Kronika reformy

Z cyklu "Kronika reformy" - tym razem Afryka (podprowadzone z Rebelki).

"Trzeba jeszcze dodać, że sami wierni byli mocno zdezorientowani zachodzącymi po Soborze Watykańskim II zmianami, chociażby tylko zmianami w liturgii. Wprowadzano je pospiesznie, bez należytego przygotowania wiernych. To szokowało! Odwrócenie kapłana twarzą do ludu, Komunia św. przyjmowana w postawie stojącej i podawana na rękę... i tyle innych zmian! Ludzie w Burundi i Rwandzie są dobrymi obserwatorami. Widzieli np., że mszalnego kielicha nikt poza kapłanem nie mógł dotykać, bo nawet gdy wypadało go przygotować i przynieść do ołtarza siostrze zakonnej, to brała go nie gołą ręką, lecz przez purifikaterz, przez kawałek białego płótna. Tak było! A teraz wynosił kielich do ołtarza zwyczajny chłopak-ministrant, biorąc go gołą ręką. Tak, szły zmiany! To co dawniej należało zachować pod ścisłym rygorem, np. post przed Komunią świętą od północy, teraz mogło być zmienione według-jak sądzili- upodobania kapłana. Niektórzy próbowali wyciągać wnioski: Może z czasem i inne "święte" przepisy Kościoła zostaną zmienione? Może i trudne Boże przykazania przestaną obowiązywać? To wszystko nie mogło dobrze uformować sumień katolików świeckich, nie mogło przygotować prostych wiernych do podejmowania zgodnie z wolą Bożą trudnych zadań, które stawiało przed nimi życie."

o. Teofil Kapusta OCD, "Miłość nigdy nie ustaje", str. 69-70, Wyd. oo. Karmelitów Bosych, Kraków, 1996

Z cyklu "Kronika reformy" - tym razem Afryka (podprowadzone z Rebelki).

"Trzeba jeszcze dodać, że sami wierni byli mocno zdezorientowani zachodzącymi po Soborze Watykańskim II zmianami, chociażby tylko zmianami w liturgii. Wprowadzano je pospiesznie, bez należytego przygotowania wiernych. To szokowało! Odwrócenie kapłana twarzą do ludu, Komunia św. przyjmowana w postawie stojącej i podawana na rękę... i tyle innych zmian! Ludzie w Burundi i Rwandzie są dobrymi obserwatorami. Widzieli np., że mszalnego kielicha nikt poza kapłanem nie mógł dotykać, bo nawet gdy wypadało go przygotować i przynieść do ołtarza siostrze zakonnej, to brała go nie gołą ręką, lecz przez purifikaterz, przez kawałek białego płótna. Tak było! A teraz wynosił kielich do ołtarza zwyczajny chłopak-ministrant, biorąc go gołą ręką. Tak, szły zmiany! To co dawniej należało zachować pod ścisłym rygorem, np. post przed Komunią świętą od północy, teraz mogło być zmienione według-jak sądzili- upodobania kapłana. Niektórzy próbowali wyciągać wnioski: Może z czasem i inne "święte" przepisy Kościoła zostaną zmienione? Może i trudne Boże przykazania przestaną obowiązywać? To wszystko nie mogło dobrze uformować sumień katolików świeckich, nie mogło przygotować prostych wiernych do podejmowania zgodnie z wolą Bożą trudnych zadań, które stawiało przed nimi życie."

o. Teofil Kapusta OCD, "Miłość nigdy nie ustaje", str. 69-70, Wyd. oo. Karmelitów Bosych, Kraków, 1996

Piękne podsumowanie mechanizmu deskaralizacji. Jak deskaralizacja liturgii przeklada sie na utrate wiary. Posoborowcy jednak tylko powiedza na taki argument, ze najzwyczajnie zabraklo "odpowiedniej katechezy".

Msza dialogowana odprawiona versus populum w 1960 roku:

http://the-hermeneutic-of-continuity.blogspot.com/2009/05/what-dialogue-mass-looked-like.html

Jeszcze raz o. Małaczyński:

- Obecnie celebrans to nie jest wierny wykonawca rubryk, lecz przewodniczący zgromadzenia liturgicznego, ewangeliczny gospodarz wydobywający ze swojego skarbca rzeczy stare i nowe.
- W bardzo wielu kościołach dokonano udanej adaptacji wnętrza do odnowionej liturgii.
- Dla lektorów, psałterzystów i członków zespołu śpiewaczego każde ich wystąpienie jest równocześnie wyznaniem wiary.

("Ruch Biblijny i Liturgiczny", zeszyt 4, rok 1976)

Z cyklu "Kronika reformy" - tym razem Afryka (podprowadzone z Rebelki).

Jak chodzi o dalsze tereny to czytałem wywiad z polskim jezuitą będącym na misji w Kirgistanie. Mówił, że od wojny do lat 80. był na terenie Kirgiskiej SRR tylko jeden ksiądz - Niemiec i że reforma liturgiczna do niego nie dotarła. Także do lat 80. odprawiano w KRR.

pogrzeb kazimierza jagiellonczyka i krolowej elzbiety - 1973 rok, niestety w postaci cyfrowej nie znalazlem wiecej zdjec
 
pewnie nom, jak Panstwo myslicie?

czy po prawej stoi Ks. Dziwisz?

czy po prawej stoi Ks. Dziwisz?

Niewiele się zmienił.

no cóż, co by nie mówić - to Prymas Wyszyński, wprowadzał NOM w naszym kraju...

no tak wypadło, że kardynał Wyszyński musiał to zrobić.

musiał? moim zdanie nie musiał

A co miał uczynić? W chwili promulgacji Novus Ordo w 1969 roku nie było jeszcze Bractwa św. Piusa X, nikt nie słyszał o diecezji Campos, zresztą nawet gdyby kardynał Wyszyński nie wprowadził NOM to zawsze Paweł VI mógł go zastąpić na stanowisku Prymasa Polski innym biskupem np. kardynałem Karolem Wojtyłą. Zresztą dyskusja historyczna ,,co było gdyby" to wróżenie z fusów. To tak jak spekulacje co by się stało gdyby Władysław IV zasiadł na carskim tronie w Moskwie czy teraz byśmy byli imperum.

czy gdyby Prymas powiedział, że NOM jest nie katolickim i go nie wprowadzi, a jak będzie chciał Go usunąć to uniezależni się od Watykanu to Paweł VI by ryzykował? Kard. Wyszyńskiego zaraz wsparły by komuchy i Paweł VI wydaje się, że by brał to pod uwagę. Mam wrażenie, że mógłby dla Polski pojawić się 30-letni okres przejściwoy, czy w ogóle jakieś specjalne traktowanie. A tak "by the way" jaki był stosunek Watykanu do polskiej państwowości? Od powstania listopadowego aż do braku przedstawiciela na pogrzebie Pana Prezydenta RP. Nie wyobrażam sobie takiego traktowania Niemców czy Rosjan...

A co miał uczynić? W chwili promulgacji Novus Ordo w 1969 roku nie było jeszcze Bractwa św. Piusa X, nikt nie słyszał o diecezji Campos

Jeżeli uważamy kard. Wyszyńskiego za postać wybitną, to   powinniśmy oczekiwać, że to m.in właśnie On bez oglądania się na innych był predestynowany do obrony liturgii i to on mógł być przykładem dla Bractwa,czy Campos a nie odwrotnie. Ale to tak na marginesie.

A co miał uczynić? W chwili promulgacji Novus Ordo w 1969 roku nie było jeszcze Bractwa św. Piusa X, nikt nie słyszał o diecezji Campos

Jeżeli uważamy kard. Wyszyńskiego za postać wybitną, to   powinniśmy oczekiwać, że to m.in właśnie On bez oglądania się na innych był predestynowany do obrony liturgii i to on mógł być przykładem dla Bractwa,czy Campos a nie odwrotnie. Ale to tak na marginesie.

to "Jeżeli" wydaje się być kluczowe...

taka ciekawostka z Wikipedii na temat Ruchu Księży Patriotów:

"Organizacja rozpoczęła również wydawanie własnego czasopisma pod nazwą Głos Kapłana, przy czym jeszcze w tym samym roku ks.kard. Stefan Wyszyński zabronił księżom jego czytania"

Jak się czuł kilkudziesięcioletni, wykształcony człowiek, który zabroniono przeczytania jakiegoś tekstu...