Patrzcie Państwo, co to można w wikipedii przeczytać o oazie:

Moje doświadzczenie mówi: OAZA kapitalnie ułatwia porzucenie wiary;
(nigdy w niej nie byłem, ale jako ministrant i potem chórzysta naoglądałem się....)

Można prosić coś więcej?

Dla mnie oaza wcale nie jest jak rodzina - za dużo tam dziewczyn przez co nie opiera się to na zdrowych relacjach. Za dużo jest obgadywania się i jakiś intryg, złośliwości, obrażania się na siebie i humorów.

Moje doświadzczenie mówi: OAZA kapitalnie ułatwia porzucenie wiary;
(nigdy w niej nie byłem, ale jako ministrant i potem chórzysta naoglądałem się....)

Można prosić coś więcej?

Dla mnie oaza wcale nie jest jak rodzina - za dużo tam dziewczyn przez co nie opiera się to na zdrowych relacjach.
Za dużo jest obgadywania się i jakiś intryg, złośliwości, obrażania się na siebie i humorów.

Kochana Wiridiano!
Częściowo sama pani sobie odpowiedziała.

Dla mnie wzorem są wspólnoty reformowanych protestantów.
Smiało można o nich powiedzieć - zobaczcie, jak oni się miłują.

I wszystko jasne!
Ja powiększyłbym listę jeszcze o Świadków Jehowy -
(Smiało można o nich powiedzieć - zobaczcie, jak oni się miłują!)
Zbory baptystów, przynajmniej w Polsce -
(Smiało można o nich powiedzieć - zobaczcie, jak oni się miłują!)
........

Swiadkowie Jehowy - nie mają nic wspólnego z chrześcijaństwem!!!
Dobrze było by o tym wiedzieć.

romeck napisał:

Moje doświadzczenie mówi: OAZA kapitalnie ułatwia porzucenie wiary;
(nigdy w niej nie byłem, ale jako ministrant i potem chórzysta naoglądałem się....)

"Ciekawy" osąd czegoś, co zna się tylko z zewnętrznego wyglądu.
Z autopsji wiem, że formacja oazowa pomogła bardzo wielu osobom odnaleźć Boga i powrócić do Jezusowego Kościoła.

To sie nazywa "spowiedź święta" i sakramentalna,
 a nie żadne tam rekolekcje neokatechumenalne czy oazowe

Drobna szczegóła. Zeby korzystać z powyższego, trzeba być osobą już "wstępnie" nawróconą, a z tym coraz częściej mamy problemy, nie tylko na Zachodzie, ale i w Polsce.
Widać to wyraźnie, choćby po ilości i jakości powołań kapłańskich i zakonnych.
Zarówno JP II, jak i obecny papież kładą nacisk na potrzebę reewangelizacji "katolickich" krajów.

Są to wspólnoty liczące do dwustu osób, wszyscy więc się doskonale znają.
Za złamanie zasad chrześcijańskich (pójście w grzech, np. cudzołóstwo), jest się wykluczanym ze Zboru.

Jednym słowem - sekty

Dokumenty Krk, tak tego nie nazywają.
Przyznając, iż wspólnoty te nie posiadają pełni Objawienia, nazywają  je zarazem siostrzanymi w Chrystusie.

jp7  napisał:

Pani Klarcio - żadna z tych wspólnot nie jest Kościołem (cf. "Dominus Iesus" Kongregacji Doktryny Wiar)y, a jedyny ważny u nich sakrament to chrzest

Poszczególne wspólnoty nie, ale już pewne denominacje - tak.

Członkowie PRE (Polska Rada Ekumeniczna - dop.mój)
Kościoły członkowskie:

Kościół Chrześcijan Baptystów w RP
Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP
Kościół Ewangelicko-Metodystyczny w RP
Kościół Ewangelicko-Reformowany w RP
Kościół Starokatolicki Mariawitów w RP
Kościół Polskokatolicki w RP
Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny


"— Dzisiaj nie ma autentycznej wiary chrześcijańskiej bez wymiaru ekumenicznego. Ekumenizm duchowy jest wszystkim potrzebny. A w ekumenizmie duchowym uczestniczy każdy, kto modli się serio zgodnie z nakazem i błaganiem Chrystusowego testamentu „aby wszyscy byli jedno”. To jest potrzebne każdemu. Papież w pierwszej w historii Kościoła encyklice poświęconej ekumenizmowi „Ut unum sint” wyraźnie powiada, że dzisiaj ekumenizm to „imperatyw chrześcijańskiego sumienia”." (wypowiedź ks.bp.Nossola - przewodniczącego Rady Konferencji Episkopatu ds. Ekumenizmu)

romeck  napisał:

Chodzi o to, że widziałem (bo byłem w USA i poszedłem z ciekawości) jak takie "nawrócenia" wyglądają na spotkaniach
'mobilnych' kaznodzieji. "Pan Jezus mnie kocha i mi juz wybaczył...."

Tak bowiem jest, ale w naszym Kościele jest do tego nieodzowny również Sakrament Pojednania.

Dokumenty Krk, tak tego nie nazywają.
Przyznając, iż wspólnoty te nie posiadają pełni Objawienia, nazywają  je zarazem siostrzanymi w Chrystusie.

To zależy które dokumenty. Bo takie od ~IIIw do lat 60 XX - nazywają ich z imienia "heretycy". Nie tylko ważne jest jak się wierzy, ważniejsze jest w co się wierzy.

Pani Klarcio - żadna z tych wspólnot nie jest Kościołem (cf. "Dominus Iesus" Kongregacji Doktryny Wiar)y, a jedyny ważny u nich sakrament to chrzest

Poszczególne wspólnoty nie, ale już pewne denominacje - tak.

To jak te wspólnoty nazywają same siebie nie ma najmniejszego znaczenia. Kościół jest Jeden (Święty, Powszechny i Apostolski). Do tego z powodów kurtuazyjnych (i historycznych) Kościół pozwala na zachowanie tej nazwy odłączonym od wspólnoty z Papieżem Kościołom Wschodnim.

"— Dzisiaj nie ma autentycznej wiary chrześcijańskiej bez wymiaru ekumenicznego. Ekumenizm duchowy jest wszystkim potrzebny. A w ekumenizmie duchowym uczestniczy każdy, kto modli się serio zgodnie z nakazem i błaganiem Chrystusowego testamentu „aby wszyscy byli jedno”. To jest potrzebne każdemu. Papież w pierwszej w historii Kościoła encyklice poświęconej ekumenizmowi „Ut unum sint” wyraźnie powiada, że dzisiaj ekumenizm to „imperatyw chrześcijańskiego sumienia”." (wypowiedź ks.bp.Nossola - przewodniczącego Rady Konferencji Episkopatu ds. Ekumenizmu)

Widzi Pani - ja znam jeszcze "Mortalium Animos" Piusa XI ("Do Czcigodnych Braci Patriarchów, Prymasów, Arcybiskupów, Biskupów i innych Arcypasterzy, którzy żyją w zgodzie i łączności ze Stolicą Apostolską, O POPIERANIU PRAWDZIWEJ JEDNOŚCI RELIGII." http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/pius_xi/encykliki/mortalium_animos_06011928.html) - to ona była chyba pierwsza ("Dan w Rzymie, u św. Piotra, 6 stycznia, w uroczystość Zjawienia się Pana Naszego, Jezusa Chrystusa, w roku 1928, w szóstym roku Naszego Pontyfikatu."). Doradzam lekturę - tyle że narazi się Pani na dysonans poznawczy, bo encyklika ta mówi coś zgoła odmiennego od "Ut unum sint".

Tak bowiem jest, ale w naszym Kościele jest do tego nieodzowny również Sakrament Pojednania.

Jedna się równy z równym. W sakramencie w którym "proch mizerny" staje przed swoim Stwórcą nazwa "pojednanie" nie jest na miejscu.

Dla mnie oaza wcale nie jest jak rodzina - za dużo tam dziewczyn przez co nie opiera się to na zdrowych relacjach. Za dużo jest obgadywania się i jakiś intryg, złośliwości, obrażania się na siebie i humorów.

Tak bywa wśród dzieci i młodzieży, co jest przecież normalnym.
Wśród dorosłych "Kościół Domowy" już jest inaczej. W każdym bądź razie u nas, na Zachodzie.

jp7 napisał:

Kościół jest Jeden (Święty, Powszechny i Apostolski). Do tego z powodów kurtuazyjnych (i historycznych) Kościół pozwala na zachowanie tej nazwy odłączonym od wspólnoty z Papieżem Kościołom Wschodnim.

Na Katoliku, wyznawca prawosławia napisał:

Jasno jest powiedziane poza Cerkwią nie ma zbawienia, nie ma sakramentów poza Cerkwią.

Klarcia skomentowała:

http://www.dyskusje.katolik.pl/viewtopic.php?p=528354&highlight=jasno+powiedziane+poza+cerkwi%B1+++zbawienia+++sakrament%F3w+poza+cerkwi%B1#528354

Wysłany: Wto Maj 12, 2009 2:41

Na co jej odpowiedziano - "Klarciu, nie skomentuję tego, pozostawie cię na pożarcie twoim współwyznawcom"

Jak widać - również na tym forum - moi współwyznawcy -Klarci- nie oszczędzają.

Klarcia błędnie skomentowała. KRK nie twierdzi, ze poza Nim nie ma sakramentów.

Klarcia błędnie skomentowała. KRK nie twierdzi, ze poza Nim nie ma sakramentów.

To ja już jestem totalnie ogłupiała.
Zaczynam suę gubić, co twierdzi Kk, a czemu zaprzecza.
I do jasnej choinki - gdzie w końcu znajduje sią Prawda?
Myślałam, że pełnia środków zbawienia jest w Kościele rzymsko-katolickim. Teraz dowiaduję się, że jedynie prawdziwym jest jakiś KRR. Przecież nie Będę zawracała głowy Benedyktowi XVI i prosiła go o wyraźne określenie - co tak naprawdę jest naszym Kościołem.

Jeżeli ja, katoliczka zaczynam się gubić (to tej pory doskonale sobie radziłam w rozumieniu meandrów naszej duchowości) - toć przecież ateiści, którzy trafią na katolickie fora, skwitują treści na nich zawarte krótko.
Nie będę pisała jak - bo mi się znowu od Moderacji oberwie.
Ludzie!!!
Coraz wyraźniej dostrzegam, jak źle jest w naszym Kościele - i winy za to nie ponosi SOBOR WATYKANSKI II.
Jestem przekonana, że przyczyną tego galimatiasu, jest brak pokory i nieposłuszeństwo aktualnym pontyfikatom.

Jak widać - również na tym forum - moi współwyznawcy -Klarci- nie oszczędzają.

Bo "prawosławny" miał (częściowo - vide post TKN) rację. Nie ma zbawienia poza Kościołem. (określenie Cerkiew znaczy Kościół) W wyjątkowych przypadkach można należeć do Kościoła bez widocznych znaków, ale to jest wyjątek, nie reguła.

Klarcia błędnie skomentowała. KRK nie twierdzi, ze poza Nim nie ma sakramentów.

To ja już jestem totalnie ogłupiała.
Zaczynam suę gubić, co twierdzi Kk, a czemu zaprzecza.
I do jasnej choinki - gdzie w końcu znajduje sią Prawda?

Prawda tam gdzie była - w Kościele.
W Kościele jest pełnia sakramentów, ale część Kościołów czy "wspólnot eklezjalnych" odrywając się od Kościoła "przywłaszczyła sobie" Sakramenty. I tak - chrzcić może każdy, nawet ateista/buddysta/dziecko (byle zrobił to poprawnie, tzn. wodą, z wypowiedzeniem "ja ciebie chrzczę", i byle miał właściwą intencję). Stąd sakrament chrztu jest ważny niemal w każdym "kościele".  Gorzej z sakramentami, które dla ważności wymagają odpowiedniego szafarza -  to jest księdza (prezbitera) bądź biskupa. Stąd Eucharystia u większości protestantów nie jest ważna, Pokuta - również nie, małżeństwo... hmmm. nie wiem (udzielają go sobie sami małżonkowie), bierzmowanie (konfirmacja) - nieważne (tzn - ważne w inny sposób jako akt herezji skutecznie zrywa więź z Kościołem). Sakramenty te są ważne także u prawosławnych, mimo, iż oni nie są w Kościele. Ale sakramenty te są "własnością" Kościoła - chrzest włącza do Kościoła itp. Co więcej - jeśli ktoś nie ze swojej winy jest w "prawosławiu", nie zna wiary Katolickiej - to ma szansę na zbawienie takie same jak my.( Spowiedź u kapłana prawosławnego w obliczu śmierci jest ważna zawsze, nawet dla katolika.)

Myślałam, że pełnia środków zbawienia jest w Kościele rzymsko-katolickim. Teraz dowiaduję się, że jedynie prawdziwym jest jakiś KRR. Przecież nie Będę zawracała głowy Benedyktowi XVI i prosiła go o wyraźne określenie - co tak naprawdę jest naszym Kościołem.

Wystarczy poczytać nauczanie Kościoła. Teksty z ostatnich 150 lat...  Pełnia zbawienia = wszystkie sakramenty, bez "skutków ubocznych".

Jeżeli ja, katoliczka zaczynam się gubić (to tej pory doskonale sobie radziłam w rozumieniu meandrów naszej duchowości) - toć przecież ateiści, którzy trafią na katolickie fora, skwitują treści na nich zawarte krótko.

"Głupstwo dla pogan, zgorszenie dla żydów". Nihil novi sub sole.

Coraz wyraźniej dostrzegam, jak źle jest w naszym Kościele - i winy za to nie ponosi SOBOR WATYKANSKI II.
Jestem przekonana, że przyczyną tego galimatiasu, jest brak pokory i nieposłuszeństwo aktualnym pontyfikatom.

Oewszem - ale ogólniej - nieposłuszeństwo Papieżom. Niektórzy papieże przestrzegali że zrównanie w prawach Religii Prawdziwej z tymi błędnymi   doprowadzi do indyferentyzmu. Inni albo i ci sami, ze wspólne modlitwy z innowiercami odniosą ten sam skutek. Inni, że zastąpienie łaciny w liturgii językami narodowymi doprowadzi do błędów czy wręcz herezji przy tłumaczeniu. itp. Prawie wszystko co mamy - było przez Papieży przewidziane. :-(

Proszę Pani, zamiast dyskutować na tym forum proszę przeczytać parę książek na temat nauki Kościoła Katolickiego, potem wychodzą takie głupoty, jak "Myślałam, że pełnia środków zbawienia jest w Kościele rzymsko-katolickim. Teraz dowiaduję się, że jedynie prawdziwym jest jakiś KRR." Oczywiście, że pełnia środków zbawienia jest tylko w Kościele Katolickim! Kościół Rzymsko-Katolicki to tylko jeden z kościołów sui iuris składających się na Kościół Katolicki. Innymi Kościołami sui iuris są np. Ukraiński Kościół Greckokatolicki, czy Syromalabarski Kościół Katolicki. Pełnia środków zbawienia nie oznacza, że tylko w tym kościele sprawuje się ważnie sakramenty! Jeśli chodzi o sakrament chrztu, to zasadniczo ważnie udziela się go u luteran, kalwinistów, ale np. nie u baptystów. Jeśli chodzi o inne sakramenty jak np. Eucharystii, czy Kapłaństwa to ważnie się go udziela w Kościołach siostrzanych, np. w cerkwii prawosławnej. Nie mają one pełnej komunii z Kościołem katolickim, ale jest z nim związany sakramentami. Właśnie dlatego te kościoły nazywa się siostrzanymi - ze względu na sakramenty i na sukcesję.

Proszę więcej czytać o nauce Kościoła, naprawdę się to przyda Pani.

@jp7

Fakt jest to wyjątek, ale proszę zwrócić uwagę na to, że ogromna większość prawosławnych to schizmatycy materialni, a nie formalni, a jak wiemy schizma materialna nie jest grzechem.

Przy okazji podzielę się pewną refleksją. Większość ogromna kapłanów prawosławnych to schizmatycy materialni, a więc sprawują Mszę świętą godnie, bo bez grzechu. Z drugiej strony mamy suspendowanych kapłanów FSSPX, którzy wiedzą, że są suspendowani za przyjęcie święceń bez dymisoriów (albo, co bardziej prawdopodobne - są ignorantami), a mimo to sprawują władzę święceń. Podobnie rzecz się ma z NOMem. Mamy kapłana, który świadomie popełniając nadużycia często odprawia niegodziwie i mamy prawosławnego kapłana - heretyka materialnego, który sprawuje o wiele godziwiej o takiego novusowca. Problem w tym, że uczestnicząc w NOMie z nadużyciami spełniamy obowiązek niedzielny, a uczestnicząc w cerkwii prawosławnej - nie. Oczywiście wiem, że rozwiązaniem jest pójścia na godny NOM, czy na KRR - SP, ale chodzi mi o to, że w takich rozwiązaniach teoretycznych im dalej w las tym więcej drzew

@p. Kalistrat
1) KRR - toż to Klasyczny Ryt Rzymski. Reszta Pana wypowiedzi jest więc nie na temat ;-)
2) Nie mnie oceniać grzechy innych. W mojej obecności nie grzeszą, pouczyć ich za bardzo możliwości nie mam. (Zwłaszcza, kiedy ci inni to zbiorowość...) (Ale kapłan prawosławny raczej wie o istnieniu Kościoła Katolickiego, czy Papieża, i wie, że Papież (choćby jako patriarcha zachodu) jest ważny dla jedności Kościoła.)
3) "Ignorancja" czy też fałszywe (o ile jest fałszywe) mniemanie (co do suspensy) sprawia, że Msza sprawowana jest godnie. 

Jeśli "święcenia biskupie" były wynikiem stanu konieczności (bądź przekonania o takim stanie), oznacza to też, ze świecenia kapłańskie też, a to oznacza, że suspensy mimo wszystko nie ma. A nawet jeśli jest Pan przekonany że jest- może pan z jakiejkolwiek słusznej przyczyny o sakrament prosić. Ale o tym rozstrzygnie Stolica Piotrowa.