Girolamo Savanarola

Ostatnio pojawiła się książka w Te Deum ww. autora, a oto fragment opisu:
"Historycy nazywali go szaleńcem i fantastą. Ale naprawdę było to pobożny i gorliwy dominikanin, którego Kościół prawdopodobnie wkrótce ogłosi świętym."

Jak to się ma do tego? (oczywiście wiem że to łikipedia, no ale z nikąd tego nie wzięli...chyba...):
"Podstawą ekskomuniki miało być nieposłuszeństwo Savonaroli okazane przez odmowę przybycia do Rzymu, odrzucenie zakazu głoszenia kazań oraz brak zgody na przyłączenie się do nowej kongregacji rzymsko-toskańskiej. W obszernym liście Savonarola oddalił zarzuty, powołując się m.in. na francuskiego teologa Jana Gersona i jego tezę o wyższości soboru nad papieżem. Owa doktryna koncyliaryzmu przewidywała m.in. możliwość odwołania się od niesprawiedliwej ekskomuniki papieskiej do samego soboru."

"W związku z przedłużającym się brakiem odpowiedzi ze strony papieża i fiaskiem starań Signorii Savonarola przerwał milczenie w dniu Bożego Narodzenia 1497 r., kiedy w kościele klasztornym San Marco odprawił 3 msze śpiewane, w czasie których - mimo ekskomuniki - rozdawał Komunię Świętą."

"W Wielkim Poście 1498 r. rozpoczął serię kazań atakujących papiestwo i podważających doktrynę o nieomylności papieża w sprawach wiary."

"22 maja 1498 komisarze ci wydali wyrok śmierci na Savonarolę i jego dwóch współtowarzyszy niedoli: braci Domenica Buonvicini i Silvestra Maruffi. Uznano ich za heretyków i schizmatyków, zdegradowano i przekazano Signorii, która skwapliwie zatwierdziła i wykonała wyrok 23 maja na placu publicznym, gdzie skazańców najpierw powieszono na szubienicy, a potem ich ciała spalono na stosie, aby nie pozostała po nich żadna relikwia."

?? ?? ??