Rozmowy Bractwa z Watykanem zakończone

Następna informacja za KAI:

Lefebryści nie zgadzają się na ultimatum

(...)

http://ekai.pl/wydarzenia/x45705/lefebrysci-nie-zgadzaja-sie-na-ultimatum/

Do powyższego dobry tekst na blogu "Pod Mitrą":

ПРАВДА wg Katolickiej Agencji Informacyjnej
 
Zamieszczony w bocznym pasku “Pod mitrą” link do strony Katolickiej Agencji Informacyjnej nie bez powodu oznaczyłem tytułem ПРАВДА (ros. prawda). Po raz kolejny przekonuję się, że była to decyzja słuszna.

(...)

http://jacquesblutoir.blogspot.com/2011/09/wg-katolickiej-agencji-informacyjnej.html

Widocznie jest to dla nich bardzo ważne. Ważniejsze niż się nam wydaje.

Oczywiście, że tak. Zdają sobie sprawę, że działalność Bractwa będzie promieniować na cały Kościół. Obawiają się uregulowania jego statusu. Wtedy do Kościoła wejdą osoby radykalne, solidnie uformowane, wyraźnie odróżniające dobro od zła i nie paktujące z nikim. Tacy ludzie są niebezpieczni. Mogą utrącić niejedną karierę kościelną.

Mogą utrącić niejedną karierę kościelną.

Jest jeszcze coś głębszego, nowoordorianizm jest silnie rozwodnioną popłuczyną po Katolicyźmie coraz mniej "szkodliwą" z punktu widzenia "starszych i mądrzejszych". Nie po to się hodowało lutrów, masonów, komunistów, faszystów i wszelkiej maści modernistów, by dopuścić by jeden Arcybiskup i garstka Jego zwolenników wszystkie te koszty i wysiłki zaprzepaściła. 

rozwodnioną popłuczyną po Katolicyźmie

I ta popłuczyna na naszym krajowym podwórku jest używana do spajania, sklejania społeczeństwa - "ponad podziałami".
Taką ciecz spożywają nawet członkowie SLD. Wystarczy przypomnieć sobie katolicki pogrzeb aktywistki antykościelnej (po wypadku smoleńskim). Posoborowie jest instrumentem w rękach polityków wszelkiej maści. Nie dziwią zatem połajanki Borusewicza pod adresem Benedykta XVI po zdjęciu ekskomuniki z bp-ów fsspx.

Informacja po dzisiejszym spotkaniu kard. Levady z biskupem Fellay'em.

http://breviarium.blogspot.com/2011/09/fsspx-otrzymao-preambue-doktrynalna.html

Ciekawe, kto napisał te dwie strony. No i co w nich jest.

Ale proszę zauważyć, jak napisano: "z J.E. bp Bernardem Fellay". Dobry znak chyba?

http://www.radiovaticana.org/en1/Articolo.asp?c=520535

The Vatican did not give the society a deadline, though the Director of the Holy See’s Press Office told reporters that SSPX leaders are expected to study and sign the preamble “within a few months.

http://ekai.pl/wydarzenia/swiat/x45851/warunek-pojednania-lefebrystow-ze-stolica-apostolska/

Zaakceptowanie przez Bractwo Kapłańskie św. Piusa X preambuły doktrynalnej, wręczonej 14 września jego przedstawicielom podczas rozmów w Kongregacji Nauki Wiary stanowi warunek pełnego pojednania lefebrystów ze Stolicą Apostolską.

Czytamy o tym w komunikacie opublikowanym po spotkaniu prefekta tej dykasterii, a zarazem przewodniczącego Papieskiej Komisji „Ecclesia Dei” kard. Williama Levady z przełożonym generalnym Bractwa bp. Bernardem Fellayem.

Dokument przypomina, że na początku roku 2009 Benedykt XVI zdjął karę ekskomuniki z biskupów-lefebrystów, wyświęconych bez zgody papieża przez abp Marcela Lefebvre’a 30 czerwca 1988, a od października 2009 do kwietnia 2011 toczyły się rozmowy komisji mieszanej. W trakcie ośmiu jej spotkań wskazano i zgłębiano istotne trudności doktrynalne. Rozmowy pozwoliły na wyjaśnienie stanowisk i ich motywacji.

„Uwzględniając zaniepokojenie i prośby, przedstawione przez Bractwo Kapłańskie św. Piusa X co do poszanowania i integralności wiary katolickiej w obliczu «hermeneutyki zerwania» II Soboru Watykańskiego względem Tradycji – hermeneutyki, o której wspomniał w swym przemówieniu do Kurii Rzymskiej 22 grudnia 2005 papież Benedykt XVI - Kongregacja Nauki Wiary uważa za podstawę pełnego pojednania ze Stolicą Apostolską akceptację Preambuły doktrynalnej, przekazanej podczas spotkania 14 września 2011 r. Preambuła ta wyraża niektóre zasady doktrynalne oraz kryteria interpretacji nauki katolickiej niezbędne, by zapewnić wierność Magisterium Kościoła i sentire cum Ecclesia (odczuwania z Kościołem), pozostawiając jednocześnie otwartymi do uprawnionej dyskusji studium i wyjaśnienie teologiczne szczegółowych wyrażeń czy sformułowań obecnych w tekstach II Soboru Watykańskiego i w Magisterium posoborowym” – czytamy w komunikacie wydanym 14 września przez Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej.

Jednocześnie poinformowano, że podczas dzisiejszego spotkania zaproponowano pewne elementy rozwiązania sytuacji kanonicznej Bractwa po ewentualnym i upragnionym pojednaniu.

Obok kard. Levady w rozmowach ze strony watykańskiej uczestniczyli: sekretarz Kongregacji Nauki Wiary abp Luis Ladaria SI i sekretarz Papieskiej Komisji „Eccelesia Dei” ks. prał. Guido Pozzo. Natomiast bp. Fellayowi towarzyszyli dwaj asystenci generalni: księża Niklaus Pfluger i Alain-Marc Nély.

Stolica Apostolska po spotkaniu z lefebrystami

Dla Kongregacji Nauki Wiary niezbędną podstawą dla pełnego pojednania lefebrystów ze Stolicą Apostolską jest przyjęcie przez nich Preambuły doktrynalnej, której tekst otrzymał dziś w tej dykasterii przełożony generalny Bractwa św. Piusa X. Bp Bernard Fellay, któremu towarzyszyło dwóch księży, asystentów generalnych Bractwa, spotkał się tam z jej prefektem kard. Williamem Levadą, z jej sekretarzem abp. Luisem Ladarią SI i z sekretarzem Papieskiej Komisji „Ecclesia Dei” ks. Guido Pozzo. Peambuła podaje pewne zasady doktrynalne i kryteria interpretacji doktryny katolickiej, konieczne dla zapewnienia wierności Magisterium Kościoła – czytamy w opublikowanym w Watykanie komunikacie. Pozostawiono natomiast do dalszej dyskusji studium i wyjaśnienie teologiczne poszczególnych wyrażeń czy sformułowań obecnych w tekstach Soboru Watykańskiego II i posoborowego Magisterium.

Podczas dzisiejszego spotkania zaproponowano też lefebrystom pewne elementy rozwiązań kanonicznych dla Bractwa św. Piusa X w przypadku pojednania, na które żywi się nadzieję – jak zaznaczono w komunikacie. Przypomina on też etapy dialogu z Bractwem w ostatnich latach. Po zdjęciu przez Benedykta XVI pod koniec 2008 r. ekskomuniki z czterech biskupów, którzy otrzymali bez autoryzacji Papieża sakrę z rąk abp. Lefebvre’a, utworzono obustronną komisję ekspertów. Zgodnie z wolą Ojca Świętego spotkała się ona w Rzymie osiem razy od października 2009 r. do kwietnia br. i osiągnęła cel, którym było wyjaśnienie stanowisk i motywacji głównych trudności doktrynalnych. Kongregacja Nauki Wiary uwzględnia obawy lefebrystów o zachowanie nieskażonej wiary katolickiej – czytamy w komunikacie.

ak/ rv
http://www.radiovaticana.org/pol/Articolo.asp?c=520589

http://www.rp.pl/artykul/67352,717122.html

Na DICI jest wywiad z J.E.: http://www.dici.org/en/news/interview-with-bishop-bernard-fellay-after-his-meeting-with-cardinal-william-levada/

At the conclusion of the meeting that Bishop Bernard Fellay and his two General Assistants had at the Vatican with Cardinal William Levada, Prefect of the Congregation for the Doctrine of the Faith on September 14, 2011, at 10:00 a.m., the Superior General of the Society of St. Pius X answered our questions [for the readers of DICI].

How did this meeting go?
The meeting was conducted with great courtesy and with equally great candor, because for the sake of honesty the Society of St. Pius X refuses to evade the problems that remain. Moreover the theological discussions that took place during these past two years were held in this same spirit.

When I stated on August 15 of this year that we were in agreement on the fact that we did not agree about the Second Vatican Council, I also made sure to explain that when it comes to dogmas, like the doctrine of the Trinity, we are quite obviously in agreement when we find them mentioned in Vatican II. One sentence must not be taken out of its context. It is to the great credit of our theological talks that they seriously examined and elucidated all these doctrinal problems.

The joint press release by the Vatican and the Society announced that a doctrinal document was delivered to you and that a canonical solution was proposed to you. Can you give us any particulars?
This document is entitled “Doctrinal Preamble”; it was handed over to us for in-depth study. Hence it is confidential, and you will understand why I say no more about it to you. However the term “preamble” does indicate that acceptance of it is a preliminary condition for any canonical recognition of the Society of St. Pius X on the part of the Holy See.

On the subject of this doctrinal preamble, to the extent that this does not concern its confidentiality, can you confirm that it contains, as announced in the press release, a distinction between what is de fide [essential to the faith]—to which the Society fully adheres—and what is dependent on a pastoral council, as Vatican II itself claimed to be, and thus could be subjected to criticism without calling the faith into question?

This new distinction was not only announced in the press release; I have personally heard it from various sources. As early as 2005, Cardinal Castrillon Hoyos told me, after I spent five hours explaining to him all the objections to Vatican II that the Society of St. Pius X had formulated: “I cannot say that I agree with everything that you have said, but what you have said does not mean that you are outside the Church. Write to the pope therefore and ask him to lift the excommunication.”

Today, for the sake of objectivity, I must acknowledge that in the doctrinal preamble there is no clear-cut distinction between the inviolable dogmatic sphere and the pastoral sphere that is subject to discussion. The only thing that I can say, because it is part of the press release, is that this preamble contains “certain doctrinal principles and criteria for the interpretation of Catholic doctrine, which are necessary to ensure faithfulness to the Church’s Magisterium and to ‘sentire cum Ecclesia’ [thinking with the Church]. At the same time, it leaves open to legitimate discussion the examination and theological explanation of individual expressions and formulations contained in the documents of Vatican Council II and of the later Magisterium.” There you have it; no more and no less.

As for the canonical status that is said to have been proposed to the Society of St. Pius X, on the condition that it adheres to the doctrinal preamble: there has been talk about a [personal] prelature rather than an ordinariate; it this correct?

As you correctly note, this canonical status is conditional; only later on will we be able to see the exact modality of it; it still remains a subject for discussion.

When do you think you will give your answer to the proposal in the doctrinal preamble?

As soon as I have taken the time necessary to study this document, and to consult with those who are chiefly responsible for the Society of St. Pius X, because in such an important matter I have promised my confreres not to make a decision without consulting them first.

But I can assure you that our decision will be made for the good of the Church and of souls. Our Rosary crusade, which continues for several more months, must be intensified so as to enable us to obtain, through the intercession of Mary, Mother of the Church, the graces of light and strength that we need more than ever. (DICI no. 240 dated September 14, 2011)
========

Myślę, że oczekiwania po wczorajszym spotkaniu były ze strony licznych wiernych bardzo duże, a tymczasem nic sensacyjnego się nie pojawiło. Treści preambuły nie znamy(ciekawe, dlaczego?), a do spotkania w Asyżu Bractwo pewnie wstrzyma się z deklaracjami, by sprawdzić jak wygląda ekumenizm interpretowany "w świetle tradycji".

Wywiad z J.E. bp. Bernardem Fellayem



Na zakończenie spotkania J.E. bp. Bernarda Fellaya i jego dwóch asystentów z kard. Wilhelmem Levadą, prefektem Kongregacji Nauki Wiary, które rozpoczęło się 14 września 2011 r. o godz. 10, przełożony generalny Bractwa odpowiedział na pytania serwisu informacyjnego DICI.

Ekscelencjo, jak przebiegło spotkanie?

— Spotkanie było prowadzone z wielką kurtuazją oraz równie wielką otwartością, ponieważ przez wzgląd na prawdę Bractwo nie zgadza się na ukrywanie istniejących nadal problemów. Co więcej, dyskusje teologiczne, prowadzone przez ostatnie 2 lata, przebiegały w tym samym duchu.

Gdy 15 sierpnia 2011 r. powiedziałem, że jesteśmy [Rzym i Bractwo] jednomyślni co do tego, iż nie osiągnęliśmy zgody w kwestii II Soboru Watykańskiego, jednocześnie wyjaśniłem, że gdy chodzi o dogmaty, zawarte w dokumentach Vaticanum II, takie jak np. doktrynę Trójcy Przenajświętszej, to oczywiście je przyjmujemy. Żadne zdanie [z mojej wypowiedzi] nie powinno być wyrywane z kontekstu. Wielką korzyścią płynącą z naszych rozmów teologicznych jest dokładne zbadanie i naświetlenie wszystkich problemów doktrynalnych.

Wspólne oświadczenie Stolicy Apostolskiej i Bractwa informuje, że Waszej Ekscelencji przekazano jakiś dokument doktrynalny oraz pewną propozycję rozwiązania sytuacji kanonicznej Bractwa. Czy możemy poznać szczegóły?

— Dokument ten, nazwany „preambułą doktrynalną”, został nam wręczony w celu poddania go dogłębnej analizie. Ponieważ jego treść jest poufna, musicie zrozumieć, dlaczego nie powiem o nim nic więcej. Jednak już sam termin „preambuła” wskazuje, że jej akceptacja jest wstępnym warunkiem kanonicznego uznania Bractwa przez Stolicę Apostolską.

Co do preambuły doktrynalnej – o ile możemy o niej mówić, nie naruszając zasady tajności – to czy Wasza Ekscelencja może potwierdzić, że zawiera ona, jak podano w komunikacie prasowym, rozróżnienie między de fide [tym, w co należy wierzyć] – co jest [wszak] w całości akceptowane przez Bractwo – a tym, co wynika z pastoralnego charakteru Vaticanum II (co głosił przecież sam sobór) i co może być przedmiotem krytyki bez podawania w wątpliwość prawd wiary?

— To nowe rozróżnienie zostało przedstawione nie tylko w oświadczeniu dla mediów; osobiście wiem o nim z różnych źródeł. Kard. Castrillón Hoyos już w 2005 r. powiedział na zakończenie naszej pięciogodzinnej rozmowy, podczas której wyjaśniałem mu wszystkie zastrzeżenia Bractwa odnośnie do Vaticanum II: „Nie mogę powiedzieć, że zgadzam się ze wszystkim, co mówicie, ale to, co mówicie, nie stawia was poza Kościołem. Napiszcie zatem do papieża i poproście go o zdjęcie ekskomunik”.

Dzisiaj, chcąc zachować obiektywizm, muszę przyznać, że w preambule doktrynalnej nie ma jasnego rozróżnienia między nienaruszalną sferą dogmatyczną a sferą pastoralną, o której można dyskutować. Jedyną rzeczą, którą mogę ujawnić – gdyż jest to fragment oświadczenia dla prasy – jest to, że preambuła zawiera „pewne zasady doktrynalne i kryteria interpretacji nauki katolickiej, które są niezbędne, by zapewnić wierność Magisterium Kościoła i «sentire cum Ecclesia» (‘współodczuwanie z Kościołem’). Jednocześnie pozostawia się miejsce na uprawnioną dyskusję, badania i teologiczne wyjaśnienia poszczególnych wyrażeń i formuł zawartych w dokumentach soboru i Magisterium posoborowego”. Tak to właśnie wygląda.

Jeśli chodzi o status kanoniczny, który zaproponowano Bractwu pod warunkiem zaakceptowania preambuły doktrynalnej, to mówiło się raczej o prałaturze [personalnej] niż o ordynariacie. Czy to prawda?

— Jak słusznie zauważyliście, ten status kanoniczny zależy od spełnienia [przez Bractwo] pewnych warunków, dopiero później będziemy mogli poznać szczegóły; wciąż pozostają one przedmiotem dyskusji.

Kiedy Wasza Ekscelencja planuje udzielić odpowiedzi na przedstawioną preambułę doktrynalną?

— Najpierw muszę znaleźć czas na dokładne przestudiowanie tego dokumentu i skonsultowanie go z innymi odpowiedzialnymi w Bractwie, ponieważ obiecałem moim współbraciom, że w tak ważnej sprawie nie podejmę żadnej decyzji bez uprzednich konsultacji.

Mogę was jednak zapewnić, że nasza decyzja zostanie podjęta dla dobra Kościoła i dusz. Nasza krucjata różańcowa, która trwa od kilku miesięcy, musi zostać zintensyfikowana, abyśmy mogli – przez wstawiennictwo Maryi, Matki Kościoła – uzyskać łaskę światła i siły, których potrzebujemy bardziej niż kiedykolwiek.

http://www.dici.org/en/news/interview-with-bishop-bernard-fellay-after-his-meeting-with-cardinal-william-levada/

Tłumaczenie za www.piusx.org.pl

W opracowaniach francuskich i włoskich są takie oto refleksje biegłych w tym temacie:

Rzym zaproponował "pakt o nieagresji i tolerancji".
Fundamentem tego paktu jest (nieznana dotad preambuła) oraz podział Magisterium na "obowiązujące i nieobowiązujące". Krytyka V II nie jest już związana z wykluczeniem z Kościoła.

Trudny jest o temat, bo Magisterium osłabło. Zwraca sie uwagę, że progresiści będą mogli gwizdać sobie na wybrane Magisterium (co i tak już robią). Czyli Kościół "a la carte".

Znawcy mówią, że to jest punkt wyjścia do "debaty na temat Soboru" , o którą zabiegał Benedykt XVI i ks prof Ghererdini. Debaty jaka obejmie cały Kościół a nie tylko niszowe portale i fora
 

Trudny jest o temat, bo Magisterium osłabło. Zwraca sie uwagę, że progresiści będą mogli gwizdać sobie na wybrane Magisterium (co i tak już robią). Czyli Kościół "a la carte".

To jest właśnie problem poważny, bo statystyczny katolik nie wie, co jest niezbędne do wierzenia, a co może być poddane interpretacji, dlatego potrzebny będzie jakiś dokument, który określi wprost, nieuznawanie jakich prawd wiary i zasad moralnych itd, prowadzi do wykluczenia z Kościoła. Dokument taki musiałby mieć rangę nieomylną i klauzulę "po wsze czasy". Może doczekamy, bo jest obawa, że niektórzy zaczną do innych soborów podchodzić jak do Vat II, nie rozumiejąc rozróżnienia. Ale właśnie tu też objawia się, że Duch Święty opiekuje się Kościołem, jak nabałaganiono, to przynajmniej tak, że duszpastersko, a nie dogmatycznie i można to będzie odkręcić.

@ Cabbage

Nazbyt optymistycznie.
Po pierwsze "dokumentu precyzującego" nie będzie. To by musiało oznaczań poprawienie kilku dok. soborowych. A tak, to w duchu dialogicznym, bedziemy dialogować sobie w Kościele "czy jest zbawienie poza Kościołem?". Czyli schizofrenii ciąg dalszy, tylko już w sposób legalny i otwarty.

Po drugie nowa sytuacja zaostrzy spory. Dzieci mają rację mówiąc "Duch Święty za ciebie tego nie zrobi".
Czy w nowej ostrzejszej sytuacji znajdzie Pani w sobie tyle odwagi, by pomóc wiernym z małej miejscowości przewalczyć zgodę biskupa na Mszę św.? Czy nadal indultowcy "w duchu posłuszeństwa" będą milczeć o wrogim nastawieniu biskupa, licząc , że Duch Święty sprawę załatwi?

Czy coś się zmieni? Czy postawa tych "uświadomionych" wiernych sie zmieni? Chyba nie. Bardzo znany portal polskiej tradycji odmówił zamieszczenia informacji o likwidacji Mszy w KRR. (oczywiście w duchu posłuszeństwa)

jak nabałaganiono, to przynajmniej tak, że duszpastersko, a nie dogmatycznie i można to będzie odkręcić.

duszpastersko...?! Chyba Pani sobie żartuje?
"można będzie odkrecić" (lubię te formy bezosobowe tzn kto? Kard. Nycz? Mój proboszcz? A może wyznaczeni przez ordynariuszy miejsca kapłani ds. KRR zmienią nagle front i powiedzą coś o Asyżu ?
Bo o ile obecnie można zrozumieć indultowego ksiedza, że boi się, to sytuacja zmieni się po ugodzie z Bractwem. Czy indultowy kapłan odważy sie zadrzeć z Duchem Asyżu?

Dla rysia "zająć się Asyżem" oznacza zapluć się z wściekłości i pobluzgać na bł. Jana Pawła II. Chroń nas Panie przed taką ortodoksją.