Tonsura

Oczywiście że mam rację Panie Fons. I nie bylo to mimowolne.

Bylo, bylo. Napisal Pan dwa sprzeczne ze soba zdania, wiec fakt, ze jedno z nich jest prawdziwe klade na karb pomylki

Udzielanie nizszych swiecen jest tak rzadkie, ze o Kosciele Rzymskokatolickim mozna powiedzieć że z nich zrezygnował.

Kryterium dosc dziwaczne. Niewatpliwie wola Pawla VI w MQ bylo zastapienie nizszych swiecen, a takze tonsury i subdiakonatu owymi "poslugami". Jednak byl to krotki nawias (1974-88, ewentualnie 1974-2007, jak kto woli). A nawet podczas tego nawiasu swiecenia te caly czas byly udzielane w KRK.

Kryterium dosc dziwaczne. Niewatpliwie wola Pawla VI w MQ bylo zastapienie nizszych swiecen, a takze tonsury i subdiakonatu owymi "poslugami". Jednak byl to krotki nawias (1974-88, ewentualnie 1974-2007, jak kto woli). A nawet podczas tego nawiasu swiecenia te caly czas byly udzielane w KRK.

Prawie zaden prezbiter łaciński swiecony  w Polsce po 1974 r. nie ma swieceń niższych.
KRK to jednak nie to samo co KK, Cerkiew Greckokatolicka to nie Kosciol Rzymskokatolicki. Dawny lektor łaciński to nie to samo co lektor prawosławny/unicki.Precyzja ma tutaj istotne znaczenie.

Lektor "wschodni" to mowiąc wprost lektor, kantor i akolita w jednym. Na wschodzie nie swieci się ostiariurszy i egzorcystów. Kolejny stopień święceń to hipodiakon (subdiakon). Mężczyzna, który przyjmuje świecenia hipodiakońskie już nie może się ożenić (jeżeli nie uczynił tego do tej pory). I na tym święcenia niższe się kończą. Kolejne są święcenia diakońskie, które są świeceniami wyższymi. Po nich jest święcony prezbiter, a na samym końcu biskup, który otrzymuje pełnię święceń.

Nie ma możliwości pominięcia stopnia niższego na rzecz stopnia wyższego. Jak można by było święcić diakona/prezbitera, który nie został postrzyżony w czasie święceń lektorskich? Bez lektoratu nie mógłby nosić sutanny, a bez sutanny nie mógłby być święcony wyżej itd.

Tutaj tez należy zadać pytanie po co są postrzyzyny (tonsura), które są elementem chirotesji. Najprościej można powiedzieć, że jest to bezgraniczne poddanie się woli Bożej, postrzygany oddaje się na służbę swemu Panu. Opuszcza stan świecki na rzecz duchownego, przyobleka sutannę którą święci i nakłada biskup.

Obrzęd święceń lektorskich znajduje się w Euchologione, w rozdziale Kapłanstwo. Biskup  trzykrotnie błogosławi głowę święconego i kładzie na święconego ręce i modli się:

Panie, który całe stworzenie oswieciłes swiatłem swoich cudów, który
znasz prosby kadego zanim jeszcze zostana wypowiedziane, i umacniasz
chcacych Tobie posługiwac, sam i sługe Twego N., pragnacego poprzedzac ze
swieca swiete Twoje Tajemnice, upieksz Twymi niezniszczalnymi i
nieskalanymi szatami, aby oswiecony spotkał Ciebie take w przyszłym wieku i
otrzymał niezniszczalna korone zycia, weselac sie z Twymi wybranymi w
wiecznej szczesliwosci. Albowiem uswiecone jest Twoje imie i wysławione
Twoje królestwo, Ojca i Syna, i Swietego Ducha, teraz i zawsze, i na wieki
wieków.

Następnie wypowiada tropariony:

Swieci apostołowie, módlcie sie do miłosiernego Boga, aby darował
naszym duszom odpuszczenie grzechów.
Łaska z ust Twoich jak jasnosc ognia promieniujaca, oswieciła cała
ziemie, nie zdobyła swiatu skarbu chciwoscia, lecz pokazała nam głebie pokory.
Słowami Twymi nauczajac, ojcze Janie Chryzostomie, módl sie do Chrystusa
Boga Słowa, aby zbawił nasze dusze.

Na cała ziemie rozeszła sie nauka Twoja, przyjmujaca Twoje słowo,
którym pobonie pouczyłes o prawdach wiary, wyjasniłes nature bytów,
upiekszyłes obyczaje ludzi, królewski kapłanie, ojcze najczcigodniejszy, módl
sie do Chrystusa Boga, aby zbawił nasze dusze.

Pasterska troska Twojej teologii zwyciezyła wysiłki retorów, albowiem
zbadawszy głebokosci ducha okazanie dobroci nauki naley do Ciebie, módl sie
przeto ojcze Grzegorzu do Chrystusa Boga, aby zbawił nasze dusze.
Chwała Ojcu i Synowi, i Swietemu Duchowi, i teraz, i zawsze, i na wieki
wieków. Amen.

Biskup podstrzyga włosy swieconego w formie krzya, mówiac: W imie Ojca.
Protodiakon: Amen. Biskup: I Syna. Protodiakon: Amen. Biskup: I Swietego Ducha.
Protodiakon: Amen.

Takze zakłada na niego krótki felonion, błogosławi trzykrotnie reka jego głowe,
kładzie na niej reke i modli sie:

Panie Boe Wszechwładny, wybierz tego sługe Twego i uswiec go, daj
mu z wszelka madroscia i rozumem czynic Bozych Twych słów pouczenie i
czytanie, zachowujac go w nieskalanym zyciu. Przez łaske, miłosierdzie i
przyjazn do człowieka, Jednorodzonego Twego Syna, z którym jestes
błogosławiony z Najswietszym i Dobrym, i Zyciodajnym Twoim Duchem, teraz
i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

Po modlitwie nad głowa lektora biskup otwiera ksiege Apostoł. Subdiakoni
przyprowadzaja swieconego na srodek cerkwi, zwróconego ku wschodowi, on zas czyta
nagłówek, a nastepnie sam tekst, poczatek i koniec perykopy, odwraca sie i kłania trzykrotnie
biskupowi. Subdiakoni zdejmuja z niego krótki felonion i przyprowadzaja go do biskupa.
Biskup błogosławi trzykrotnie reka jego głowe. Przynosi sie biskupowi sticharion, który
biskup błogosławi reka. Swiecony zegna sie, całuje krzy na sticharionie oraz reke biskupa.
Subdiakoni ubieraja go w sticharion i podriasnik, po czym biskup czyta pouczenie:

Dziecie, pierwszym stopniem kapłanstwa jest lektorat. Powinienes przeto
kadego dnia czytac Pisma Boe, aby słuchajacy ciebie otrzymywali pozytek, a
ty sam zebys otrzymał lepszy stopien, w zaden sposób nie dazac do tego
samemu. Gdy bowiem poboznie, swiecie i sprawiedliwie bedziesz zył i
otrzymasz miłosierdzie przyjaciela człowieka Boga, staniesz sie godnym
wyszej posługi, w Chrystusie Jezusie Panu naszym, któremu chwała na wieki
wieków. Amen.

Błogosławiony Bóg, oto sługa Bozy N. jest lektorem swietej cerkwi
(nazwa) w imie Ojca i Syna, i Swietego Ducha.

Biskup podaje mu lampe i stoi przed biskupem z lampa na wyznaczonym miejscu.

Alumn łacinski, któremu przekazano posluge lektora, po odejsciu z seminarium przestaje byc "lektorem", w tym sensie że jego posluga sie konczy i "oddaje" sutanne.

Lektor i kantor prawoslawny/greckokatolicki, jezeli nie przyjmie kolejnych swiecen, po chirotesji, czyli nałożeniu rąk przez biskupa i postrzyzynach, jest włączany w 1 stopień służby kapłańskiej i pełni ją dożywotnio. Wiąze się to ze spowiedzią i składaniem przysięgi na Św. Ewangelię, w której kandydat przysięga wierność Swiętej Cerkwi. Po śmierci chowany jest w sutannie.

Oto treśc przysięgi:
"Obiecuję i przysięgam przed Świętą Ewangelią i Życiodajnym Krzyżem, że wstępując w powinności lektora i kantora Świętego Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, będę wypełniać swoje powinności w całkowitym posłuszeństwie i bojaźni Bożej, postępować zaś będę uczciwie ze wstrzemięźliwością i przekonaniem, że wykroczenia sługi Kościoła przysparzają więcej zgorszenia społeczności, niż wykroczenia świeckiego człowieka i dlatego sprawiedliwie podlegają srogim konsekwencjom.
Niech w zachowaniu tej przysięgi dopomoże mi Pan nasz Jezus Chrystus, przez modlitwy Najczystszej Jego Matki i wszystkich świętych".

Lektor i kantor święcony jest dla konkretnej cerkwi.

Nie piszę tego złośłiwie tylko wskazuję przykład godny do naśladowania w Kosciele rzymskokatolickim.

Doradzałbym zeby w KRK wrócono do starożytnych święceń niższych, byłby porządzek.

Czytania z Lekcjonarza w parafii czytałby świecki, minorzysta lub diakon, bez żadnych bezsensownych kursów

Zacytuje Pana JAroda z tego forum:


"A propos balagannu. Mamy w Polsce:
- ministrantow przygotowanych do czytania Slowa Bozego zwanych pootocznie lektorami
- lektorow, ktorzy otrzymali ta posluge w seminarium
- lektorow po starych swieceniach lektoratu
- (czy nie planuje sie tzw swieckich lektorow?)"

Tonsura?
http://www.gaudiumpress.org/resource/view?id=85755&size=1

Doradzałbym zeby w KRK wrócono do starożytnych święceń niższych, byłby porządzek.

Prosze napisac do Rzymu. Z checia sie dopisze.

Pozwoli Pan, ze do reszty wklejki sie nie odniose, bo nie zdolalem dobrnac do polowy.

Doradzałbym zeby w KRK wrócono do starożytnych święceń niższych, byłby porządzek.

Prosze napisac do Rzymu. Z checia sie dopisze.

I ja...

W imię "ekumenizmu" (vel "akukumenizmu") niemal zniszczono  w KRK ORz kilka starożytnych praktyk. :-((((

Prosze napisac do Rzymu. Z checia sie dopisze.

Ja? ekhm. KRK juz tysiąc lat temu odszedł od ortodoksji i ten proces ciągle trwa. NOM nie wzial sie przez przypadek, sam z siebie, z dnia na dzien.
Jest to uwieńczenie bardzo długiego ponad tysiącletniego procesu, bedacego w niewoli kosciola frankonskiego na Zachodzie.

Udzielanie nizszych swiecen jest tak rzadkie, ze o Kosciele Rzymskokatolickim mozna powiedzieć że z nich zrezygnował.

Wielka Schima w PAKP jest tak rzadka, że można powiedzieć, że Kościół prawosławny z niej zrezygnował

Wielka Schima jest udzielana rzadko nie z racji jej zniesienia, lecz wielkiego poświęcenia które za sbą pociąga. Ostatnia Wielka Schima została udzielona w Polsce jakies 3 lata temu.
Prosze nie mieszać łacińskich "posług" do prawosławnych postrzyżyn mniszych.

Zacytuje Pawła VI:

"Bardziej odpowiada prawdzie i współczesnej umysłowości, aby posługi, o których wyżej, nie były nadal nazywane święceniami niższymi, aby ich powierzanie nie nazywało się "święceniem" lecz "ustanowieniem", aby za duchownych we właściwym znaczeniu uważać tylko tych, którzy przyjęli diakonat.

(...) powagą Naszą Apostolską postanawiamy to co następuje, znosząc - jeśli i o ile zachodzi potrzeba - przepisy dotychczas obowiązującego Kodeksu Prawa Kanonicznego, i tym Pismem promulgujemy.

I. Tonsury od tego czasu nie udziela się; włączenie zaś do stanu duchownego zostaje związane z diakonatem,

II. Święcenia, które dotychczas nazywały się niższymi, mają być odtąd nazywane posługami (ministeria).

III. Posługi mogą być powierzane wiernym świeckim, tak iż przestają być zastrzeżone do kandydatów do sakramentu kapłaństwa.

Normy te zaczynają obowiązywać od dnia 1 stycznia 1973 roku. Wszystko zaś, cokolwiek zostało przez Nas tym Pismem wydanym z własnej woli postanowione nakazujemy uważać za ważne i obowiązujące, bez względu na jakiekolwiek przeciwne przepisy.

Dane w Rzymie u św. Piotra dnia 15 sierpnia, w uroczystość Wniebowzięcia Najśw. Maryi Panny, 1972 roku, dziesiątego Naszego Pontyfikatu."

PAULUS PP. VI

Wielka Schima jest udzielana rzadko nie z racji jej zniesienia, lecz wielkiego poświęcenia które za sbą pociąga.

Prosze o minimum logiki. Albo swiecenia nizsze w KRK zostaly zniesione albo tez sa udzielane tak rzadko, ze uznaje je Pan za pomijalne w statystykach, a wiec "zniesione" de facto.

Jesli to pierwsze, to juz wykazano Panu, ze to nieprawda. Jesli to drugie, do czemu argument ex raritate wydaje sie Panu pertynentny w odniesieniu do swiecen nizszych w KRK, a nie w tym wypadku?

Prosze nie mieszać łacińskich "posług" do prawosławnych postrzyżyn mniszych.

Prosze nie mieszać "posług" i swiecen nizszych.

Ja? ekhm. KRK juz tysiąc lat temu odszedł od ortodoksji i ten proces ciągle trwa.

Tyle razy prosiłem o podanie jakiegokolwiek przykładu odejścia od ortodoksji Rzymu - bez efektu. Ale co tam - Proszę podać 3 przykłady odchodzenia KRK od Ortodoksji - sprzed 1000, sprzed 500 i młodszy niż 100lat a przykład

NOM nie wzial sie przez przypadek, sam z siebie, z dnia na dzien.

NOM wziął się sam z siebie i z dania  na dzień. Nie przez przypadek, a przez kopiowanie "liturgii" protestanckich.

Wielka Schima jest udzielana rzadko nie z racji jej zniesienia, lecz wielkiego poświęcenia które za sbą pociąga. Ostatnia Wielka Schima została udzielona w Polsce jakies 3 lata temu.

A przedostatnia?
W rzeczywistościach eklezjalnych tak katolickich, jak i prawosławnych, wiele rzeczy jest rzadkich, co nie znaczy, ze nie istnieją, czy zostały zniesione.
Jeśli mam dawać przykłady tylko z Kościoła rzymskokatolickiego, to zdaje mi się, że na przykład chrzest warunkowy z warunkiem "si es homo" jest w naszych czasach udzielany znacznie rzadziej niż niższe święcenia, a nikt rozsądny przecież nie stwierdzi, że go zniesiono.

WŁĄCZANIE DO STANU DUCHOWNEGO (TONSURA)

Włączenie do stanu duchownego (tonsura) może się odbyć również poza Mszą, w dowolnym dniu, porze i miejscu.
Dla włączanych do stanu duchownego przygotowuje się nożyczki do obcinania włosów i tackę, na którą się je odkłada. Każdy z przyszłych duchownych winien mieć na lewym ramieniu swoją komżę, a w prawej ręce świecę.
[Archidiakon:
Niech się zbliżą ci, którzy mają otrzymać tonsurę.]
Notariusz wywołuje wszystkich mających przyjąć tonsurę imiennie i z osobna, a każdy z nich odpowiada: Oto jestem.
Gdy uklękną przed ołtarzem przed Biskupem (w mitrze) zasiadającym na faldistorium, Biskup powstaje (w mitrze) i mówi:
V. Niech imię Pańskie będzie błogosławione.
R. Teraz i na wieki.
V. Wspomożenie nasze w imieniu Pana.
R. Który stworzył niebo i ziemię.
Najmilsi bracia, módlmy się, do Pana naszego Jezusa Chrystusa, za te Jego sługi, którzy z miłości ku Niemu śpieszą na postrzyżyny. Niechaj im udzieli Ducha Świętego, który zachowa im na zawsze szatę świętości i ustrzeże ich serca od przeszkód świata oraz doczesnych pożądań. A jak się zmienił ich wygląd zewnętrzny, tak niech prawica Jego potęgi udzieli im wzrostu cnoty i uzdrowi ich oczy ze wszelkiej ślepoty ducha i ciała oraz udzieli im światła łaski wiekuistej. Który żyje i króluje z Bogiem Ojcem w jedności tegoż Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
Potem, gdy Biskup siedzi, schola intonuje i śpiewa dalej antyfonę oraz psalm.
Panie, Ty przywrócisz mi moje dziedzictwo.
Psalm 15
Zachowaj mnie, Panie, bo zaufałem Tobie. * Mówię do Pana: „Tyś jest Bogiem moim, albowiem dóbr moich nie potrzebujesz”.
Przedziwnie wypełnił wszystkie moje pragnienia, * co do świętych którzy są na Jego ziemi.
A ci, których boleści się mnożą, * potem spiesznie do Niego podążają.
Nie będę uczestniczył w ich ofiarach krwawych, * a ich imion nie będą wspominać moje wargi.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Powtarza się całą antyfonę Panie, Ty przywrócisz.
Gdy rozpocznie się psalm, Biskup każdemu z tonsurowanych obcina nożyczkami końcówki włosów w czterech miejscach, a mianowicie na czole, z tyłu głowy i nad obojgiem uszu, a następnie kilka włosów w pośrodku głowy i odkłada je na tackę. Każdy, któremu udziela się tonsury, mówi:
Pan cząstką dziedzictwa mego i kielicha mego, to On przywróci mi moje dziedzictwo.
Po udzieleniu wszystkim tonsury Biskup zdejmuje mitrę, podnosi się i stojąc zwrócony do nich, mówi:
Módlmy się.
Wszechmogący Boże, spraw, prosimy, aby ci słudzy Twoi, którym z powodu umiłowania spraw Boskich obcięliśmy włosy, nieustannie trwali w Twojej miłości i zostali na zawsze zachowani od wszelkiej zmazy grzechu. Przez Chrystusa, Pana naszego. R. Amen.
Później schola intonuje i śpiewa dalej następującą antyfonę. Po jej rozpoczęciu Biskup zasiada (w mitrze):
Ci otrzymają błogosławieństwo od Pana i miłosierdzie od Boga, swego Zbawcy, bo to jest pokolenie szukających Pana.
Psalm 23
Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, * okrąg ziemi i wszyscy jego mieszkańcy.
Albowiem On go na morzach osadził * i utwierdził ponad rzekami.
Kto wstąpi na górę Pana, * albo kto stanie w Jego świętym miejscu?
Człowiek rąk niewinnych i czystego serca, * którego dusza nie lgnęła do marności i który nie przysięgał zdradliwie bliźniemu swemu.
Ten otrzyma błogosławieństwo od Pana * i miłosierdzie od Boga, swego Zbawcy.
Oto pokolenie tych, którzy Go szukają, * którzy szukają oblicza Boga Jakuba.
Podnieście, książęta, bramy wasze, unieście się odwieczne bramy, * aby mógł wkroczyć Król chwały!
„Któż jest tym Królem chwały?” * Pan mocny i potężny, Pan potężny w walce.
Podnieście, książęta, bramy wasze, unieście się odwieczne bramy, * aby mógł wkroczyć Król chwały!
„Któż jest tym Królem chwały?” * Pan zastępów, On jest Królem chwały.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Następnie powtarza się całą antyfonę, Ci otrzymają, itd.
Po jej ukończeniu biskup powstaje (bez mitry) i zwrócony do ołtarza mówi: Módlmy się.
Lewici mówią: Zegnijmy kolana. R. Powstańcie.
Zaraz też Biskup odwraca się do klęczących tonsurowanych i mówi:
Panie, wysłuchaj modlitwy nasze i racz pobłogo + sławić te sługi Twoje, którym w Twe święte imię nakładamy szatę pobożności. Niech z Twoją pomocą zasłużą sobie na wierne trwanie w Twym Kościele i osiągnięcie wiecznego życia. Przez Chrystusa, Pana naszego. R. Amen.
Później zasiada w mitrze i biorąc do ręki komżę, mówi do każdego:
Niech Pan cię oblecze w nowego człowieka, który według Boga stworzony jest w sprawiedliwości i w świętości prawdy.
Zaraz też nakłada ją każdemu, powtarzając: Niech Pan cię oblecze, itd. Gdyby była tylko jedna komża, nakłada ją tylko do ramion i od razu zdejmuje; czyni tak aż do ostatniego, któremu zakłada ją do końca; gdyby zaś wszyscy mieli własne komże, każdy wkłada komżę do końca.
Potem Biskup powstaje (bez mitry) i zwrócony do nich mówi:
Módlmy się.
Wszechmogący, wieczny Boże, przebacz nam nasze grzechy i oczyść te sługi swoje z wszelkiej niewoli światowych skłonności. Skoro odrzucili niesławę doczesnego życia, niechaj się cieszą na wieki Twoją łaską; a ponieważ daliśmy im nosić na głowie podobieństwo Twojej korony, niechaj z Twoją pomocą zasłużą w swych sercach na osiągnięcie wiecznego dziedzictwa. Który z Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. R. Amen.
Następnie Biskup zasiada (w mitrze) i przemawia do nich tymi słowami:
Najmilsi synowie, winniście rozważyć, że od dzisiaj podlegacie sądownictwu Kościoła i otrzymaliście przywileje stanu duchownego. Uważajcie przeto, abyście ich nie utracili z własnej winy. Starajcie się podobać Bogu godnym postępowaniem oraz dobrymi obyczajami i uczynkami. Czego On sam niechaj wam udzieli przez swego Świętego Ducha. R. Amen.
Później, na znak archidiakona, tonsurowani wracają na swoje miejsca.
[Archidiakon:
Niech odejdą ci, którzy otrzymali tonsurę.]

Tylko ze zaden prawoslawny patriarcha prawoslawny nie wydał bulli znoszącej niższe świecenia, tak jak to zrobił patriarcha Zachodu.

Ze niby MQ "znosi" nizsze swiecenia?