Czym jest liberalizm?

...na co Pan gnome bardzo się na mnie za to oburzył,...

Ojjj tutaj Pan przesadził, miałbym się oburzać o taką "pierdołę"

Jeśli najważniejszym czynnikiem rozstrzygającym, który system gospodarczy jest najlepszy, ma być przede wszystkim bogacenie się ludzi, to mamy rzeczywiście trochę inną wizje państwa.

Wie Pan, wszystko jest dobrze kiedy narzędzie wykorzystujemy zgodnie z jego przeznaczeniem. System gospodarczy ma służyć do bogacenia ludzi za ich moralne inklinacje odpowiada religia, ..... i uważam, że tak jest najefektywniej i najskuteczniej 

EDIT: Ach no i jeszcze zapomniałem:

Na ile się orientuje ordoliberalizm wydaje się bardzo ok, ale "dziki kapitalizm" to to nie jest 

No tak, z założenia ten system wydaje mi się IDEALNY, tylko w przeciwieństwie do dzisiejszych polityków nie uważam, że system gospodarczy jest odpowiedni jeśli jest on taki jaki mi się podoba tylko kiedy wtedy kiedy jest skuteczny a więc daje jak największej liczbie ludności jak największe korzyści.

ekonomiczny liberalizm sprawia nadmierne bogacenie się niektórych warstw społecznych, a z drugiej strony narastanie niezadowolonej klasy proletariackiej, która łakomie połyka hasełka socialistyczne i przyjmuje postawę roszczeniową

   Taka sytuacja miała miejsce w XIX wieku-istotnie liberalizm spowodował namnożenie proletariuszy, gdyż dzięki poprawie warunków życia pozwalał większej ich liczbie na przeżycie.

   

człowiek to coś więcej niźli pracująca maszyna, a społeczeństwo nie ogranicza się do prostego zbioru producentów i konsumentów

 Tak,ale co w związku z tym? Czy wolnorynkowiec twierdzący np. że podatki nie powinny być wyższe niż 10% uważa człowieka za maszynę,a osoba dopuszczająca podatki w wysokości 40% już nie? Liberalne spojrzenie na ekonomię nie oznacza redukcjonistycznej antropologii-to dwie różne sprawy.

x. Jaime Balmes

Jednym słowem: czysty ekonomizm bardzo zły.
[/quote]

ekonomiczny liberalizm sprawia nadmierne bogacenie się niektórych warstw społecznych, a z drugiej strony narastanie niezadowolonej klasy proletariackiej, która łakomie połyka hasełka socialistyczne i przyjmuje postawę roszczeniową

   Taka sytuacja miała miejsce w XIX wieku-istotnie liberalizm spowodował namnożenie proletariuszy, gdyż dzięki poprawie warunków życia pozwalał większej ich liczbie na przeżycie.

   

No właśnie: w XIX w. w wielu państwach był szeroko rozumiany liberalizm gospodarczy, ale w XX wieku nastąpiły jakieś zmiany (tzn. chorągiewka przesunęła się w lewo). Skoro proletarjuszom poprawiły się warunki życia (nota bene: ja bym nie chciał być robotnikiem w XIX w., choć może bym sobie poradził - gorzej i tak miały kobiety w ciąży), to czemu na przełomie XIX/XX w. i później mamy przyrost socialistów, komunistów i innej maści szurostwa?

Hmmm... czyli przyznaje Pan rację, temu poglądowi, który przytoczyłem (liberalizm gospodarczy -> wzrost proletarjatu -> pożywka dla socjalizmu ??).

Ja nie jestem jakimś fanatycznym anty kapitalistą, ale ten okres nie jest dla mnie jakimś szczytem rozwoju ludzkiego. Wg mnie patrzeć trzeba na społeczeństwo, jak na jedno ciało, jeden wielki organizm, w którym każdy ma swoje miejsce i określone obowiązki.  Patrzenie na naród jak na zatomizowane jednostki, albo jak na wielki kolektyw odrzucam.

Wydaje mi się, że ogólnie się zgadzamy, a różnimy się tylko w szczegółach

Pozdrawiam

Chodziło mi o to,że w dobie feudalizmu był mniejszy przyrost demograficzny; a w XIXwieku miał miejsce boom populacyjny. Ludzie ci wcześniej umarliby w dziedziństwie, a w XIXwieku przeżywali. Początkowo byli proletariuszami (m.in. dzięki kapitalizmowi nie umarli), a po upływie powiedzmy stulecia ich stopa życiowa wzrosła (też dzięki kapitalizmowi).
 pozdrawiam!

Tyle razy powtarzam i nie dociera!
http://piusx.org.pl/kryzys/oni-Jego-zdetronizowali/2

Dopisane: Wydawało mi się, że pytanie jest o liberalizm moralny.

Po upływie stulecia ich stopa wzrosła bo wywalczyli sobie większe prawa i czas do odpoczynku.
Dla mnie XIX-wieczny kapitalizm i obecny w Polsce to patologia.
A socjalizm i komunizm jest reakcją na patologiczny kapitalizm gdzie człowiek ma tylko pracować bez odpoczynku najlepiej i bez godziwej opłaty. Żal było patrzeć jak w Kaliszu pracowali na budowie na zewnątrz przy -10 stopniach.

Oczywiście te systemy są bezbożne i niekatolickie ale ciężko to wytłumaczyć ludziom którzy jeszcze myślą i chcą mieć godne życie.

Oczywiście życie XIXwiecznych robotników było straszne,ale gdyby zastosować wtedy 40 godzinny dzień pracy, to świat nie wyrwałby się ze skrajnej nędzy jeszcze przez kolejne stulecia. Konieczność tyrania nie była widzimisię kapitalistów,ale wynikała z ówczesnej sytuacji. Gdyby dziś cofnąć się do poziomu życia z 1800r.,to ci,którzy nie popełniliby samobójstw itp. również nie walczyliby o 40godzinny dzień pracy,tylko harowali,by zapewnić sobie przetrwanie. W języku ekonomii można powiedzieć,że pod nieobecność dóbr materialnych ich użyteczność krańcowa wzrasta, ergo ludzie są gotowi więcej poświęcić,by je zdobyć.

Panowie ale w rozważaniach o XIX wiecznych robotnikach nie zapominajcie o "kontekście epoki".
To jak mówić o wyprawach krzyżowych z perspektywy XXI wieku, wyniki takich rozważań będą nieprawdziwe.

Co do Kapitalizmu no to wyświechtany argument - ale jednak to z "raju dla robotników" ludzie uciekali do "dzikiego kapitalizmu" nie odwrotnie!

Dziś oczywiście możemy się wymądrzać, mamy prawo pracy i inne socjalistyczne (znaczy się - socjalne ) wynalazki tylko proszę pamiętać, że dziś wszystkie te oświecone narody tak naprawdę przejadają bogactwo stworzone wcześniej w tych mrocznych czasach "wyzysku". Pytanie co się będzie działo kiedy gigantyczne zapasy wypracowane w pocie czoła przez naszych dziadów, pradziadów,... się skończą?!
Proszę spojrzeć co z Chinami zrobił ten "okropny dziki kapitalizm"! W ciągu 30 lat, z kanibalizmu do największych drapaczy chmur, z masowych śmierci głodowych do największych mostów, lotnisk,.... z niewyobrażalnej biedy do drugiej potęgi gospodarczej świata a już za jakiś czas (o ile nie nastąpią jakieś poważniejsze zmiany) pierwszą gospodarką świat.

System wymiany dóbr nie ma służyć do wychowywania moralnego ludzi, od tego są inne "ciała",  system gospodarczy ma zapewnić środki do życia i nic więcej.

Tyle razy powtarzam i nie dociera!
http://piusx.org.pl/kryzys/oni-Jego-zdetronizowali/2

Ależ Panie Andris Inkvizitors, nikt tutaj nie broni liberalizmu moralnego, mówimy wyłącznie o liberalizmie gospodarczym!

Artykuł który Pan linkował jest słuszną krytyką libertarianizmu, indywidualizmu, anarchopitalizmu,..... ale z całą pewnością nie wolnego rynku 

System wymiany dóbr nie ma służyć do wychowywania moralnego ludzi, od tego są inne "ciała",  system gospodarczy ma zapewnić środki do życia i nic więcej.

 Powinien jednak być zgodny z zasadami etycznymi, zwłaszcza ze sprawiedliwością i zachęcać do praktykowania cnót, a nie wad.
Ogólnie rzecz ujmując liberalizm spełnia te kryteria,gdyż każdy zarabia stosownie do tego ile inni mu dobrowolnie zechcą zapłacić-na ile wycenią jego pracę. Dzięki postawieniu w centrum konsumenta i konkurencji zachęca do praktykowania cnót takich jak: pracowitość, pragnienie podnoszenia kwalifikacji, uprzejmość, kreatywność.

Wątek trochę podupadł, ale chciałbym wyrazić całkowite poparcie dla tego, co napisał pan Major:

Po upływie stulecia ich stopa wzrosła bo wywalczyli sobie większe prawa i czas do odpoczynku.
Dla mnie XIX-wieczny kapitalizm i obecny w Polsce to patologia.
A socjalizm i komunizm jest reakcją na patologiczny kapitalizm gdzie człowiek ma tylko pracować bez odpoczynku najlepiej i bez godziwej opłaty. Żal było patrzeć jak w Kaliszu pracowali na budowie na zewnątrz przy -10 stopniach.

I jeszcze cytacik:

Społeczna nauka Kościoła, wręcz przeciwnie, głosi, że społeczeństwo nie jest bezkształtną masą jednostek32, lecz zorganizowanym organizmem skoordynowanych i hierarchicznie zorganizowanych grup społecznych: rodzin, warsztatów i sklepów, profesjonalnych korporacji, a wreszcie państwa. Korporacje jednoczą pracodawców i pracowników tego samego zawodu w celu ochrony i promocji ich własnych interesów. Klasy społeczne nie są zantagonizowane, lecz naturalnie się uzupełniają33. Prawo o nazwie Le Chapelier z 14 czerwca 1791 r., zakazując stowarzyszeń, położyło kres korporacjom, które były instrumentem pokoju społecznego od średniowiecza. Prawo to było owocem liberalnego indywidualizmu, lecz, zamiast „wyzwolenia” robotników, dokonało ich zmiażdżenia. A kiedy w XIX wieku aktywa liberalnej burżuazji zniszczyły bezkształtną masę robotniczą, która stała się proletariatem, znaleziono rozwiązanie, dzięki inicjatywie socjalistów, aby zgromadzić robotników w związkach zawodowych. Te jednak pogorszyły jeszcze tę społeczną wojnę, rozszerzając pozorną sprzeczność kapitału i proletariatu na całe społeczeństwo. Wiadomo, że ta sprzeczność, czy też „walka klas”, dała początek marksistowskiej teorii dialektycznego materializmu: tak, że fałszywy problem społeczny stworzył fałszywy system: komunizm34. Od czasów Lenina, walka klas, dzięki komunistom, stała się uprzywilejowaną bronią komunistycznej rewolucji35.

http://www.piusx.org.pl/kryzys/oni-Jego-zdetronizowali/2

I dobrze na ten temat wypowiedział się też profesor Bartyzel podczas prezentacji biografii autora powyższych słów.

Liberalne widzenie swiata to skrajny indywidualizm.
"Dla myślicieli liberalnych wartość najwyższą stanowi ludzka „jednostka” i jej wola. Ich ideałem jest człowiek, który dokonuje autokreacji swej osobowości drogą wolnych wyborów. Sam wyznacza sobie cele i realizuje je. Jedynym czynnikiem kształtującym jego tożsamość powinny być jego własne decyzje; co za tym idzie, wszelkie czynniki zewnętrzne, które mogą kierunkować jego wybory niezależnie od jego woli postrzegane są przez liberałów jako zagrożenie dla wolności indywidualnej. Zadanie państwa – i powód jego istnienia – ogranicza się do umożliwienia swobodnym „jednostkom” samorealizacji. Ma ono chronić „jednostkę” przed narzuceniem jej wolności barier przez obyczaje i przesądy, przez tradycję i niedobrowolne wspólnoty, a także bronić ją przed przymusem wywieranym przez innych ludzi – poszczególne „jednostki” bądź całe ich grupy."
I to jest podstawa do dywagacji moralnych, politycznych czy gospodarczych. Jak widać liberalizm z chrzescijaństwem pogodzic jest trudno.

Najwięksi wrogowie lewicy to zawsze:
1. Bóg;
2. Król;
3. Wolny rynek;

Już Friedrich August von Hayek w "drodze do zniewolenia" opisuje, że w latach 20 XX wieku studenci wracający do USA z wymiany w europie nie byli pewni, czy są socjalistami narodowymi (naziści) czy socjalistami internacjonalistycznymi (komuniści) ale wszyscy byli pewni, że nienawidzą kapitalizmu.

Teraz pytanie konkursowe (chyba się powtórzę), gdzie mieli się lepiej biedni (chodzi o wsparcie od ogółu ludności), w chłopsko-robotniczej Rosji czy kapitalistycznej USA?
W którym kierunku odbywał się eksodus robotników z "raju robotników" do "piekła kapitalistycznego" czy na odwrót?

Cóż nagradza wolny rynek?
Pracowitość, uczciwość, kreatywność, oszczędność, wykorzystanie talentów,...
Za co każe kapitalizm?
Lenistwo, rozrzutność, nieuczciwość,...



Polecam do przeczytania np. to http://www.prawica.net/node/7018

http://www.multibook.pl/190,thomas-e.-woods-kosciol-a-wolny-rynek.-katolicka-obrona-wolnej-gospodarki.html
http://www.multibook.pl/568,michal-wojciechowski-moralna-wyzszosc-wolnej-gospodarki.html