Pytania błahe i trywialne

Czy katolik może należeć do Organizacji Monarchistów Polskich?

Czy są w tej materii jakieś zastrzeżenia?

Czy katolik może należeć do Organizacji Monarchistów Polskich?

Czy są w tej materii jakieś zastrzeżenia?

A dlaczego nie mógłby należeć?

Może tylko ze względu na wilczy kapitalizm, który jest wpisany w program... 

jaki jest sens pisania przez niektorych sposrod Panstwa "+" w roznych konfiguracjach ilosciowych? Domyslam sie , ze to jakis znak modlitwy, ale po co to pisac?

Żeby pan pytał ++++++++++++++

Czytał ktoś "Apologetykę totalną" Ks. Kwiatkowskiego? Warto? Kosher?

Kiedyś na KNO był wpis ze zdjęciem chrzczonej katechumenki. Widać było, że woda leje się po włosach i być może wcale nie dotknęła skóry. Tak się zastanawiam ile chrztów może być z tego powodu nieważnych. Dzieci raczej są chrzczone jak jeszcze nie mają włosów, ale np. dorośli. Jaki jest stan duszy człowieka, który nie został ważnie ochrzczony i nie jest tego świadom. Stara się żyć w zgodzie z przykazaniami, otrzymuje wiatyk i rozgrzeszenie. Gdzie idzie?

Kiedyś czytałem w książce "Historia Mszy" dra P. Milcarka, że Stolica Apostolska jeszcze za pontyfikatu Jana Pawła II zniosła modlitwy eucharystyczne do Mszy z udziałem dzieci. Czy mógłby ktoś podać tytuł dokumentu, w którym była o tym mowa?

Kiedyś na KNO był wpis ze zdjęciem chrzczonej katechumenki. Widać było, że woda leje się po włosach i być może wcale nie dotknęła skóry. Tak się zastanawiam ile chrztów może być z tego powodu nieważnych. Dzieci raczej są chrzczone jak jeszcze nie mają włosów, ale np. dorośli. Jaki jest stan duszy człowieka, który nie został ważnie ochrzczony i nie jest tego świadom. Stara się żyć w zgodzie z przykazaniami, otrzymuje wiatyk i rozgrzeszenie. Gdzie idzie?

Wydaje mi się, że właśnie w takim wypadku możemy mieć do czynienia ze chrztem pragnienia. Jeśli ktoś autentycznie wierzy i zdaje sobie sprawę z tego czym jest chrzest, z tym, że myśli, że przyjął go ważnie a tak nie było. Gdyby zdawał sobie z tego sprawę na pewno ochrzcił by się, ponieważ pragnął być prawdziwym Dzieckiem Bożym. 

Wydaje mi się że woda zawsze dotknie skóry. A włosy to nie ciało człowieka?

A jak to rozumieć,

proszę wykazać mi , gdzie tkwi błąd w moim myśleniu:

1) Jeśli człowiek nawraca się jako dorosły, zmierza właśnie do kościoła na własny chrzest i uderza w niego samochód - mamy do czynienia ze chrztem pragnienia?!

2) Rodzice chrzczą malutkie dziecko, jest to zwyczajna praktyka chrztu, to dlaczego dziecko , które rodzice chcieli ochrzcić, dla którego o łaskę chrztu się modlili , a które przed własnym chrztem zmarło nie jest uważane za ochrzczone.

3) Bo jeśli pierwszy punkt odpowiadamy twierdząco to rozumiem,że polanie głowy wodą i wypowiedzenie formuły trynitarnej nie jest w szczególnych momentach konieczne?!

Oczywiście chodzi mi o rodziców, którzy tego chrztu chcą, a nie tych, którym jest to obojętne!

Chrzest pragnienia dotyczy tylko osoby która chce przyjąć chrzest, a nie tego, że inni chcą żeby ktoś został ochrzczony. Formuła trynitarna i chrzest z wody zostaje też czasami zastępowany przez chrzest krwi.

"KKK 1258 Kościół zawsze zachowywał głębokie przekonanie, że ci, którzy ponoszą śmierć za wiarę, nie otrzymawszy chrztu, zostają ochrzczeni przez swoją śmierć dla Chrystusa i z Chrystusem. Chrzest krwi, podobnie jak chrzest pragnienia, przynosi owoce chrztu, nie będąc sakramentem."

Chrzest nie dotyczy tylko osób, które chcą ten chrzest przyjąć np. rodzice chrzczący niemowlaka.

Pytanie chyba błahe, wydaje mi się, że bardzo błahe, ale spać mi w nocy nie dało:

Jeśli człowiek to ciało i dusza, to jeśli ciało ulega zniszczeniu po śmierci (kremacja albo rozkład naturalny), to nie ma człowieka, jest on tymczasowo "wyłączony" do zmartwychwstania, bo żyje tylko dusza. Czy dobrze rozumuję?

Chrzest nie dotyczy tylko osób, które chcą ten chrzest przyjąć np. rodzice chrzczący niemowlaka.

Ale oni to pragnienie wyrażają dopiero tuż przed chrzem.

Pytanie chyba błahe, wydaje mi się, że bardzo błahe, ale spać mi w nocy nie dało:

Jeśli człowiek to ciało i dusza, to jeśli ciało ulega zniszczeniu po śmierci (kremacja albo rozkład naturalny), to nie ma człowieka, jest on tymczasowo "wyłączony" do zmartwychwstania, bo żyje tylko dusza. Czy dobrze rozumuję?

Nie rozumiem co chce pan powiedzieć przez to, że jest człowiek ""wyłączony" do zmartwychwstania"...
Wydaje mi się, że faktycznie w tym sensie pana intuicja jest dobra, że sama dusza nie jest w pełni człowiekiem i "status ontologiczny" człowieka przed zmartwychwstaniem ciał, jest jakoś wybrakowany.
Z drugiej strony w takim myśleniu kryje się pewna pułapka. W tym sensie, że należy pamiętać, że opuszczając ten padół łez (pełen chwały Bożej), wychodzi też człowiek poza czas i nie wiadomo jaka jest relacja wieczności do czasu. Z naszego ziemskiego punktu widzenia wydaje się, że po śmierci umarli czekają na Sąd Ostateczny i dzień zmartwychwstania ciał. Ale na czym ma polegać czekanie w rzeczywistości bezczasowej? Więc trudno powiedzieć, że po śmierci dusza "przez jakiś czas" obywa się bez ciała...