Nie mówię tego, co sobie życzę, mówię to, co przewiduję. Myślę, że papież pójdzie drogą jednostronnego uznania Bractwa, bardziej poprzez fakty, niż drogą prawną lub kanoniczną
"Uznanie" czy też "regularyzacja" mogą byc jednostronne - tzn. Rzym powie, że Bractwo jest już w "pełnej jedności" - i tyle. Nic więcej stać się nie musi. A "prałatura personalna" może być nowego typu, tzn. à la Bergolio, bez oglądania się na jakieś tam prawo kanoniczne czy inne nieistotne detale. Franciszek może powiedzieć, że Bractwo podlega jemu osobiście i w związku z tym może prowadzić działalność taką, jak prowadziło do tej pory, bez oglądania się na biskupów.Ale pożyjemy zobaczymy.
Tak na prawdę to prawdziwą wolność od biskupów łacińskich mają katolickie kościoły wschodnie, które mają diecezje w danym kraju. Tylko oni nie muszą pytać się biskupów łacińskich o pozwolenie na działalność.
Natomiast ja tego nie widzę
Ale skoro jesteśmy już na poziomie domysłów - a domysły czasami niespodziewanie się sprawdzają - np w sprawie TW Bolka, to mam takie oto pytanie, zasłyszane zresztą dawno już.Podobno obecność Fsspx w naszym kraju (pamietajmy, że były to lata 90-te) tolerowana została warunkowo; tzn "żadnego prozelityzmu". Pamiętamy atak GW na Bractwo? Atak medialny odbył się po inauguracji szkoły (?) lub zakupie innych budynków. Oczywiście nie oceniam tej sytuacji, nie wiem co bym zrobił na miejscu Bractwa. Ale trzeba zauważyć, że Bractwo jest w "izolacji" - szkolne klasy nieliczne, liczba wiernych nie powala po tylu latach.
Nie ma obcnie takich struktur w Kościele łacińskim, które mogłyby działać bez zgody lokalnych biskupów.
Nie ma, ale mogą powstać za jednym pociągnięciem pióra. Przecież papież może ustanowić struktury, jakie mu się żywnie spodobają. Czy Franciszek przejmował się, co mówią przepisy liturgiczne o umywaniu nóg kobietom?
zastanawia mnie co Pan chciał przez powyższe powiedzieć?
Taką strukturą jest rodzaj diecezji personalnych jak ordynariat polowy.Kan. 372.
Tytuł IKOŚCIOŁY PARTYKULARNE I USTANOWIONA W NICH WŁADZARozdział IKOŚCIOŁY PARTYKULARNE[/size][/font]
Kan. 368 - Kościoły partykularne, w których istnieje i z których składa się jeden i jedyny Kościół katolicki, to przede wszystkim diecezje, z którymi - jeśli nie stwierdza się czegoś innego - są zrównane: prałatura terytorialna i opactwo terytorialne, wikariat apostolski i prefektura apostolska, jak również administratura apostolska erygowana na stałe. Kan. 369 - Diecezję stanowi część Ludu Bożego, powierzona pasterskiej pieczy biskupa z współpracującym z nim prezbiterium, tak by trwając przy swym pasterzu i zgromadzona przez niego w Duchu Świętym przez Ewangelię i Eucharystię, tworzyła Kościół partykularny, w którym prawdziwie obecny jest i działa jeden, święty, katolicki i apostolski Kościół Chrystusa. Kan. 370 - Prałatura terytorialną lub opactwo terytorialne oznacza część Ludu Bożego w określonych granicach terytorium. Ze względu na szczególne warunki, piecza o ten lud zostaje powierzona prałatowi lub opatowi, który kieruje nim, na podobieństwo biskupa diecezjalnego, jako własny jego pasterz. Kan. 371 - § 1. Wikariat apostolski lub prefektura apostolska oznacza określaną część Ludu Bożego, która z racji szczególnych okoliczności nie została jeszcze ukonstytuowana jako diecezja i jest powierzona pasterskiej trosce wikariusza apostolskiego lub prefekta apostolskiego, ażeby kierowali nią w imieniu Papieża. § 2. Administratura apostolska oznacza część Ludu Bożego, która ze względu na specjalne i wyjątkowo poważne racje, nie jest erygowana przez Papieża jako diecezja, a piecza pasterska o nią zostaje powierzona administratorowi apostolskiemu, aby nią kierował w imieniu Papieża. Kan. 372 - § 1. Należy przyjąć jako regułę, że część Ludu Bożego, która tworzy diecezję lub inny Kościół partykularny, jest oznaczona określonym terytorium, w ten sposób, że obejmuje wszystkich wiernych na nim mieszkających. § 2. Jednakże tam, gdzie zdaniem najwyższej władzy kościelnej, o wysłuchaniu opinii zainteresowanych Konferencji Episkopatu, okaże się to pożyteczne, mogą być na tym samym terytorium erygowane Kościoły partykularne odrębne z racji obrządku wiernych lub innej podobnej racji. Kan. 373 - Tylko najwyższa władza kościelna ma prawo erygować Kościoły partykularne, które erygowane zgodnie z prawem z mocy samego prawa otrzymują osobowość prawną. Kan. 374 - § 1. Każda diecezja lub inny Kościól partykularnypowinny być podzielone na odrębne części czyli parafie. § 2. Celem wsparcia pasterzowania przez wspólne działanie, kilka sąsiednich parafii może być łączonych w specjalne zespoły, takimi są wikariaty rejonowe (dekanaty).