Papież Franciszek

zaprzeczanie samemu sobie

Jeśli chodzi o niekonsekwencję, to...

Z jednej strony:
"Nigdy Kościół nie miał się tak dobrze jak dzisiaj, to piękny moment Kościoła". [16.9.2013 - spotkanie z duchowieństwem diecezji rzymskiej]
https://drive.google.com/file/d/0B92_djwQlPfOeUtoLXVxSGpVcTA/view

A z drugiej:
"Stoimy wobec »upływu krwi«, który osłabia życie konsekrowane i samo życie Kościoła. Niepokoi nas porzucanie życia konsekrowanego. Jest prawdą, że niektórzy opuszczają je, aby dać wyraz pewnej spójności, ponieważ, dokonawszy poważnego rozeznania, widzą, że nigdy nie mieli powołania; lecz inni po upływie jakiegoś czasu wyrzekają się swej wierności, nawet już kilka lat po ślubach wieczystych. Co się stało?". [28.1.2017 - spotkanie z uczestnikami sesji plenarnej Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego]
http://w2.vatican.va/content/francesco/it/speeches/2017/january/documents/papa-francesco_20170128_plenaria-civcsva.html

co innego ma na celu owo "otwarcie na świat"?

Przy okazji tego "udzisiejszania" milcząco (i naiwnie) zakłada się, że Kościół będzie czerpał od świata same dobre rzeczy. A potem przychodzi zdziwienie, że np. młodzi ludzie, jako nosiciele "kultury cząstkowości, prowizoryczności", nie chcą "przyjmować poważnych i definitywnych zobowiązań" - wstępując w związek małżeński, do stanu duchownego, składając śluby zakonne...
http://w2.vatican.va/content/francesco/it/speeches/2017/january/documents/papa-francesco_20170128_plenaria-civcsva.html

z cyklu kwiatki Pp Franciszka:
Matki, dawajcie dzieciom mleko, nawet teraz jeśli płaczą lub są głodne. Karmcie je piersią, nie przejmujcie się
– mówił Franciszek.

Niech mi ktoś wytłumaczy, co jest złego w karmieniu głodnego i zaryczanego dziecka. Starsze dziecko może zrozumieć, że w kościele się nie je. Ale niemowlę?

Niech mi ktoś wytłumaczy, co jest złego w karmieniu głodnego i zaryczanego dziecka.

Oczywiście, że nic złego. Ale mimo wszystko to dość niepoważne, że okupant Stolicy Piotrowej zajmuje się tego typu sprawami. Może powinien jeszcze zachęcić do zmieniania pieluch i wycierania zasmarkanych nosów? Najlepiej w specjalnej encyklice.

Niech mi ktoś wytłumaczy, co jest złego w karmieniu głodnego i zaryczanego dziecka.

Oczywiście, że nic złego. Ale mimo wszystko to dość niepoważne, że okupant Stolicy Piotrowej zajmuje się tego typu sprawami. Może powinien jeszcze zachęcić do zmieniania pieluch i wycierania zasmarkanych nosów? Najlepiej w specjalnej encyklice.

Ja nie wymagam od papieza znajomosci fizjologii dzieciecia, ale skoro sie nie zna to niech zajmuje tym na czym sie mniej wiecej rozumie. Z tego co pamietam, a było to ze 30 lat temu, to małolat niemówiacy ma stałe godziny karmienia. Jesli zaś wydaje odłos paszczą w godzinach nietypowych, to znaczy że mu coś dolega i trzeba isc do doktora a nie do kościoła. Pan Bóg zrozumie.

Tyle tylko, że 30 lat temu mówiono, że najlepsze jest karmienie z butelki,  a już najlepiej wyrobem mlekopodobnym (pamiętam, jak za PRLu marzeniem  niemowląt była Humana z Peweksu).

Jak się karmi butelką, to można sobie mieć stałe godziny karmienia. Dziecko wtrąci flaszkę sztucznego mleka  (koniecznie marki z najnowszych reklam TV), i przez parę godzin jest spokój.

Na szczęście teraz karmienie piersią wróciło do łask (całkiem słusznie), a dziecko karmione piersią je, kiedy mu się chce - mało na raz, ale za to często.

Rozmawiałem z moją mamą. W latach 60-tych na wsi nie było humany, a karmienie piersią było normą. Ani ona ani jej karmiace kolezanki nie karmiły piersią w kosciele a nawet im to do głowy nie przyszło. Ludziom sie dzisiaj w dupach przewraca i papiez nie madrzejszy.

Niech mi ktoś wytłumaczy, co jest złego w karmieniu głodnego i zaryczanego dziecka.

Oczywiście, że nic złego. Ale mimo wszystko to dość niepoważne, że okupant Stolicy Piotrowej zajmuje się tego typu sprawami. Może powinien jeszcze zachęcić do zmieniania pieluch i wycierania zasmarkanych nosów? Najlepiej w specjalnej encyklice.

Dodajmy, w encyklice o recyklingu pieluch jednorazowych.

Co nas obchodzą jakieś gadki kardynałów itp. Bawmy się: https://youtu.be/0qi4YCDmBzM

Ale coś mało wiernych przybyło

Papież, komentując Mk 10, 1-12, stwierdził, że na pytanie faryzeuszy, czy wolno mężowi oddalić żonę, "Jezus nie odpowiada, czy wolno, czy nie wolno, nie wchodzi w ich kazuistyczną logikę". A tymczasem słowa Chrystusa: "Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela!" trudno uznać za coś innego niż jasną odpowiedź: "Nie wolno".
http://pl.radiovaticana.va/news/2017/02/24/papież_na_mszy_w_domu_św_marty_jezus_ostrzega_przed_obłudą/1294788
W ogóle wydaje mi się, że ta homilia, skierowana niby to przeciwko "obłudnikom" i "kazuistom", w rzeczywistości dotyczy tych, którzy zadają pytania (dubia), prosząc o jasną odpowiedź: tak lub nie.

Rozmawiałem z moją mamą. W latach 60-tych na wsi nie było humany, a karmienie piersią było normą. Ani ona ani jej karmiace kolezanki nie karmiły piersią w kosciele a nawet im to do głowy nie przyszło. Ludziom sie dzisiaj w dupach przewraca i papiez nie madrzejszy.

Po pierwsze: dawniej niemowląt do kościoła się raczej nie przynosiło. Zostawała z nimi babcia, albo inny członek rodziny, który szedł na inną mszę. Dzisiaj często to jest niemożliwe, i dziecko musi się zabrać do kościoła, bo nie ma go z kim zostawić.

Po drugie: wyobraża Pan sobie że np. kilkumiesięczne niemowle zacznie płakać w kościele, a wtedy matka mu powie "nie czas na karmienie, poczekaj", po czym dziecko grzecznie przestanie płakać i będzie z uśmiechem czekać na koniec mszy? A jak nie przestanie, to co by Pan zrobił?  Może mu pasem przywalić, żeby się w d.. nie przewróciło?

Dzisiaj często to jest niemożliwe, i dziecko musi się zabrać do kościoła, bo nie ma go z kim zostawić.

Jeśli dziecka nie ma z kim zostawić, to matka nie ma obowiązku wysłuchania Mszy.

Nie wyobrażam sobie karmienia dziecka piersią w kościele, nigdy też nie byłam zmuszona do takiego zachowania. Myślę, że gdyby jednak  taka konieczność zaistniała, to udałabym się w jakieś dyskretne miejsce, bo karmienie piersią byłoby szalenie krępujące dla mnie, a dla otoczenia mocno rozpraszające.
Przyznam, że przez kilkadziesiąt lat cotygodniowego słuchania Mszy św. nie widziałam matek tak karmiących dzieci w kościołach.

Papież o rozwodach:

W swojej homilii Ojciec Święty nawiązał do pytania postawionego Panu Jezusowi przez faryzeuszów w czytanym dziś fragmencie Ewangelii (Mk 10,1-12): „czy wolno mężowi oddalić żonę?”. Zaznaczył, że czynili to oni, aby wystawić Pana Jezusa na próbę.

Franciszek, wychodząc z odpowiedzi udzielonej przez Jezusa wskazał, co w wierze jest najważniejsze:
„Jezus nie odpowiedział, czy godzi się, czy też nie, nie podjął ich logiki kazuistycznej. Oni myśleli bowiem o wierze jedynie w kategoriach «można» lub «nie można», jak daleko wolno, a jak daleko nie wolno – w kategoriach logiki kazuistycznej. Jezus tego nie podejmuje i kieruje pytanie: «A co wam nakazał Mojżesz? Co mówi wasze prawo?». Wyjaśnili pozwolenie wydane przez Mojżesza, aby oddalić żonę, i to właśnie oni wpadli w pułapkę. Ponieważ Jezus określa ich jako ludzi o zatwardziałych sercach: «Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych napisał wam to przykazanie», i mówi prawdę. Bez kazuistyki, nie pozwalając, mówi prawdę” – podkreślił Ojciec Święty.

Papież przypomniał, że Pan Jezus zawsze mówi prawdę, wyjaśnia prawdziwość Pisma Świętego, prawa Mojżesza, tak jak zostały stworzone. Czyni to także, kiedy uczniowie zapytali Go o cudzołóstwo: „Kto oddala żonę swoją, a bierze inną, popełnia cudzołóstwo względem niej. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo”.

Franciszek zauważył, że choć cudzołóstwo jest poważnym grzechem, to Pan Jezus nie unikał rozmowy z kobietą cudzołożną, poganką, pił z jej nieoczyszczonego rytualnie kubka i na końcu powiedział: „Ja ciebie nie potępiam. Nie grzesz więcej”.

„Bardzo jasno widzimy, że droga Jezusa prowadzi od kazuistyki do prawdy i miłosierdzia. Jezus porzuca kazuistykę. Tych, którzy chcieli wystawić Go na próbę, myśleli według tej logiki, «można» lub «nie można», określa w innym fragmencie Ewangelii – «obłudnicy»” – przypomniał papież.

Ojciec Święty wskazał, że droga życia chrześcijanina nie może ulegać logice kazuistycznej, ale odpowiada prawdą, której towarzyszy, tak jak Jezusowi, miłosierdzie, „bo On jest wcieleniem miłosierdzia Ojca, i nie może się zaprzeć siebie samego. Nie może się zaprzeć samego siebie, bo jest Prawdą Ojca, i nie może się zaprzeć samego siebie, bo jest Miłosierdziem Ojcem” – podkreślił Franciszek. Zauważył, że ta droga jakiej naucza nas Jezus, nie jest łatwa do stosowania w obliczu pokus, jakie niesie życie.

„Kiedy pokusa dotyka naszego serca, ta droga wydostania się z kazuistyki do prawdy i miłosierdzia nie jest łatwa: potrzeba nam łaski Bożej, aby nam pomogła iść dalej w tym kierunku. I zawsze musimy o nią poprosić. «Panie, abym był sprawiedliwy, lecz sprawiedliwy a zarazem miłosierny, a nie sprawiedliwy, objęty kazuistyką. Sprawiedliwy w miłosierdziu, tak jak Ty». Ponadto ktoś o mentalności kazuistycznej może zapytać: Co jest ważniejsze w Bogu, sprawiedliwość czy miłosierdzie? Są one jednym. W Bogu sprawiedliwość jest miłosierdziem a miłosierdzie jest sprawiedliwością. Niech Pan nam pomoże zrozumieć tę drogę, co nie jest łatwe, ale uczyni nas szczęśliwymi, a także uczyni szczęśliwymi wielu ludzi” – powiedział na zakończenie swej homilii papież.

Czy Panu szanownemu nie wydaje się, że wydziwia i szuka dziury w całym? Do mojej malutkiej kaplicy FSSPX przychodzą matki z niemowlętami, w problemach wychodzą do zakrystii albo na zewnatrz i kłopot załatwiaja. Nie wydaje się szanownemu Panu, że niektórzy współczesni rodzice zachowują się jakby byli piewszymi w historii populacji, którzy maja dzieci i napotykają problemy niespotykane do tej pory? Ja nie mam nic przeciwko matczynym piersiom ale Msza Świeta, to nie kilkutygodniowa deportacja kraju ałtajskiego w bydlęcym wagonie i są szanse zachowania intymnosci.

Dzisiaj często to jest niemożliwe, i dziecko musi się zabrać do kościoła, bo nie ma go z kim zostawić.

Jeśli dziecka nie ma z kim zostawić, to matka nie ma obowiązku wysłuchania Mszy.

Takie mam pytanie zatem, jeśli np. rodzina żyje normalnie i co za tym idzie ma 3-5-7 czy 9 dzieci to rozumiem, że kobieta ma przez te kilkanaście lat we Mszy nie uczestniczyć?
Biorąc pod uwagę, że najmniejsi bez mamy i tak nie pojadą to rozumiem, że dodatkowo dzieci do 2-3 czy 4 roku życia wcale we Mszach nie uczestniczą według tej teorii?
I wszystko jest w porządku? Byle tylko nie zniesmaczyć jakiegoś ....
Czasem mam wrażenie, że ludziom brakuje w życiu problemów.


I oczywiście nikt nie mówi o ordynarnym ekshibicjonizmie, tego w życiu nie spotkałem, natomiast wsadzenie maluszka pod chustę i nakarmienie tak, że nikt nie widzi to naprawdę ....