Problem w procesie beatyfikacyjnym Jana Pawła II

http://www.tvn24.pl/-1,1598434,0,1,cien-rzucony-na-beatyfikacje-jana-pawla-ii,wiadomosc.html

To kolejna "kaczka dziennikarska", widocznie twórca tego artykułu chce odwrócić uwagę naszą od rzeczy istotnych. To "medialne odgrzewanie"  spraw Wojtyły zaczyna być nudne dla czytelników.
Z resztą wątpię, by człowiek który przez tyle lat świadomie doprowadzał do coraz większej nędzy duchowej Kościół Katolicki mógł zostać wyniesiony na ołtarze.

Mimo wszystko chyba lekka przesada z tym "świadomie doprowadzał do (...) nędzy duchowej (...)".

Po to jest proces aby potwierdzić lub nie czy ktoś jest święty.

Mimo wszystko chyba lekka przesada z tym "świadomie doprowadzał do (...) nędzy duchowej (...)".

Tez mi sie nie podoba to okreslenie, w dodatku jest zupelnie niezgodne z rzeczywistoscia.

A reportaze na ten temat sa bzdurne - ot, jest jakas niespodziewana trudnosc (zapewne chwilowa), a robi sie z tego wielki PROBLEM, za chwile sie dowiemy o nadspodziewanej PRZESZKODZIE. (Na marginesie - nie jestem zwolennikiem jak najszybszego wyniesienia na oltarze Papieza Jana Pawla II)

Ja też nie jestem zwolennikiem... Ale p. Major dobrze napisał - po to jest proces, żeby wyjaśnił wątpliwości. Nie nam sądzić, czy papież robił coś świadomie czy nieświadomie. Kategoryczne stwierdzenie, że coś jest niezgodne z rzeczywistością też nie powinno mieć miejsca. Ja mam nadzieję, że ma ks. pauluss rację, ale powstrzymam się od pisania, że NA PEWNO tak było.

@ p. Waldemar

 Może Pan traktować to, co napisałem, jak  Pan chce. Ale moja wypowiedź dotyczyła wprost tego, co napisał ks. pauluss : "Też mi się nie podoba to określenie, w dodatku jest zupełnie niezgodne z rzeczywistością". Moja odpowiedź, wyrwana z kontekstu, może wydawać się "poprawna politycznie", ale tak nie jest. Jeżeli chodzi o JP II naprawdę trudno wypowiedzieć się kategorycznie, zwłaszcza, że chodzi tu o ocenę motywacji.

Akurat o stanie czyjejś świadomości nie mamy prawa wypowiadać się kategorycznie, gdyż nie mamy dostępu do duszy delikwenta.

Akurat o stanie czyjejś świadomości nie mamy prawa wypowiadać się kategorycznie, gdyż nie mamy dostępu do duszy delikwenta.

Znam przynajmniej trzy przypadki (zresztą proszę zwrócić uwagę na ich wspólny mianownik), że Pani wypowiedź jest kompletnie fałszywa:

1. Gdy wychowujemy dzieci i sądzimy ich czyny to musimy wniknąć w ich swiadomość
2. Gdy prawdziwy sąd sądzi oskarżonego to musi wniknąć w jego swiadomość (vide salomonowy wyrok)
3. Gdy kapłan wysłuchuje spowiedzi musi wniknąć w świadomość penitenta (koniecznie przy grzechach śmiertelnych).

Proszę zwrócić uwagę, że w tych sytuacjach trzeba wejść i dotrzeć do świadomości osób sądzonych. W tych (przynajmniej) przypadkach bowiem otrzymaliśmy od Pana Boga władzę sądzenia. Właśnie ci - co propagują polityczną poprawność - usiłują zniszczyć w nas ten nałożony przez Boga obowiązek.

Częściowo zgoda, ale ludzka świadomość jest na tyle skomplikowana, że nawet przy dogłębnych próbach wnikania w nią nasze osądy czasami mogą być błędne. Nawet jeśli znamy kogoś bardzo dobrze.

Nie chcę zakładać nowego wątku, więc napiszę w tym. W Drawsku Pomorskim (w którego okolicach jest słynny poligon) Jan Paweł II już został kanonizowany W kościele p.w. św. Pawła Apostoła nad ołtarzem z lewej strony (patrząc od głównego wejścia) znajduje się witraż z jego wizerunkiem i podpisem "św. Jan Paweł II"
http://paweldrawsko.ovh.org/index.php?option=com_ponygallery&Itemid=23&func=detail&id=81#ponyimg
(na tym zdjęciu nie widać dobrze tytułu "św.", trzeba się trochę przypatrzyć, ale na żywo jest dobrze widoczny)
Dziś kolega mówił mi że tak samo jest w Szczecinie w kościele na os. Głębokim, ale tam nie byłem, więc potwierdzić nie mogę.

@Pani Teresa

Akurat o stanie czyjejś świadomości nie mamy prawa wypowiadać się kategorycznie, gdyż nie mamy dostępu do duszy delikwenta.

Znam przynajmniej trzy przypadki (zresztą proszę zwrócić uwagę na ich wspólny mianownik), że Pani wypowiedź jest kompletnie fałszywa:

Myli się Pan. Pani Teresa użyła słowa "my", określającą nas tu "zgromadzonych", co oznacza, że
1) My (jako forum Krzyż) nie wychowujemy dzieci
2) My (jako forum Krzyż) nie jesteśmy kompetentnym sądem
3) My (jako forum Krzyż) nie jesteśmy kapłanem.
My to nie "niektórzy z nas", ani też "każdy/żaden z nas" - (fałszywość twierdzenia "Akurat o stanie czyjejś świadomości żaden z nas nie ma prawa wypowiadać się kategorycznie, gdyż żaden z nas nie ma dostępu do duszy delikwenta." - Pan owszem udowodnił) ;-)

Ja jestem uczestnikiem forum i "mimo to" wychowuję dzieci ergo muszę od czasu do czasu wniknąć w ich świadomość. Zwykle to robię pytając : "A cożeś ty sobie dziecię myślałoś gdyś to czyniło?). No i proszę zwrócić uwagę, że częściowo, ale jednak,  Pani Teresa przyznała mi rację? Może to oznaczać chwalebną spolegliwość Pani Teresy ale może też oznaczać rozumową zgodę (choćby częsciową) z moją argumentacją.

A nie zdarzyło się Panu nigdy pomylić w ocenie tego, cóż dziecię myślało? 

He he, właśnie jedna z córek - nieczytając co piszę - powiedziała, ze musi przeglądnąć co ja właściwie tu smaruję
Czyż nie jest to dowód przez przykład, ze i na forum jesteśmy rodzicami?

Mój syn zawsze czyta zza pleców co piszę (chyba że śpi, jak teraz...).

Dziwna sprawa, jak czytam w opisany sposób Sumę Teologiczną, to wszystko rozumiem; jedne rzeczy wynikają z drugich. Jak czytam w ten sposób Chestertona, to wszystko staje się jasne; u niego wszystko się doskonale zazębia. Jak czytam kard.Newmana rozumiem rozwój Kościoła. Niestety jak czytam o niektóre "uznane" dzieła (chwalone choćby niedawno przez niektórych uczestników tego forum) to muszę powiedzieć, że nic nie rozumiem. Po prostu mieszanina emocji i zdań ogólnych. Żadnej ale to żadnej dbałości o ZROZUMIENIE. Wyłącznie apologetyka. Owszem mozna ludzi tym gadaniem nawrócić, ale na jak długo? Przyjdzie potem diabeł pod przebraniem intelektualisty i całą tą gadaną konstrukcję w naszym "nawróconym" błyskawicznie zniszczy, utwierdzając - już byłego nawróconego - w jego odstępstwie. I to jest przyczyna dla której wręcz walczę o jak najdokładniejsze rozumienie tego co naprawdę się pisze a nie co wydaje się, że się pisze.

Pan za duzo naukami scislymi sie zjamowal.  Tez bym tak chcial, aby kazdy tekst byl prosty w zrozumieniu i logiczny do bolu. Prosze jednak pamietac:
1. Byli wielcy ludzie, ktorych pisaniny nikt nie rozumial - pisali trudno i niezrozumiale, pomimo, ze ich odkrycia bly na prawde wielkie.

2. Autorzy nie musza pisac jezykiem implikacji logicznej i kwantyfikatorow, aby idz dziela byly wartosciowe i osiagaly swoj cel. Czasami chca najzwyczajniej zagrac na emocjach czytelnika. Czasami latwiej czlowieka przekonac emocjami niz logika. Powiem wiecej - nie ma ludzi calkowicie odpornych na emocje i nawet  logiczny wywod moze zyskac na sile gdy ma w sobie jakas nawet niemerytoryczna dawke emocji. Przykladowo piszac o Mszy trydenciej mozna przytoczyc suche fakty o jej teologicznym znaczeniu o dekretach, motu proprio a zawsze nassza argumentacja bedzie lepsza gdy dodamy co czujemy na takiej Mszy.

Dla nas, chrześcijan, Stary i Nowy Testament zawsze stanowią jedną całość. Pisma Starego Testamentu są jakby pierwszym krokiem. W naszym przekonaniu, same w sobie pozostają niezrozumiałe dla kogoś, kto nie przeczytał Nowego Testamentu, który stanowi jakby drugi krok.

Jak sie to Panu podoba?

Ja po przeczytaniu tego wiem co autor mial na mysli i zreszta wcale to nie jest jego oryginalne spostrzezenie. Gdybym, czytal ksiazke to bym przelecial ten tekst w kilka sekund, stwierdzajac, ze rozumiem te jego mysl i przelecialbym dalej, Wcale bym sie glebiej nad tym nie zastanawial.