TV i komputer

Witam!
Mam do Was wszystkich takie pytanie: czy znacie jakieś wypowiedzi/pisma osób duchownych (najlepiej przedsoborowych bądź współczesnych, ale bardzo tradycyjnych), którzy poruszają problem oglądania TV bądź grania na komputerze.
Osobiście uważam, że TV i komputer nie są złymi rzeczami, jednak mogą byc pośrednią przyczyną grzechu. Z moich obserwacji wynika, że życie bez gier komputerowych i wgapiania się godzinami w telewizor powoduje, iż myśli są bardziej skierowane do Boga i "nie rozpływają się" nie wiadomo gdzie oraz jesteśmy bardziej spokojni. Jedak, gdy choruję to lubię sobie pograć i wtedy widzę jak "diabełek" ze mnie wychodzi (jestem bardziej nerwowy, mniej się modlę itp).
Problem jest w tym, że zdając sobie doskonale sprawę co z czego wynika lubię czasami tracić czas na takich rzeczach i nie potrafię z tym wygrać.

Chciałbym się dowiedziec co Wy sądzicie o korzystaniu z takich rzeczy

Chętnie zobaczę prace przedsoborowe dotyczące grania na komputerze

Może o TV coś się z trudem wyskrobie, ale na komputerach sprzed 1965 roku to mało kto grał...

Dlatego wspomniałem o współczesnych nam ludziach

POLECAM: http://www.youtube.com/watch?v=vH6QQMjgnzQ

Dziękuję za wielką pomoc Panie Krusajderze  .

Jeżeli to panu szkodzi to po co grać i oglądać. Jak się na czymś długo skupia uwagę to pewnie że myśli płyną gdzie indziej. Zresztą TV i gry, atakują zmysły człowieka wieloma bodźcami naraz. Trudno unikać korzystania z dóbr tego świata, chyba że prowadzi się życie kontemplacyjne. Wśród niektórych swoich znajomych obserwuję objawy uzależnienia od korzystania z komputera czy TV. Grać nie lubię. Pewnie dlatego, że zawsze byłem słaby w te klocki. Zresztą jakoś mnie to zawsze nudziło. W realu można prowadzić lepsze gry. Dostarczają większych emocji. Co do TV to dawniej oglądałem dużo. Teraz tylko wybrane programy. Przeważnie jakieś dokumenty lub reportaże, relacje z wydarzeń sportowych. Inne treści w TV trudno mi jest oglądać. Poziom programów jest żenująco niski. Życie jest zbyt krótkie by zadowalać się byle czym.

... na komputerach sprzed 1965 roku to mało kto grał...

Wtedy modny był akt kobiecy sformatowany z literek, drukowany na drukarkach wierszowych.

Panie Pablo.
Wiem, że to mi szkodzi, jednak przy chorobie, gdy na nic nie mam ochoty to słyszę jak coś mi tak szepce, bym trochę pograł itp.
Chociaż wczoraj zrobiłem pewien krok i usunęłam wszystkie gry.

Jak tylko trochę to w czym problem. Chyba, że granie przeszkadza w realizacji innych ważniejszych czynności. Być może warto zastanowić się dlaczego akurat chce mi się grać na kompie, a nie w piłkę w realu.

W piłkę nie lubię to raz, a dwa to to, że zawsze gdy chory jestem ciągnie mnie do takich rzeczy, by zabić czas. Przez to tez od Boga się oddalam bo o modlitwie i innych rzeczach zapominam.

Prosta rada: zaprzyj się samego siebie i oddaj się Bogu tj. na modlitwie, w pracy, w nauce itd.

... na komputerach sprzed 1965 roku to mało kto grał...

Wtedy modny był akt kobiecy sformatowany z literek, drukowany na drukarkach wierszowych.

To było modne i we wczesnym posoborowiu, aż do lat zapewne 90. XX wieku...

Natomiast są do znalezienia dobre współczesne opracowania, niekoniecznie autorów tradycyjnych (w odniesieniu do liturgii). Choć co prawda do wykładów wykorzystywałem tylko pracę medyczną o wpływie TV i komputera na otyłość

Od gier i piłki wolę dobrą książkę i piękną muzykę.

Ja też lubię czytac, jednak nie zawsze mam ochote na książkę.
Panie Blej szczerze Ci dziękuje za ową prostą rade, która daje mi ciągle sporo do myślenia.

Zawsze i wszędzie proponuję sporty walki.