Na ile sposobów można odprawić "Nową Mszę"?

Ja w śpiewanym dialogu przed prefacją dostrzegam wzajemne zachęcanie się do dziękczynienia za dzieło Odkupienia. I dokładnie w momencie, kiedy ten wzajemny entuzjazm celebransa i wiernych sięga szczytu, ksiądz nagle odkłada to wspaniałe narzędzie podkreślające powagę chwili i przechodzi na deklamację albo bezdźwięczne mruczenie... A gdy mu zwrócić uwagę na wagę chwili, przypomnieć np. znaczenie słowa Eucharystia, to się wykręci którymś z podstawowych praw katolika (do krótkiej Mszy, do zrozumiałości tekstu liturgicznego itp.)

Dla mnie jest to absurdalne, bo śpiewany wstęp do prefacji i recytowana prefacja, to tak jakbyśmy stanęli przed wspaniałym portykiem i zachęceni jego wyglądem chcieli zobaczyć, co to za pałac się za nim kryje, a tymczasem okazałoby się, że jest tam tylko jakiś skromny domek.