"Liechtenstein od dawna uznawany jest za jeden z najbardziej wolnych i najlepiej prosperujących krajów na świecie. Mimo to rozwój Liechtensteinu poddano analizie w niewielkim stopniu, ponieważ nieliczne istniejące badania prowadzono w języku niemieckim, przez co były one niedostępne większości amerykańskich uczonych. Ponadto wielu nie widziało potrzeby zajmowania się Liechtensteinem, postrzegając go jako wypadek historii z anachronicznym ustrojem politycznym. Monarchia Liechtensteinu, w odróżnieniu od monarchii w większości pozostałych państw europejskich, utrzymuje szeroki zakres władzy i bierze udział w codziennych działaniach rządu. W istocie, w 2003 roku mieszkańcy Liechtensteinu zagłosowali za przekazaniem Monarchii jeszcze większej władzy, skłaniając BBC do stwierdzenia, iż „zagłosowali, by ponownie uczynić swego xięcia monarchą absolutnym”1.
Niedawne badania pozwalają nam jednak przyjrzeć się bliżej przyczynom sukcesu Liechtensteinu. Dawid Beattie, były ambasador brytyjski w Szwajcarii i Liechtensteinie, opublikował w 2004 roku wyczerpującą historię Liechtensteinu2. Xiążka ta, wraz z wcześniejszą pracą Piotra Ratona, prezentuje materiał wystarczający, by przeanalizować rozwój Liechtensteinu.
Prace ekonomisty i filozofa politycznego Jana Hermana Hoppego, zwłaszcza jego doniosła xiążka Demokracja – bóg, który zawiódł: Ekonomia i polityka demokracji, monarchii i ładu naturalnego, dają nam podstawę [teoretyczną] do analizy rozwoju Liechtensteinu. W swojej xiążce Hoppe przekonuje, że wbrew powszechnym wierzeniom historyczne przejście od monarchii do demokracji stanowi upadek, nie rozwój. Hoppe proponuje dwuczęściową tezę na poparcie swojej teorii. Po pierwsze, monarchowie, w przeciwieństwie do polityków demokratycznych, mają tendencję do przejawiania niskiej preferencji czasowej, przez co unikają, na ile to możliwe, wojen i wysokich podatków z obawy przed uszczupleniem długoterminowej wartości kapitałowej państwa. Po drugie, istnieje w monarchii wyraźne rozróżnienie między rządzącymi a rządzonymi, „świadomość klasowa”, jak nazywa ją Hoppe, która pobudza obywateli do oporu wobec rządowych nadużyć3.
Pierwsza część niniejszego artykułu wyjaśni szczegółowo tezę Hoppego, skupiając się przede wszystkim na preferencji czasowej i świadomości klasowej: dwóch czynnikach, które odegrały kluczową rolę w rozwoju Liechtensteinu. Druga część stanowić będzie zastosowanie teorii Hoppego do historii Liechtensteinu. Część trzecia wyjaśni, dlaczego Liechtenstein zdołał zachować swą wolność w erze rządu wszechmogącego."
więcej
http://www.legitymizm.org/wolnosc-dobrobyt-liechtensteinFajny tekst przynajmniej jak na tą stronę. Jest też mowa o propozycji Xięcia dotyczącej prawa do secesji od państwa. Prawo to miałoby dotyczyć także jednostek. Niestety nie przeszło z powodu opozycji.
Dla niektórych tutejszych zamordystów pewnie posunięcia katolickiego xięcia są skandaliczne. Dla mnie jest to chyba jedyny władca współczesny,który nie traktuje ludzi jak krów dojnych i chce narzucać nikomu swojej władzy.
Forum Krzyż
Autor
