Dekret Kongregacji o włączeniu wezwania do św.Józefa do modlitw eucharystycznych

Dekret Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów o włączeniu wezwania do św. Józefa do modlitw eucharystycznych II, III i IV Mszału Rzymskiego (dokumentacja)

DEKRET

Św. Józef z Nazaretu, ustanowiony w Bożym planie zbawienia głową Rodziny naszego Pana Jezusa Chrystusa i sprawujący nad Nim ojcowską opiekę, wypełnił doskonale otrzymaną łaskę i powierzone mu zadanie. Związany mocno z początkiem tajemnicy ludzkiego zabawienia jest też przykładem niezwykłej pokory, która w wierze chrześcijańskiej służy do osiągnięcia wzniosłych celów, oraz obrazem zwyczajnych, ludzkich, prostych cnót, koniecznych aby być dobrymi i prawdziwymi świadkami Chrystusa. Dzięki nim, ów Sprawiedliwy mąż, troszcząc się z miłością o Bożą Rodzicielkę i poświęcając się z radością wychowaniu Jezusa Chrystusa, stał się opiekunem najcenniejszych skarbów Boga Ojca, a ciesząc się na przestrzeni wieków nieustannym kultem ludu Bożego, wspomagał mistyczne ciało Jezusa, czyli Kościół.

Wierni Kościoła Katolickiego mieli zatem do Świętego Józefa nieprzerwane nabożeństwo, oddając w uroczystych ceremoniach cześć najczystszemu Oblubieńcowi Bożej Rodzicielki i Patronowi w niebie Kościoła powszechnego. Dlatego też Błogosławiony Jan XXIII, w czasie II Soboru Watykańskiego, nakazał włączyć jego imię do pradawnego Kanonu Rzymskiego. Papież Benedykt XVI z kolei, zważając na prawdę o świętych obcowaniu i na obecność świętych w naszym ziemskim pielgrzymowaniu aby doprowadzić nas do Chrystusa i z Nim zjednoczyć, przyjął łaskawie i zaaprobował kolejną pobożną prośbę, wyrażaną w różnych częściach świata, którą niedawno potwierdził także papież Franciszek.

Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, po uważnym rozważeniu sprawy i na mocy uprawnień otrzymanych od Ojca Świętego Franciszka, chętnie zarządza zatem, aby imię Świętego Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny, zostało odtąd włączone do Modlitw eucharystycznych II, III i IV, w trzecim wydaniu typicznym Mszału Rzymskiego, zaraz po imieniu Najświętszej Maryi Panny, w następującym brzmieniu: w II Modlitwie eucharystycznej: «ut cum beáta Dei Genetríce Vírgine María, beáto Ioseph, eius Sponso, beátis Apóstolis»; w III Modlitwie eucharystycznej: «cum beatíssima Vírgine, Dei Genetríce, María, cum beáto Ioseph, eius Sponso, cum beátis Apóstolis»; w IV Modlitwie eucharystycznej: «cum beáta Vírgine, Dei Genetríce, María, cum beáto Ioseph, eius Sponso, cum Apóstolis».

Jeśli chodzi o teksty w języku łacińskim, należy posłużyć się tymi właśnie sformułowaniami, które od tej pory ogłasza się jako typiczne. Jeśli chodzi o tłumaczenia na najbardziej popularne języki zachodnie, Kongregacja przedstawi je w najbliższym czasie. W przypadku tłumaczeń na inne języki, zgodnie z przepisami prawa, powinny zostać przygotowane przez właściwe Konferencje Biskupów i zatwierdzone przez Stolicę Świętą za pośrednictwem tejże Kongregacji.

Bez względu na jakiekolwiek przeciwne zarządzenia.

Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, 1 maja 2013, św. Józefa, rzemieślnika.

Antoni Kard. Cañizares Llovera, Prefekt

Artur Roche, Arcybiskup Sekretarz


DODATEK (Tekst odnośnego wezwania do św. Józefa w poszczególnych modlitwach eucharystycznych)

II Modlitwa eucharystyczna:
«z Najświętszą Bogurodzicą Dziewicą Maryją, ze świętym Józefem, Jej Oblubieńcem, ze świętymi Apostołami»;

III Modlitwa eucharystyczna:
«z Najświętszą Dziewicą, Bogurodzicą Maryją, ze świętym Józefem, Jej Oblubieńcem, ze świętymi Apostołami»;

IV Modlitwa eucharystyczna:
«z Najświętszą Dziewicą, Bogurodzicą Maryją, ze świętym Józefem, Jej Oblubieńcem, z Apostołami».

Radio Watykańskie

Św. Józef wymieniony w czterech Modlitwach Eucharystycznych. Omówienie dekretu watykańskiej dykasterii ds. liturgii

Imię św. Józefa będziemy odtąd słyszeli podczas prawie każdej Mszy. Papież Franciszek upoważnił Kongregację Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, by włączyć je do drugiej, trzeciej i czwartej Modlitwy eucharystycznej. Zaraz po imieniu Najświętszej Maryi Panny będzie się tam odtąd wymieniać Jej Oblubieńca – dowiadujemy się z dekretu tej dykasterii, noszącego datę wspomnienia św. Józefa Rzemieślnika 1 maja 2013 r.

Dokument przypomina, że już bł. Jan XXIII podczas Soboru Watykańskiego II wprowadził imię św. Józefa do Kanonu Rzymskiego, czyli obecnej pierwszej Modlitwy eucharystycznej. Św. Józef bowiem, będąc głową Świętej Rodziny i sprawując ojcowską opiekę nad Panem Jezusem, ma ważne miejsce w Bożym planie zbawienia i cieszy się stałą czcią w całym Kościele powszechnym, którego jest patronem. Dlatego już Benedykt XVI przyjął i zaaprobował płynące z wielu stron świata prośby o umieszczenie tego imienia także w drugiej, trzeciej i czwartej Modlitwie eucharystycznej. Potwierdził to Franciszek, nakazując Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów jego włączenie do tekstu liturgicznego, i to już w obowiązującym obecnie trzecim wydaniu typicznym Mszału Rzymskiego. Dykasteria podała w głównych językach, w tym także po polsku, brzmienie tekstu wprowadzonego do Modlitw eucharystycznych. Po słowach „z Najświętszą Bogurodzicą Dziewicą Maryją” należy dodawać: „ze świętym Józefem, Jej Oblubieńcem”.

Radio Watykańskie

Odnośnie NOM i Modlitw Eucharystycznych:

"(...) Mówi się, że zachowano Kanon Rzymski. Jest on jednak proponowany do wyboru obok trzech innych Modlitw Eucharystycznych. Jakie jest znaczenie tej zmiany?

Pierwsza Modlitwa Eucharystyczna, powszechnie nazywana Kanonem Rzymskim, nie jest już w rzeczywistości starożytnym Kanonem. Został on okaleczony na wiele różnych sposobów: przede wszystkim, jak już widzieliśmy, w samej formie konsekracji; ponadto przez zniesienie powtarzających się znaków Krzyża, przyklęknięć wyrażających wiarę w Rzeczywistą Obecność – nie jest już ona zapowiadana przez modlitwy ofertorium.

W oficjalnych wersjach w językach narodowych, których używa się niemal wyłącznie, Pierwsza Modlitwa została przetłumaczona w sposób tendencyjny, nie wyrażający jednoznacznie Wiary Katolickiej.

Ponadto utraciła ona swój właściwy charakter jako „Kanon”, tj. jako stała modlitwa, jako prawdziwa opoka Wiary. Stała się „zamienna” i może być zastępowana stosownie do indywidualnych upodobań czy wierzeń celebransa jedną z tzw. Modlitw Eucharystycznych. Widać tu wyraźnie przebiegłość zwolenników nowego ekumenizmu.

Oficjalnie do wyboru celebransa pozostawiono trzy jedynie nowe preces. W rzeczywistości jednak otwarto drzwi dla wszelkich rodzajów innowacji i nie sposób już dziś wyliczyć wszystkich istniejących Modlitw Eucharystycznych, używanych w różnych diecezjach.

Nie będziemy się w tym miejscu rozwodzić nad wszystkimi „dzikimi” liturgiami, które, choć nieoficjalne, wciąż rosną w liczbę w miarę postępów reform, czy raczej rewolucji. Scharakteryzujemy jedynie krótko trzy pozostałe nowe oficjalne Modlitwy Eucharystyczne, wprowadzone do Nowej Mszy.

Druga Modlitwa, przedstawiana jako „Kanon św. Hipolita”, starszy rzekomo niż Kanon Rzymski, jest w rzeczywistości kanonem antypapieża Hipolita, powstałym w czasie schizmy – przed jego męczeńską śmiercią, dzięki której powrócił do jedności Kościoła. Kanon ten nie był prawdopodobnie nigdy używany przez Kościół Rzymski, a do nas dotarł w postaci kilku spisanych przekazów ustnych, opisujących nawrócenie Hipolita. W żaden sposób nie należy on do Tradycji Kościoła. Oprócz opisu Ostatniej Wieczerzy Druga Modlitwa zawiera jedynie kilka modlitw dziękczynnych oraz prośby o błogosławieństwo i wieczne zbawienie dla obecnych; nie ma w niej żadnej wzmianki o ofierze.

Wzmianka o ofierze znajduje się natomiast w Trzeciej Modlitwie Eucharystycznej, jednak uczyniona jest w sensie dziękczynienia i prośby. Nie ma żadnej wzmianki o ofierze przebłagalnej odnawianej w obecnej rzeczywistości sakramentalnej, która przynosi nam odpuszczenie grzechów.

Czwarta Modlitwa jest historią dobrodziejstw wynikających z Odkupienia przyniesionego przez Chrystusa. Również w niej brak wyraźnej wzmianki o ofierze przebłagalnej – aktualnie odnawianej na ołtarzu.

Tak więc w trzech nowych proponowanych tekstach katolicka doktryna Najświętszej Ofiary Mszy, doktryna zdefiniowana przez Sobór Trydencki, została de facto usunięta w cień i nie jest wyrażana w sposób wyraźny przez teksty i gesty liturgiczne. Można wręcz powiedzieć, że została ona zarzucona i w wyniku wszystkich tych okaleczeń – pośrednio zanegowana. (...)"

Protestanckie oblicze Novus Ordo
(...)
http://www.piusx.org.pl/zawsze_wierni/artykul/511

Dokument przypomina, że już bł. Jan XXIII podczas Soboru Watykańskiego II wprowadził imię św. Józefa do Kanonu Rzymskiego, czyli obecnej pierwszej Modlitwy eucharystycznej.

O Kanonie i Modlitwach Eucharystycznych jeszcze z innej strony:

(...) Ponieważ rewolucjoniści liturgiczni 1969 r. nie mogli "tak po prostu" usunąć Kanonu z Mszału Rzymskiego, użyto innego fortelu - obok nieco okrojonego Kanonu (przemianowanego na Pierwszą Modlitwę Eucharystyczną) wprowadzono "trzy dodatkowe" modlitwy Eucharystyczne "do wyboru" (aby można było bezkarnie nie używać Kanonu).(...)

Ukochana dwójeczka, czyli: gorzałki i Kanonu - nigdy nie odmawiam!

http://breviarium.blogspot.com/2007/04/ukochana-dwjeczka-czyli-gorzaki-i.html

Komunikat w sprawie włączenia imienia św. Józefa do Modlitw Eucharystycznych

W związku z wątpliwościami dotyczącymi interpretacji Dekretu Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów z dnia 1 maja 2013 r., na mocy którego w Modlitwach Eucharystycznych II, III i IV ma być odtąd wymieniane imię Świętego Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny, zaraz po imieniu Najświętszej Maryi Panny, przesyłam poniższe wyjaśnienie.

W dniu 26 lipca 2013 r. nadeszła odpowiedź na zapytanie polskiej Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów KEP, dotyczące kwestii użycia imienia św. Józefa w Mszale Rzymskim wg drugiego wydania typicznego, gdyż Dekret Kongregacji „zarządza, aby imię Świętego Józefa (...) zostało odtąd włączone do Modlitw eucharystycznych II, III i IV w trzecim wydaniu typicznym Mszału Rzymskiego.”

Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów objaśnia, iż w krajach, w których nie ma jeszcze zatwierdzonego przekładu III wyd. typicznego Mszału, należy imię św. Józefa włączać do Modlitw Eucharystycznych w aktualnie obowiązującym Mszale, w wersji zatwierdzonej przez Kongregację.

Przypomina się zatem, że Kongregacja zatwierdziła polskie brzmienie wstawki o św. Józefie, która brzmi następująco:

II Modlitwa eucharystyczna: «z Najświętszą Bogurodzicą Dziewicą Maryją, ze świętym Józefem, Jej Oblubieńcem, ze świętymi Apostołami»;
III Modlitwa eucharystyczna: «z Najświętszą Dziewicą, Bogurodzicą Maryją, ze świętym Józefem, Jej Oblubieńcem, ze świętymi Apostołami»;
IV Modlitwa eucharystyczna: «z Najświętszą Dziewicą, Bogurodzicą Maryją, ze świętym Józefem, Jej Oblubieńcem, z Apostołami».

+Adam Bałabuch
Przewodniczący Komisji ds. Kultu Bożego
i Dyscypliny Sakramentów

http://www.liturgia.pl/blogi/woland/Swiety-Jozef-w-modlitwach-eucharystycznych-wyjasnienie.html


Czyli każdy kapłan odprawiający Mszę po polsku ma obowiązek już teraz wprowadzić zmiany, nie czekając na polskie tłumaczenie III edycji typicznej Mszału Rzymskiego.

czy to żle czy dobrze?

Źle - wydłużają II ME...

Kanon we mszale 1962 też się minimalnie wydłużył.

Ale wydłużony Kanon się nie dłuży, w przeciwieństwie do II ME

Ano nie, ale zdaje się, ze FSSPX ma jakiś uwagi co włączenia św. Józefa do Kanonu Rzymskiego?

Ano nie, ale zdaje się, ze FSSPX ma jakiś uwagi co włączenia św. Józefa do Kanonu Rzymskiego?

Myślę, że chodzi tu o naruszenie zasady niezmienności Kanonu - ten dodatek zapoczątkował późniejszą lawinę zmian w Ordinarium Missae w l 60. XX w. Zresztą, jak pisze cytowany już kiedyś przez mnie x. A. Wolny (Homo Dei z 1949 r.): "Kilkadziesiąt lat wstecz gorliwi czciciele św. Józefa zwrócili się do Rzymu o umieszczenie jego imienia in Canone Missae; wtedy pewien biskup napisał list protestacyjny, i osiągnął skutek. Widać, że Rzym takich protestów wcale nie bierze za złe i nieraz nawet się nimi kieruje".

 "Kilkadziesiąt lat wstecz gorliwi czciciele św. Józefa zwrócili się do Rzymu o umieszczenie jego imienia in Canone Missae; wtedy pewien biskup napisał list protestacyjny, i osiągnął skutek. Widać, że Rzym takich protestów wcale nie bierze za złe i nieraz nawet się nimi kieruje".

Widac autor tych slow nie przeczuwal, w jak znacznej mierze sie one zdezaktualizuja.