Papież Franciszek

Z dzieciństwa, lata 90-te, też nie pamiętam innej nazwy niż Najświętszy Sakrament. Jeśli idzie o nazwę jednego z siedmiu sakramentów. Zaś jeśli kapłan Go niósł, to mówiło się: "Najświętszy Sakrament niesie" albo "Pana Jezusa niesie".

EDIT: a teraz wielu ludzi młodszych, starszych, w moim mniej więcej wieku mówi, że ksiądz pokazuje ludziom opłatek... bez jaj.

Papież po raz kolejny wzywa, aby

uznać to, co było pozytywne w reformie Marcina Lutra. Mówił o tym w piątek podczas audiencji dla uczestników międzynarodowego sympozjum "Luter 500 lat później", zorganizowanego z inicjatywy Watykanu.
W roku obchodów 500-lecia Reformacji Franciszek zwracając się do osób przybyłych na konferencję Papieskiego Komitetu Nauk Historycznych oświadczył: "Uważne i skrupulatne badania, wolne od uprzedzeń i ideologicznych polemik, pozwala Kościołom prowadzącym dzisiaj dialog, rozpoznać i przyjąć to, co było pozytywne i słuszne w reformie i zdystansować się od błędów, przesady i niepowodzeń".
Należy przy tym, jak dodał, uznać "błędy, które doprowadziły do podziału".
Papież wyraził przekonanie, że pogłębione studia nad postacią Lutra i jego krytyki pod adresem Kościoła "przyczyniają się z całą pewnością do przezwyciężenia klimatu wzajemnej nieufności i rywalizacji, które zbyt długo charakteryzowały w przeszłości stosunki między katolikami i protestantami".
Franciszek zauważył jednocześnie, że jeszcze niedawno sympozjum na temat Lutra w Watykanie byłoby "całkowicie nie do pomyślenia".

http://gosc.pl/doc/3784373.Papiez-Nalezy-uznac-to-co-bylo-pozytywne-w-reformie-Marcina

Co za <autocenzura> z Bongiorna.

Czy w ślad za tym przewiduje się "Uważne i skrupulatne badania, wolne od uprzedzeń i ideologicznych polemik" + w duchu wzajemnego zrozumienia, wybaczenia etc. nad skutkami Reformacji? A nad Kontrreformacją? Czy powie się prawdę o rządach Henryka VIII i jego córki Marii zwanej Krwawą? Jakoś myślę że wątpię...

Plakacik Bongiorna z okazji wycieczki do Egiptu:

A tutaj logo podróży do Fatimy:



Różaniec (?) z 60 zdrowaśkami (podobno były takie koronki z 60 Ave, ale Fatima kojarzy się raczej ze zwyczajnym Różańcem). Wielkość czcionki podkreśla, kto jest ważniejszy: Francisco czy Maria.

No wygląda prawie jak tu:

Z tego samego de(m)ona:
http://www.deon.pl/religia/kosciol-i-swiat/z-zycia-kosciola/art,29819,luteranie-pewni-ugody-z-watykanem-w-sprawie-interkomunii.html#

Ponawiam swoje pytanie z innego wątku - czy jest możliwe, że sam Rzym popada w schizmę?
Z tego co wiem w pojmowaniu Eucharystii jest nam znacznie bliżej do prawosławnych. Mimo to ci ostatni wykluczają interkomunię z nami. I słusznie! Tu bezwzględnie konieczna jedność wiary. Widać wyraźnie, kto swoją wiarę traktuje poważnie.
PS Z dzieciństwa (czasy tuż po VatII) nie przypominam sobie, żebym słyszał kiedykolwiek o sakramencie Eucharystii. Ta ostatnia oznaczała fragment na Mszy Św. od Ofertorium do Komunii Św. wiernych. Uczono mnie za to o Najświętszym Sakramencie. Zmiana nazwy musiała służyć zredukowaniu rangi tegoż Sakramentu (ot, jeden z 7-miu, "ginący w tłumie"). Zmierzamy do ukoronowania tego procesu?

Ponawiam swoje pytanie z innego wątku - czy jest możliwe, że sam Rzym popada w schizmę?

Nie tylko popadł w schizmę ale od dawna nie naucza się w Watykanie Wiary katolickiej tylko zlepek modernistyczno liberalnej nauki która prowadzi do apostazji i herezji.

1. papa Francesko nie jest katolikiem co też przedstawię bo głosi poglądy tezy oraz nauki nie katolickie
2. nauka którą głosi papa Francesco nie jest też katolicka bo zawiera błędy które już wcześniej Kościół potępił uroczyście a co za tym idzie :

3. Twór system nauka??? który który wyłonił się po soborze Wat II próbuje przekształcić (kardynałowie biskupi i sam papa), stworzyć kościół który ma być nie katolicki ten Twór system zasłania lub krępuję prawdziwy Kościół Katolicki -  oraz już wyrzekł się WYRZEKA : jedności , misyjności(nawracanie to grzech według papy: http://krzyz.nazwa.pl/forum/index.php/topic,7585.msg207916/topicseen.html#msg207916) i podaje ludziom począwszy od „papieży„ „biskupów„ i wielu „kapłanów„ błędne nauki takie jak wolność religijna, ekumenizm wolność sumienia,potępione od papieży Piusa VII po Piusa XII kolegializm, interkomunie, dostosowanie się do tego świata nie trzeba żeby żydzi uznali i przyjeli Pana Jezusa jako Boga i Mesjasza :

http://krzyz.nazwa.pl/forum/index.php/topic,7585.msg207916/topicseen.html#msg207916
http://krzyz.nazwa.pl/forum/index.php/topic,7585.msg208275.html#msg208275

najpierw obiecane cytaty o dwóch paniach co zawarły związek :
http://www.aukcjoner.pl/gallery/025596915-.html#I1

Potem kolejne cytaty z papy Francesko...

Małe cytaty z soboru wat II :

Nasi bracia odłączeni sprawują wiele chrześcijańskich obrzędów, które - zależnie od różnych warunków każdego Kościoła lub Wspólnoty - niewątpliwie mogą w rozmaity sposób wzbudzić rzeczywiste życie łaski i którym trzeba przyznać zdolność otwierania wstępu do społeczności zbawienia"

DE 3. W tym jednym i jedynym Kościele Bożym już od samego początku powstały pewne rozłamy, które Apostoł surowo karci jako godne potępienia. W następnych zaś wiekach zrodziły się jeszcze większe spory, a niemałe Społeczności odłączyły się od pełnej wspólnoty (communio) z Kościołem katolickim, często nie bez winy ludzi z jednej i drugiej strony. Tych zaś, którzy obecnie rodzą się w takich Społecznościach i przepajają się wiarą w Chrystusa, nie można obwiniać o grzech odłączenia. A Kościół katolicki otacza ich braterskim szacunkiem i miłością. Ci przecież, co wierzą w Chrystusa i otrzymali ważnie chrzest, pozostają w jakiejś, choć niedoskonałej wspólnocie (communio) ze społecznością Kościoła katolickiego. Faktem jest, że z powodu rozbieżności utrzymujących się w różnej formie między nimi a Kościołem katolickim, czy to w sprawach doktryny, a niekiedy też zasad karności, czy odnośnie do struktury Kościoła, pełna łączność (communio) kościelna napotyka niemało przeszkód, częstokroć bardzo poważnych, które przełamać usiłuje ruch ekumeniczny. Pomimo to usprawiedliwieni z wiary przez chrzest należą do Ciała Chrystusa, dlatego też zdobi ich należne im imię chrześcijańskie, a synowie Kościoła katolickiego słusznie ich uważają za braci w Panu. Ponadto wśród elementów czy dóbr, dzięki którym razem wziętym sam Kościół się buduje i ożywia, niektóre i to liczne i znamienite mogą istnieć poza widocznym obrębem Kościoła katolickiego, spisane słowo Boże, życie w łasce, wiara, nadzieja, miłość oraz inne wewnętrzne dary Ducha Św. oraz widzialne elementy: wszystko to, co pochodzi od Chrystusa i do Niego prowadzi, należy słusznie do jedynego Kościoła Chrystusowego.
Nasi bracia odłączeni sprawują wiele chrześcijańskich obrzędów, które zależnie od różnych warunków każdego Kościoła lub Wspólnoty niewątpliwie mogą w rozmaity sposób wzbudzić rzeczywiste życie łaski i którym trzeba przyznać zdolność otwierania wstępu do społeczności zbawienia. Same te Kościoły i odłączone Wspólnoty, choć w naszym przekonaniu podlegają brakom, wcale nie są pozbawione znaczenia i wagi w tajemnicy zbawienia. Duch Chrystusa nie wzbrania się przecież posługiwać nimi jako środkami zbawienia, których moc pochodzi z samej pełni łaski i prawdy, powierzonej Kościołowi katolickiemu.


CZYLI  Pan JEZUS bierze łaski z Kościoła katolickiego daje je sektom sektami kieruje i przez Sekty zbawia TAK ?to należy rozumieć ! Dziwne Pius IX potępia takie coś !!!

BZDURA heretycy materialni i inni materialni schizmatycy :

Benedykt XIV, Breve Singulari nobis... ad Henricum card. ducem Eborac., 9.2.1749; De incorporatione in Ecclesiam vi baptismi (cytaty za H. Denzinger - Enchiridion Symbolorum..., Herder Verlag, Freiburg 2005).

DS 2566 12. ... Haereticus aliquem baptizando, si formam adhibeat, et materiam legitimam, ... is sacramenti charactere insignitur. ...

Heretycy, którzy chrzczą zachowując formę i materię właściwą, sakramenty charakterystycznie podpisują...


Ten, kto otrzymuje chrzest w rycie heretyckim, zostaje członkiem Kościoła katolickiego (...) nawet prywatny błąd tego, kto chrzci nie może pozbawić wartości sakramentu (...) o ile zachowuje dyscyplinę niezbędną do ważności Chrztu. (...)

Wreszcie utrzymujemy, że ochrzczeni przez heretyków, jeśli dojdą do wieku, w którym potrafią odróżnić dobre od złego, jeśli wtedy przystąpią do błędów tego, kto ich ochrzcił, z pewnością wyłączają się sami z jedności z Kościołem i pozbawiają się łask, którymi cieszą się członkowie Kościoła, ale nie uwalniają się spod władzy Kościoła oraz spod jego praw (...)


Kanon IV. Gdyby ktoś głosił, że prawdziwy Kościół nie jest jednym zwartym ciałem, lecz składa się z różnych oddzielnych społeczności z nazwy chrześcijańskich, które niejako obejmuje, albo też kto by twierdził, że rozmaite społeczności, różniące się między sobą wyznaniem wiary i odłączone od jedności Kościoła tworzą jako człony lub części jeden i powszechny Kościół Chrystusowy, niech będzie wyklęty.

AKTA I DEKRETY
 
ŚWIĘTEGO POWSZECHNEGO SOBORU WATYKAŃSKIEGO (1870 r.)
 
––––––––––
 
Pierwszy projekt Konstytucji dogmatycznej o Kościele Chrystusowym przedłożony Ojcom do rozpatrzenia

Dlatego nauczamy, iż Kościół nie jest społecznością dowolną, jakoby było rzeczą obojętną dla zbawienia znać go lub nie znać, wstąpić do niego lub go opuścić. Lecz jest on absolutnie konieczny, nie tylko na mocy polecenia Pana, nakazującego wszystkim ludom należeć do niego, ale także jako nieodzowny środek, ponieważ w ustalonym porządku zbawczej Opatrzności udzielenie Ducha Świętego, uczestnictwo w prawdzie i życiu, dokonują się tylko w Kościele i przez Kościół, którego głową jest Chrystus.

Rozdział VI.
 
Kościół jest społecznością absolutnie konieczną do osiągnięcia zbawienia
 
Dlatego wszyscy powinni zrozumieć, jak konieczną do osiągnięcia zbawienia społecznością jest Kościół Chrystusowy. Tak wielka jest bowiem ta konieczność, jak wielką jest konieczność związku i zjednoczenia z Chrystusem Głową i Jego Mistycznym Ciałem, poza którym nie ożywia On ani nie popiera żadnej innej społeczności, jak to czyni ze swym Kościołem, który jedyny umiłował i "wydał samego siebie za niego, aby go uświęcić, oczyściwszy go obmyciem wody w słowie życia, aby sam sobie przysposobił Kościół chwalebny, nie mający w sobie skazy ani zmarszczki albo czegoś podobnego, ale żeby był święty i niepokalany" (18).

Kanon IV. Gdyby ktoś głosił, że prawdziwy Kościół nie jest jednym zwartym ciałem, lecz składa się z różnych oddzielnych społeczności z nazwy chrześcijańskich, które niejako obejmuje, albo też kto by twierdził, że rozmaite społeczności, różniące się między sobą wyznaniem wiary i odłączone od jedności Kościoła tworzą jako człony lub części jeden i powszechny Kościół Chrystusowy, niech będzie wyklęty.

Kanon V. Gdyby ktoś głosił, że Kościół Chrystusowy nie jest społecznością bezwzględnie konieczną do osiągnięcia zbawienia wiecznego, lub utrzymywał, że ludzie mogą się zbawić przez wyznawanie jakiejkolwiek religii, niech będzie wyklęty.
 
Breviarium Fidei. Kodeks doktrynalnych wypowiedzi Kościoła. Opracowali Jan Maria Szymusiak SJ, Stanisław Głowa SJ. Poznań – Warszawa – Lublin [1964], ss. 94-104 (dziesięć rozdziałów).
 
Ks. Bolesław Pylak, Kościół Mistyczne Ciało Chrystusa. Projekt Konstytucji dogmatycznej na Soborze Watykańskim. Lublin 1959, ss. 199-204 (kanony)
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Jest prawie niemożliwe, aby katolicy, którzy społem z heretykami lub schizmatykami uczestniczą w jakimkolwiek akcie kultu, warci byli usprawiedliwienia od tego pożałowania godnego przestępstwa.
Benedykt XIV, 1748, De Synodo, księga VI, rozdział 5, Art. 2

W pewnych specjalnych okolicznościach, takich jak zapowiedziane modły "o jedność" oraz na zebraniach ekumenicznych, dopuszczalne jest, a nawet pożądane zespolenie katolików z braćmi odłączonymi w modlitwie. Taka wspólna prośba jest zapewne nader skutecznym środkiem uproszenia łaski jedności 
Sobór Watykański Drugi, Dekret o ekumenizmie, Nr 8

Christus REX

kolejne cytaty z papy Francesko... duża dawka błędów zdań trącących herezją lub wprost heretyckich(bo przeczą prawdą wiary czy są te herezje formalne możliwe) i innych głupot np. mamy czcić jako męczenników NIE KATOLIKÓW który zostali zabici za swoje herezje.

kolejne to że Kościół nie ma jedności dąży do niej do pełniej i widzialnej, że Duch Św. działa w sektach i schizmatyckich wspólnotach w ogóle we wszystkich "kościołach" chrześcijańskich
sekty i heretyckie wspólnoty "kościoły" posiadają na równi z Kościołem Katolickim mają misje ale jakie ? tego już papa nie mówi itd itp ......

Papa Francesko i nie tylko on podważa poniższą naukę Kościoła i w imieniu i Boga? głosi ją wszystkim wiernym :


http://www.aukcjoner.pl/gallery/025597541-.html#
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
W Instrukcji "De motione oecumenica"  Świętego Oficjum , wydanej 20 grudnia 1949 roku:

"[Biskupi] powinni być czujni ażeby pod fałszywym pretekstem – iż trzeba raczej kłaść nacisk na te sprawy, które nas jednoczą niż na te, które nas dzielą – nie rozprzestrzeniał się niebezpieczny indyferentyzm... Powinni także dać odpór niebezpiecznej manierze wypowiedzi rodzącej fałszywe opinie i próżne nadzieje, które nigdy nie mogą zostać spełnione – jaką może być na przykład twierdzenie, iż nie należy zbyt wielce poważać orzeczeń zawartych w encyklikach rzymskich Papieży na temat powrotu odszczepieńców do Kościoła, konstytucji Kościoła, czy Mistycznego Ciała Chrystusa... Przeto, ma być głoszona i objaśniana cała katolicka doktryna;w żaden sposób nie może być przemilczanebądź w dwuznacznych wypowiedziach ukrywane to, co zawiera katolicka prawda odnośnie prawdziwej natury usprawiedliwienia i drogi do niego wiodącej, konstytucji Kościoła, prymatu jurysdykcji rzymskiego Papieża oraz jedynej, prawdziwej jedności mogącej się dokonać poprzez powrót odszczepieńców do jednego, prawdziwego Kościoła Chrystusowego" (AAS, XLII (1950), 144).

http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/benedykt_xvi/przemowienia/komitet_ekumeniczny_15122005.html:


"Pełna jedność, do której dążymy, to jedność w prawdzie i miłości. Nie możemy zadowalać się pozostawaniem w pół drogi, lecz musimy bez przerwy odważnie, roztropnie i z pokorą starać się wypełniać wolę Jezusa Chrystusa, nawet jeśli nie byłoby to zgodne z naszymi czysto ludzkimi planami. Ceną za urzeczywistnienie pełnej jedności Kościoła oraz za pojednanie chrześcijan jest podporządkowanie naszej woli woli Pana".

(czyli Kościół katolicki nie ma JEDNOŚCI ?)  ?!?!?!? 

a tu inaczej http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/benedykt_xvi/przemowienia/ekumeniczne_19082005.html :

Jedność w różnorodności

A teraz pytanie: o co właściwie chodzi w procesie przywracania jedności wszystkich chrześcijan? Wiemy, że jest wiele modeli jedności. Wiecie także, że celem Kościoła katolickiego jest osiągnięcie pełnej widzialnej jedności uczniów Chrystusa, tak jak ją zdefiniował w różnych dokumentach Sobór Watykański II (por. Lumen gentium, 8, 13; Unitatis redintegratio, 2, 4 i in.). W naszym przekonaniu ta jedność trwa nieodwołalnie w Kościele katolickim (por. Unitatis redintegratio, 4); przecież Kościół nie znikł zupełnie z tego świata. Z drugiej strony, nie oznacza ona tego, co można by nazwać «ekumenizmem powrotu», w którym konieczne byłoby zanegowanie i odrzucenie własnej historii wiary. W żadnym wypadku! Ta jedność nie jest równoznaczna z ujednoliceniem wszystkich form wyrazu teologii i duchowości, form liturgicznych i dyscypliny. Jest to jedność w różnorodności i różnorodność w jedności. 29 czerwca br. podkreśliłem w homilii w uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła, że pełna jedność i prawdziwa katolickość — w pierwotnym znaczeniu tego słowa — łączą się ściśle ze sobą. Koniecznym warunkiem do tego, aby ich współistnienie mogło się urzeczywistnić, jest ciągłe oczyszczanie i ponawianie dążenia do jedności, umacnianie go oraz troska o jego dojrzałość. Dialog może się do tego przyczynić. Jest on czymś więcej niż tylko wymianą poglądów, przedsięwzięciem akademickim. Jest wymianą darów (por. Ut unum sint, 28), w której Kościoły i Wspólnoty kościelne mogą dzielić się swymi bogactwami (por. Lumen gentium, 8, 15; Unitatis redintegratio, 3, 14 f; Ut unum sint, 10-14).


===============================================================
http://www.opoka.org.pl/nauczanie/papiez/benedykt_xvi/przemowienia.php :

http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/benedykt_xvi/przemowienia/40-nostra_26102005.html
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/benedykt_xvi/przemowienia/dialog_zyd_09062005.html
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/benedykt_xvi/przemowienia/rabini_15092005.html

http://news.fsspx.pl/?p=197
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
http://breviarium.blogspot.com/2015/05/franciszek-wygaduje-herezje-i-nawet.html
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Czy Franciszek wierzy w Kościół Jeden, Święty, Katolicki i Apostolski?
Franciszek dwa dni temu w przemówieniu do delegacji lutrzyków z Finlandii wyznał:
http://breviarium.blogspot.com/2014/01/czy-franciszek-wierzy-w-koscio-jeden.html

Davanti ad alcune voci che non riconoscono più come obiettivo perseguibile la piena e visibile unità della Chiesa, siamo invitati a non desistere nel nostro sforzo ecumenico, fedeli a quanto lo stesso Signore Gesù ha invocato dal Padre: che «tutti siano una cosa sola» ( Gv 17,21).

Słysząc z różnych stron głosy, które twierdzą, że pełna i widzialna jedność Kościoła jest celem niemożliwym do osiągniecia, jesteśmy zobligowani do tego, aby nie ustawać w naszych wysiłkach ekumenicznych, będąc wierni temu, o co sam Pan Jezus prosił Ojca: "aby wszyscy byli jedno" (J 17:21)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Sekty heretyckie nie mają charakteru apostolskiego

Nie ma wreszcie u tych sekt charakteru apostolskiego, który domaga się nieprzerwanego następstwa, począwszy od Apostołów. Patrząc bowiem na sekty wszystkie, każdy bezstronny może się przekonać o braku tego następstwa. I tak przed Nestoriuszem nie było Nestorianów, przed Lutrem nie było Protestantów, przed Kalwinem nie było Kalwinów, przed Henrykiem VIII nie było Anglikanów, przed Focjuszem nie było Greków schizmatyków. Protestanci, Zwinglianie, Kalwini, Anglikanie (o tych ostatnich zob. Encyklikę z r. 1896 "Apostolicae curae et caritatis" Papieża Leona XIII) nie mają Biskupów; a więc nie mają i kapłanów, a zatem i o istnieniu ofiary Mszy św., Sakramentu Ołtarza, Pokuty itd. u nich nie może być mowy. Ich pastorzy i przełożeni są to ludzie świeccy, nie mający posłannictwa Bożego i charakteru nadziemskiego, kapłańskiego, który Chrystus Pan w swoim Kościele ustanowił. Wprawdzie Kościół wschodni grecko-schizmatycki ma Biskupów, kapłanów i diakonów czyli część materialną charakteru apostolskiego, ale nie ma posłannictwa od najwyższej Głowy Papieża, następcy św. Piotra, słowem, nie posiada części formalnej tego charakteru apostolskiego, zatem nie jest apostolskim. Jeden Kościół rzymsko-katolicki jest tylko prawdziwym, w nim przebywa Duch Święty, on prowadzi wszystkich bezpiecznie do nieba, on ufundowany jest na opoce, dlatego i my powtórzmy za Bosuetem i Fenelonem: "O święty Kościele Rzymski, jeśli o tobie zapomnę, niechaj zapomnę sam o sobie, niechaj mój język zeschnie się i skołczeje w ustach moich".

ks. J. Tylka, Dogmatyka katolicka. Część ogólna, Tarnów 1897, s. 332
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Nie podobna być męczennikiem temu, kto nie jest w Kościele; nie dojdzie do królestwa, kto porzuca tego, który królować powinien... Nie mogą być z Bogiem ci, którzy nie chcą zachować jedności ducha w Kościele. Próżno dają się palić w płomieniach i na stosach, albo życie swe oddają w paszczękach dzikich zwierząt; wszystko to nie będzie zwycięstwem wiary, lecz karą niewierności... Można śmierć ponieść, a nie mieć prawa do wieńca nagrody.” (De Unit. Eccl. N. 14)

św. Cyprian
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
[Kościół rzymski] Mocno wierzy, wyznaje i głosi: że nikt z tych, co są poza Kościołem katolickim, nie tylko poganie, ale i Żydzi, heretycy i schizmatycy, nie mogą stać się uczestnikami życia wiecznego, ale pójdą „w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom”, jeśli przed końcem życia nie będą do niego włączeni; i że jedność ciała Kościoła znaczy tak wiele, iż jedynie ludziom w nim pozostającym sakramenty kościelne, posty, jałmużny i inne dzieła pobożności pomagają do zbawienia, a trudy chrześcijańskiej walki przynoszą nagrody wieczne, gdyż nikt - jakichkolwiek by jałmużn nie udzielał, nawet gdyby dla imienia Chrystusa przelał swą krew - nie może być zbawiony, jeśli nie pozostaje w łonie Kościoła katolickiego i w jedności z nim.
Eugeniusz IV, Cantate Domino, AD 1441

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Heretyckie martyrologium

Bardzo niedokładna to rzecz równać ilość skazanych na śmierć za wiarę heretyków z ilością naszych męczenników. Ale choćby nawet rzeczywiście zachodziła między tymi ilościami równość, choćby nawet zabicie za swój bałwochwalczy upór poganie byli liczniejsi, aniżeli chrześcijańscy męczennicy, to jeszcze i wtedy pomiędzy tymi ofiarami błędu a naszymi świadkami prawy zachodziłaby radykalna, bezwzględna różnica. Moralny stan jednych i drugich jest najzupełniej różny: z jednej strony męczennicy ze swą łagodnością, cierpliwością, weselem, niewinnością, przypominający Baranka Bożego, przed nimi i za nich ofiarowanego, - z drugiej strony sekciarze i niewierni ze swym uporem, nienawiścią, złością, a często z tajemnymi lub jawnymi, przez szatana podsuniętymi zbrodniami. Najmniejszej pod tym względem nie zostawia wątpliwości rozsądne i spokojne porównanie martyrologium katolickiego i innymi martyrologiami.

ks. Jules Didiot, Słownik Apologetyczny Wiary Katolickiej podług D-ra Jana Jaugey'a, opracowany i wydany staraniem x. Wł. Szcześniaka, Mag. Teol. i grona współpracowników, T. II. Warszawa 1894, s. 598
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Nigdy nie wątp o tym, że żaden heretyk czy schizmatyk w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego ochrzczony, nie może być zbawiony, jeżeli nie przyłączy się do Kościoła, jakiekolwiek by jałmużny dawał, chociażby nawet za imię Chrystusowe krew przelał.

Fulgencjusz (de fid. c. 39. n. 80)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Tylko Kościół katolicki jest Ciałem Chrystusowym. Chrystus jest Głową i Zbawicielem swojego Ciała. Poza tym ciałem Duch nie ożywia nikogo.

Św. Augustyn. Epistola CLXXXV n. 50.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Kościół Chrystusowy... jeden jest, niepodzielony i niepodzielny, podporządkowany jednej Głowie niewidzialnej Chrystusowi i widzialnej głowie rzymskiemu biskupowi, wikariuszowi Chrystusa. Z nim tylko Duch św., duch prawdy przebywa na wieki. Dlatego tylko w nim prawda i tylko w nim środki zbawienia.

bp. obrz. gr. Józef Papp-Szilagyi z Wielkiego Waradyna, w odpowiedzi na list Piusa IX w sprawie tematu obrad Soboru Watykańskiego (1866)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Oczywista rzecz wreszcie, że Kościół Rzymski, to jest Kościół zjednoczony z biskupem rzymskim przez całkowite poddanie rozumu pod jego nauczanie, i przez poddanie woli pod jego rozkazy, posiada jedność, założoną przez Chrystusa, jedność teologiczną i apologetyczną, którą On uczynił właściwą cechą i niezmazalną pieczęcią swego Boskiego dzieła. Każda diecezja, każda parafia, każda dusza, udział biorąca w tej łączności Kościoła Rzymskiego z jego widzialną Głową, tym samym już wchodzi w łączność z jego Głową niewidzialną, z Chrystusem Odkupicielem, i znajduje się w jedności, będącej środkiem koniecznym, pewnym, w Boski sposób ustanowionym dla otrzymania zbawienia wiecznego.

Ks. Jules Didiot, Słownik Apologetyczny Wiary Katolickiej podług D-ra Jana Jaugey'a, opracowany i wydany staraniem x. Wł. Szcześniaka, Mag. Teol. i grona współpracowników, T. II. Warszawa 1894, s. 342
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Chrystus Pan mówi do św. Piotra (Mt. 16, 18): "A ja tobie powiadam, iżeś ty jest opoka, a na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne nie zwyciężą go". Jak już powiedzieliśmy wyżej, oznaczają te słowa, że Kościół ma być gmachem, założonym na silnej podwalinie, że Chrystus Pan chce mu dać Głowę, której ma zawdzięczać swą niespożytą trwałość i jedność. Wykazaliśmy także, iż słowa te muszą odnosić się i do następców św. Piotra. Podstawą zaś Kościoła jest wiara, a więc na to przede wszystkim potrzebny mu jest naczelny kierownik, żeby wiara jego pozostała czystą i niezachwianą. Gdyby zaś sam ten władca naczelny mógł popadać w błędy i głosić fałszywą naukę, natenczas nie tylko przestałby być fundamentem Kościoła, ale przyczyniłby się w najznaczniejszej mierze do jego upadku i skażenia. A dalej jest Piotr zarazem ustanowiony w Kościele punktem środkowym jedności. Jedność zaś Kościoła polega przede wszystkim na jedności wiary. Jeżeli tedy Piotr jest fundamentem Kościoła, nie może on wprowadzać nauki heretyckiej, która musiałaby rozerwać tę jedność wiary. To wynika i z następnych słów Chrystusa Pana: "a bramy piekielne nie zwyciężą go". Piotr i jego następcy dają taką moc i trwałość Kościołowi, iż jest niezwyciężony. Atoli wszyscy się zgadzają na to, iż gdyby herezje mogły opanować Kościół, zwyciężyłoby go piekło.

Ks. J. Tylka, Dogmatyka katolicka. Część ogólna, Tarnów 1897, s. 370
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Kościół Chrystusowy utraciłby swą niezmienność i godność, i przestałby być społecznością udzielającą życie i koniecznym środkiem do zbawienia, gdyby sam mógł zejść na bezdroża w prawdach zbawczej wiary i obyczaju, i w przepowiadaniu i wykładaniu ich sam mógł zbłądzić lub innych w błąd wprowadzić.

Projekt konstytucji dogmatycznej o Kościele Chrystusowym przedłożony ojcom do rozpatrzenia. Pius Biskup sługa sług Bożych za aprobatą soboru na wieczną rzeczy pamiątkę. Rozdział IX. Sobór Watykański 1870.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
AKTA I DEKRETY
 
ŚWIĘTEGO POWSZECHNEGO SOBORU WATYKAŃSKIEGO (1870 r.)
 
––––––––––
 
Pierwszy projekt Konstytucji dogmatycznej o Kościele Chrystusowym przedłożony Ojcom do rozpatrzenia

Dlatego nauczamy, iż Kościół nie jest społecznością dowolną, jakoby było rzeczą obojętną dla zbawienia znać go lub nie znać, wstąpić do niego lub go opuścić. Lecz jest on absolutnie konieczny, nie tylko na mocy polecenia Pana, nakazującego wszystkim ludom należeć do niego, ale także jako nieodzowny środek, ponieważ w ustalonym porządku zbawczej Opatrzności udzielenie Ducha Świętego, uczestnictwo w prawdzie i życiu, dokonują się tylko w Kościele i przez Kościół, którego głową jest Chrystus.

Kanon IV. Gdyby ktoś głosił, że prawdziwy Kościół nie jest jednym zwartym ciałem, lecz składa się z różnych oddzielnych społeczności z nazwy chrześcijańskich, które niejako obejmuje, albo też kto by twierdził, że rozmaite społeczności, różniące się między sobą wyznaniem wiary i odłączone od jedności Kościoła tworzą jako człony lub części jeden i powszechny Kościół Chrystusowy, niech będzie wyklęty.

Breviarium Fidei. Kodeks doktrynalnych wypowiedzi Kościoła. Opracowali Jan Maria Szymusiak SJ, Stanisław Głowa SJ. Poznań – Warszawa – Lublin [1964], ss. 94-104 (dziesięć rozdziałów).
 
Ks. Bolesław Pylak, Kościół Mistyczne Ciało Chrystusa. Projekt Konstytucji dogmatycznej na Soborze Watykańskim. Lublin 1959, ss. 199-204 (kanony)
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Rozdział V.
 
Widzialna jedność Kościoła
 
Ponieważ taki jest prawdziwy Kościół Chrystusowy, oświadczamy, że ta widzialna i łatwa do rozpoznania społeczność jest tym samym Kościołem Bożych obietnic i miłosierdzia, którą Jezus Chrystus chciał wyróżnić i ozdobić tyloma uprawnieniami i przywilejami. Jest on w swym ustroju tak jasno określony, że jakiekolwiek społeczności odłączone od jedności wiary lub wspólnoty tego ciała, nie mogą być żadną miarą nazwane częścią lub członem Kościoła. Nie jest on rozproszony ani rozdzielony pośród różnych ugrupowań o nazwach chrześcijańskich, lecz zjednoczony w sobie i doskonale zwarty. W swej widzialnej jedności jest niepodzielonym i niepodzielnym ciałem, które jest Ciałem Mistycznym Chrystusa. O nim właśnie mówi Apostoł: "Jedno ciało i jeden duch, jak jesteście wezwani w jednej nadziei wezwania waszego. Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest nad wszystkimi i poprzez wszystko i we wszystkich nas" (17).

Kanon IV. Gdyby ktoś głosił, że prawdziwy Kościół nie jest jednym zwartym ciałem, lecz składa się z różnych oddzielnych społeczności z nazwy chrześcijańskich, które niejako obejmuje, albo też kto by twierdził, że rozmaite społeczności, różniące się między sobą wyznaniem wiary i odłączone od jedności Kościoła tworzą jako człony lub części jeden i powszechny Kościół Chrystusowy, niech będzie wyklęty.
 
Kanon V. Gdyby ktoś głosił, że Kościół Chrystusowy nie jest społecznością bezwzględnie konieczną do osiągnięcia zbawienia wiecznego, lub utrzymywał, że ludzie mogą się zbawić przez wyznawanie jakiejkolwiek religii, niech będzie wyklęty.
 
Kanon VI. Gdyby ktoś głosił, że owa nietolerancja, z jaką Kościół katolicki odrzuca i potępia wszystkie sekty religijne oddzielone od jego jedności, nie jest nakazana prawem Bożym, albo też kto by głosił, że w sprawach prawdy religijnej można urobić sobie sąd tylko prawdopodobny, a nie można mieć pewności i dlatego Kościół winien tolerować wszystkie sekty religijne, niech będzie wyklęty.

Breviarium Fidei. Kodeks doktrynalnych wypowiedzi Kościoła. Opracowali Jan Maria Szymusiak SJ, Stanisław Głowa SJ. Poznań – Warszawa – Lublin [1964], ss. 94-104 (dziesięć rozdziałów).
 
Ks. Bolesław Pylak, Kościół Mistyczne Ciało Chrystusa. Projekt Konstytucji dogmatycznej na Soborze Watykańskim. Lublin 1959, ss. 199-204 (kanony

Taki mały off-topic:

http://www.discountcatholicproducts.com/Assets/ProductImages/108-34-0158.JPG

 

http://rorate-caeli.blogspot.com/2017/04/papalotry-is-real.html

Dobrze, że w otoku nie ma "Have mercy on us". 

Taki mały off-topic:

http://www.discountcatholicproducts.com/Assets/ProductImages/108-34-0158.JPG

 

Ja też daje mały kwiatek posoborowy ciekawe czy się też do niego będą się modlić :

http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/benedykt_xvi/przemowienia/ekumeniczne_19082005.html

Ze swej strony chciałbym w tym miejscu wspomnieć o wielkim pionierze jedności, bracie Rogerze Schutzu, który zginął w tak tragiczny sposób. Od dłuższego czasu łączyły nas więzi serdecznej przyjaźni. Często mnie odwiedzał, a w dniu, kiedy został zamordowany — jak to już powiedziałem w Rzymie — otrzymałem od niego list, który mnie bardzo poruszył, ponieważ brat Roger pisał, że jest moim towarzyszem drogi, i zapowiedział, że wkrótce mnie odwiedzi. Teraz odwiedza nas z góry i do nas mówi. Sądzę, że powinniśmy z uwagą wsłuchać się w jego słowa, zagłębić się w jego ekumenizm, przeżywany w duchu, i pozwolić, by jego świadectwo prowadziło nas do autentycznie zinterioryzowanego i duchowego ekumenizmu.

Czyż by niedługo stworzoną litanie ekumeniczną : "św" bracie Rogerze Schutzu módl się za ekumeniczny ruch

Papa Francesko mówi że pewien kapłan w Niemczech ma zaczynać zaczął proces kanonizacyjny pastora..."męczennika" podczas II Wojny Światowej
słynny ekumenizm Krwi

PIĘKNA PROFANACJA NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU nie ma mowy jak w starym prawie kanonicznym z 1917 r o powrocie nie katolików do Kościoła i wyrzeczeniu się wszstkch błedów herezji itd oraz Communio in sacris udział w niekatolickich obrzędach przez katolików:
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/jan_pawel_ii/encykliki/eucharistia_17042003.html:

45. Chociaż w żadnym wypadku nie jest upoważniona koncelebracja, gdy brak pełnej jedności, nie dotyczy to jednak w szczególnych przypadkach pojedynczych osób przyjmujących Eucharystię, a należących do Kościołów lub Wspólnot kościelnych nie pozostających w pełnej jedności z Kościołem katolickim. W tym przypadku bowiem celem jest zaspokojenie poważnej potrzeby duchowej dla zbawienia wiecznego poszczególnych wiernych, nie zaś realizacja interkomunii, niemożliwej dopóty, dopóki nie będą w pełni zacieśnione widzialne więzy komunii kościelnej.

Kierując się tą racją Sobór Watykański II ustalił zasady postępowania wobec wiernych Kościołów Wschodnich, którzy, choć w dobrej wierze pozostają odłączeni od Kościoła katolickiego, z własnej woli proszą o możliwość przyjęcia Eucharystii od duchownego katolickiego i są do tego odpowiednio przygotowani.95 Ten sposób postępowania został później potwierdzony przez obydwa Kodeksy, w których z odpowiednimi przystosowaniami został także uwzględniony przypadek innych chrześcijan, nie wschodnich, którzy nie są w pełnej komunii z Kościołem katolickim.96

46. W Encyklice Ut unum sint wyraziłem uznanie dla tego przepisu, który przy odpowiednim rozeznaniu pozwala dbać o zbawienie dusz: «można z radością przypomnieć, że w pewnych szczególnych przypadkach duchowni katoliccy mogą udzielać sakramentu Eucharystii, Pokuty i Namaszczenia Chorych innym chrześcijanom, którzy nie są w pełnej komunii z Kościołem katolickim, ale gorąco pragną je przyjąć, dobrowolnie o nie proszą i przejawiają wiarę, jaką Kościół katolicki wyznaje w tych sakramentach. Na zasadzie wzajemności również katolicy mogą —w określonych przypadkach i szczególnych okolicznościach— prosić o te same sakramenty duchownych tych Kościołów, w których są one ważne».97

@ LUK
Czy pan naprawdę myśli, że ktoś przeczyta te bergoły, które pan wkleja w takiej obfitości?
FK jest podobno forum katolickim.

@ LUK
Czy pan naprawdę myśli, że ktoś przeczyta te bergoły, które pan wkleja w takiej obfitości?
FK jest podobno forum katolickim.

Christus REX

Sądzę że pan się ze mną zgodzi bo raczej sądzę że wyznaję też pan całą Wiarę Katolicką 

Szanowny panie Rysio chodzi mi o ukazanie że "papieże" od Pawła VI do obecnego papy nie są katolikami i nie kierują Katolickim Kościołem tylko tworem na mirę ich "wiary" nie Św.Wiary Katolickiej.

A czy ja przeczę wierze katolickiej?

Ukazuję tylko że nie może być prawdą że ONI w Imieniu Boga "Kto was słuch Mnie słucha" i przez Kościół katolicki podają błędy, herezje czy inne gupoty do wierzenia katolikom kapłanom itd czy to przez Nom, nowy katechizm, sobór wat II czy przez Prawo kanoniczne z 1983 czy przez Encykliki lub inne dokumenty a jest tego masa, w których podają błędy które uroczyście i nieomylnie potępili papieże od Piusa VII na Piusie XII skończywszy, takie jak Wolność religijna wolność sumienia , ekumenizm, interkomunie, kolegializm, nie nawracanie pogan żydów schizmatyków i heretyków na wiarę św, katolicką, oraz że schizmatycy heretycy mają też misje Kościoła, że oni też będą zbawieni poza Kościołem i mimo Kościoła.

Ten twór okupuję Kościół lub go przysłania, nie ma też jedność jak to pięknie w NOM jest głoszone "nie zaważaj na grzechy nasze lecz na wiarę swojego Kościoła i zgodnie z TWOJĄ WOLĄ napełniaj go pokojem i doprowadź GO do PEŁNEJ JEDNOŚCI" x.Grabowski w Prawie kanonicznym mówi że jeśli Kościół utracił by (co jest niemożliwe bo jest niezniszczalny , niezawodny i niepokonany) jedną ze swych cech np jedność nie jest tym samym Kościołem który założył Pan Jezus Chrystus.Po to te cytaty.

Nie wklejam czegoś na daremno ale aby inni zobaczyli że ten papa w białej sutannie ni jak się ma do nauki wiary katolickiej ani do Kościoła Św.

A w głoszeniu błędów nie odbiega od papapy Frncesko żaden z posoborowych "papieży" mogę jak pan chce zamieścić jeszcze kilka zdjęć co myśli były papa Benedykt XVI o pontyfikacie
obecnego papy...bardzo pochwalnie się wyraża.