Forum Krzyż
Witamy, Gość. Zaloguj się lub zarejestruj.
Marca 28, 2024, 14:32:01 pm

Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji
Szukaj:     Szukanie zaawansowane
www.UnaCum.pl

Centrum Informacyjne Ruchu Summorum Pontificum
231859 wiadomości w 6626 wątkach, wysłana przez 1668 użytkowników
Najnowszy użytkownik: magda11m
Strona główna Pomoc Szukaj Zaloguj się Rejestracja
Forum Krzyż  |  Disputatio  |  Sprawy ogólne  |  Wątek: Cytaty które nie są cytatami
« poprzedni następny »
Strony: 1 ... 3 4 [5] 6 7 Drukuj
Autor Wątek: Cytaty które nie są cytatami  (Przeczytany 52657 razy)
Bartek
Administrator
aktywista
*****
Wiadomości: 3689

« Odpowiedz #60 dnia: Czerwca 10, 2014, 13:13:00 pm »

Dziękuję Panu za weryfikację.
Zapisane
Hoc pulchrum est hominis munus et officium: ut oret ac diligat.
Regiomontanus
aktywista
*****
Wiadomości: 3611


« Odpowiedz #61 dnia: Czerwca 10, 2014, 17:20:47 pm »

Niedawno widziałem w reklamie biura podróży "cytat" ze św. Augustyna: świat jest jak książka, kto nie podróżuje, czyta tylko jedną stronę. W internecie można to spotkać w każdym języku, nawet po łacinie: "Orbis terrarum liber est, et illi qui non commeant modo unam paginam legunt".

Cytat jest jednak całkowicie zmyślony.
Zapisane
Certe, adveniente die judicii, non quaeretur a nobis quid legerimus, sed quid fecerimus.
Andrzej75
aktywista
*****
Wiadomości: 2324


« Odpowiedz #62 dnia: Czerwca 10, 2014, 20:49:28 pm »

Wikipedia podaje, że to już blisko 200 lat mija, jak przypisano ten cytat św. Augustynowi w książce pt. Select Proverbs of All Nations (1824) [autor: "Thomas Fielding" (John Wade)]1.

W rzeczywistości autorem jest najprawdopodobniej francuski pisarz Louis-Charles Fougeret de Monbron, który swoją książkę Le Cosmopolite, ou Le Citoyen du monde (1750) rozpoczyna bardzo podobnie brzmiącą frazą: "L'Univers est une espece de livre, dont on n'a lu que la premiere page quand on n'a vu que son Pays (Świat jest rodzajem książki, a ten, kto widział tylko swój kraj rodzinny, przeczytał z niej wyłącznie pierwszą stronę)".
Zresztą te słowa są mottem do Wędrówek Childe Harolda lorda Byrona (1812-18).
_____

1 Jednak chyba po raz pierwszy podano taki cytat z błędną atrybucją w zbiorze apoftegmatów, morałów i maksym z 1799 r. (John Feltham, The English Enchiridion; being A Selection of Apothegms, Moral Maxims &c, s. 2):
"St. Augustine, when he speaks of the great advantages of travelling, says, that the world is a great book, and none study this book so much as a traveller. They that never stir from their home read only one page of this book".

http://books.google.pl/books?hl=pl&id=kckDAAAAQAAJ&q=great+book#v=snippet&q=great%20book&f=false

http://ask.metafilter.com/152177/Source-of-supposed-Augustine-quote
http://boards.straightdope.com/sdmb/showthread.php?t=554854

* * *

Podobne stwierdzenie znajduje się także w książce Alfonsa de Lamartine, Wrażenia, myśli, krajobrazy i wspomnienia z podróży na Wschód, Warszawa 1843, t. 3 str. 209:
"Zgłębiać wieki w dziejach, poznawać ludzi w podróżach i Boga w naturze, oto jest wielka szkoła; my uczymy się wszystkiego tylko z książek i porównywamy wszystko z naszymi miejscowymi nawyknieniami; a któż jest twórcą tych nawyknień i tych książek? Ludzie równie mali jak my. Otwórzmy księgę ksiąg; żyjmy, patrzmy, podróżujmy: świat jest księgą, każdy nasz krok odwraca nam jedną jej stronicę; kto tylko jedną przeczytał, cóż wie? (Ouvrons le livre des livres; vivons, voyons, voyageons: le monde est un livre dont chaque pas nous tourne une page; celui qui n'en n'a lu qu'une, que sait-il?)"

http://polona.pl/item/1592499/106/

Trudno powiedzieć, czy Lamartine wzorował się na kimś czy też niezależnie ukuł taką maksymę.
« Ostatnia zmiana: Czerwca 11, 2014, 03:17:05 am wysłana przez Andrzej75 » Zapisane
Exite de illa populus meus: ut ne participes sitis delictorum eius, et de plagis eius non accipiatis.
Andrzej75
aktywista
*****
Wiadomości: 2324


« Odpowiedz #63 dnia: Lipca 17, 2014, 19:55:57 pm »

Kolejny rzekomy cytat ze św. Augustyna, popularny chyba tylko w Polsce (przynajmniej nie znam go w innych wersjach językowych):

"Jeśli Bóg jest na pierwszym miejscu, wszystko jest na swoim miejscu".

Jak zwykle w takich przypadkach nikt nie podaje, z jakiego dzieła miałby on pochodzić.
Zapisane
Exite de illa populus meus: ut ne participes sitis delictorum eius, et de plagis eius non accipiatis.
Pedro Veron
rezydent
****
Wiadomości: 417


« Odpowiedz #64 dnia: Lutego 23, 2015, 17:45:06 pm »

Był kiedyś gdzieś wątek zatytułowany mniej więcej "cytaty, które nie są cytatami", ale nie mogę go znaleźć więc zadaję pytanie tutaj:

Jakie są źródła cytatów z o. Pio o których mowa w poniższym fragmencie? 

"Jeszcze przed zakończeniem Soboru Watykańskiego II, w lutym 1965 r., pewien człowiek poinformował go, że wkrótce Ojciec Pio będzie miał odprawiać Mszę św. zgodnie z nowym rytem, ad experimentum, w języku narodowym, zgodnie z wytycznymi soborowej komisji liturgicznej mającymi na celu odpowiedzenie na potrzeby współczesnego człowieka. Natychmiast, zanim jeszcze ujrzał tekst nowego rytu Mszy, napisał do Pawła VI prośbę o dyspensę od tego liturgicznego eksperymentu oraz o umożliwienie mu kontynuowania odprawiania Mszy św. Piusa V. Gdy kardynał Bacci odwiedził go przywożąc odpowiednią zgodę, Ojciec Pio pozwolił sobie na wyrażenie skargi w obecności wysłannika papieskiego: “Na miłość Boską, szybko zakończcie ten Sobór!”.
Zapisane
Andrzej75
aktywista
*****
Wiadomości: 2324


« Odpowiedz #65 dnia: Lutego 23, 2015, 21:44:15 pm »

Trochę na ten temat jest tutaj:
http://fidesetforma.blogspot.com/2009/06/padre-pio-e-vetus-ordo-chi-mistifica-la.html

Wygląda na to, że niektórzy (Luigi Accattoli) usiłowali wykazać, że w ogóle nie mogło być spotkania kard. Bacciego z o. Pio w 1965, tylko w 1964 r., ale przynajmniej tyle można wykazać, że było 2. spotkanie. Czy rzeczywiście padły tam dokładnie takie słowa? Moim zdaniem trudno to ostatecznie zweryfikować, jak to ma miejsce z anegdotami.
Zapisane
Exite de illa populus meus: ut ne participes sitis delictorum eius, et de plagis eius non accipiatis.
Bartek
Administrator
aktywista
*****
Wiadomości: 3689

« Odpowiedz #66 dnia: Września 18, 2015, 17:48:35 pm »

Cytuj
Panie, Ty wiesz lepiej aniżeli ja sam,
że się starzeję i pewnego dnia będę stary.

 Zachowaj mnie od zgubnego nawyku mniemania,
 ze muszę coś powiedzieć na każdy temat i przy każdej okazji.

 Odbierz mi chęć prostowania każdemu jego ścieżek.

 Uczyń mnie poważnym, lecz nie ponurym, czynnym, lecz nie narzucającym się.

 Szkoda mi nie spożytkować wielkich zasobów mądrości, jakie posiadam,
 ale Ty, Panie, wiesz, że chciałbym zachować do końca paru przyjaciół.

 Wyzwól mój umysł od niekończącego brnięcia w szczegóły
 i dodaj mi skrzydeł, bym w lot przechodził do rzeczy.

 Zamknij mi usta w przedmiocie mych niedomagań i cierpień, w miarę jak ich przybywa,
 a chęć wyliczenia ich staje się z upływem lat coraz słodsza.

 Nie proszę o łaskę rozkoszowania się opowieściami o cudzych cierpieniach ,
 ale daj mi cierpliwość wysłuchania ich.

 Nie śmiem Cię prosić o lepszą pamięć, ale proszę Cię o większą pokorę
 i mniej niezachwianą pewność, gdy moje wspomnienia wydają się sprzeczne z cudzymi.

 Użycz mi chwalebnego poczucia, że czasami mogę się mylić.

 Zachowaj mnie miłym dla ludzi, choć z niektórymi z nich doprawdy trudno wytrzymać.

 [Nie] Chcę być świętym, ale zgryźliwi starcy - to jeden ze szczytów osiągnięć szatana.

 Daj mi zdolność dostrzegania dobrych rzeczy w nieoczekiwanych miejscach
 i niespodziewanych zalet w ludziach. Daj mi, Panie łaskę mówienia im o tym.

 (Tekst znajdujący się przy grobie Świętego Tomasz z Akwinu w Tuluzie)
http://dominikanki.pl/o-zgromadzeniu/zyc-jak-oni/SW-TOMASZ-Z-AKWINU_1214

Kto jest autorem tej modlitwy, której - z tego co mi wiadomo - nie da się odnaleźć w Tuluzie?
Zapisane
Hoc pulchrum est hominis munus et officium: ut oret ac diligat.
Andrzej75
aktywista
*****
Wiadomości: 2324


« Odpowiedz #67 dnia: Września 19, 2015, 05:02:34 am »

Kto jest autorem tej modlitwy, której - z tego co mi wiadomo - nie da się odnaleźć w Tuluzie?

Już na pierwszy rzut oka autorstwo św. Tomasza budzi wątpliwości: czy na pewno użyłby on słów "Nie chcę być świętym"?

Ta modlitwa (?) istnieje w języku angielskim. Występuje przeważnie jako anonimowa. Często pisze się, że pochodzi ona z XVII w., miała ją napisać angielska mniszka albo ksieni (ale to nie brzmi zbyt wiarygodnie – czy były wtedy w Anglii zgromadzenia zakonne?). Czasem jednak łączy się ją z Akwinatą albo ze św. Teresą z Avila. Wg "Google Książki" tzw. "Prayer for Those Growing Old" pojawia się pod koniec lat 50. XX w.
We Francji ta modlitwa jest przypisywana albo św. Teresie z Avila, albo jakiejś, nieznanej skądinąd, XVII-wiecznej zakonnicy Weronice Zofii (Sœur Véronique-Sophie):
https://books.google.pl/books?hl=pl&id=xWrJNu78qbIC&q=Seigneur+tu+le+sais+mieux+que+moi
Hiszpańska wersja ("Señor, tú sabes mejor que yo, que estoy envejeciendo") jest przypisywana albo anonimowej zakonnicy z XVII w. albo św. Teresie z Avila.
Wersja niemiecka ("O Herr, du weißt besser als ich, dass ich von Tag zu Tag älter und eines Tages alt sein werde") też łączy ją – raczej bezpodstawnie – ze św. Teresą:
https://maujoh.bistumlimburg.de/hilfen-angebote/gebete.html
Jako modlitwę nieznanej, XVII-wiecznej zakonnicy, przepisał ją odręcznie kard. Franz König:
http://www.kardinalkoenig.at/leben/texte/0/articles/2008/03/04/a3389/

Nic nie wskazuje na to, żeby taka modlitwa mogła się znajdować na obecnym relikwiarzu św. Tomasza w kościele dominikanów w Tuluzie (ani też na przedrewolucyjnym ołtarzu-mauzoleum). Natomiast często dla uwiarygodnienia różnych apokryfów, listów spadłych z nieba, stosowano formułkę "znaleziono na Grobie Pańskim w Jerozolimie", "znaleziono na ołtarzu św. X w mieście Y". W tym wypadku również możemy mieć do czynienia z takim zabiegiem, a więc być może tekst nie "znajdował się" na grobie, ale (rzekomo) "znaleziono go" tam. Zresztą w internecie są takie formułki: "Modlitwa XVII-wiecznej mniszki z katedry St. Giles w Edynburgu", "Prière écrite par une Religieuse anglaise du XVIIe siècle et trouvée à la Cathédrale de Canterbury".
Moim zdaniem jest bardzo możliwe, że ten tekst pochodzi z połowy XX w., potem dorobiono mu XVII-wieczną legendę, a następnie przypisano św. Tomaszowi (albo św. Teresie, albo Weronice Zofii).

Wersja rozpowszechniona obecnie:

Lord, you know* better than I know myself that I am growing older and will someday be old. Keep me from the fatal habit of thinking I must say something on every subject and on every occasion.
Release me from craving to straighten out everybody's affairs. Make me thoughtful but not moody; helpful but not bossy.
With my vast store of wisdom, it seems a pity not to use it all, but you know, Lord, that I want a few friends at the end. Keep my mind free from the recital of endless details; give me wings to get to the point. Seal my lips on my aches and pains. They are increasing and love of rehearsing them is becoming sweeter as the years go by. I dare not ask for grace enough to enjoy the tales of other's pains, but help me to endure them with patience.
I dare not ask for improved memory, but for a growing humility and lessening cocksureness when my memory seems to clash with the memories of others. Teach me the glorious lesson that occasionally I may be mistaken.
Keep me reasonably sweet; I do not want to be a saint – some of them are so hard to live with – and a sour old person is one of the crowning works of the devil.
Give me the ability to see things in unexpected places, and talents in unexpected people. And, give me, O Lord, the grace to tell them so.

* Niektóre wersje angielskie wyglądają na celowo "postarzone" – zamiast "you know" mają "Thou knowest".

http://www.thomasmorecenter.org/Resources/Prayers/OldNunsPrayer/tabid/1529/Default.aspx

Inna, chyba starsza wersja (za gazetą dla Murzynów – "Miami Times" z 9 VIII 1968):

Lord, Thou knowest that I am growing older.
Keep me from becoming too talkative, and particularly keep me from falling into the tiresome habit of expressing an opinion on every subject.
Release me from the craving to straighten out everybody's affairs. Keep my mind free from the recital of endless details. Give me wings to get to the point.
Give me grace, dear Lord, to listen to others describe their aches and pains. Help me endure the boredom with patience and keep my lips sealed. For my own aches and pains are increasing in number and intensity and the pleasure of discussing them is becoming sweeter as the years go by.
Teach me the glorious lesson that, occasionally, I might be mistaken.
Keep me reasonably sweet; I do not wish to be a saint (saints are so hard to live with) but a sour old woman is the crowning work of the devil.
Make me thoughtful, but not moody; helpful, but not pushy; independent, yet able to accept with graciousness favors that others wish to bestow on me.
Free me of the notion that simply because I have lived a long time I am wiser than those who have not lived so long.
If I do not approve of some of the changes that have taken place in recent years, give me the wisdom to keep my mouth shut.
Lord knows that when the end comes I would like to have a friend or two left.

http://ufdc.ufl.edu/UF00028321/00777/25j
« Ostatnia zmiana: Września 19, 2015, 07:50:52 am wysłana przez Andrzej75 » Zapisane
Exite de illa populus meus: ut ne participes sitis delictorum eius, et de plagis eius non accipiatis.
Bartek
Administrator
aktywista
*****
Wiadomości: 3689

« Odpowiedz #68 dnia: Września 19, 2015, 07:33:06 am »

Serdecznie dziękuję!
Zapisane
Hoc pulchrum est hominis munus et officium: ut oret ac diligat.
Andrzej75
aktywista
*****
Wiadomości: 2324


« Odpowiedz #69 dnia: Września 19, 2015, 08:57:31 am »

W książce anglikańskiego biskupa Cyrila Bulleya pt. Glimpses of the Divine: A Spiritual Anthology for Use on Every Day of the Year (Brighton 1994) pod dniem 28 II przytoczono ten tekst jako "Modlitwę zakonnicy z XVII wieku" / "A Seventeenth Century Nun's Prayer" z następującym komentarzem:

"Pochodzenie tej modlitwy jest nieznane. Przypisanie jej zakonnicy jest wątpliwe, a jej rzekoma data raczej niewiarygodna, ponieważ słowa, których używa, trudno uznać za XVII-wieczną angielszczyznę. Niemniej zawiera ona znane nam uczucia i wyraża pragnienie zachowania od różnych słabości, które zresztą doskwierają nie tylko starszym osobom. Z pewnością jednak chrześcijanin nie może prosić: "Nie chcę być świętym", pomimo podanego w tekście uzasadnienia. Chrześcijanie są "powołani do świętości", powołani do bycia wybranymi, powołani do bycia świętymi. Oczywiście nie oznacza to, że chrześcijanie mają być "świętszymi od Pana Boga". Nie będąc w żaden sposób ludźmi, z którymi "trudno wytrzymać", powinni być dla każdego dobrymi towarzyszami, wyróżniającymi się wśród innych gotowością do swobodnego przestawania z otoczeniem, nie przynosząc ze sobą obecności, która odpycha, lecz taką, która dla swej szczerości i ciepła wywołuje przyjacielską odpowiedź. Ci, których zakonnica określiła jako trudnych do zniesienia, nie mogą być nazywani świętymi!".

https://books.google.pl/books?hl=pl&id=JS222wG-L_YC&q=I+am+growing+older
Zapisane
Exite de illa populus meus: ut ne participes sitis delictorum eius, et de plagis eius non accipiatis.
Anna M
aktywista
*****
Wiadomości: 7381

« Odpowiedz #70 dnia: Września 29, 2017, 22:33:54 pm »

Chodzi mi o taki cytat: "głowami kapłanów wybrukowana będzie droga do "piekła" - czy to cytat św. Teresy z Avila?  Bo spotkałam się z taką informacją, ze to Luter miał tak powiedzieć.
Zapisane
Andrzej75
aktywista
*****
Wiadomości: 2324


« Odpowiedz #71 dnia: Września 29, 2017, 23:07:36 pm »

Chodzi mi o taki cytat: "głowami kapłanów wybrukowana będzie droga do "piekła" - czy to cytat św. Teresy z Avila?  Bo spotkałam się z taką informacją, ze to Luter miał tak powiedzieć.

Według informacji na poniższym blogu powiedzenie to najprawdopodobniej rozpowszechnił John Wesley:
http://www.johnsanidopoulos.com/2010/11/is-road-to-hell-paved-with-skulls-of.html

Sam Wesley przypisywał to zdanie św. Janowi Złotoustemu, ale w dziełach tego Ojca Kościoła nie znaleziono wspomnianego passusu. Cytat ten był wiązany również z innymi osobami: św. Atanazym, św. Alfonsem Ligourim, św. Janem Eudes, św. Teresą z Awili albo Dantem. Sam Wesley raczej tego zdania nie wymyślił, być może więc zaczerpnął je z jakichś pism, o których błędnie sądzono, że są autorstwa Chryzostoma.
« Ostatnia zmiana: Września 29, 2017, 23:26:39 pm wysłana przez Andrzej75 » Zapisane
Exite de illa populus meus: ut ne participes sitis delictorum eius, et de plagis eius non accipiatis.
Anna M
aktywista
*****
Wiadomości: 7381

« Odpowiedz #72 dnia: Września 30, 2017, 12:53:12 pm »

Czy to ten John Wesley - angielski duchowny anglikański, teolog, kaznodzieja przebudzeniowy, współtwórca, wraz z bratem Charlesem, ruchu metodystycznego, a potem niezależnego Kościoła Metodystycznego. Jego idee miały zasadniczy wpływ na rozwój ewangelikalizmu oraz powstanie ruchu świętości, a potem także pentekostalizmu. Bohater wiary wielu "Kościołów" protestanckich, szczególnie metodystycznych i zielonoświątkowych, także luterańskich; uznany za "odnowiciela" Kościoła. Cały ten współczesny charyzmatyzm od niego.
Zapisane
Andrzej75
aktywista
*****
Wiadomości: 2324


« Odpowiedz #73 dnia: Października 22, 2017, 21:19:34 pm »

Świętemu Hieronimowi przypisuje się następujące zdanie: "Dusze w czyśćcu cierpiące, za które kapłan modli się podczas Mszy św., nie cierpią mąk, dopóki trwa Msza św.".
http://msza.net/i/om09_4.html

Ale czy św. Hieronim znał słowo "czyściec" (purgatorium) i używał go? Chyba nie... Więc może ten cytat nie jest dokładny? Ale, niestety, nie znalazłem nigdzie wzmianki, w jakim dziele św. Hieronim miałby napisać coś podobnego. Natrafiłem za to na informację, że już w początku XVIII w. były wątpliwości co do Hieronimowego autorstwa:

Carolus Macrus in Sacro Dictionario, v. Offertorium, opinatur, in hora sacrificii non pati animas, pro quibus illud offertur; putat enim hanc esse Hieronymi opinionem, quæ in aliquibus defunctorum Missalibus imprimi solet, nimirum: « Animæ, quæ in purgatorio torquentur, pro quibus solet Sacerdos in Missa orare, interim nullum tormentum sustinent dum Missa celebratur ». [...] Sed nec huic opinioni facile assentiar, quia in primis suspicor, eam falso imponi Hieronymo, quandoquidem in eius operibus nihil invenitur, quod ei favere possit.
* * *
Carlo Magri w dziele Hierolexicon (pod hasłem Offertorium) mniema, iż dusze nie cierpią w godzinie Ofiary, którą sprawuje się w ich intencji; uznaje on bowiem, że św. Hieronim jest autorem zdania, które zwykło być drukowane w niektórych Mszałach żałobnych, a mianowicie: "Dusze, które cierpią w czyśćcu, a za które kapłan ma zwyczaj modlić się we Mszy św., nie ponoszą żadnej męki podczas trwania tejże Mszy św.". [...] Lecz niełatwo jest mi się zgodzić z tym poglądem, gdyż przede wszystkim podejrzewam powyższy cytat za fałszywie przypisany św. Hieronimowi, jako że w jego dziełach nie ma niczego, co mogłoby sprzyjać takiej opinii.

Marcelino Siuri Navarro, Theologia scholastico-positiva de novissimis variis tractatibus exposita et illustrata, Valentiæ 1707, s. 77.

https://books.google.pl/books?hl=pl&id=gfHcoFumc-8C&q="interim+nullum+tormentum"
Zapisane
Exite de illa populus meus: ut ne participes sitis delictorum eius, et de plagis eius non accipiatis.
Anna M
aktywista
*****
Wiadomości: 7381

« Odpowiedz #74 dnia: Grudnia 26, 2017, 20:17:02 pm »

Przeczytałam taką wypowiedź:

"Więc przeciwstawmy się niszczeniu wiary, protestantyzacji Kościoła i pamiętajmy słowa Stefana kard. Wyszyńskiego: Jedna kobieta w prezbiterium udaremnia 40 powołań kapłańskich z danej parafii. A odnosi się nie tylko do ‘szafarek”, ale i do wszystkich „lektorek” i „kaznodziejek”. Ale to już inny temat."

Chodzi mi o to co pogrubiłam i dałam na kolor, czy to są faktycznie słowa kard. Wyszyńskiego?
Zapisane
Strony: 1 ... 3 4 [5] 6 7 Drukuj 
Forum Krzyż  |  Disputatio  |  Sprawy ogólne  |  Wątek: Cytaty które nie są cytatami « poprzedni następny »
 

Działa na MySQL Działa na PHP SMF 2.0.19 | SMF © 2014, Simple Machines Prawidłowy XHTML 1.0! Prawidłowy CSS!