Nominacje i dymisje. Polityka personalna za Franciszka I

Pan Jerzy Bergoglio

Gówniarska dziecinada. Smutne...

Sam pan jestes smutny. Pan Bergoglio swoimi heretyckimi wypowiedziami popadl w herezje. Jako katolik, nie moge udawac, ze deszcz pada jak pluje sie na wiare i Tradycje.

Pan Jerzy Bergoglio

Gówniarska dziecinada. Smutne...

Sam pan jestes smutny. Pan Bergoglio swoimi heretyckimi wypowiedziami popadl w herezje. Jako katolik, nie moge udawac, ze deszcz pada jak pluje sie na wiare i Tradycje.

Ja uzywam bardziej neutralnego okreslenia "ojciec Jerzy".

Sam pan jestes smutny. Pan Bergoglio swoimi heretyckimi wypowiedziami popadl w herezje. Jako katolik, nie moge udawac, ze deszcz pada jak pluje sie na wiare i Tradycje

W kwestii ogłaszania papieżem heretykiem i znoszenia go z urzędu proponuje dużo rozwagi i roztropności,  by nie wejść w buty zarezerwowane dla odpowiednich od tego podmiotów w Kościele. polecam poniższą lekturę; http://www.pch24.pl/w-kwestii-papieza-heretyka,66994,i.html#ixzz5in4myjuE, z którą się zgadzam.

Nie chciałbym nikogo urazić ale także wśród zwolenników tradycji pojawiają się akcenty "posoborowe". Trudno żeby było inaczej, zanurzeni jesteśmy w morzu modernizmu, tym bardziej powinniśmy strzec się skrajnych opinii o Zwierzchności. której podlegamy.

.   Panie Woland - co jest "gówniarską dziecinadą" ?

- Jerzy Bergoglio.

Zawsze to powtarzałem i nadal podtrzymuję swoje słowa: sedewakantyści są o wiele bardziej konsekwentni niż reszta tzw. Rzymskich katolików.

Zawsze to powtarzałem i nadal podtrzymuję swoje słowa: sedewakantyści są o wiele bardziej konsekwentni niż reszta tzw. Rzymskich katolików.

A Kawaler to się wierzy w coś, czy tylko tak dla jaj trzepie w klawiaturę?

Obawiam się że w moim sercu zawsze będzie istniała odrobina sympatii wobec sedewakantystów.

Zawsze to powtarzałem i nadal podtrzymuję swoje słowa: sedewakantyści są o wiele bardziej konsekwentni niż reszta tzw. Rzymskich katolików.

Sedewakantyści w praktyce mylą teologię z kanonami.

Podobnie twardzi indultowcy.

Jedni i drudzy są wyznawcami pozytywizmu prawnego.

Tylko inaczej rozstrzygają kluczową obecnie kwestię.

No i mamy kolejny konsystorz Franciszka. Gdy tylko pojawiły się wolne miejsca w kolegium elektorskim to papież zwołuje konsystorz w celu ich wypełnienia swoimi ludźmi, tradycyjnie lekko przekreaczając tradycyjną liczbę 120 elektorów.

Z istotnych z punktu widzenia krajowego informacji to brak w tym gronie Polaka. Zapewne spodziewano się wśród nominatów abp. Jędraszewskiego ( Dziwisz wypadł już z grona elektorów). Niestety tak się nie stało. Nie wiadomo na ile jest to kwestia osoby samego metropolity (tęczowa zaraza itd.) czy kwestia małej sympatii Franciszka dla naszego narodu, czy szerzej dla wszystkiego co kojarzyć się może ze starym kontynentem (w najlepszym tego słowa znaczeniu) i pokazywania że wcale Europa w sercu Kościoła (a na pewno w sercu papieża nie jest).  Myślę że raczej to drugie gdyż co jak co ale wszystko na to wskazuje, że Jędraszewski jest autorskim pomysłem Franciszka na Kraków oraz to że gdyby chodziło o osobę metropolity a nie o kraj  (czy szerzej pewną ideę "tradycyjnie katolickiego kraju, któremu się należy biret") to papiez nominowałby po prostu innego biskupa - niekoniecznie z tradycyjnie kardynalskiej stolicy - tak jak niejednoktornie robił to w innych krajach. I tu miałby również całkiem psory wybór jak choćby abp Polak czy abp Ryś. Skoro jednak oni kapelusza nie  otrzymali to raczej chodzi o to żeby nam pokazać że era Wojtyły (coż za paradoks - nie tak dawno sami chcieliśmy jej odejscia) odeszła do lamusa i Polska zdecydowanie nie leże w cetrum zainteresowania obecnego papieża. Wręcz przeciwnie, myśle ze głównie z racji na stosunek do emigrantów, papież nas po prostu nie lubi.

 Co do samych nominacji.
 Według mnie to jeden z gorszych konsystorzy, wszystkie były kiepskie, ale w tym wypadku trudno wskazać choć jeden dobry wybór.

1. Bp Miguel Angel Ayuso Guixot MCCJ– przewodniczący Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego. Wybór raczej obojetny choć materia śliska i tylko stanowi dowód tego że jest dla papieża ważna.

2. Abp José Tolentino Mendonça, Bibliotekarz i Archiwista Świętego Kościoła Rzymskiego. Wybór bardzo zły. Prosze wrzucić w google i popatrzeć chocby na zdjecia, bo słuchac czy czytać nie warto.

3. Abp Ignatius Suharyo Hardjoatmodjo – arcybiskup Dżakarty w Indonezji - wybór w miare pozytywny.

4. Abp Juan de la Caridad García Rodríguez – arcybiskup Hawany na Kubie - ciezko coś powiedzieć, nie mam informacji.

5. Abp Fridolin Ambongo Besungu, OFM Cap. – arcybiskup Kinszasy w DR Konga - protegowany poprzedniego arcybiskupa, ten zaś był członkiem rady kardynałów i przyjacielem kard. Daneelsa wiec raczej nic dobrego to nie wróży

6. Abp Jean-Claude Höllerich, SJ – arcybiskup Luksemburga - wybór bardzo zły.

7. Bp Alvaro L. Ramazzini Imeri – biskup diecezji Huehuetenamgo w Gwatemali - brak informacji, sądząc po zdjeciach wybór zły.

8. Abp Matteo Zuppi – arcybiskup Bolonii we Włoszech - postać kontrowersyjna z jednej strony celebrował kilkkrotnie tridentine z drugiej pisze wstępy do książek Jamesa Martina SJ o homo.

9. Abp Cristóbal López Romero, SDB – arcybiskup Rabatu w Maroku - wybór zły, vide fotki i działania w Maroko

10. Ks. Michael Czerny, SJ – podsekretarz sekcji ds. migrantów w Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka - wybór zły. Zafiksowanie na punkcie imigrantów do granic możliwości.

Ponadto papież włączy do Kolegium Kardynalskiego trzech purpuratów powyżej 80. roku życia, bez znaczenia tak naprawde :

1. Abp Michael Louis Fitzgerald, były nuncjusz w Egipcie
2. Abp Sigitas Tamkevičius, emerytowany arcybiskupa Kowna na Litwie
3. Abp Eugenio Dal Corso, emerytowany biskupa Bengeli w Angoli


Zatem jak widać jest źle, a będzie chyba tylko gorzej. Konklawe składające sie z takich purpuratów nie moze wybrać nikogo dobrego.

Dziś dość zaskakująca dymisja kard. Jean Pierra Ricarda, metropolity Bordeaux.   Co prawda osiągnął on 75 rok życia, ale ledwie 5 dni temu. Oczywiscie Franciszek lubi expresowo przyjmować dymisje nieprzychylnych sobie kardynałów (Thorne, Rivera Carrera, Scola, Pengo)  Jednak naogół trwa to kilka miesięcy(Najczęściej około pół roku po osiągnięciu wieku emerytalnego).W tym wypadku dymisja expresowa. Co więcej trudno stwierdzić aby Ricard był jakimś wielkim wrogiem Franciszka i jego polityki.   Rzecz jasna nie wiemy wszystkiego i moze się okazać, że kardynał sam prosił o nieprzedłużanie jego posługi, tak np miało miejsce w przypadku kard. Vingt Troisa.


Swoją drogą zauważam praktycznie zerowe zainteresowanie tym wątkiem. Odkąd zniknął z forum pan Lippy praktycznie nikt tu sie nie udziela.

Interesujące i to bardzo informacje ale co tu komentować, skoro Pan podaje fakty.
Generalnie --- dziękuję!

[...]
Swoją drogą zauważam praktycznie zerowe zainteresowanie tym wątkiem. Odkąd zniknął z forum pan Lippy praktycznie nikt tu sie nie udziela.

... co nie znaczy, że wątek nie jest z uwagą czytany.

Interesujące i to bardzo informacje ale co tu komentować, skoro Pan podaje fakty.
Generalnie --- dziękuję!

I ja także.

Dołączam się do podziękowania i zapewniam o śledzeniu wpisów w tym wątku

Co więcej trudno stwierdzić aby Ricard był jakimś wielkim wrogiem Franciszka i jego polityki.

Czy był wrogiem Franciszka tego nie wiem. Ale był wrogo nastawiony do jego polityki.
Kardynał Ricard należał do najściślejszego grona współpracowników Benedykta XVI; należał do tzw "rady" składającej się z kilku kardynałów.

Jest bardzo dobrze zorientowany w sytuacji w Kościele. Ma też wyrobione zdanie o polskich hierarchach.

Dziś Franciszek już wie, że on sam programu z St. Gallen nie przeforsuje. Wiele zmian, jakich dokonał, nie jest zresztą zakotwiczonych prawnie. Ich trwałość zależeć będzie od tego, czy kolejne konklawe wyłoni Franciszka II. O to się papież Bergoglio bardzo stara. Nie ma już wokół niego sojuszników z St. Gallen, którzy się wykruszyli, zmarli albo przekroczyli 80. rok życia. Franciszek oczyszcza więc przedpole, wyrzucając bez pardonu z Kurii swoich wpływowych przeciwników. W ciągu pierwszych pięciu lat pontyfikatu poleciały głowy kurialistów z nadania Benedykta XVI.

https://www.rp.pl/Rzecz-o-historii/305319978-Wojna-za--Spizowa-Brama.html