Cytaty które nie są cytatami

Kolejny rzekomy cytat ze św. Augustyna:
The truth is like a lion. You don’t have to defend it. Let it loose. It will defend itself.

Bardzo podobnych słów miał użyć C.H. Spurgeon (angielski baptysta):
Defend the Bible? I would as soon defend a lion! Unchain it and it will defend itself.
albo:
The Word of God is like a lion. You don’t have to defend a lion. All you have to do is let the lion loose, and the lion will defend itself.

Co do Augustyna - czy to on rzekł ,,Dopóki walczysz jesteś zwycięzcą"?

Co do Augustyna - czy to on rzekł ,,Dopóki walczysz jesteś zwycięzcą"?

Trudno mi powiedzieć, na ile wspomniany cytat jest dokładny, ale podobne słowa ("dopóki", "walczyć", "zwyciężać") znajdują się w Kazaniu 128 św. Augustyna (chodzi o walkę między ciałem a duchem):

Walka bowiem toczy się w tym ciele: dopóki żyjemy, walczymy; dopóki walczymy, narażamy się na szwank, ale w tym wszystkim zwyciężamy przez Tego, który nas umiłował [Rz 8, 37].
Lucta est enim in isto corpore: quamdiu vivimus, pugnamus; quamdiu pugnamus, periclitamur: sed in his omnibus superamus per eum qui dilexit nos. (Sermo 128)

Dziekuję serdecznie za wyczerpującą wypowiedź.
skracając więc: quamdiu pugnamus, superamus, lecz potocznie uwaza sie, ze po łacinie brzmi to: dum pugnas victor es...

Dziekuję serdecznie za wyczerpującą wypowiedź.
skracając więc: quamdiu pugnamus, superamus, lecz potocznie uwaza sie, ze po łacinie brzmi to: dum pugnas victor es...

Zdanie "Dum pugnas, victor es" zostało, jak się domyślam, po prostu przetłumaczone na łacinę z polskiego (http://lacina.info.pl/forum/viewtopic.php?p=5830). Nie sądzę, żeby istniało przedtem w łacinie jako podstawa przekładu na język polski. Podobnie jest z angielską wersją "As long as you fight you are the winner", której w internecie używają wyłącznie Polacy, a nie jest znana na stronach anglojęzycznych.
Jest jeszcze kwestia ogólniejsza: jaki jest sens zdania "Dopóki walczysz, jesteś zwycięzcą"? Jeśli samo przystąpienie do walki ma już być zwycięstwem, to raczej nie powiedziałby tego św. Augustyn, który gdzie indziej rozróżnia między walką kończącą się zwycięstwem a walką zakończoną porażką: "Aliud est non pugnare, et esse in pace vera atque perpetua; aliud pugnare et vincere; aliud pugnare et vinci; aliud nec pugnare sed trahi" (Objaśnienie psalmu 35). Zwłaszcza dziwne jest to słowo "dopóki". Zakładając, że istniał jakiś pierwowzór łaciński, to może coś tu źle przetłumaczono na polski. Według mnie zdanie miałoby sens np. w takiej postaci: "Tylko dopóki walczysz, możesz zwyciężyć" albo "Zwyciężysz tylko wtedy, gdy będziesz walczył".

Tak, tak zgadzam się. Jeszcze raz dziękuję Panu.
Robiłem risercz i tez mi się wydawało to dziwne. Swoja drogą ciekawe kto wymyślił ten cytat nie będący cytatem

Co do wersji angielskiej "As long as you fight you are the winner", moja znajoma zrobiła sobie tatuaż ze zdaniem: until you fight you are the winner

W języku niemieckim istnieje podobny cytat, również przypisywany św. Augustynowi i również przywołujący na myśl jego 128 kazanie (sytuacja jest analogiczna jak z polskim zdaniem: chociaż rzekomy cytat i prawdziwy fragment kazania zawierają kilka takich samych słów, to jednak ich sens jest odmienny):

"Solange wir leben, kämpfen wir, solange wir kämpfen, ist es ein Zeichen, daß wir nicht unterlegen sind und der gute Geist in uns wohnt. Und wenn dich der Tod nicht als Sieger antrifft, soll er dich wenigstens als Kämpfer finden" (Dopóki żyjemy, walczymy; dopóki walczymy, dajemy świadectwo, że nie jesteśmy pokonani i dobry duch w nas mieszka. A jeśli nawet nie umierasz jako zwycięzca, śmierć powinna cię zastać jako wojownika). Istnieje wersja angielska, będąca prawdopodobnie przekładem z niemieckiego: "As long as we live, we fight, and as long as we are fighting, that is a sign that we are not defeated and that the good Spirit dwells within us. And if death does not meet you as the victor, he should find you a warrior".
http://www.mykath.de/topic/3089-lateinschule-in-den-katakomben/page__view__findpost__p__139884

Oczywiście maksyma w języku niemieckim jest logiczniejsza od polskiej, bo nie mówi, że samo uczestnictwo w walce jest już zwycięstwem.

Papież Benedykt XVI w bulli „Spes orandi” (Modląca się nadzieja) stwierdza, że dzieci nienarodzone z przyczyn poronienia lub aborcji, mimo braku chrztu, dostąpią zbawienia i należy się im pogrzeb.

http://www.opoka.org.pl/biblioteka/Z/ZR/niedziela201144-pogrzebd.html

To w ogóle jest jakieś Radio Erewań - w zasadzie wszystko się zgadza, tylko że: nie Papież, ale Międzynarodowa Komisja Teologiczna; nie bulla, tylko dokument (a właściwie jego fragment); nie Spes orandi, ale Spes orans, a poza tym: skoro spes, to nie jest to pewność, tylko nadzieja...

"Najpiękniejsza po tej stronie Nieba" - o. Fryderyk Faber o Mszy w NFRR. Kategoria A.

Ten cytat znajduje się w książce o. F. Fabera, The Blessed Sacrament or The works and ways of God (str. 91), jednak w trochę innej formie: "that most beautiful of all things outside Heaven, the Latin rite of the Adorable Sacrifice" [Ta najpiękniejsza ze wszystkich rzeczy poza niebem, łaciński ryt Najświętszej Ofiary].
http://archive.org/stream/a579622000fabeuoft#page/n91/mode/2up

Ponieważ wątek "Święci o kobietach" jest zamknięty, wpiszę tutaj:

"Kobiecie nie wolno mieszkać w pobliżu kościoła".
Ustalenie synodu w Coyaca (1050r.) - nie było takiego synodu. Nie zidentyfikowano. Prwadopodobnie chodzi o mieszkanie "przy kościele" czyli z księdzem...

Chodzi o synod w Coyanza (Concilium Coyacense) z 1055 r. (data 1050 r. jest błędna, ale prawidłową ustalono stosunkowo niedawno, więc może jeszcze pokutować w różnych opracowaniach).
Cytat dotyczy zapewne następującego fragmentu kanonu 3:

"Presbyteri vero et diacones, qui ministerio funguntur Ecclesiae, arma belli non deferant, semper coronas apertas habeant, barbas radant, mulieres secum in domo non habeant, nisi matrem et sororem, aut amitam, aut novercam. Vestimentum unius coloris et competens habeant. Intra etiam dextros Ecclesiae laici uxorati non habitent, nec jura possideant".
"Kapłani zaś i diakoni, którzy spełniają posługę przy kościele, niechaj nie noszą broni, zawsze niech mają wyraźną tonsurę (koronę), golą brodę, nie mieszkają w domu razem z kobietą, chyba że chodzi o matkę albo siostrę, ciotkę albo macochę. Niech noszą stosowne, jednobarwne ubranie. Na terytorium kościelnym zaś niechaj nie mieszkają żonaci świeccy i nie posiadają uprawnień".

Podejrzewam, że to ostatnie zdanie miało na celu zabezpieczenie terytorium kościelnego przed dziedziczeniem go przez świeckich i nie miało nic wspólnego z mizoginią.
NB. słowo "dextri" oznaczało terytorium kościelne, na którym obowiązywało prawo azylu:
http://ducange.enc.sorbonne.fr/DEXTRI

Ponieważ wątek "Święci o kobietach" jest zamknięty, wpiszę tutaj:

Dopisałem.

"W miejscu w którym zatrzyma się ksiądz nie powinna przebywać żadna kobieta".
Ustalenie synodu paryskiego (846r.) - nie zidentyfikowano synodu paryskiego w tym roku... były w 550, 551-2, 556, 573,577,653. Prawdopodobnie chodzi o nocowanie z kobietą.

Zapewne chodzi o następujący kanon synodu w Meaux-Paryżu (Concilium Meldense-Parisiense) z 845-846 r.:

"Ut presbyteri nullatenus ubicumque hospitari sinantur aut aliquo modo ipsi praesumant, sed assidue apud suas ecclesias esse studeant propter sacra mysteria vel ministeria fidelibus exhibenda. Nec etiam alibi habitare permittantur, neque mulieres quamcumque frequentationem habeant in locis, in quibus presbyteri aliquem recursum habuerint. Quodsi observare parvipenderint, ita ut transgressores et qui contra interdicta fecerint iudicentur".
https://archive.org/stream/capitulariaregum02bore#page/406/mode/2up

Zakaz ten dotyczy odwiedzania (frequentatio) księży w miejscu ich tymczasowego pobytu (recursus) przez kobiety. Z kontekstu wynika, że locus to raczej pokój, mieszkanie, a nie cały dom, i że chodzi o wizyty prywatne, bez świadków.

Już proponuję i organizuję, mianowicie - nic nie robić. Zachować status quo, taki jaki był do SWII!
Brakowało czegoś? Kościoły pustoszały? Św. Jan Paweł II fikał koziołki i hopsasał? Św. Teresa podskakiwała?

Przepraszam za bokotemat, ale co do tej ostatniej, poszukuję oryginalnego zapisu tej relacji:

„Pewnego dnia w czasie śpiewu matka Teresa nie umiała ukryć Boskiego ognia, który ją ogarnął. Zaprowadziła wszystkie swe córki z Karmelu przed Najświętszy Sakrament i można było zobaczyć jak w uniesieniu, niczym Dawida przed Arką Pańską, krążyła po chórze, śpiewając i klaszcząc na sposób hiszpański. Ale z takim majestatem, słodyczą i powagą, że budziło to święty szacunek. Każdy czuł się wewnętrznie dotknięty i wyniesiony ku Bogu” (s. Anna od Jezusa)


Wydzielono z wątku http://krzyz.nazwa.pl/forum/index.php/topic,8527.msg187145.html#msg187145

   --- Moderacja

Coś w tym cytacie przekręcono. Nie dotyczy on św. Teresy od Jezusa, tylko Francuzki o tym samym imieniu zakonnym, która specjalnie dla Anny od Jezusa nauczyła się hiszpańskiego. I to Anna od Jezusa tańczyła, przy czym Bremond podkreśla, że było to coś niezwykłego dla Francuzek:

"[...] Anne de Jésus s'épanouissait, dans ce milieu plus intime. Elle semble avoir beaucoup aimé cette maison de Dijon. Elle avait du reste auprès d'elle, une exquise française, la soeur Thérèse de Jésus, qui, pour lui plaire, avait appris l'espagnol. Un jour, en récréation, la soeur Thérèse « chanta... de sa voix angélique, des couplets dont voici le refrain :
O anges glorieux
Venez quérir mon âme, emportez-la aux cieux.
« Ces paroles firent une telle impression sur la Mère Anne de Jésus qu'elle mena toutes ses filles devant le Saint-Sacrement, où, transportée, comme David devant l'Arche, on vit cette vénérable Mère, plus semblable à un séraphin qu'à une créature mortelle, former certains tours dans le choeur, chantant et frappant des mains selon les manières des espagnoles, mais avec tant de majesté, de douceur et de gravité que, saisi d'un saint respect, on se sentait intérieurement touché et élevé à Dieu. Nos Françaises, peu accoutumées à ces pieuses démonstrations, n'en furent pas moins édifiées que les autres. »

http://www.abbaye-saint-benoit.ch/histoiredusentimentreligieux/volume02/tome02004.htm

Natomiast relacja o matce Teresie od Jezusa (z odniesieniem do Dawida) znajduje się tutaj (wraz z podanym wyżej cytatem z Bremonda dotyczącym siostry Teresy od Jezusa):

http://books.google.pl/books?hl=pl&id=VMyBGuZNDYMC&q=david+arca#v=snippet&q=david%20arca&f=false

Mówi się tam również o vueltas i palmadas, czyli o obrotach i klaskaniu podczas tego tańca.