dziecko martwo urodzone

Proszę posłuchać, jak pełne nadziei są modlitwy obrzędu „Benedictio mulieris post partum infante mortuo”, który dekretem Świętej Kongregacji Obrzędów z 1896 r. może być stosowany również wobec matki, której dziecko zmarło bez chrztu

Wręcz odwrotnie niż Pan pisze - zgodnie z tym dekretem NIE WOLNO stosować tego błogosławieństwa gdy dziecko zmarło bez chrztu

http://mszatrydencka.waw.pl/images/stories/pdf/Rituale/06.%20benedictio%20mulieris%20post%20partum%20infante%20mortuo.pdf

Tam chodzi o to, że nie należy odmawiać prośbie takiej matki. Proszę przeczytać tekst łaciński rubryki.

Faktycznie sugerowałem się polskim tłumaczeniem. Łaciny nie znam, a zinterpretowałem "odmawiać" jako zmówienie modlitwy Jeśli jest tak jak Pan mówi to mea culpa.

Inna rzecz, że optymizm tej modlitwy pasuje do śmierci dziecka ochrzczonego, bo modlitwa wprost mówi że to dziecko jest w Niebie, co do czego jesteśmy pewni. Przy nieochrzczonym dziecku nie za bardzo by pasowała.

Polskie tłumaczenie byłoby niejednoznaczne gdyby nie było w nim dopełnienia dalszego (samo zdanie "nie należy odmawiać błogosławieństwa" można odczytać jako 'nie należy go wypowiadać' albo całkiem odwrotnie 'należy spełnić prośbę o udzielenie go'). Ponieważ jest tu jednak mowa o nieodmawianiu czegoś (błogosławieństwa) komuś (położnicy) kontekst jest jasny.

Ale rzeczywiście jest pewien problem: "Collectio rituum" ma 2 różne błogosławieństwa matki po porodzie, w zależności od tego, czy dziecko żyje, czy też zmarło. W tym 2. przypadku powołuje się na dekret ŚKO nr 3904. W dekrecie tym jest rzeczywiście mowa, że nie należy się wstrzymywać z udzielaniem błogosławieństwa matce, której dziecko zmarło bez chrztu. Tyle że wspomniany dekret ŚKO odnosi się do tekstu z Rytuału Rzymskiego, gdzie jest tylko jedno błogosławieństwo wywodowe (niezależnie od tego, czy dziecko żyje, czy też zmarło) i w którym nie ma słów "Wszechmogący, wieczny Boże, któryś raczył powołać dziecko tej niewiasty do królestwa niebieskiego".
[Pytanie zadane Kongregacji brzmiało: "Utrum [...] liceat benedictionem mulieris post partum, iuxta Rituale Romanum, impertiri puerperae , cuius proles mortua fuerit sine Baptismo; an vero abstinendum sit ab ea benedictione?" (Czy [...], wolno udzielać położnicy, której dziecko zmarło bez chrztu, błogosławieństwa przeznaczonego dla niewiast po porodzie – zgodnie z Rytuałem Rzymskim – czy też może nie należy go udzielać?)].
Tak więc rodzi się wątpliwość: czy odpowiedź Kongregacji Obrzędów, dotycząca konkretnego tekstu z typicznego Rytuału Rzymskiego, może być zastosowana do całkiem innego tekstu w polskiej wersji tegoż Rytuału?... Wygląda to trochę tak, jakby układający "Collectio rituum" nie zastanowili się nad tym, że dekret kongregacji niezbyt nadaje się do tekstu liturgicznego, gdzie mowa o dziecku zbawionym. W takiej sytuacji wypadałoby dać tutaj inną orację.