Archidiecezja krakowska: Dekret w sprawie Komunii świętej pod obiema postaciami

Archidiecezja krakowska: Dekret w sprawie Komunii świętej pod obiema postaciami

„Kościół otrzymał Eucharystię od Chrystusa, swojego Pana, nie jako jeden z wielu cennych darów, ale jako dar największy, ponieważ jest to dar z samego siebie, z własnej osoby w jej świętym człowieczeństwie, jak też dar Jego dzieła zbawienia" (Św. Jan Paweł II, Encyklika „Ecclesia de Eucharistia", 11).
Przeżywanie Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia powinno na nowo ukazać wszystkim prawdę, że ten „największy dar", jakim jest Eucharystia, znajduje się w centrum życia poszczególnych osób i wspólnot. Ku liturgii, a szczególnie ku Eucharystii zmierza cała działalność Kościoła i z niej wypływa cała jego moc (por. KL 10).

Mając na uwadze coraz głębsze przeżywanie misterium Eucharystii zezwalam na udzielanie Komunii Świętej pod obiema postaciami, zgodnie z zasadami podanymi w Ogólnym Wprowadzeniu do Mszału Rzymskiego (nr 281-287), w następujące dni roku:
1. Msza Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek,
2. Msza sprawowana w czasie Wigilii Paschalnej,
3. Jedna Msza w Niedzielę Miłosierdzia Bożego,
4. Jedna Msza w uroczystość Zesłania Ducha Świętego,
5. Jedna Msza w uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej,
6. Jedna Msza w uroczystość Narodzenia Pańskiego,
7. Jedna Msza w dzień odpustu w kościele parafialnym lub rektoralnym.
 
Niniejszy dekret stanowi jedynie o możliwości udzielania Komunii Świętej pod obiema postaciami w wyżej wymienionych dniach. O skorzystaniu z tego przywileju decyduje proboszcz lub rektor kościoła. Taką decyzję może podjąć wtedy, gdy spełnione są warunki określone przez Kościół (por. OWMR 283). Przypominam je, prosząc, aby były ściśle zachowywane.

1. Pouczenie wiernych. Istnieje konieczność pouczenia wiernych, że w Komunii Świętej pod jedną postacią przyjmuje się całego Chrystusa i prawdziwy Sakrament, jednak „ze względu na wymowę znaku Komunia Święta nabiera pełniejszego wyrazu, gdy jest przyjmowana pod obiema postaciami. W tej bowiem formie ukazuje się w doskonalszym świetle znak Uczty eucharystycznej i jaśniej wyraża się wola dopełnienia nowego i wiecznego przymierza we Krwi Pana; jaśniej też uwydatnia się związek istniejący pomiędzy Ucztą eucharystyczną a ucztą eschatologiczną w królestwie Ojca" (OWMR 291).
 
2. Bezpieczeństwo. Należy wykluczyć niebezpieczeństwo znieważenia Najświętszego Sakramentu, np. przez rozlanie Krwi Pańskiej, zwłaszcza tam, gdzie duża liczba osób i szczupłość miejsca nie pozwalałaby na bezpieczne i godne podawanie Ciała i Krwi Pańskiej.
 
3. Możliwości organizacyjne. Do udzielania Komunii Świętej pod obiema postaciami w licznym zgromadzeniu wiernych, potrzeba odpowiedniej liczby szafarzy (zwyczajnych i nadzwyczajnych) oraz naczyń liturgicznych.
W sposobie udzielania Komunii Świętej pod obiema postaciami należy zachować zasady podane w Ogólnym Wprowadzenia do Mszału Rzymskiego w numerach 281-287.
 
Proszę Ojca niebieskiego, za przyczyną Maryi, Niepokalanej Matki Kościoła, aby pomnażał we wszystkich pragnienie coraz głębszego przeżywania Eucharystii i prawdziwej Komunii z Jezusem, Jego Jednorodzonym Synem.
 
Kraków, dnia 8 marca 2016 r.

Stanisław Kardynał Dziwisz
Arcybiskup Metropolita Krakowski

Ks. Piotr Majer
Kanclerz Kurii

http://www.diecezja.pl/duchowni-i-konsekrowani/listy-i-dekrety/dekret-dla-archidiecezji-krakowskiej-w-sprawie-komunii-swietej-pod-obiema-postaciami.html


Czyli obowiązuje to tylko w Nadzwyczajnym Jubileuszu Miłosierdzia?  a wcześniej nie udzielali pod dwiema postaciami?

OWMR 283. Komunia święta pod obiema postaciami jest dozwolona w przypadkach przewidzianych w rytuale. Ponadto mogą ją przyjmować następujące osoby:
a) kapłani, którzy nie mogą celebrować ani koncelebrować;
b) diakon i usługujący, którzy pełnią swoje funkcje we Mszy świętej;
c) członkowie zgromadzeń w Mszy konwentualnej oraz Mszy zgromadzenia, alumni seminarium, uczestnicy rekolekcji lub zebrania jakiegoś zespołu duszpasterskiego.

Biskup diecezjalny może ustalić dla swej diecezji zasady dotyczące udzielania Komunii świętej pod obiema postaciami. Zasady te obowiązują także w kościołach zakonnych oraz w małych grupach. Miejscowemu biskupowi udziela się też władzy zezwalania na Komunię świętą pod obiema postaciami, ilekroć uzna to za słuszne kapłan sprawujący pasterską pieczę nad powierzoną mu wspólnotą. Winien być jednak spełniony warunek, aby wierni zostali przedtem należycie pouczeni, by wykluczone było niebezpieczeństwo znieważenia Najświętszego Sakramentu, a sam obrzęd nie okazał się za trudny do wykonania z powodu zbyt dużej liczby uczestników lub z innej przyczyny.

Odnośnie do sposobu udzielania wiernym Komunii świętej pod obiema postaciami oraz rozszerzenia możliwości jej przyjmowania Konferencje Episkopatów mogą wydać normy wymagające zatwierdzenia przez Stolicę Apostolską.

[Z góry uprzedzam, że nie piszę poniższych słów o którymkolwiek forumowiczu]
OT: Ciężko zrozumieć niektórych tradycjonalistów reagujących alergicznie na Komunię pod dwiema postaciami w naszym kraju. Najczęściej ten argument pada wymieniany wraz z Komunią na rękę czy nadzwyczajnymi szafarzami. Przywołuje się grzmiące słowa Soboru w Konstancji, a zapomina się, że Sobór Trydencki znacznie liberalniej podszedł do tej sprawy.
ST mówi, że udzielanie pod jedną postacią to zwyczaj, którego nie należy ganić. Powtarza naukę, że pod jedną postacią Pan Jezus jest tak samo obecny jak pod dwiema. Potępia konieczność(!) przyjmowania dwóch postaci; odrzuca zarzut, że podjęcie decyzji o praktyce jednej postaci była błędna [w danych okolicznościach ona była dobra, choć można też dyskutować nad wadami tej decyzji w dłuższej perspektywie - ST bardzo mądrze zostawił moralną furtkę do zmiany praktyki]. I tenże Święty Sobór mówi:

Stąd też święta Matka nasza Kościół, uznając tę swoją władzę w sprawie udzielania sakramentów, chociaż w początkach chrześcijaństwa komunikowano pod obiema postaciami, jednak gdy z biegiem czasu zwyczaj tej w wielu miejscach uległ zmianie, pochwala zwyczaj komunikowania pod jedną postacią i nadaje mu charakter prawa, którego nie wolno ganić ani bez powagi Kościoła dowolnie zmieniać.

I jak heretycy uważali, że pod jedną postacią Pan Jezus "gorszy" niż pod dwiema tak ze słów co niektórych domorosłych teologów tradycjonalistycznych można między wierszami wyczytać, że pod dwiema postaciami Pan Jezus jest "gorszy" niż pod jedną. Obłęd! Przepisy zawarte w OWMR przedstawiają zdrowe podejście do sprawy. Zgadzam się, że i w tej materii zdarzają się nadużycia tj. picie z kielicha. Natomiast "z głową" udzielana Komunia poprzez zanurzenie Ciała Pańskiego w Krwi Pańskiej powinna być taką samą a nawet mniejszą okazją do profanacji niż przy jednej postaci. Szczególnie, że odpada ryzyko wyciągnięcia łapki do Komunii.

Ja z kolei widzę, że odezwał się domorosły "teolog", który rozpoczął "jazdę" na alergicznych tradycjonalistów, z zastrzeżeniem, że "nie piszę poniższych słów o którymkolwiek forumowiczu".   Może warto było odpowiedzieć na postawione na końcu pytanie? 

To że zezwolono na komunię św. pod dwiema postaciami, to nie jednemu jest wiadomo i mnie też.  Możliwość powrotu do udzielania Komunii św. pod dwiema postaciami, zapowiedział w 1963 roku Sobór Watykański II. Na mocy KL (Konstytucji o Liturgii) Soboru Watykańskiego II została przywrócona w Kościele łacińskim Komunia św. wiernych pod dwiema postaciami, w ograniczonym zakresie i w ściśle określonych przypadkach. (1967 rok) Później zakres uprawnionych do Komunii św. pod dwiema postaciami został rozszerzony (1970 rok) Później w 2000 roku Jan Paweł II rozszerzył dotychczas obowiązujące prawo. Konferencje biskupów chyba swoje przepisy wydawały, no sporo było/jest  tych przepisów, wyjaśnień, poszerzeń, określeń, etc ... ( a ile nadużyć? - to już lepiej nie wspominać!)

Sobór trydencki podszedł do sprawy raczej nie tak liberalnie:

"(...) Stąd też święta Matka nasza Kościół, uznając tę swoją władzę w sprawie udzielania sakramentów, chociaż w początkach chrześcijaństwa komunikowano pod obiema postaciami, jednak gdy z biegiem czasu zwyczaj tej w wielu miejscach uległ zmianie, pochwala zwyczaj komunikowania pod jedną postacią i nadaje mu charakter prawa, którego nie wolno ganić ani bez powagi Kościoła dowolnie zmieniać.(...)"

... zacytował pan to, ale dalej poszedł swoim rozumowaniem i opinią, zarzucając: (cytuję) "domorosłych teologów tradycjonalistycznych można między wierszami wyczytać, że pod dwiema postaciami Pan Jezus jest "gorszy" niż pod jedną." 

A o Soborze Trydenckim można poczytać tu:

https://web.archive.org/web/20121112233753/http://www.tradycja.koc.pl/CcT_Sub_utraque.html

Ja osobiście nie widzę potrzeby przyjmowania Komunii Świętej pod dwiema postaciami - wyjątek to kapłan który musi spożyć pod dwiema postaciami aby Ofiara została spełniona. I to najważniejsze, Kościół zawsze tak twierdził. Nie widzę sensu, żeby zmieniać wielowiekową tradycję Kościoła. Skoro przyjmuje się całego Chrystusa, to czego chcieć więcej ? Chyba, że się w to nie wierzy ... Komunia Święta nie jest składaniem ofiary, ale udziałem w ofierze.  Ale ... jak wielu myśli, że skoro nie przyjmie  komunii św. pod dwiema postaciami, to nie przystąpił do pełnej Komunii Świętej. To z kolei o czym to świadczy? - krótko - protestantyzacja!

Pytanie postawione, odpowiedział o. Jacek Salij:

http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TD/praca_nad_wiara/komunia_pod_2.html#

Ja z kolei widzę, że odezwał się domorosły "teolog", który rozpoczął "jazdę" na alergicznych tradycjonalistów, z zastrzeżeniem, że "nie piszę poniższych słów o którymkolwiek forumowiczu".

Szanowna Pani, napisałem informację, bo cytat z OWMR odnosił się do Pani wypowiedzi, a dalsza część ogólnie do tematu. Dodatkowo przeglądnąłem pobieżnie forum i tu nie znalazłem tego panicznego strachu przed Krwią Pańską. Istnieją osoby, które znam zarówno z życia prywatnego jak i internetu, dla których wszystko co z Soborem Watykańskim II związane to modernizm w czystej postaci.
I nie jestem domorosłym teologiem (i w ogóle nie jestem teologiem ) bo nie wyciągam teologicznych wniosków z tej czy innej praktyki. Sobór Trydencki podał:

zwyczaj tej w wielu miejscach uległ zmianie, pochwala zwyczaj komunikowania pod jedną postacią i nadaje mu charakter prawa

A spotkałem się z teoriami, że Krew Pańska nie może (i ta praktyka nie może być zmieniona nawet przez Kościół!) być spożywana przez wiernych bo może to robić tylko ksiądz ze względu na (i tu padło jakieś oszałamiające nawiązanie do święceń kapłańskich). Drugą tezą, z którą się spotkałem była wylotem w kosmos. Adwersarz twierdził, że słowa konsekracji "Accipite et bibite ex eo omnes" są błędne. Bo wiernym nie wolno spożywać Krwi Pańskiej. I koniec.

Może warto było odpowiedzieć na postawione na końcu pytanie?

Może warto. Może nie warto. Odpowiedziałem cytatem z OWMR. Ale dołączę komentarz. Dekret kardynała jest tylko zastosowaniem w praktyce istniejących przepisów. Podaje on jedynie konkretne sytuacje, w których można wszystkim wiernym udzielić Ciała i Krwi Pańskiej.

Konferencje biskupów chyba swoje przepisy wydawały, no sporo było/jest  tych przepisów, wyjaśnień, poszerzeń, określeń, etc ... ( a ile nadużyć? - to już lepiej nie wspominać!)

Właśnie warto wspominać, bo problem jest istotny. Z nadużyciami należy walczyć.

Sobór trydencki podszedł do sprawy raczej nie tak liberalnie:

"(...) Stąd też święta Matka nasza Kościół, uznając tę swoją władzę w sprawie udzielania sakramentów, chociaż w początkach chrześcijaństwa komunikowano pod obiema postaciami, jednak gdy z biegiem czasu zwyczaj tej w wielu miejscach uległ zmianie, pochwala zwyczaj komunikowania pod jedną postacią i nadaje mu charakter prawa, którego nie wolno ganić ani bez powagi Kościoła dowolnie zmieniać.(...)"

... zacytował pan to, ale dalej poszedł swoim rozumowaniem i opinią, zarzucając: (cytuję) "domorosłych teologów tradycjonalistycznych można między wierszami wyczytać, że pod dwiema postaciami Pan Jezus jest "gorszy" niż pod jedną." 

Sobór w Konstancji
"Żaden kapłan pod karą ekskomuniki nie udzieli ludowi komunii pod dwiema postaciami chleba i wina"
Święty Sobór Trydencki:
"zwyczaj tej w wielu miejscach uległ zmianie, pochwala zwyczaj komunikowania pod jedną postacią i nadaje mu charakter prawa, którego nie wolno ganić ani bez powagi Kościoła dowolnie zmieniać."
Tu liberalizacja przepisów jest widoczna gołym okiem.
Cały zacytowany przez Panią tekst przeczytałem wcześniej, także pisząc poprzednią wiadomość i do niego nawiązywałem cały czas nawiązywałem.

Ja osobiście nie widzę potrzeby przyjmowania Komunii Świętej pod dwiema postaciami - wyjątek to kapłan który musi spożyć pod dwiema postaciami aby Ofiara została spełniona.

Potrzeba, a możliwość to dwie różne sprawy.

Ja osobiście nie widzę potrzeby przyjmowania Komunii Świętej pod dwiema postaciami - wyjątek to kapłan który musi spożyć pod dwiema postaciami aby Ofiara została spełniona. I to najważniejsze, Kościół zawsze tak twierdził. Nie widzę sensu, żeby zmieniać wielowiekową tradycję Kościoła. Skoro przyjmuje się całego Chrystusa, to czego chcieć więcej ?

Dowartościowania w ludzkiej mentalności Najdroższej Krwi, o której śpiewamy:
"O Krwi najdroższa, o Krwi odkupienia, * Napoju życia z nieba dla nas dany, * O zdroju łaski, o ceno zbawienia, * Ty grzechowe leczysz rany."
Jednocześnie nie przyjmujemy jej wcale. Dobrą okazją była Uroczystość Krwi Przenajdroższej świętowana 1 lipca. Uroczystość zlikwidowano i połączono z ur. Bożego Ciała.

Nie widzę sensu, żeby zmieniać wielowiekową tradycję Kościoła.

Święty Sobór Trydencki lepiej widział tę sprawę.

Chyba, że się w to nie wierzy...

Raczyła się Pani zagalopować w swoim rozumowaniu. Z całym szacunkiem dla Szanownej Pani.

Komunia Święta nie jest składaniem ofiary, ale udziałem w ofierze.  Ale ... jak wielu myśli, że skoro nie przyjmie  komunii św. pod dwiema postaciami, to nie przystąpił do pełnej Komunii Świętej. To z kolei o czym to świadczy? - krótko - protestantyzacja!

Dlatego OWMR podaje "Winien być jednak spełniony warunek, aby wierni zostali przedtem należycie pouczeni."

Podsumowując: jestem przeciwnikiem polaryzacji zdań na ten temat. Z jednej strony mamy neonów zapijających się Krwią Pańską, a z drugiej tych, którzy traktują Krew Przenajświętszą niemal z obrzydzeniem. Należy zachować zdrowy umiar - taki jaki towarzyszył dekretom Soboru w Trydencie.

I co pan tu wyjaśnił? NIC! Po prostu zwykłe czepialstwo słów i takie swoje bajdurzenie. Podtrzymuję to co napisałam, mogę dodać protestantyzacja mszy św. i protestantyzacja przyjmowania komunii św.  Oni nie wierzą w realną obecność Pana Jezusa w Eucharystii i przyjmują sobie jak przyjmują i nie wiem co przyjmują. 

Odnośnie Soboru w Konstancji, to nawet o nim nie wspomniałam, zacytował pan jedno wyrwane zdanie i co? to jest przepis? czego dotyczy? Proszę sobie doczytać więcej.

Sesja 13 (15 czerwca 1415)

[I. Potępienie komunii pod dwiema postaciami, przywróconej wśród Czechów przez Jakubka ze Stfibra]

1. W imię świętej i niepodzielnej Trójcy, Ojca, Syna i Ducha Świętego. Amen. W niektórych częściach świata pewni ludzie ośmielają się nierozważnie twierdzić, że lud chrześcijański powinien przyjmować święty sakrament Eucharystii pod dwiema postaciami - chleba i wina, i przez lekkomyślność udzielają ludowi świeckiemu komunii nie tylko pod postacią chleba, lecz także pod postacią wina, również po jedzeniu bez zachowania postu [eucharystycznego]. Z uporem twierdzą, że w ten sposób należy udzielać komunii, przeciwstawiając się chwalebnemu zwyczajowi Kościoła, racjonalnie uzasadnionemu, który, co godne potępienia, usiłują odrzucić jako świętokradztwo, nawiązując do początków.
2. Z tego właśnie powodu obecny sobór powszechny w Konstancji, prawomocnie zgromadzony w Duchu Świętym, usilnie pragnąc zatroszczyć się z powodu tego błędu o zbawienie wiernych, po przeprowadzeniu wnikliwych narad wielu uczonych znawców prawa zarówno Bożego, jak i ludzkiego, wyjaśnia, postanawia i ustala, że choć Chrystus po Wieczerzy ustanowił i przekazał swoim uczniom ten czcigodny Sakrament pod obiema postaciami chleba i wina, to jednak bez względu na to czcigodna powaga świętych kanonów i przyjęty zwyczaj Kościoła nakazywał i nakazuje, żeby nie był on sprawowany po jedzeniu, i przyjmowany przez wiernych inaczej, jak na czczo, chyba że w czasie choroby lub innej konieczności uznanej i zaakceptowanej przez prawo czy przez Kościół.
3. Podobnie jak zwyczaj ten słusznie wprowadzono dla uniknięcia pewnych niebezpieczeństw i zgorszeń, tak samo z podobnej i nawet ważniejszej przyczyny, można było wprowadzić i rozumnie przestrzegać obecnego zwyczaju; choć w Kościele pierwotnym wierni przyjmowali ten Sakrament pod dwiema postaciami, to jednak później pod dwiema postaciami przyjmował go tylko konsekrujący, a wierni jedynie pod postacią chleba. Z całą pewnością należy jednak wierzyć i nie wątpić, że ciało i krew Chrystusa w całości zawierają się zarówno pod postacią chleba, jak i wina.
4. Ponieważ taki zwyczaj, wprowadzony rozumnie przez Kościół i świętych ojców, zachowywano bardzo długo, powinien być uważany za prawo, którego nie wolno odrzucać albo zmieniać samowolnie na nowe bez zgody Kościoła. Dlatego mówić, że zachowywanie tego zwyczaju lub prawa jest świętokradzkie albo niedozwolone, należy uważać za błędne; ci, którzy z uporem głoszą poglądy przeciwne niż powiedziano wyżej, muszą być traktowani jako heretycy i surowo ukarani przez miejscowych biskupów diecezjalnych, ich urzędników albo inkwizytorów heretyckiej nieprawości, w tych królestwach czy prowincjach, gdzie ośmielonoby się podjąć jakieś praktyki sprzeczne z zaleceniami tego dekretu, według sankcji prawnych i kanonicznych, przyjętych przewidująco przeciw heretykom i ich zwolennikom, ku pożytkowi wiary katolickiej.

II. Żaden kapłan pod karą ekskomuniki nie udzieli ludowi komunii pod dwiema postaciami chleba i wina

Podobnie święty synod postanawia i wyjaśnia w powyższej sprawie najczcigodniejszym ojcom w Chrystusie, patriarchom, prymasom, arcybiskupom, biskupom i ich wikariuszom w sprawach duchownych, gdziekolwiek by nie byli ustanowieni, że powinny być przeprowadzone procesy, w których powagą tego świętego soboru i pod karą ekskomuniki poleca się im i nakazuje, aby skutecznie karali sprzeniewierzających się temu dekretowi. Tych, którzy przekroczyli prawo przez udzielanie ludowi komunii pod dwiema postaciami chleba i wina nauczając, że tak powinno się czynić, po nakłonieniu do pokuty, niech przyjmą z powrotem na łono Kościoła, po nałożeniu na nich zbawiennej pokuty odpowiedniej do winy. Ci, którzy przez zatwardziałość nie podejmą i nie odbędą pokuty, muszą zostać ukarani cenzurami kościelnymi jako heretycy, przy odwołaniu się do pomocy ramienia świeckiego, o ile zajdzie taka potrzeba.

http://soborowa.strefa.pl/html/Sobor_konstancjanski.htm

Kościół w swej mądrości wiedział czego broni.  Kto to ten Jakubek ze Stříbra? czego/kogo bronił, za czym szedł i wspierał?  proponuję poczytać:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Jakubek_ze_St%C5%99%C3%ADbra

Sobór trydencki zwołany przez Papieża Pawła III z powodu rozszerzania się herezji Lutra, na którym herezje heretyków były potępione, m.in. komunia św. pod dwiema postaciami też na sobór wróciła, którą protestanci ludziom narzucali, jak wcześniej wspomniany Jakubek ze Stribra i husyci.

A po SVII mamy tak, jak powiedział luterański pastor Olav Fykse Tveit, sekretarz generalny Światowej Rady Kościołów, w ramach przygotowań do 500-lecia reformacji:

"(...) z dziedzictwa reformacji czerpią również katolicy. Widać to w reformie liturgicznej Soboru Watykańskiego II, która została w pewnym sensie zainspirowana przez liturgię protestancką."

I komunia św. pod dwiema postaciami jak najbardziej odgrzewany kotlecik protestancki.   Liberalizacja przepisów to jest widoczna gołym okiem nie w dwóch poprzednich soborach, ale po VII.

Proszę się dowartościowywać w ludzkiej mentalności, ja nie muszę, bo wiem w co wierzę i KOGO przyjmuję w okruszynie chleba.  Radzę używać bardziej wyważonych słów, a nie takich jak: "a z drugiej tych, którzy traktują Krew Przenajświętszą niemal z obrzydzeniem. Należy zachować zdrowy umiar - taki jaki towarzyszył dekretom Soboru w Trydencie."  --> a odnośnie Soboru w Trydencie to musi pan duuuuuużo więcej doczytać, żeby pisać o liberalizacji przepisów.

I co pan tu wyjaśnił? NIC! Po prostu zwykłe czepialstwo słów i takie swoje bajdurzenie. Podtrzymuję to co napisałam, mogę dodać protestantyzacja mszy św. i protestantyzacja przyjmowania komunii św.

Argumentów brak, że zaczyna szanowna Pani krzyczeć? Ale skoro już wie Pani, że się tylko czepiam to prosiłbym pisać "Msza" dużą literą. Tak z szacunku dla tego co dla mnie i innych forumowiczów jest święte.

Odnośnie Soboru w Konstancji, to nawet o nim nie wspomniałam, zacytował pan jedno wyrwane zdanie i co? to jest przepis? czego dotyczy? Proszę sobie doczytać więcej.

-Odniosła się Pani do mojej tezy o liberalizacji przepisów. Porównałem stanowisko SK i ST na ten temat.
-Sama Pani dobrze wie do czego prowadzi rozmowa na SW bez spojrzenia wstecz - na poprzednie sobory. Tak samo tutaj. Chcąc rozmawiać rzeczowo na ten temat należy wprost odnieść się do wcześniejszych orzeczeń Kościoła świętego.

Kościół w swej mądrości wiedział czego broni.  Kto to ten Jakubek ze Stříbra? czego/kogo bronił, za czym szedł i wspierał?

Naturalnie. Tyle, że Sobór Trydencki - w przeciwieństwie do poprzednich soborów - wyraźnie potępiał TEZY a nie OSOBY. Więc gdyby Jakubek głosił tezę np. o Niepokalanym Poczęciu NMP to przecież nie oznaczało by, że jest ona automatycznie błędna

Sobór trydencki zwołany przez Papieża Pawła III z powodu rozszerzania się herezji Lutra, na którym herezje heretyków były potępione, m.in. komunia św. pod dwiema postaciami też na sobór wróciła, którą protestanci ludziom narzucali, jak wcześniej wspomniany Jakubek ze Stribra i husyci.

Ale jak widać w dokumentach Soboru Trydenckiego, uczestnicy Soboru nie znaleźli dużo przesłanek, aby odrzucić tę praktykę, a odrzucili błędne jej rozumienie.

A po SVII mamy tak, jak powiedział luterański pastor Olav Fykse Tveit, sekretarz generalny Światowej Rady Kościołów, w ramach przygotowań do 500-lecia reformacji:

"(...) z dziedzictwa reformacji czerpią również katolicy. Widać to w reformie liturgicznej Soboru Watykańskiego II, która została w pewnym sensie zainspirowana przez liturgię protestancką."

Ten pan sobie może mówić co mu się podoba. Po pierwsze: mówi ogólnikowo - nie wiemy, w którym sensie reforma została zainspirowana protestantami. Po drugie: to, że została zainspirowana nie oznacza od razu, że coś jest złe.

I komunia św. pod dwiema postaciami jak najbardziej odgrzewany kotlecik protestancki.

"Piękny" wyraz braku szacunku do Komunii świętej

Liberalizacja przepisów to jest widoczna gołym okiem nie w dwóch poprzednich soborach, ale po VII.

Ma Pani rację, że po Soborze Watykańskim II zbytnio poluzowano pasa. Czy to oznacza, że ST nie poluzował przepisów dotyczących głównej kwestii?

Proszę się dowartościowywać w ludzkiej mentalności, ja nie muszę, bo wiem w co wierzę i KOGO przyjmuję w okruszynie chleba.  Radzę używać bardziej wyważonych słów, a nie takich jak: "a z drugiej tych, którzy traktują Krew Przenajświętszą niemal z obrzydzeniem. Należy zachować zdrowy umiar - taki jaki towarzyszył dekretom Soboru w Trydencie."  --> a odnośnie Soboru w Trydencie to musi pan duuuuuużo więcej doczytać, żeby pisać o liberalizacji przepisów.

Jak widać dla Pani oznacza. Ja nie muszę się dowartościowywać, Szanowna Pani.

w co wierzę i KOGO przyjmuję w okruszynie chleba.

...

a odnośnie Soboru w Trydencie to musi pan duuuuuużo więcej doczytać, żeby pisać o liberalizacji przepisów.

Przytoczyłem konkretne zapisy, a Szanowna Pani ucieka od odpowiedzi odsyłając do książek. Proszę tylko podać tytuły, w których będzie omówiona ta kwestia.