Dominica in albis czy Niedziela Miłosierdzia Bożego?

Może ktoś wyjaśnić, czy naprawdę coś nie gra ze Świętem Miłosierdzia Bożego z pkt. widzenia FSSPX / tradycjonalistów?

Ja już ze dwa razy słyszałem taką mniej więcej argumentację:

- Dominica in albis podkreśla prawdziwość, realność i historyczność Zmartwychwstania.

- Święteo Miłosierdzia Bożego podkreśla, jak sama nazwa wskazuje, miłosierdzie Boże

Nikt w dzisiejszych czasach nie wątpi w miłosierdzie, nikt nie podważa tej doktryny w żaden sposób - wręcz przeciwnie, wielu uważa, że można grzeszyć do woli bo Bóg jest i tak miłosierny.

Natomiast w Zmartwychwstanie jako realny fakt historyczny wątpi nawet niejeden teolog "w ścisłej łączności".

Ergo: tradycjonaliści muszą się starać, żeby przesłanie niedzieli Quasi modo była dobrze zrozumianie. Ustnowienie w tym dniu Święta Miłosierdzia niejako osłabia oryginalne przesłanie.

Dodam, że ja tylko powtarzam, co słyszałem na kazaniu, więc "do not kill the messanger" .

Byłem dziś w przeoracie w Radości. Nie do końca zrozumiałem, co chciał przekazać ks. Stehlin w kazaniu. Tzn. ogólnie zrozumiałem, ale wydało mi się, że nie tylko podkreśla, iż dzisiejszy dzień dawniej był "Niedzielą Przewodnią", ale poniekąd atakuje to, że teraz jest to Niedziela Miłosierdzia Bożego. Zastanawiam się, czy jest tu co atakować i czy nie jest to po prostu atak "dla formalności" tylko dlatego, że święto ustanowił Jan Paweł II. Może ktoś wyjaśnić, czy naprawdę coś nie gra ze Świętem Miłosierdzia Bożego z pkt. widzenia FSSPX / tradycjonalistów?

Tu można wysłuchać kazania z dzisiaj:

https://soundcloud.com/msza-net-001

Nic takiego tu nie słychać o czym pan pisze.

Nikt w dzisiejszych czasach nie wątpi w miłosierdzie, nikt nie podważa tej doktryny w żaden sposób - wręcz przeciwnie, wielu uważa, że można grzeszyć do woli bo Bóg jest i tak miłosierny.

Ks. Alfons Wolny, liturgista i przeciwnik ustanowienia święta Miłosierdzia Bożego (a zwłaszcza w Niedzielę Przewodnią) postulował nawet jako przeciwwagę wprowadzenie święta Chrystusa Surowego Sędziego (nie do końca żartując). Argumentował tak:

"Dzieło Odkupienia było konsekwencją wielkiego Miłosierdzia Bożego, to miłosierdzie objawia się nam więc w każdym z istniejących już świąt; osobne festum novum nie jest na to potrzebne. Jeżeli jaki "punkt widzenia" został dotąd zaniedbany, to chyba Jego sprawiedliwość; tylko dlatego proponowałem święto Christi Severi Iudicis. Świąt, które nam przedstawiają tego dobrotliwego, słodkiego, najsłodszego Jezusa, mamy aż za dużo. To ciągłe, jednostronne naświetlanie przymiotów Boskich nie poprawia ludzi. Łatwo mógłby grzesznik wnioskować: "Skoro Zbawiciel tak chętnie przebacza, to niech przebacza! Ja się też postaram, aby miał co przebaczać!" Na obrazach i figurach widzą wierni zawsze tylko to miłością gorejące Serce, ramiona wyciągnięte do przytulenia grzesznika. Niechże choć raz obaczą rózgę w Jego ręku, rękę odpychającą niepoprawnych, jak wtedy, gdy chłostał i wypędzał kupców ze świątyni".

"Homo Dei" 18 (1949) nr 6 s. 734.

Koronka do Miłosierdzia Bożego z 1847 roku
(...)
http://www.traditia.fora.pl/modlitwa-i-duchowosc-katolicka,4/koronka-do-milosierdzia-bozego-z-1847-roku,8387.html

>> Nic takiego tu nie słychać o czym pan pisze.

Obawiam się, że na linkowanej stronie nie ma kazania z mszy porannej. Jeśli się pojawi, to możemy sprawdzić. Ja nie chcę zbytnio cytować z pamięci, żeby nie pomieszać, ale w każdym razie zapamiętałem, że np. ks. Stehlin zastanawiał się, jak to możliwe, że owoc objawień prywatnych zastąpił liturgię sięgającą początków chrześcijaństwa, przyznał też, że nie jest specjalistą jeśli chodzi o objawienia św. Faustyny ------- a ogólna wymowa była - takie odniosłem wrażenie - mniej więcej taka: "No dobrze, nie mówię, że to coś złego, z tą Niedzielą Miłosierdzia Bożego, ale jednak po co to, skoro była Niedziela Przewodnia / Biała Niedziela i było dobrze, wyrażała nakaz głoszenia Ewangelii, a tu z tym miłosierdziem, a przecież o miłosierdziu jest tak dużo w dzisiejszym nauczaniu, i zresztą to nauczanie o miłosierdziu jest wypaczane" etc. (to nie są cytaty, żeby ktoś się nie uczepił!).

Ks. Wolny OK.

Koronka do Miłosierdzia Bożego z 1847 roku
(...)
http://www.traditia.fora.pl/modlitwa-i-duchowosc-katolicka,4/koronka-do-milosierdzia-bozego-z-1847-roku,8387.html

Podobną mają mariawici:
http://resurrexit.blox.pl/2012/04/Mariawicka-Koronka-do-Milosierdzia-Bozego.html

W czym ona podobna do tej z 1847 roku?, chyba przez to jedno wezwanie; "O mój Jezu! miłosierdzia!".  W tej pisze:

Na dużych paciorkach:

"O Jezu! Zbawco świata, któremu tylko jedna rzecz jest niepodobna, tj. żebyś się nie ulitował nad nieszczęśliwymi, wysłuchaj nas!

Na małych paciorkach:

"O mój Jezu! miłosierdzia!

http://www.fotosik.pl/showFullSize.php?id=114d8248feaebead

Koronka do Boskiego Miłosierdzia z modlitewnika dominikańskiego ok. 1850 r.

Miłosierdzie nie usprawiedliwia kompromisu



Gdy Jezus był życzliwy dla grzeszników i tych, którzy pobłądzili, to jednak nigdy nie popierał ich fałszywych idei, choćby wydawały się jak najbardziej szczere. On kochał ich wszystkich, ale również pouczał, aby ich nawrócić i zbawić.  Kiedy przywoływał do siebie tych, którzy byli utrudzeni i cierpiący, żeby ich pocieszyć, nie było to głoszenie im zazdrości związanej z chimeryczną równością. Gdy wywyższał pokornych, nie czynił tego, by zaszczepić w nich poczucie godności niezależnej i zbuntowanej przeciw obowiązkowi posłuszeństwa. Gdy Jego serce przepełniała łagodność wobec ludzi dobrej woli, jednocześnie potrafił uzbroić się w święte oburzenie przeciw profanom Domu Boga, przeciw nikczemnikom, którzy gorszyli maluczkich, przeciw władzom, które nakładały na ludzi nadmierne ciężary bez przykładania ręki do ich dźwigania.

On był tak samo silny jak łagodny. Ganił, groził, smagał biczem, wiedząc i nauczając nas, że bojaźń jest początkiem mądrości oraz że czasami lepiej jest dla człowieka odciąć część będącą źródłem zgorszenia, aby ocalić ciało. I w końcu nie głosił On przyszłemu społeczeństwu panowania idealnej szczęśliwości, z której cierpienie będzie usunięte, ale przez swoją lekcję i swój przykład, wyznaczył szlak szczęścia w niebie i królewską drogę Krzyża.

Św. Pius X, encyklika Nasz Mandat Apostolsk (fragment)

http://www.pch24.pl/milosierdzie-nie-usprawiedliwia-kompromisu,2292,i.html