Proimigrancka agitka w polskim Kościele

"ewangeliccy fundamentaliści", którzy rosną w siłę kosztem kościoła katolickiego.

No bo tak szczerze, czy to może nas dziwić? W obecnym, pentakostalno-liberalnym kościele zacierają się różnice z pospolitym protestantyzmem, na skutek czego szukający czegoś więcej niż przyjemnych wrażeń, jedni skłaniają się ku prawosławiu inni, jak widać ku radykalnym denominacjom postluterańskim.  Tylko niektórzy trafiają do nielubianej przez "centralę" Tradycji.

"ewangeliccy fundamentaliści", którzy rosną w siłę kosztem kościoła katolickiego.

No bo tak szczerze, czy to może nas dziwić? W obecnym, pentakostalno-liberalnym kościele zacierają się różnice z pospolitym protestantyzmem, na skutek czego szukający czegoś więcej niż przyjemnych wrażeń, jedni skłaniają się ku prawosławiu inni, jak widać ku radykalnym denominacjom postluterańskim.  Tylko niektórzy trafiają do nielubianej przez "centralę" Tradycji.

Jeśli pan ma na myśli Brazylię, o której wspomniał p.Regiomontanus, to rzeczywiście sytuacja posoborowia jest tam tragiczna. Lutry od dawna zwąchały tam...mięso, ale od dwóch dekad masowość odpływu wiernych jest zastanawiająca. Na pewno schiza Duarte do tego też się przyczyniła, ale myślę sobie, że misjonarze różnej maści przez wzgląd na wielkość (najludniejsze państwo "katolickie") szczególnie sobie upodobali kol. Portugalii.
A może przeczytali obietnice fatimską do niej specjalnie skierowaną?
Niestety najbardziej aktywni są zieloni i ośmielam się wysnuć teoryę, że to właśnie przez ich sukcesy na największym"poletku", pan-tesko-lizacja :-)  dociera odpryskiem nawet do "dalekiego kraju". Współcześni dusz neokatolickich pasterze chcą pokonać true-zielonych ich własną bronią- bo jak wiadomo ekumaniakami za bardzo oni nie są i tworzyć jednego "koscioła powszechnego" z papistami nie zamiarują (nb. nie należą w "rzeczPospoLitej przyjaciół" do PRE)

Wydaje się, że wszędzie, na całym świecie, jakaś tam część populacji tęskni do religii/polityki/moralności/kultury opartej na solidnych, niewzruszalnych podstawach.

Niestety, kościół katolicki nie potrafi (czy też nie chce) "zagospodarować" tych ludzi, w związku z czym w próżnię wkraczają protestanci, prawosławni, itd.

Niedawno czytałem raport o religijności kanadyjczyków. Wynika z niego wyraźnie, że choć wyznania protestanckie generalnie tracą wiernych, to są znaczące wyjątki: protestanccy "fundamentaliści" notują systematyczny wzrost, i to od kilku już lat.

Inny przykład: w USA na uczelniach wyższych spada liczba studentów (z róznych względów). Niektóre najbardziej lewicowo-liberalne uczelnie straciły w ostatnim roku nawet 20% studentów. Natomiast mimo tego ogólnego spadku uczelnie nazywane "christian colleges", które mają konserwatywną kadrę i tradycyjne programy nauczania, idą "pod prąd" i notują duży wzrost. Np. Liberty University w Virginii ostatnio bodajże potroił liczbę przyjętych studentów. No i znów dotyczy to niestety głównie protestanckich uczelni, bo duże katolickie uniwersytety już dawno temu stały się bastionami postmodernizmu, i krwawią tak samo jak inni.

Inny przykład: w USA na uczelniach wyższych spada liczba studentów (z róznych względów).

Z jakich?

Inny przykład: w USA na uczelniach wyższych spada liczba studentów (z róznych względów).

Z jakich?

1) Demografia (klasa średnia ma mało dzieci)
2) Nawet pies sołtysa ma teraz dyplom college'u, więc nie zapewnia to już takiego statusu (i zarobkow), jak kiedyś.
3) Męska część populacji traci zainteresowanie studiami. Uczelnie stały się bastionem feminizmu, a na większości kierunków
   przeważają kobiety. Tymczasem dobry spawacz zarabia lepiej, niż dyplomowany absolwet jakiegoś bzdurnego kierunku, więc ojciec mówi synowi:   daj sobie spokój z tym collegem.
4) Czesne rosło w ostatnich latach znacznie szybciej, niż inflacja, i Amerykanie zadłużyli się rekordowo zaciągając pożyczki edukacyjne. W tej chwili mają więcej długów tego typu niż na kartach kredydowych. Zaczynają mówić basta.
5) Coraz więcej ludzi obawia się indoktrynacji ideologicznej na uczelniach. Słyszałem nieraz zdanie: "chcesz stracić dziecko, poślij je na dużą znaną uczelnię".

O tempora... nastały, że upatrujemy iskierek nadziei w sukcesie syjonistycznego lubieżnika i "rewanżystów z NRF"   

Kampanie o Kavanaugha...
...Tem bardziej, że Vigano raczej pozamiatany...

Ostatecznie rzucili nam ochłap w postaci (liar)Wuerla dymisji. Z jego rocznikiem to chyba praktyka "ekonomii miłosierdzia" i na... poprawienie nam humoru:-) Bo elektorem raczej pozostaje.
 BTW. Zrzekł się ktoś kiedyś tego uprawnienia w inny sposób niż przez... nie dotarcie na konklawe?

Zaiste koincydencja, fr. bio kardynała z en.wiki:

...His mother died in 1944 and his father married Kathryn Cavanaugh...

Jeszcze nie na temat i z wlk.postu , jednakowoż od tutejszego bp-a imigrantów:

https://www.pch24.pl/bp-zadarko--dzisiaj-nie-mowimy-juz-o-grzechu--lecz-o-slabosci,59289,i.html

O tempora... nastały, że upatrujemy iskierek nadziei w sukcesie syjonistycznego lubieżnika i "rewanżystów z NRF"   

Nadzieja to może złe określenie... Ja tam nie pokładam nadziei w żadnym polityku, bo każdy polityk może w każdej chwili zdradzić. Adjutorium nostrum in nomine Domini, a nie homini.

Ale na demokrację trzeba spoglądać z pozycji cynika: jeśli ktoś w danym momencie robi coś, co może być dla nas strategicznie przydatne, należy go poprzeć. Inna sprawa, że nie zawsze jest oczywiste, co jest przydatne, a co nie. Dla przykładu, czy Polacy powinni się cieszyć z sukcesów AfD? Ciężka sprawa...

Papież przypomina, że będąc chrześcijanami powinniśmy jako pierwsi dostrzegać i pomagać innym widzieć w migrancie i uchodźcy nie tylko problem, z którym trzeba się zmierzyć, ale brata i siostrę, których należy przyjąć, szanować i kochać, okazję, którą daje nam Opatrzność, byśmy wnosili wkład w budowanie sprawiedliwszego społeczeństwa (…), bardziej otwartej wspólnoty chrześcijańskiej, w zgodzie z Ewangelią (Orędzie na Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy 2014). Migranci wydają się pomagać nam (…) odczytywać „znaki czasu”. Przez nich Pan wzywa nas do nawrócenia, do uwolnienia się od ekskluzywizmu, obojętności i kultury odrzucenia.

Obecne orędzie papieskie zawiera oczekiwanie, że zwłaszcza politycy i publicyści przyznający się do związku z Kościołem, zrezygnują z wzniecania poczucia zagrożenia w społeczeństwie ze strony imigrantów, gdy nie ma do tego poważnych podstaw, a które jest sprzeczne z Ewangelią Chrystusa. Według badań i sondaży społecznych polskie społeczeństwo prezentuje jedno z najwyższych poziomów niechęci i lęku w Europie co do przyjmowaniem imigrantów czy uchodźców z krajów muzułmańskich (ok. 71% zdecydowanie jest za nieprzyjmowaniem żadnego imigranta czy uchodźcy z tych państw), mimo ich bardzo małej liczby.

W niezwykłym Orędziu papież podpowiada, że nasze reakcje, postawy otwarcia lub zamknięcie na obcokrajowca, odsłaniają lęki, zdolność do miłosierdzia, dojrzałe lub słabe człowieczeństwo, wykluczanie z życia wspólnego obcych, uleganie logice świata pozostawiającego ostatnich na przegranym ostatnim miejscu. W erze powszechnej migracji chodzi jak zawsze o budowanie miasta Boga i miasta człowieka, w którym naczelną zasadą budowy będą cztery postawy: przyjęcia, ochrony, promocji i integracji migrantów ze społecznością przyjmującą. To w skrócie misja Kościoła ciągle wychodzącego ku mieszkańcom peryferii egzystencjalnych.

https://episkopat.pl/rada-kep-ds-migracji-chrzescijanin-powinien-widziec-w-migrancie-brata-a-nie-problem/