Koncelebra

Mam poważny problem z koncelebrą i jej ważnością. Proszę o pomoc i rozwikłanie problemu.


W kwestii istoty koncelebry pojawia się ciekawy argument, związany ze słowami "Módlcie się, aby moją i waszą ofiarę..." podczas offertorium.
Skoro nie jest dozwolone zmienianie tych słów ani na "naszą ofiarę”, (gdy jest jeden celebrans), ani na "naszą i waszą ofiarę”, (gdy są koncelebransi) i należy pozostać przy tradycyjnej formie, to:
- czy koncelebransi są adresatami słów "módlcie się..."?
- jeśli są, to czy zostają zaszeregowani wraz z obecnymi wiernymi do ich grona?


 Czy koncelebransi są „ubranymi uroczyście świeckimi" czy „nie-przewodniczącymi kapłanami obecnymi na mszy"? Nie mogą oni oczywiście, (jako wyświęceni szafarze) nie sprawować ofiary, (ale czy nie jest też tak, że ofiary nie sprawuje też sam przewodniczący?).


Do ważności sprawowania mszy jest potrzebna materia i forma. Przewodniczący ksiądz posiada własny kielich z winem i hostią a koncelebransi, co konsekrują ( brak własnego kielicha z winem i hostii)?  Czy dany koncelebrans przyjmujący intencję mszalną nie jest oszustem? Brak materii i formy.


W kościołach wschodnich każdy kapłan koncelebrujący ma swój kielich i chleb do konsekracji. 




Ps. Proszę nie pisać o samej słuszności koncelebry, ale o ważności.

Może warto sięgnąć do takiego Dekretu o którym wyczytałam:

CZY JEDNĄ I TĘ SAMĄ HOSTIĘ MOGĄ KONSEKROWAĆ LICZNI KAPŁANI?

2. To, co może uczynić jeden człowiek, nie wymaga współdziałania wielu. Jeżeli więc jeden kapłan może konsekrować hostię, to jak sądzimy, nie potrzeba wielu, bo do sakramentów Chrystusa nie należy wprowadzać tego co zbędne. Więc liczni kapłani nie mogą konsekrować jednej hostii.

A jednak, zgodnie ze zwyczajem przyjętym przez, niektóre Kościoły, świeżo wyświęceni kapłani celebrują wspólnie z biskupem, który udzielił im święceń.
Wykład: W momencie święceń kapłan - jak wiemy - zostaje włączony do grona tych, którzy w czasie Ostatniej Wieczerzy otrzymali od Pana władzę konsekrowania Eucharystii. Dlatego w niektórych Kościołach przyjął się zwyczaj, że na wzór apostołów biorących udział w Ostatniej Wieczerzy wspólnie z Chrystusem, świeżo wyświęceni kapłani koncelebrują z biskupem. Ta koncelebra nie polega na wielokrotnym konsekrowaniu jednej i tej samej hostii, bo jak mówi Innocenty, intencja wszystkich ma być skierowana ku jednej konsekracji, dokonywanej w danym momencie.

Ad 2. Gdyby poszczególny kapłan dokonywał konsekracji swą własną mocą, to zbyteczny byłby współudział w celebrze innych kapłanów, skoro wystarczałby jeden. Ale ponieważ kapłan dokonuje konsekracji wyłącznie w imieniu Chrystusa, a liczni kapłani są "kimś jednym w Chrystusie", to obojętne, czy konsekruje sakrament jeden, czy wielu kapłanów, byleby zachowano obrządek Kościoła.

S. Th. III q. 82 a. 2
http://www.katedra.uksw.edu.pl/suma/suma_28.pdf

Skoro nie jest dozwolone zmienianie tych słów

Jeśli chodzi o NOM, to w polskim Mszale jest dozwolone – "W Mszach koncelebrowanych bez udziału ministrantów i ludu, główny celebrans mówi: Módlmy się, aby Bóg Ojciec wszechmogący przyjął ofiarę Kościoła na swoją chwałę i za zbawienie całego świata".

- czy koncelebransi są adresatami słów "módlcie się..."?

A dlaczego mieliby być? Przecież składają ofiarę jako wyświęceni kapłani (św. Tomasz – liczni kapłani są "kimś jednym w Chrystusie"), nie pełnią funkcji usługujących wobec głównego celebransa.

Wiadomo, że Mszał rzymski wydany po Soborze Trydenckim (1570) i jego następne wydania nie zawierały obrzędów Mszy św. koncelebrowanej. Koncelebracja Mszy św. była dozwolona jedynie w czasie udzielania świeceń prezbiteratu i konsekracji biskupa1

1 „Non licet pluribus sacerdotibus concelebrare, praeterquam in Missa ordinationis presbyterorum et in Missa consercationis
Episcoporum secundum Pontificale Raomanum”. CIC can. 803

Wiadomo, że koncelebracja była i wiadomo kiedy była. To do czego odnosi się to, co zrobiłam zrzut?  Czy to tylko może jakiś fragment wyrwany z jakiejś całości?

Wiadomo, że Mszał rzymski wydany po Soborze Trydenckim (1570) i jego następne wydania nie zawierały obrzędów Mszy św. koncelebrowanej. Koncelebracja Mszy św. była dozwolona jedynie w czasie udzielania świeceń prezbiteratu i konsekracji biskupa1

1 „Non licet pluribus sacerdotibus concelebrare, praeterquam in Missa ordinationis presbyterorum et in Missa consercationis
Episcoporum secundum Pontificale Raomanum”. CIC can. 803

Wiadomo, że koncelebracja była i wiadomo kiedy była. To do czego odnosi się to, co zrobiłam zrzut?  Czy to tylko może jakiś fragment wyrwany z jakiejś całości?

NOMowa koncelebra nie stoi w sprzeczności z tym, co Pani przytoczyła. Słowa konsekracji wypowiadają wszyscy koncelebransi.

To do czego odnosi się to, co zrobiłam zrzut?

Odnosi się do tego, kiedy kapłan ważnie koncelebruje (w sensie koncelebracji sakramentalnej). Żeby mógł być nazwany koncelebransem, ma wypowiadać słowa ustanowienia. Dotyczy to (jak to już napisał Pan dxcv) zarówno starej, jak i nowej Mszy. Dekret z 1957 r. dotyczył ogólnie koncelebry, a z ówczesnego prawa kanonicznego wynikało, że koncelebrę stosuje się tylko w przypadku Mszy połączonej ze święceniami biskupimi, kapłańskimi.