pan Jezus poucza jak ma się modlić. Proszę zwrócić uwagę na czwarty skan:

U tegoż o. Marcina z Cochem znalazłem taki fragment dotyczący słuchania Mszy:

Post oblationem tui ipsius, quæ commode ad offertorium fieri poterit, offer æterno Patri Filium suum, dum in altari personaliter præsens est; scilicet sub Elevatione & deinceps usque ad peractam sumptionem. Offer corpus & sanguinem ejus, offer vitam & mortem ejus, offer opprobria & passionem ejus, offer vulnera & livores ejus, offer lacrymas & sudores ejus, offer tormenta & dolores ejus, offer merita & virtutes ejus, offer incarnationem, Nativitatem, circumcisionem, flagellationem, coronationem, & crucifixionem ejus: offer humilitatem, obedientiam, patientiam, charitatem, & omnes virtutes ejus. Offer demum innocentissimam vitam, sacratissimam humanitatem, & gloriosissimam Divinitatem ejus. Quod si serio feceris, certus esto, te sacratissimæ Trinitati infinite gratum munus offerre: & tibi maximum lucrum & emolumentum promereri.

Po ofiarowaniu samego siebie (czego najstosowniej dokonać podczas ofertorium) ofiaruj Ojcu wiecznemu Jego Syna, gdy osobiście jest obecny na ołtarzu; a mianowicie podczas Podniesienia i potem, aż do spożycia Świętych Postaci. Ofiaruj Ciało i Krew Jego, ofiaruj życie i śmierć Jego, ofiaruj zniewagi i mękę Jego, ofiaruj rany i siności Jego, ofiaruj łzy i poty Jego, ofiaruj tortury i boleści Jego, ofiaruj zasługi i cnoty Jego, ofiaruj wcielenie, narodzenie, obrzezanie, biczowanie, cierniem uwieńczenie i ukrzyżowanie Jego; ofiaruj pokorę, posłuszeństwo, cierpliwość, miłość i wszystkie cnoty Jego. Ofiaruj wreszcie najniewinniejsze życie, najświętsze człowieczeństwo i najchwalebniejsze Bóstwo Jego. Jeśli szczerze to uczynisz, bądź pewien, że Najświętszej Trójcy ofiarowałeś nieskończenie miły dar, a sam pozyskałeś największą korzyść i pożytek.

Marcin z Cochem, Medulla missae, super mel dulcis, Kolonia 1700, ss. 372-373.

https://books.google.pl/books?hl=pl&id=CXdnAAAAcAAJ&q=%22offer+demum%22#v=snippet&q=%22offer%20demum%22&f=false

U tegoż o. Marcina z Cochem znalazłem taki fragment dotyczący słuchania Mszy:
(...)
Po ofiarowaniu samego siebie (czego najstosowniej dokonać podczas ofertorium) ofiaruj Ojcu wiecznemu Jego Syna, gdy osobiście jest obecny na ołtarzu; a mianowicie podczas Podniesienia i potem, aż do spożycia Świętych Postaci. Ofiaruj Ciało i Krew Jego, ofiaruj życie i śmierć Jego, ofiaruj zniewagi i mękę Jego, ofiaruj rany i siności Jego, ofiaruj łzy i poty Jego, ofiaruj tortury i boleści Jego, ofiaruj zasługi i cnoty Jego, ofiaruj wcielenie, narodzenie, obrzezanie, biczowanie, cierniem uwieńczenie i ukrzyżowanie Jego; ofiaruj pokorę, posłuszeństwo, cierpliwość, miłość i wszystkie cnoty Jego. Ofiaruj wreszcie najniewinniejsze życie, najświętsze człowieczeństwo i najchwalebniejsze Bóstwo Jego. Jeśli szczerze to uczynisz, bądź pewien, że Najświętszej Trójcy ofiarowałeś nieskończenie miły dar, a sam pozyskałeś największą korzyść i pożytek.

Marcin z Cochem, Medulla missae, super mel dulcis, Kolonia 1700, ss. 372-373.

https://books.google.pl/books?hl=pl&id=CXdnAAAAcAAJ&q=%22offer+demum%22#v=snippet&q=%22offer%20demum%22&f=false

Widzimy co możemy ofiarować.

Ja mam wydanie trzecie z 2005 roku i pisze to co powyżej, trochę  przestawione, inaczej ujęte.  Wspaniała pozycja, jest to po prostu wykład Mszy świętej dla każdego.  W przedmowie o. Marcin z Kochem tak mówi: "Ze wszystkich szkód i strat na świecie, moim zdaniem, żadnej nie ma większej, niż nieznajomość tej Najświętszej Ofiary."  To jest wykład dla każdego, a to co ja powyżej podałam to są słowa samego Pana Jezusa do św. Gertrudy i Mechtyldy, ale z tego co Pan zacytował widzimy, że każdy może ofiarować to wszystko Bogu Ojcu.

Czyli różne są opinie teologiczne

Opinie mogą być różne, ale ważne jest to co Sobór Trydencki orzekł:

"(...) W Kościele Bożym stale wierzono, że zaraz po konsekracji przebywa prawdziwe ciało Pana naszego i prawdziwa Jego krew pod postaciami chleba i wina, razem z Jego duszą i Bóstwem. (...)

ŹRÓDŁO:"Breviarium fidei" – Księgarnia św. Wojciecha, Poznań 1988, wydanie II.

Bo Komunia Św. to Eucharystia. A Eucharystia została wyżej zdefiniowana jako: ciało i krew, dusza i bóstwo Jezusa Chrystusa.

Proszę nie wracać do cytatu, który ma się nijak do dyskutowanego problemu. Bo to zaciemnia rozmowę.