Komunia na klęcząco

Próbuję tylko pokazać, że te dwa fakty się nie wykluczają.

A nasi rodzice nie są naszymi przyjaciółmi? W USA jest kłopot ze słowem "friend", więc rozumiem te rozterki. W Polsce na szczęscie dalej, w większości, obowiązuje stare znaczenie słowa "przyjaciel".

No tak "friend" ma szerszy zadres znaczeniowy. Jakby nie bylo ludziom sie akcenty poprzestawialy respekt pozanikal i jakos grzeszni juz tacy nie sa etc, etc, bo przeciez "Jesus loves us", "Jesus is our friend", bo przez tyle lat nie wolno bylo ludzi straszyc sadem Bozym, grzechem, Szatanem, a wielu uwazalo ze np. na kazaniu nie wolno mowic o aborcji.

Liczmy na Niego, ufamy Mu jak niezawodnemu przyjacielowi.
A czy zna Pan sytuacje w Pismie Sw, w ktorej ktorykolwiek z uczniow zwraca sie do P. Jezusa 'Przyjacielu'?
Ale podchodzmy jak do nawyzszego pana.

A czy przypadkiem nie dochodzimy tu do absurdu cytując w tym temacie zwroty z zycia czy logii Jezusa. Przecież trzeba uwzględnić aspekt kulturowy, jakże inny na Wschodzie. A tak na marginesie, to wiele razy do Jezusa zwracano się po imieniu. Taka wtedy i tam obowiązywała forma towarzyska. W średniowieczu w Europie natomiast było nieco inaczej. Tytułem pan obdarzano baronów. Dzisiaj każdego tytułuje się panem, a w Angli per "wy"  - chociaż w Ameryce czy Skandynawi odchodzi się od tego w stronę taką jaka była w starozytności. I nikomu to nie uwłacza.

Są kraje o wyższej i niższej kulturze.

Są kraje o wyższej i niższej kulturze.

A jaka wg pana jest gradacja? Kto ustala ten poziom? I wg jakich czynników?

Przykładowo: jeśli zwraca się do mnie Pan z małej litery, to świadczy o Pana  niskiej  kulturze.

A kto to ustalił?
Bo wiesz pan ja to Pana mam jednego - Jezusa Chrystusa. I jedną Panią - Jego Matkę.
I dlatego stosuję taką hierarchię.
Bo w pozostałych przypadkach słowo pan nie jest nazwą własną i w języku polskich w przeciwieństwie do np niemieckiego rzeczowniki w tym tytuły (a słowo "pan" jest tytułem)  pisze się małą literą. Jedynie specjalna cześć dla kogoś każe mi pisac to słowo Wielką literą. Pisząc np bp. kard. Glemp wcale nie umniejszam jego rangi. O szacunku świadczą te tytuły pisane jednak z małej litery.
Książę, hrabia, baron, sire, doktor, prof.  itd też pisze się z małej. Może pan dla siebie żąda szczególnych względów? Albo próbuje pan wprowadzić savoir vivre własnego pomysłu?
Chyba podobnie jest z tymi krajami o wyższej lub niższej kulturze, - wg własnych wskaźników.
Wg mnie kultura może być inna, różna, odmienna, ale niższa? Bałbym się takiego określenia.
To mi trochę przypomina tzw "ludzi przyzwoitych" z UW - jak sami siebie lubili okreslać. A pan Bartoszewski nawet książkę autobiograficzną popełnił pt "Warto być przyzwoitym"

A kto to ustalił?

A ile Pan ma latek? Kwestia długości Pańskich galotów znów ożywa po takich pytaniach z Pana strony.

Sądząc po pana zachowaniu, tekstach  i lekturze ze zrozumieniem -  z pięć razy tyle co pan.

Sądząc po pana zachowaniu, tekstach  i lekturze ze zrozumieniem -  z pięć razy tyle co pan.

To Pan już nie żyje. Jakiś upiór tu się na forum szwęda.

Jeśli już to szwenda. - Ale nie, z analizy pańskich postów wynika, że sa one dziełem dziesięciolatka.

Jeśli już to szwenda. - Ale nie, z analizy pańskich postów wynika, że sa one dziełem dziesięciolatka.

Jak Pan woli, fakt, rzadkie słowo. Zaś z pańskiego stylu wyrasta się w wieku czterech, pięciu latek. Ale faktycznie, znam koszmarną osobę (płci odmiennej) w późnych latach trollejbusowych, która reaguje podobnie do Pana i jeszcze się nie odpępowiła od mamusi.

Skończ już waść. Wstydu sobie oszczędź. I młodego wieku szkoda.

@ Sz. P. jp7  A czy wierny i pokorny sloga odwazy sie nazwac Krola przyjacielem (a tymbarziej swoim "kumplem")?

Jestem sobie w stanie coś takiego wyobrazić. Tym niemniej - przyjaciel w sercu, "Król", "Pan" itp. na ustach...

A tak na marginesie, to wiele razy do Jezusa zwracano się po imieniu.

Owszem, np Mk 1:24 : << «Czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić. Wiem, kto jesteś: Święty Boży».>> czy mk 5: <<«Czego chcesz ode mnie, Jezusie, Synu Boga Najwyższego? Zaklinam Cię na Boga, nie dręcz mnie!»> czy łk 4: 34 <<«Och, czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić? Wiem, kto jesteś: Święty Boży».>>, czy <<ujrzał Jezusa, z krzykiem upadł przed Nim i zawołał: «Czego chcesz ode mnie, Jezusie, Synu Boga Najwyższego? Błagam Cię, nie dręcz mnie!»>> w Łk 8- ale tak mówiły demony... W całym nowym testamencie albo występuje "Panie", "Rabbi", "nauczycielu", "Synu Dawida", albo II os. l. poj...
W Mt6: <<A oto zbliżył się trędowaty, upadł przed Nim i prosił Go: «Panie, jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić». >>
«Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi»
Mt9 <<«Ulituj się nad nami, Synu Dawida!»>>
Mk 4: "«Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?»"
Mk7: <<«Tak, Panie, lecz i szczenięta pod stołem jadają z okruszyn dzieci»>>
Mk 9: <<«Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy; postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza».>>
<<«Nauczycielu, przyprowadziłem do Ciebie mojego syna, który ma ducha niemego.>>
<<tedy Jan rzekł do Niego: «Nauczycielu, widzieliśmy kogoś, kto nie chodzi z nami, jak w Twoje imię wyrzucał złe duchy...>>
Mk 10 <<dy wybierał się w drogę, przybiegł pewien człowiek i upadłszy przed Nim na kolana, pytał Go: «Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?»>>
<<«Nauczycielu, wszystkiego tego przestrzegałem od mojej młodości». >>
<<Ten słysząc, że to jest Jezus z Nazaretu, zaczął wołać: «Jezusie, Synu Dawida14, ulituj się nade mną!» 48 Wielu nastawało na niego, żeby umilkł. Lecz on jeszcze głośniej wołał: «Synu Dawida, ulituj się nade mną!»>>
Łk 5 <<A Szymon odpowiedział: «Mistrzu, całą noc pracowaliśmy i niceśmy nie ułowili. Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci».>>
<<Gdy ujrzał Jezusa, upadł na twarz i prosił Go: «Panie, jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić». >>
Łk 7 <<A gdy był już niedaleko domu, setnik wysłał do Niego przyjaciół z prośbą: «Panie, nie trudź się, bo nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój.>>
<<Na to Jezus rzekł do niego: «Szymonie, mam ci coś powiedzieć». On rzekł: «Powiedz, Nauczycielu!» >>
Łk 8: <<Przystąpili więc do Niego i obudzili Go, wołając: «Mistrzu, Mistrzu, giniemy!» >>
<<dy wszyscy się wypierali, Piotr powiedział: «Mistrzu, to tłumy zewsząd Cię otaczają i ściskają».>>
J2: <<  Ten [Nikodem]przyszedł do Niego nocą i powiedział Mu: «Rabbi,(..)>>
J4: «Panie, nie masz czerpaka, a studnia jest głęboka>>
«Panie, widzę, że jesteś prorokiem. >>
<<Tymczasem prosili Go uczniowie, mówiąc: «Rabbi, jedz!» >>
<<Powiedział do Niego urzędnik królewski: «Panie, przyjdź, zanim umrze moje dziecko»>>
J5
<< Odpowiedział Mu chory: «Panie, nie mam człowieka, aby mnie wprowadził do sadzawki, gdy nastąpi poruszenie wody.>>

Skończ już waść. Wstydu sobie oszczędź. I młodego wieku szkoda.

"Skończ waść..." tyczy się sytuacji, kiedy chcemy by z nami skończono (vide tekst oryginalny), a nie by ktoś skończył