(Domniemane) konsekrowane Cząstki i zachowanie względem Nich

A tak na poważnie to kilku spowiedników już mi powiedziało że jestem srupulancki. czy ktoś może podać jakieś ciekawe lektury, wypowiedzi ojców Kościoła, świętych na ten temat???

Trochę jest tutaj (o. J. Salij):
http://mateusz.pl/ksiazki/js-pn/js-pn_32.htm

A tak na poważnie to kilku spowiedników już mi powiedziało że jestem srupulancki. czy ktoś może podać jakieś ciekawe lektury, wypowiedzi ojców Kościoła, świętych na ten temat???

Mogę polecić:
http://www.wdrodze.pl/opis,36,Skrupulatom_na_ratunek.html

Krótko, rzeczowo, bez natrętnego psychologizowania. Nie udało mi się namierzyć autora, ale napisana zapewne w XX-leciu międzywojennym. Format kieszonkowy - można nosić przy sobie i sięgnąć, gdy przychodzi np. pokusa, że poranna spowiedź była nieważna i muszę ją powtórzyć wieczorem.

Polecam też życiorysy wielkich świętych spowiedników. Zwykle o każdym przechowała się jakaś anegdotka, jak to uleczył skrupulanta.

Tradycjonalistyczny nacisk na rubryki, przepisy i grzech może łatwo prowadzić niektórych do skrupulantyzmu.

Dziwne określenie, ale jak państwu nie przeszkadza, to pozostaje mi milczeć. 

A może to nieprawda? Nie mówię,że taka postawa dotyczy wszystkich sympatyków Mszy tradycyjnej. Np ja jestem dowodem,że nie :-)

Tradycjonalistyczny nacisk na rubryki, przepisy i grzech może łatwo prowadzić niektórych do skrupulantyzmu.

Mam dziwne wraenie, że nie rozumie pan pojęcia skrupulantyzm...

Przesłania on istotę religii i każe skupiać się na rozmyślaniu czy popełniłem grzech/nieprawidłowość. Szkodzi to wolności dzieci Bożych.

Niby w jaki sposób??

Bóg jest obecny w Hostii,więc trzeba go przyjmować Go z szacunkiem,także w odłączonej Partykule.

Nareszcie teza z którą się zgadzam...

Natomiast doszukiwanie się cząstek wszędzie prowadzi do niemożności skupienia się na Mszy i jest rujnujące. Bóg przecież czuwa nad nimi.

Nad Konsekrowanymi Hostiami też czuwa, a mimo to trzyma się Go w tabernakulum, używa 3 obrusów, korporału, paten komunijnych... Panie Joker - nic nie zwalnia nas z odpowiedzialności za Niego. Pan Jezus oddaje się nam - skutkiem czego to my musimy dbać by Mu nic złego się nie przytrafiło. Analogicznie - jeśli jakaś znajoma rodzina bardzo by Panu zaufała i powierzyła opiekę nad kilkuletnim dzieckiem- chyba zrobiłby Pan wszystko co możliwe, aby było jak najbezpieczniejsze, a nie stwierdził "przecież Pan Bóg nad nim czuwa"?

W pewnych kręgach księży "tradycyjnych" (dziwne określenie, więc umówmy się, że "nieposoborowych" ) patrzenie tylko i wyłącznie na rubryki jest postrzegane jako "pomponiarstwo". Dla mnie nie ma większego znaczenia czy ksiądz trzyma dłonie tak, aby nie wystawały zza ramion czy nieco szerzej. W sprzyjających okazajach, a więc sporej praktyki i uduchowienia, ksiądz może sobie już "dopieszczać" takie detaliki, bo nie nabierze skrupulanctwa, ale na dobrą sprawę nie kłóćmy się o 2-3 cm tak czy siak, bo przecież nie przychodzimy na Mszę po to, żeby obserwować "jak księdzu idzie" i wyliczać potknięcia, tylko adorować Pana Jezusa i czerpać łaski.

Mam dziwne wraenie, że nie rozumie pan pojęcia skrupulantyzm

 Skrupulantyzm to deformacja sumienia odwrotna do laksyzmu. To nadwrażliwość sumienia, dostrzeganie grzechu bez uzasadnionej przyczyny. Często idzie w parze z wątpliwościami co do ważności spowiedzi czy nieuzasadnionym oporem przed przystąpieniem do Komunii (z obawy przez świętokradztwem). Osoba o sumieniu skrupulanckim przesadnie lęka się grzechu,uchybienia,świętokradztwa. Jest to źródłem udręk duchowych, umęczenia- na co wskazuje etymologia słowa skrupulantyzm (od łac. scripulum - oznaczającego kamień,który przeszkadza w chodzeniu). Dostrzeganie znacznej ilości białych punktów u siebie i innych i koncentrowanie na tym uwagi w obawie przed znieważeniem Hostii może być objawem skrupulantyzmu (choć nie osądzam konkretnego przypadku, gdyż mogłem źle zrozumieć co pisał forumowicz; z góry przepraszam).
 Zazwyczaj pobożni,acz nieskrupulatni kapłani czy wierni nie mają takich obaw. Nie słyszałem też żadnego kazania,nawet od tradycyjnego księdza,który by wzywał do dokładnego kontrolowania siebie czy znajomych i rozważania czy dane białe punkty to Partykuły. Natomiast słyszałem wiele kazań,wzywających do skupienia się na Mszy i radosnego czynienia dobra po niej. Powiedziałem radosnego? Przepraszam-to pewnie modernizm.
   

Nad Konsekrowanymi Hostiami też czuwa, a mimo to trzyma się Go w tabernakulum, używa 3 obrusów, korporału, paten komunijnych... Panie Joker - nic nie zwalnia nas z odpowiedzialności za Niego. Pan Jezus oddaje się nam - skutkiem czego to my musimy dbać by Mu nic złego się nie przytrafiło. Analogicznie - jeśli jakaś znajoma rodzina bardzo by Panu zaufała i powierzyła opiekę nad kilkuletnim dzieckiem- chyba zrobiłby Pan wszystko co możliwe, aby było jak najbezpieczniejsze, a nie stwierdził "przecież Pan Bóg nad nim czuwa"?

   Dlatego trzeba przyjąć uważnie Komunię,a jak się dostrzeże,że Partykuła spadła,to ją spożyć. Uważa Pan,że potrzeba czegoś więcej? Pana prawo,ale Kościół do tego nie obliguje. Wnoszę więc,że zdrowa duchowość tego nie wymaga. Bóg cierpi przez grzech, a nie przez to,że ktoś ma słaby wzrok i nie dostrzeże Partykuły.
Jeśli Cząstka spadnie przez przypadek i ktoś Ją przypadkiem zdepcze, to co się wg. Pana stanie? Bóg odczuje ból fizyczny? Czy psychiczny? Czy będzie on większy,niż w przypadku popełnienia grzechu lekkiego lub ciężkiego?
 

W pewnych kręgach księży "tradycyjnych" (dziwne określenie, więc umówmy się, że "nieposoborowych" ) patrzenie tylko i wyłącznie na rubryki jest postrzegane jako "pomponiarstwo". Dla mnie nie ma większego znaczenia czy ksiądz trzyma dłonie tak, aby nie wystawały zza ramion czy nieco szerzej. W sprzyjających okazajach, a więc sporej praktyki i uduchowienia, ksiądz może sobie już "dopieszczać" takie detaliki, bo nie nabierze skrupulanctwa, ale na dobrą sprawę nie kłóćmy się o 2-3 cm tak czy siak, bo przecież nie przychodzimy na Mszę po to, żeby obserwować "jak księdzu idzie" i wyliczać potknięcia, tylko adorować Pana Jezusa i czerpać łaski.

No właśnie. Są różni tradycjonaliści. Niektórzy to pomponiarze,inni brawaryści, jeszcze inni normalni katolicy szanujący Kościół i wzywający do liberalizacji dostępu do Mszy Wszechczasów.

Powiedziałem radosnego? Przepraszam-to pewnie modernizm.

Jak dla mnie to dziś to słowo troszkę się przeinacz co może być objawem modernizmu. Radość - często identyfikowana z nieuporządkowaną przyjemnością, rozrywką. A co mawiał św. Franciszek z Asyżu?? Proszę spojrzeć do "Kwiatków św. Franciszka" rozdział 8:   http://kwiatki-sw-franciszka.klp.pl/a-7469.html

Mam pytanie:
Dziś na mszy mojemu x. proboszczowi spadła hostia w trakcie udzielania Komunii św. (nie mnie, innej osobie). Czy należy dokonać jakiś obrzędów przebłagalnych w tym miejscu? Sam proboszcz stwierdził, że nie ,,bo to dawniej”.

Wiem trochę dziwnie takie tematy błahe (a może nie??) po niesławnym dokumencie Pastora Franciszka i powszechnych profanacjach pt. komunii na rękę poruszać  (szczególnie jak się nic na ten temat nie pisało zaraz po wydarzeniu)