Wybory 2011

jakby była opcja "mam to w ... małym poważaniu" to bym zaznaczył 

Jak to nie rozumiecie państwo o co chodzi?

To taki performance, zwracający udział obserwatorów na bezsens i losowość wyników demokratycznych wyborów 

Gdybym brał udział w wyborach to bym głosował na Kongres ... a tak to pozostaje przesłać linka z reklamą do znajomych głosujących.

Podoba mi się postulat o legalizacji broni. Proponuję dopisać coś w stylu: "Żony nie mają prawa zakazywać posiadania broni, motocykli i innych gadżetów".

Na kogo bdę głosował
1    0 (0%)
2    1 (100%)
3    0 (0%)
4    0 (0%)
5    0 (0%)
6    0 (0%)
7    0 (0%)
8    0 (0%)
9    0 (0%)
Głosów w sumie: 1

Proszę o wyjaśnienie tej ankiety, mój niedoskonały umysł nie potrafi jej roztrzaskać.

No jak to? Dwójka ma największe poparcie, hehe 

mojem zdaniem, p. Tkiller świadomie lub nieświadomie idealnie pokazał, jakie są różnice między partjami startującemi w wyborach w Polsce: różnią się one tylko numerami

Co chciał pokazać, to on tylko wie. Ale z Pana stwierdzeniem nie sposób się zgodzić. Chyba, że ktoś całkiem nie interesuje się tematem...

Ale z Pana stwierdzeniem nie sposób się zgodzić. Chyba, że ktoś całkiem nie interesuje się tematem ...

Problem z tym, że "polityka" interesuje się, i to bardzo, każdym z nas wilowymiarowo - jak pozyskać dla swoich celów dojąc i strzygąc przy okazji. Dlatego nie rozumiem pięknoduchów, którym zdaje się, że jak nie ma możliwości zaprowadzenia rządów według ich najlepszych (i uczciwych) wyobrażeń to już trzeba olać całą sprawę i pójść na wewnętrzną emigrację. Zewnętrzna w grę nie wchodzi, bo idealne państwo to Utopia a tej, jak wiadomo dotychczas nie zbudowano, bo co budownczy, to inna koncepcja.

/.../
Dlatego nie rozumiem pięknoduchów, którym zdaje się, że jak nie ma możliwości zaprowadzenia rządów według ich najlepszych (i uczciwych) wyobrażeń to już trzeba olać całą sprawę i pójść na wewnętrzną emigrację.
/.../

Ja też myślałem, że ich nie rozumiem... Teraz wydaje mi się, że jest to pójście na totalną łatwiznę. Może się mylę, ale tak to widzę.

Ja nie rozumiem, jak można być tak "opornym na rzeczywistość".
Zrozumiałbym, gdyby "prawicowcy" ciągle przegrywali - można by powiedzieć "Pan Bóg nie wymaga od nas byśmy wygrywali, wymaga jedynie byśmy walczyli" - OK
Tylko, że oni też wygrywają (tzn. nie oni tylko ich przedstawiciele) i natychmiast zdradzają swoje szczytne ideały 

Oczywiście w takim momencie, taki "prawicowiec", już nie jest "prawicowcem", tylko zdrajcą dla pozostałych "prawicowców", którzy aż się telepią by doczekać kolejnych wyborów i dać się ponownie prostacko oszukać kolejnemu "zbawcy narodu".

Zresztą. Nawet gdyby się udało, nawet gdyby zdarzyła się prawdziwa "kumulacja cudów" - wygrywa wybory prawicowy kandydat, nie rezygnuje ze swoich przedwyborczych postulatów, realizuje je mimo krzyków i ataków, zmienia konstytucję,....
to i tak 4,8,12 lat przychodzi do władzy "opozycja" i zmienia konstytucję, ustawy, ...
W demokracji stałość nie istnieje, problemem nie jest zwycięstwo w demokratycznych wyborach, problemem jest demokracja.

W demokracji stałość nie istnieje, problemem nie jest zwycięstwo w demokratycznych wyborach, problemem jest demokracja.

Otóż to. Większość z nas pragnęłaby polityka prawicowego i katolickiego, postępującego zgodnie z prawym sumieniem i zasadami katolicyzmu oraz niezłomnego w swych zasadach. Problem w tym, że taki polityk funkcjonujący w demokracji będzie po prostu nieskuteczny. Polityka demokratyczna to m.in. sztuka kompromisów. Oczywiście niektóre są do przyjęcia, ale w pewnych kwestiach nie można iść na układy. Wcześniej czy później nasz hipotetyczny idealny polityk, aby zachować czyste ręce i sumienie będzie musiał po prostu odejść.

Otóż to. "Nasz" idealny kandydat nigdy nie da rady sobie na arenie politycznej, a już na pewno w pojedynkę. W Polsce potrzebna jest na prawdę mocna partia PRAWDZIWIE katolicka.

Na pewno partia katolicka jest potrzebna w Polsce, ale do tego daleka droga. Np. pan Marek Jurek wybrał samotną drogę i zmierza od lat ku przepaści, bo nawet radnym nie ma szans zostać, już nie mówiąc o mandacie posła.

Na pewno partia katolicka jest potrzebna w Polsce, ale do tego daleka droga. Np. pan Marek Jurek wybrał samotną drogę i zmierza od lat ku przepaści, bo nawet radnym nie ma szans zostać, już nie mówiąc o mandacie posła.

Co potwierdza to, co napisałam: albo skuteczność, albo niezłomna wierność swoim zasadom. W demokracji nie da się tego połączyć.

No tak, przewija się słowo 'demokracja'. A cóż to jest? Wynalazek starożytnych Greków. Z samego założenia taki sobie. Prawo większości, czyli prawo dżungli. Staje trzech dryblasów nad dziadkiem i ustalają, że stłuką go, obrobią, a potem skopią. Czy to nie jest demokracja? Większość chce, więc tak ma być.

Sojusz Lewicy Demokratycznej przedstawił swoich kandydatów na warszawskiej liście wyborczej do Sejmu – są na niej dwie bardzo kontrowersyjne osoby: Alicja Tysiąc i Krystian Legierski

Alicja Tysiąc kandyduje do Sejmu

Alicja Tysiąc – domagała się w Europejskim Trybunale Praw Człowieka w Strasburgu odszkodowania za to, że nie mogła dokonać aborcji. Kobieta cierpiała od lat na wadę wzroku. Trzej okuliści, do których zgłosiła się będąc w ciąży z trzecim dzieckiem odmówili wydania zaświadczenia zalecającego usunięcie ciąży ze względów zdrowotnych. Podobnie lekarz ginekolog z warszawskiego szpitala, stwierdził, że nie ma medycznych podstaw do usunięcia ciąży ze względów zdrowotnych. Kobieta urodziła zdrowe dziecko przez cesarskie cięcie. Po porodzie złożyła doniesienie do prokuratury na decyzję o odmowie usunięcia ciąży. Prokuratura umorzyła postępowanie, gdyż uznała, że nie ma bezpośredniego związku między decyzją ginekologa a pogorszeniem wzroku kobiety. W ocenie Alicji Tysiąc i wspierających ją proaborcyjnych organizacji, odmowa przerwania ciąży była „naruszeniem prawa do poszanowania życia prywatnego” oraz „nieludzkim i poniżającym potraktowaniem jej osoby”. Kobieta uważała też, że była dyskryminowana ze względu na płeć i niepełnosprawność. Trybunału w Strasburgu częściowo uznał jej roszczenia i nakazał państwu wypłacenie odszkodowanie w wysokości 25 tys. euro oraz zwrot wydatków poniesionych w związku z procesem.

Krystian Legierski – działacz gejowski, twórca lokalu Le Madame, zamkniętego przez Lecha Kaczyńskiego Jest twórcą listu otwartego prawników do prezydenta Warszawy w związku z zakazem Parady Równości w 2005 r. „Moja przygoda publiczna zaczęła się od równouprawnienia dla gejów i lesbijek, ale później poznawałem kolejne grupy społeczne, które są wykluczone” – mówi o sobie sam Legierski. Od 2009 r. jest członkiem nieformalnej Grupy Inicjatywnej ds. Związków Partnerskich.

http://www.hli.org.pl/xoops/modules/news/article.php?storyid=1760

Vot orly, sokoly lewicy...  Mapetszoł po polsku!