Rozmowy Bractwa z Watykanem zakończone

Ach ta tesknota za demokracja w Kosciele. Przelozony powinien byc wybierany przez wiernych w referendum (komentator aktywny w internecie mialby trzy glosy niz zwykly szaraczek chodzacy na msze i do spowiedzi).

Ach ta tesknota za demokracja w Kosciele. Przelozony powinien byc wybierany przez wiernych w referendum (komentator aktywny w internecie mialby trzy glosy niz zwykly szaraczek chodzacy na msze i do spowiedzi).

Skądże, jak katolicka tradycyjna praktyka i prawo uczy, przełożony powinien być wybierany, lub mianowany zgodnie z konstytucją danego zgromadzenia, bądź zakonu i zgonie z jego regułą, bez prób i usiłowań nią manipulowania.

"Ościeniem" zakonów i stowarzyszeń życia apostolskiego jest wybieranie przełożonych wyższych. Możliwości tworzenia układów są różne w zależności od ordynacji (przewidzianych przez statuty, konstytucje czy inne rzeczy), która nierzadko daje takie czy inne możliwości tworzenia "układów" (na co najczęściej narzeka się dopiero kiedy przełożony jest "nie nasz").

"Ościeniem" zakonów i stowarzyszeń życia apostolskiego jest wybieranie przełożonych wyższych. Możliwości tworzenia układów są różne w zależności od ordynacji (przewidzianych przez statuty, konstytucje czy inne rzeczy), która nierzadko daje takie czy inne możliwości tworzenia "układów" (na co najczęściej narzeka się dopiero kiedy przełożony jest "nie nasz").

Prawda, lecz niewłaściwe jest jawne łamanie, lub przekroczenie uprawnień, bądź przestępstwo złamania takich konstytucji czy statutów.

Oczywiście. Często jednak nie trzeba łamania. Dochodzą problemy nie wiążące się z prawnym łamaniem ale wątpliwe moralnie (jeśli na przykład przed kapitułą podchodzę innego ojca i tak oczywiście niedosłownie proponuję stanowisko - "A gdzie być chciał być?", "O, tam to byś się nadawał!", "Ale ja oczywiście tak tylko pytam z ciekawości, nie żeby coś..."  ).
Jeśli jest np. tak jak napisała Pani Ciocia do "zacementowania" wystarczy mianowanie odpowiednich przełożonych. Teraz kwestia tego czy przełożony wyższy mianuje z góry ułożonych od początku, czy oni sami na kapitułach wyśpiewują mu "pieśń wdzięczności". A z drugiej strony czy kiedy nowy przełożony (albo i nowy-stary) mianuje podwładnych czy nie ma prawa dobierać współpracowników? Tworzą się takie "kotły". I niestety wielu z nich korzysta, a dopiero kiedy zostaną z nich odstawieni to zaczynają na nie narzekać, tudzież odwrotnie - narzekamy na nie dopóki to nie jest nam na rękę.

W przypadku Bractwa taki z tego pożytek, że kiedy ktoś chciałby mi powiedzieć, że "Lefebryści to sekta" to taki obraz stanowi kontrargument (w sekcie wszyscy byliby zgodni wokół lidera). Swoją droga dawno nie spotkałem nikogo uważającego, że "Lefebryści to sekta"...

Czyżby jednak Bergoglio znalazł sposób na rozwalenie FSSPX od środka?

A z drugiej strony czy kiedy nowy przełożony (albo i nowy-stary) mianuje podwładnych czy nie ma prawa dobierać współpracowników? Tworzą się takie "kotły". I niestety wielu z nich korzysta, a dopiero kiedy zostaną z nich odstawieni to zaczynają na nie narzekać, tudzież odwrotnie - narzekamy na nie dopóki to nie jest nam na rękę.

Oczywiście, że przełożony jest wolny w swoich wyborach i decyzjach. Może i ma słuszne prawo, powoływać na stanowiska osoby, które jemu wydają się najodpowiedniejsze, o ile rzecz jasna nie kieruje się moralnie złymi intencjami ( mam na myśli przykład działającego w Kościele obecnie silnego lobby w różnych miejscach ). Jeżeli zatem nie dochodzi do nieuczciwych praktyk, a decyzje podejmowane są zgodnie z konstytucją, statutami, czy regułą, wszystko jest w porządku. Bywają jednak sytuacje jawnie łamiące zasady, obecnie np. mamy taki przykład zdaje się w Zakonie Maltańskim, wcześniej zaś wśród Franciszkanów Niepokalanej ( tutaj oczywiście nadużycie władzy nie było wynikiem ich winy ).

Czyżby jednak Bergoglio znalazł sposób na rozwalenie FSSPX od środka?

Trudno powiedzieć, bowiem to dopiero jest kwestią ewentualnej przyszłości. Wszystko zależy od tego, czy JE. Bp. Fellay zdecyduje się na porozumienie ostatecznie, oraz jakie skutki ( mam na myśli potencjalny rozłam w Bractwie ) taka decyzja wywoła. Nie wiemy też jakie są faktyczne intencje Papieża, co zaproponuje. Jeżeli Bp. F. miałby otrzymać kapelusz, a FSSPX prałaturę, to moim zdaniem, zaryzykować bez względu na koszty warto...

Czyżby jednak Bergoglio znalazł sposób na rozwalenie FSSPX od środka?

Zludne nadzieje progresistow i sedewakantystow.

przełożony powinien być wybierany, lub mianowany zgodnie z konstytucją danego zgromadzenia, bądź zakonu i zgonie z jego regułą, bez prób i usiłowań nią manipulowania.

O, to jak w Bractwie. Uff, mozna spac spokojnie.

O, to jak w Bractwie. Uff, mozna spac spokojnie.

Słodkich snów..

Czyżby jednak Bergoglio znalazł sposób na rozwalenie FSSPX od środka?

Ale takie słowa to słyszałem jeszcze chyba w 2011, czy 2012 roku - czyli za pontyfikatu Benedykta XVI-ego. A wtedy przypomnę zaczął się tzw. Ruch Oporu.

Dla przypomnienia genezy tzw. Ruchu Oporu to powstał spontanicznie wśród wiernych po "wycieku" listu trzech biskupów i następnie usunięciu 
 bpa Williamsona z FSSPX z powodów dyscyplinarnych, lato 2012. Wierni zaś powoływali się na abpa Lefebvre'a i jego zakaz konszachtów z modernistycznym Rzymem, w przeciwnym razie "Rzym nas wchłonie". Jak wszyscy tutaj wiemy, w odróżnieniu do Benedykta XVI, obecny papież Franciszek jest wielkim miłośnikiem Tradycji i dlatego można te "konszachty" mieć z pełnym zaufaniem, a ewentualny kapelusz z rąk tegoż można przyjąć z nomen-omen pocałowaniem ręki. AMDG.

Kapelusz, kapelusz ... i co po kapeluszu kiedy w tym gronie więcej niż połowa uważa, że sodomici mogą coś pozytywnego wnieść do Kościoła a rozwiedzionym należy się "komunia" (może nie dosłownie ale mniej-więcej).

Bywają jednak sytuacje jawnie łamiące zasady, obecnie np. mamy taki przykład zdaje się w Zakonie Maltańskim, wcześniej zaś wśród Franciszkanów Niepokalanej ( tutaj oczywiście nadużycie władzy nie było wynikiem ich winy ).

Tak, natomiast wspomniany przeze mnie "oścień" to sytuacje kiedy układy utrzymują się zgodnie z prawem co do litery a kiedy budzą się wątpliwości moralne, o ile sprawia to np., że na stanowiskach pozostają osoby, które nie powinny.

Jak wszyscy tutaj wiemy, w odróżnieniu do Benedykta XVI, obecny papież Franciszek jest wielkim miłośnikiem Tradycji i dlatego można te "konszachty" mieć z pełnym zaufaniem, a ewentualny kapelusz z rąk tegoż można przyjąć z nomen-omen pocałowaniem ręki. AMDG.

Nierzadko jednak próbowano przedstawiać Benedykta XVI jako kryptomodernistę, albo i nie krypto, który chce rozwalić Bractwo od środka.

Natomiast co do "rozłamów" często jest tak, że już wcześniej coś się zaczyna, a dopiero później pojawia się jakiś formalny powód. Przypuszczać można, że tutaj już wcześniej zachodziły różnice zdań co do tego czy rozmawiać z Rzymem czy nie rozmawiać, czy święcić więcej biskupów czy nie święcić, czy arcybiskup chciał bardziej tego czy bardziej tamtego itd.