Kronika reformy

Może to i symulacja, ale to nie przeszkadza Ojcu Świętemu Benedyktowi XVI odwiedzać luterańskie świątynie i się tego nie wstydzi. Chyba uważa ich za wyznanie najbliższe Kościołowi Katolickiemu wśród protestantów

no i chyba dobrze uważa Z heretyckich wyznań to najmniej "odleciało", są nawet frakcje luterańsko-katolickie które szukają zbliżenia z Kościołem Rzymskim. Co nie zmienia faktu, że to odszczepieńcy.

Nawet FSSPX w krajach nadbałtyckich ma kontakty z konserwatywnymi  luteranami.

z tym, że księża Bractwa nie ukrywają, że zależy im na ich nawróceniu

Cytuj

    Kiedyś wielki polski papież Jan Paweł II mówił o dwóch płucach chrześcijaństwa:
    wschodnie – prawosławie i zachodnie – katolicyzm. Pomiędzy płucami jest zawsze serce –
    protestantyzm, który od 490 lat jest obecny zarówno na Zachodzie, jak i na Wschodzie.


Ładnie to napisali

wzruszyłem się, kurde
srutututu blablabla

Byly luteranin z Kosciola Wysokiego :

http://vimeo.com/14322888

Odnowiciele często mówią, że wiele możemy nauczyć od protestantów. Wskazują na różne elementy, pomijając liturgię luterańską, która faktycznie mogłaby być wzorem, jeśli chodzi o staranność.

bo odnowiciele mówiąc o protestantach myślą o zielonoświątkowcach albo innych charyzmatykach.
Liturgia luterańska faktycznie jest ładna i staranna nawet w swojej prostocie. 


http://news.fsspx.pl/?p=819

„Jeśli mówi się, że jesteśmy przeciwko ekumenizmowi, to nie oznacza, iż jesteśmy przeciwko jedności chrześcijan — mówił bp Fellay. — My tylko krytykujemy środki, jakie mają do tego prowadzić. (…) Nie jesteśmy przeciw dyskusjom. To dobry środek prowadzący do jedności. Nie możemy jednak zgodzić się na zmianę depozytu wiary. Może się pan zdziwi, ale na przykład w krajach bałtyckich utrzymujemy kontakt z konserwatywnymi pastorami luterańskimi, którzy są zaniepokojeni postępem progresizmu w ich wspólnotach. Nie oznacza to jednak, że jesteśmy z nimi we wspólnocie. Prawdziwa jedność może się dokonać jedynie na gruncie wspólnej wiary. Na fundamencie prawdy. Inne sposoby dochodzenia do jedności nie mają nic wspólnego z wiarą”.

a i tak z innej beczki, jak co to prosze przenieść pytanie, czy w POlsce wprowadzono Mszal z '65r w'ogole i co z tym "Mszałem Wyszyńskiego" ?

a i tak z innej beczki, jak co to prosze przenieść pytanie, czy w POlsce wprowadzono Mszal z '65r w'ogole i co z tym "Mszałem Wyszyńskiego" ?

Na pewno wprowadzono Ordo Missae. Np. jeden z numerów katowickich "Wiadomości Diecezjalnych" został wydany właśnie jako Ordo Missae z 1965. Natomiast kompletny Mszał polsko-łaciński "Wyszyńskiego" ukazał się dopiero w 1968 r. W "Wobec Boga czy według świata" (na s. 167) p. Milcarek pisze, że słyszał o Mszale ołtarzowym z 1965 r., ale go nie widział. Ja nie trafiłem na taki Mszał, zresztą nie wiadomo, kto i gdzie miałby go wydrukować.

Jeszcze raz o rodowodzie II Modlitwy Eucharystycznej:

Czy II ME to w ogóle jest tekst starożytny? Nie. To jest tekst ułożony w ramach posoborowej reformy liturgii, przez zespół ekspertów (a ściślej: przez podzespół zespołu eksperckiego nr 10), którego relatorem był ks. prof. Pierre Jounel z Instytutu Katolickiego w Paryżu. II ME ułożono z wykorzystaniem anafory ze starożytnego dziełka "Traditio apostolica", przypisywanego św. Hipolitowi Rzymskiemu (+ 235), dlatego nazywanej niekiedy "anaforą Hipolita" lub "kanonem Hipolita". Poniżej, na samym końcu wpisu, podaję tekst anafory z "Traditio", każdy może sobie ją porównać z II ME i wyrobić własne zdanie o relacji między dwoma tekstami. Pamiętajmy też, że II ME może być stosowana z innymi prefacjami, niekoniecznie z własną. W praktyce rzadko kiedy jest stosowana z własną prefacją. Jeśli zaś odjąć prefację, to z "anafory Hipolita" w II ME nie zostaje już prawie nic. Annibale Bugnini, sekretarz Consilium koordynujący całość prac, wypowiedział się następująco na temat sposobu wykorzystania "anafory Hipolita" w tworzeniu II ME (cytat z jego La riforma liturgica, 2 wyd., Rzym 1997, s. 451):

"Zamierzano ułożyć anaforę krótką i stosującą bardzo proste pojęcia. Dlatego wzięto jako inspirację anaforę Hipolita. Chociaż jednak zaczerpnięto z tej anafory liczne sformułowania i pojęcia, nie mamy tu do czynienia z jakimś nowym jej wydaniem. Nie dało się zachować struktury anafory Hipolita, ponieważ nie posiada ona ani Sanctus, ani epiklezy konsekracyjnej przed opowiadaniem o ustanowieniu, ani wspomnienia świętych ani modlitw wstawienniczych. Wszystkie te elementy rozwinęły się już po Hipolicie i nie mogło ich zabraknąć dziś w anaforze rzymskiej. Poza tym różne wyrażenia i sformułowania anafory Hipolita są archaiczne i trudno zrozumiałe, dlatego nie można ich było umieszczać w anaforze współczesnej".

(...)

Wśród historyków liturgii dominowało kiedyś przeświadczenie, że do III w. istniała jedna wspólna liturgia, która potem zaczęła się różnicować, ale ten pogląd został przezwyciężony już przez Antona Baumstarka (+ 1948).


http://www.liturgia.pl/blogi/Maciej-Zachara-MIC/O-tym-ze-II-Modlitwa-eucharystyczna-NIE-JEST-najstarsza-modlitwa-jaka-mamy.html

Ciekawa postać ten Marianin:

Maciej Zachara MIC

Marianin. Rocznik 1966. Absolwent Papieskiego Instytutu Liturgicznego na rzymskim "Anselmianum". Ojciec duchowny Seminarium Księży Marianów w Lublinie. Prezbiter wspólnoty neokatechumenalnej na lubelskiej Poczekajce. Odprawia Mszę św. w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego w kościele Niepokalanego Poczęcia NMP przy ul. Staszica w Lublinie. Stała współpraca z miesięcznikiem "Oremus".

Szczególne zainteresowania: historia liturgii chrztu i bierzmowania, rozwój obrzędów Mszy świętej, wzajemna relacja Mszałów Pawła VI i Piusa V.

Muszę powiedzieć, że kiedyś jego komentarze liturgiczne w OREMUS'ie były o wiele bardziej "posoborowe", niż ten tekst. Ponad 10 lat temu przestaliśmy kupować to wydawnictwo, właśnie z powodu tych komentarzy.

Ponad 10 lat temu przestaliśmy kupować to wydawnictwo, właśnie z powodu tych komentarzy.

A krótko po tym o. Maciej napisał książkę, w której rozprawił się z posoborowymi mitami nt. celebrowania twarzą do ludu, języka narodowego itd. Książka dla niepoznaki miała okładkę autorstwa Kiko...

Cóż - tradsi z neonami podzielają opinię, ze NOM to kiepsko się nadaje do odprawiania Mszy. My pozostajemy przy starym mszale, Kiko postanowił poprawić nowy...

Odnośnie wplywu reformy lit na ekumenizm musze sie ,,pochwalic,, malym zgrzytem ekumenicznym z racji tyg ekumenicznego seminarium wyslalo mnie na spotkanie z jakims teologiem prawosławnym ktory mial odwiedzic uniwersytet. Na spotkaniu wypatrzyl mnie jakis mlody batiuszka i zagadal. Gdy dowiedzial sie ze jestem na V roku zadowolony powiedzial ,,O! To już subdiakon!,, gdy powiedzialem ze juz nie swieca subdk. byl zszokowany: ,,Tak!? Oj, to przepraszam, nie wiedzialem... To tylko swiecenia niższe przyjmujecie?,, Gdy powiedzialem ze tez zniesli to sie troche zmieszal i po chwili krepujacej ciszy zapytal: ,,Ale tonsura to chyba jest jeszcze?,, :-)

świetne... Wynika z tego, że oni nie wiedza nawet z kim rozmawiają...w tym "dialogu"...hehe

świetne... Wynika z tego, że oni nie wiedza nawet z kim rozmawiają...w tym "dialogu"...hehe

Dwa tygodnie temu byłem w Tomaszowie Lubelskim (Zamojskie), gdzie przypadkowo poznałem ks. proboszcza parafii prawosławnej
(takich księży i proboszczów daj Boże!).
Ale zapytał mnie, czy w tabernakulum (u katolików) znajdują się uświęcone komunikanty!
(To na moje pytanie, czy w kościele prawosławnym mam uklęknąć przed.... no właśnie, bo nie potrafiłem dojrzeć wiecznej lampki.)

świetne... Wynika z tego, że oni nie wiedza nawet z kim rozmawiają...w tym "dialogu"...hehe

Dwa tygodnie temu byłem w Tomaszowie Lubelskim (Zamojskie), gdzie przypadkowo poznałem ks. proboszcza parafii prawosławnej
(takich księży i proboszczów daj Boże!).
Ale zapytał mnie, czy w tabernakulum (u katolików) znajdują się uświęcone komunikanty!
(To na moje pytanie, czy w kościele prawosławnym mam uklęknąć przed.... no właśnie, bo nie potrafiłem dojrzeć wiecznej lampki.)

Też ciekawie...podobno w cerkwi się nie przechowuje Najświętszego Sakramentu...ale tylko gdzieś tak czytałem, nie wiem prawdę mówiąc...

świetne... Wynika z tego, że oni nie wiedza nawet z kim rozmawiają...w tym "dialogu"...hehe

Dwa tygodnie temu byłem w Tomaszowie Lubelskim (Zamojskie), gdzie przypadkowo poznałem ks. proboszcza parafii prawosławnej
(takich księży i proboszczów daj Boże!).
Ale zapytał mnie, czy w tabernakulum (u katolików) znajdują się uświęcone komunikanty!
(To na moje pytanie, czy w kościele prawosławnym mam uklęknąć przed.... no właśnie, bo nie potrafiłem dojrzeć wiecznej lampki.)

Też ciekawie...podobno w cerkwi się nie przechowuje Najświętszego Sakramentu...ale tylko gdzieś tak czytałem, nie wiem prawdę mówiąc...

Generalnie się nie przechowuje. Czasem jednak tak- np. na potrzeby liturgii św. Grzegorza Wielkiego.
Schizmatycy wschodni nieco inaczej rozumieją przeistoczenie. Nie adorują Najświętszego Sakramentu i niechętnie patrzą na ten katolicki zwyczaj.

Nie tylko oni. Klerycy grekokatoliccy (szczególnie ukraińcy) patrzą często dziwnie na naszą praktykę adoracji. Słyszałem nawet komentarz, że ,,łacinnicy przglądają się P. Jezusowi,, ale tez znalem takiego ktory przychodzil do nas na adoracje i nawet klękał.